نیایش صبحگاهی 🌺🍃🌺 خــــ💞ــــدای مهربانم 🙏 از تو شاکرم🙏 که چشمانم را گشودی وفرصتی دیگر برای زندگی، برای نفس کشیدن، برای دیدن‌ عزیزانم به من عطا کردی🙏 در آغاز هفته برای عزیزانم 💖 روزی سرشار از موفقیت و شادمانی و سلامتی تمنا دارم 🤲 آمین یا رَبَّ الْعالَمین 🙏 ای پروردگار جهانیان 🙏

فایل صوتی آیت الله شوشتری ناد علیا مظهر العجایب .... ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈ اللهم صل علی محمد و‌آل محمد و عجل فرجهم

📖 دعاى هفتم صحیفه سجّاديه 🤲 یا مَن‌ تُحَلُّ بِهِ‌ عُقَدُ الْمَکَارِهِ 🎙 با صدای حسین حقیقی اين دعا به هنگام خوف از شدائد، رفع بلا و گرفتاری‌ها توصيه شده است ┄═🌼💠🌷💠🦋💠🌸💠🌼═┄

از امام‌زمان گله کرد امام جوابش را چنین فرمود

وسیله ی عاقبت بخیری را قدر بدانید

🔴🔵 ذکر توصیه شده امام زمان ارواحنا فداه برای توسل به حضرت عباس علیه السلام 🌺 حضرت حجة الاسلام و المسلمین ((آقاى حاج سیّدمحمد تقى حشمت الواعظین طباطبائى قمى )) داستانى را از ((آیت الله العظمى مرعشى نجفى قدس سره )) اینچنین نقل فرمود: یکى از علماى نجف اشرف ، که مدّتى در قم آمده بود، براى من چنین نقل کرد که : من مشکلى داشتم به مسجد جمکران رفتم درد دل خود را به محضر ((حضرت بقیة الله حجةّبن الحسن العسکرى امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشریف )) عرضه داشتم و از وى خواستم که نزد خدا شفاعت کند تا مشکلم حل شود. براى همین منظور به کرّات به مسجد جمکران رفتم ولى نتیجه اى ندیدم . روزى هنگام نماز دلم شکست و عرض کردم : مولاجان ، آیا جایز است که در محضر شما و در منزل شما باشم و به دیگرى متوسل شوم ؟ شما امام من مى باشید، آیا زشت نیست با وجود امام حتّى به ((علمدار کربلا قمربنى هاشم (ع ))) متوسل شوم و او را نزد خدا شفیع قرار دهم ؟! از شدت تاثر بین خواب و بیدارى قرار گرفته بودم . ناگهان با چهره نورانى قطب عالم امکان ((حضرت حجّت بن الحسن العسکرى عجل الله تعالى فرجه الشریف )) مواجه شدم . بدون تامل به حضرتش سلام کردم . حضرت با محبت و بزرگوارى جوابم را دادند و فرمودند: نه تنها زشت نیست و نه تنها ناراحت نمى شوم به علمدار کربلا متوّسل شوى ، بلکه شما را راهنمائى هم مى کنم که به حضرتش چه بگویى. چون خواستى از ((حضرت ابوالفضل (ع )) حاجت بخواهى ، این چنین بگو: 🔴 یا ابا الغوث ادرکنى 🔵 اى آقا پناهم بده

#حدیث ✨ 🌸پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله): 🍃فرزندان خود را احترام کنید و آنان را نیکو ادب کنید ، تا آمرزیده شوید 📗مکارم الاخلاق،ص222