🌺 از شیرخوارگاه تا آسمان 🌺 ثابت و ثاقب شهابی نشاط. نوجوان‌هایی که سال ۶۱ امدادگران خستگی‌ناپذیر گردان سلمان بودند. عملیات مسلم ابن عقیل در منطقه سومار اولین‌باری بود که آنها پا به جبهه گذاشته بودند. همرزمان این دو شهید می‌گویند وقتی نامه‌ به خط مقدم می‌آمد، معمولاً ثابت و ثاقب غیبشان می‌زد! یک‌بار یکی از رزمندگان متوجه شد وقتی همه گرم نامه خواندن هستند و خبر سلامتی خانواده و عکس‌هایشان را با وجد نگاه می‌کنند، دوقولوها دست در گردن هم در کنج سنگر، گریه می‌کنند. بعدها که موضوع را جویا شدم، فهمیدم آنها بی‌سرپرست هستند و هر بار دل‌شان می‌شکند که کسی آنسوی جبهه چشم انتظارشان نیست. عکس‌های کودکی و زنبیل قرمزی که در آن سر راه گذاشته شده‌اند را بغل کرده گریه می‌کنند. چندی بعد ثاقب در مجتمع نگهداری خودش به دلیل مجروحیت دعوت حق را لبیک گفته و ثابت نیز بعد از چند سال تحمل مجروحیت از استنشاق گازهای شیمیایی به نزد برادر می‌شتابد و او نیز شهد شهادت را می‌نوشد. روزی شخصی ثاقب و ثابت را پشت به یکدیگر داخل آن زنبیل کوچک قرمز رنگ گذاشته بود و زیر شرشر باران کنار درب ورودی بهزیستی رهای‌شان کرده بود. حال درد نان بود یا درد جان،کسی نمی‌دانست. از آن پس بود که آن زنبیل کوچک شد تنها یادگاری از مادر ندیده‌شان. ثاقب و ثابت سالها از کرمانشاه و غرب کشور گرفته تا اهواز و خرمشهر، به هر کجا که اعزام می‌شدند، در درون ساکشان اعلامیه‌هایی را به همراه داشتند که عکسی از دوران کودکی‌شان به همراه دست نوشته‌ای بود که به در ودیوار شهرها می‌چسبانیدند: "مادر، پدر! از آن روز که ما را تنها در کنار خیابان رها کردید و رفتید سالها می‌گذرد. حال امروز دیگر ما برای خودمان مردی شده‌ایم ولی همچنان مشتاق و محتاج دیدار شماییم..." اما هیچگاه روزی فرا نرسید که قاب عکسی باشد و عکسی از ثاقب و ثابت وخانواده‌شان در کنار یکدیگر. آنچه که امروز از ثاقب و ثابت شهابی نشاط باقی است، ۲ قبر مشکی رنگ شبیه به هم و در کنار هم در قطعه ۵۰ گلزار شهدای بهشت زهرا(س) است. اگر چنانچه گذارمان به گلزار شهدای بهشت زهرا افتاد، جایی ما بین قبور قطعه ۵۰، ردیف ۶۷، شماره ۱۹ وردیف ۶۶ شماره ۱۹، دو برادر شهیدی آرام کنار یکدیگر خفته اند که شب‌های جمعه، هیچ‌گاه مادر و پدری زائر مزارشان نبوده است!

دو برادر بودند؛ ثابت و ثاقب. بی نام آمدند و با نشان رفتند. در زمین ریشه زدند، ثابت شدند و در آسمان، فروزان و ثاقب. به دنیا آمدند، باهم. آن زمان که یک سبد به اندازه قدشان بود، نمی دانم پدر یا مادرشان آن ها را پشت در پرورشگاهی رها کرد. قد کشیدند و پرورش یافتند. آن قدر متعالی و بزرگ شدند که به خط مقدم جبهه رسیدند. امان از دشمن بریدند و دشمن امانشان نداد. دو برادر، ثابت و ثاقب، مجروح شدند اما نفس کم نیاوردند و تا پایان جنگ ماندند و چون دیگر راست قامتان، شهید زنده، نام گرفتند. ثاقب زودتر رخت از دنیا بست و آسمانی شد(1377) و ثابت هم چند سال بیشتر تاب برادر نیاورد و جاویدان شد(1385). دو برادر بودند؛ روزگاری ماندن در زمین را تاب نمی آورند و شاید گریزان از مردمان بودند اما حالا یک جهان به احترامشان تعظیم می کند. ریشه دارند تا پایان تاریخ و استوارند تا ابدیت. شهیدان ثابت و ثاقب شهابی نشاط سال 1343 دیده به جهان گشودند. پس از گذران زندگی در بهزیستی، با آغاز جنگ تحمیلی رهسپار جبهه شدند و هر دو به مقام جانبازی نائل آمدند. شهید ثاقب سال 1377 و شهید ثابت سال 1385 به یاران شهیدشان پیوستند. تصاویر زیر که توسط فرزند شهید ثابت شهابی نشاط در اختیار نوید شاهد قرار گرفت، سلحشوری این دوبرادر را روایت می کند.

