۱۴۰ کشور تور سن پترزبورگ جمع شدن تا با مبادلات پولی چند جانبه #آقایی_دلار رو بزنن اون وقت از کشوری که تحت شدیدترین #جنگ_اقتصادی در طول تاریخ هست یکی دوتا نماینده مجلس و خبرنگار رفته اگه این خیانت نیست پس چه کوفتیه #رهبری 🇮🇷 @AXNEVESHTESIYASI اختصاصی_عکسنوشته_سیاسی

🌷 #رمان_واقعی_نسل_سوخته 🌷 قسمت #نوزدهم چراهای بی جواب من سعی می کردم با همه تیپ ... و اخلاقی دوست بشم... بعضی رفتارها خیلی برام آزاردهنده بود ... اما به همه چیز، به چشم تمرین نگاه می کردم ... تمرین برای برقراری ارتباط ... تمرین برای قرار گرفتن در موقعیت های مختلف و برخوردهای متفاوت ... تمرین برای صبر ... تمرین برای مدیریت دنیایی که کم کم وسعتش برام بیشتر می شد ... شناخت شخصیت ها ... منشا رفتارها ... برام جالب بود ... اگر چه اولش با این فکر شروع شد ... - چرا بعضی ها دست به گناه میزنن؟ ... چه چیزی باعث تفاوت فکر و انتخاب انسان ها ... حتی در شرایط مشابه میشه؟ ... و بیشترین سوال ها رو هم ... تفاوت رفتاری و شخصیتی من با پدرم ... برام درست کرده بود ... خیلی دلم می خواست بفهمم به چی فکر می کنه و ... من خیلی راحت با احسان دوست شده بودم ... برای یه عده سخت بود که اون به وسایل شون دست بزنه ... مادر احسان، گاهی براش ساندویچ های کوچیکی درست می کرد ... ما خوراکی هامون رو با هم تقسیم می کردیم ... و بعضی ها من رو سرزنش می کردن ... حرف هاشون از سر دوستی بود ... اما همین تفاوت های رفتاری ... بیشتر من رو به فکر می برد ... و من هر روز با احسان بیشتر گرم می گرفتم ... تنها بود ... و می خواستم ... این بت فکری رو بین بچه ها بشکنم ... اما دیدن همین رفتارها و تفکرها ... کم کم این فکر رو در من ایجاد کرد ... تا چه اندازه میشه روی دوستی و ثبات ارتباط بین آدم ها حساب کرد؟ ... بچه هایی که تا دیروز با احسان دوست بودن ... امروز ازش فاصله می گرفتن ... و پدری که تا چند وقت پیش ... علی رغم همه بدرفتاری هاش ... در حقم پدری می کرد ... کم کم داشت من رو طرد می کرد ... حس تنهایی و غمی که از فشار زندگی ... و رفتارهای پدرم در وجودم ایجاد شده بود ... با این افکار ... از حس دلسوزی برای خودم ... حالت منطقی تری پیدا می کرد ... اما به عمق تنهاییم بیشتر از قبل اضافه می شد ... رمضان از راه رسید ... و من با دنیایی از سوال ها ... که جوابی جز سکوت یا پاسخ های سطحی ... چیز دیگه ای از دیگران نصیب شون نمی شد ... به مهمانی خدا وارد شدم ... . . ادامه دارد... 🌷نويسنده:سيدطاها ايماني🌷

🌷 #رمان_واقعی_نسل_سوخته 🌷 قسمت #بیستم تو شاهد باش یه ساعت قبل از اذان از جا بلند می شدم ... و می رفتم توی آشپزخونه کمک مادرم ... حتی چند بار ... قبل از اینکه مادرم بلند بشه ... من چای رو دم کرده بودم ... پدرم ، 4 روز اول رمضان رو سفر بود ... اون روز سحر ... نیم ساعت به اذان با خواب آلودگی تمام از اتاق اومد بیرون ... تا چشمش بهم افتاد ... دوباره اخم هاش رفت توی هم ... حتی جواب سلامم رو هم نداد ... سریع براش چای ریختم ... دستم رو آوردم جلو که ... با همون حالت اخموی همیشگی نگام کرد ... - به والدین خود احسان می کنید؟ ... جا خوردم ... دستم بین زمین و آسمون خشک شد ... با همون لحن تمسخرآمیز ادامه داد ... - لازم نکرده ... من به لطف تو نیازی ندارم ... تو به ما شر نرسان ... خیرت پیشکش ... بدجور دلم شکست ... دلم می خواست با همه وجود گریه کنم ... - من چه شری به کسی رسونده بودم؟ ... غیر از این بود که حتی بدی رو ... با خوبی جواب می دادم؟ ... غیر از این بود که ... چشم هام پر از اشک شده بود ... یه نگاه بهم انداخت ... نگاهش پر از حس غرور و پیروزی بود... - اصلا لازم نکرده روزه بگیری ... هنوز 5 سال دیگه مونده ... پاشو برو بخواب ... - اما ... صدام بغض داشت و می لرزید ... - به تو واجب نشده ... من راضی نباشم نمی تونی توی خونه من روزه بگیری ... نفسم توی سینه ام حبس شده بود ... و اون مثل پیروز میدان بهم نگاه می کرد ... همون جا خشکم زده بود ... مادرم هنوز به سفره نرسیده ... از جا بلند شدم ... - شبتون بخیر ... و بدون مکث رفتم توی اتاق ... پام به اتاق نرسیده ... اشکم سرازیر شد ... تا همون جا هم به زحمت نگهش داشته بودم... در رو بستم و همون جا پشت در نشستم ... سعید و الهام خواب بودن ... جلوی دهنم رو گرفتم ... صدای گریه کردنم بیدارشون نکنه ... - خدایا ... تو شاهد بودی که هر چه در توانم بود انجام دادم ... من چه ظلمی در حق پدرم کردم که اینطوری گفت؟ ... من می خواستم روزه بگیرم اما پدرم نگذاشت ... تو شاهد باش ... چون حرف تو بود گوش کردم ... اما خیلی دلم سوخته ... خیلی ... گریه می کردم و بی اختیار با خدا حرف می زدم ... صدای اذان رادیوی مادرم بلند شد ... پدرم اهل نماز نبود ... گوشم رو تیز کردم ببینم کی میره توی اتاقش دوباره بخوابه... برم وضو بگیرم ... می ترسیدم اگر ببینه دارم نماز می خونم ... اجازه اون رو هم ازم صلب کنه ... که هنوز بچه ای و 15 سالت نشده ... تا صدای در اتاق شون اومد ... آروم لای در رو باز کردم و یواشکی توی حال سرک کشیدم ... از توی آشپزخونه صدا می اومد ... دویدم سمت دستشویی که یهو ... اونی که توی آشپزخونه بود ... پدرم بود ... . . .ادامه دارد...... نویسنده سید طاها ایمانی🌹 🇮🇷 @AXNEVESHTESIYASI

🗓 #تقویم_تاریخ چهارشنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۸ ۸ شوال ۱۴۴۰ ۱۲ ژوئن ۲۰۱۹ 🇮🇷 @AXNEVESHTESIYASI

ختم صلوات امروز به نیت : #شهید_ اسماعیل _ صفدری 🌷 🌺 سهم هر بزرگوار 5صلوات 🌺 🌹 مسئولین یادشان باشد برای این انقلاب بهای سنگینی پرداخت کرده ایم. 🌼 هر روز مهمان یک شهید 👇 🌷 @AXNEVESHTESHOHADA #اختصاصی_عکسنوشته_شهدا

🌷🍃او از ارتش بیرون آمدچون عقاید و نظراتش با قوانین حاکم بر آنجا همخوانی نداشت. بعد از بیرون آمدن از ارتش،وارد شرکت جنرال موتورز شد و بعد از پیروز ی انقلاب اسلامی او در همین شرکت مشغول بود و در پاک سازی پرسنل این شرکت و شورای اسلامی کارکنان آنجا نقش بسزایی داشت. 🌷🍃این گونه بود که مورد سوءظن عوامل آمریکایی قرار گرفت و آن ها تصمیم گرفتند این مهره فعال را از سر راه بردارند. او فردی انقلابی و پیرو خط امام (ره) بود و جزء اعضاء فعالی که مسئول شناسایی و اخراج افراد و اعضاء گروهکها و منافقین بودند قرار داشت. و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۱/۰۳/۲۲ توسط عمال آمریکایی شناسایی شد. 🌷🍃آن ها در این روز در حالی که خواهرش به همراه شوهر و فرزندانش جهت دیدار و احوالپرسی به منزل آنها رفته بودند، منزل او را شناسایی و دو فرد مسلح به زور و گستاخانه وارد منزل آنها شدند و او را شناسایی و ترور کردند. البته در این جریان خواهر او یعنی خانم بتول صفدری و همسر و فرزند ۱۳ ماهه اش نیز شهید شدند. همسر خود او به شدت مجروح گردید و دو فرزند او و فرزندان خواهرش از این حادثه وحشیانه و کثیف عمال آمریکایی و منافق جان سالم به در بردند. منافقین پس از به شهادت رساندن آنها خانه را به آتش کشاندند. پیکر پاک او به همراه خواهرش در بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد و شوهر خواهرش به همراه خواهر زاده او در شاهرود به خاک سپرده شدند.