«ثاقب» بعد از جنگ به مجتمع بهزیستی شهید قدوسی برگشت و زندگی اش را تا لحظه شهادت بر اثر جراحات شیمیایی و در تاریخ 18 دی ماه 1377 ادامه داد. «ثابت» اما بعد از جنگ با خانواده فرحزاده وصلت کرد و 3 فرزند از خود به یادگار گذاشت. شهید ثابت به بانک ملت رفته بود و در آنجا مسئولیت هایی داشت اما از دست دادن یکی از کلیه هایش در جنگ و عوارض شیمیایی، او را بارها درگیر تخت های بیمارستان کرد.

ثابت در کنار آیت الله مصباح یزدی / دوران دفاع مقدس

محمدمهدی در کنار پدر / ساعاتی قبل از شهادت آخرین بار، یکی از روزهای آذرماه 85 بود که محمدمهدی، پدرش را با حال و روزی دردمند و بی قرار به بیمارستان ساسان رساند. بیمارستانی که قرار بود ملجأ جانبازان باشد. گرفتاری های پذیرش بیمارستان جای خود اما بی توجهی مامور بنیاد شهید به «ثابت» که معلوم بود روزهای آخر عمرش را می گذراند، چیزی نبود که دل همسر و فرزندان شهید را خون نکند. نماینده بنیاد آمده بود تا مرهمی باشد اما تا توانست زخم زد و رفت.

اَللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ غَيْبَهَ وَلِيِّنَا

. 📌 چهل شاخص جوان انقلابی از منظر حضرت آیت الله خامنه ای🌹 ✅ ١-خود را مدیون اسلام و انقلاب می داند. ✅ ٢-مؤمن به انقلاب و مبانی آن است. ✅ ٣-به آینده انقلاب و نظام اسلامی امیدوار است. ✅ ٤-دوستدار انقلاب و نظام اسلامی است. ✅ ٥-معتقد به آرمان های انقلاب است. ✅ ٦-مبانی جمهوری اسلامی را می داند. ✅ ٧-خودش را برای همه میدان های مورد نیاز انقلاب (سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی) آماده می کند. ✅ ٨-پیشتاز حرکت های انقلابی است و در راه تحقق آرمان های انقلاب اسلامی ثابت قدم است. ✅ ١٠-در صف اول دفاع از آرمان ها و ارزش های انقلابی حضور دارد. ✅ ١١-رابطه خود را با امام و آرمان هایش پیوسته حفظ می کند. ✅ ١٢-معتقد به استقلال فکری، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی است. ✅ ١٣-خودش را برای مسئولیت های بزرگ آماده می کند. ✅ ١٤-بدنبال کسب آگاهی سیاسی و بصیرت است. ✅ ١٥-تاریخ معاصر را خوب می داند. ✅ ١٦-نسبت به دشمنی های دشمنان حساس، خروشناک است. ✅ ١٧-به دنبال کسب علم ودانش است. ✅ ١٨-نسبت به محیط پیرامونی خود حساس، فعال و اثر گذار است. ✅ ١٩-به دنبال وحدت و هم افزایی در جامعه است. ✅ ٢٠-کار و تفکراتش اسلامی و انقلابی است. ✅ ٢١-با اطرافیان خود مجادله احسن دارد. ✅ ٢٢-خوش بین به فرهنگ اسلامی است. ✅ ٢٣-خوش روحیه است. ✅ ٢٤-باهوش است و نمی گذارد به نام امر به معروف از او سوء استفاده نمایند. ✅ ٢٥-امر به معروف و نهی از منکر را وظیفه شرعی و انقلابی خود می داند. ✅ ٢٦-اخلاص در امور را سرلوحه خود قرار می دهد. ✅ ٢٧-پرانگیزه و مطالبه گر است. ✅ ٢٨-پايبند به تعلقات معنوی، خانوادگی و میهنی است. ✅ ٢٩-با منطق محکم از مسئولین انتقاد می کند. ✅ ٣٠-نظام سلطه را با همه ابعاد و لایه هایش می شناسد. ✅ ٣١-مقید به کار تشکیلاتی است. ✅ ٣٢-قانون گراست. ✅ ٣٣-دلش نورانی است. ✅ ٣٤-رابطه قلبی و معنوی خود را با خداوند تقویت می کند. ✅ ٣٥-اهل قرآن است. ✅ ٣٦-اهل دعا و مناجات با خداست. ✅ ٣٧-اهل اعتکاف است. ✅ ٣٨-میانه رو است؛ افراط و تفریط نمی کند. ✅ ٣٩-از طعن و بدگویی دیگران نمی هراسد. ✅ ٤٠-عدالت خواه است.