ششمین روز از چله شانزدهم سر سفره شهید 🌷محمد بروجردی🌷هستیم

💠فتنه سال 1378 🔰در تیرماه سال 78 #فتنه ای رخ داد که دشمنان نظام بسیار به آن دل خوش کردند😏. در شب🌙 اولی که این فتنه به راه افتاد و زمانی که هنوز کسی از شروع درگیری ها خبر نداشت🚫، در عالم رویا #سردارشهیدمحمدبروجردی را دیدم! ایشان همه بچه های مسجد را جمع کرده بود و آنها را سر یکی از چهار راه های🏙 تهران برد! درست مثل زمانی که #حضرت_امام وارد ایران🇮🇷 شد. من هم با بچه های #مسجد کنار برادر بروجردی حضور داشتم. 🔰یکدفعه دیدم #ابراهیم_هادی و جواد افراسیابی و رضا و بقیه دوستان شهید🌷 ما به کنار برادر بروجردی آمدند. خیلی خوشحال شدم😀. می خواستم سمت آنها بروم،⚡️ اما دیدم که برادر بروجردی، برگه ای📜 در دست دارد و مثل زمان #عملیات، مشغول تقسیم نیروها در مناطق مختلف تهران بود. او همه نیروهایش از جمله ✨ابراهیم هادی را در مناطق مختلف اطراف #دانشگاه تهران پخش کرد. 🔰صبح ☀️فردا خیلی به این رویا فکر کردم یعنی چه تعبیری داشت؟! تا اینکه رفقای ما تماس☎️ گرفتند و خبر #درگیری در اطراف دانشگاه تهران و حادثه #کوی_دانشگاه را اعلام کردند! تا این خبر را شنیدم یاد رویای دیشب افتادم🗯. مردم با یک تجمع در 23 تیر، خط بطلانی❌ بر همه فتنه گرها کشیدند. #علی_نصرالله با آن حال خراب در راهپیمایی شرکت کرده بود. گفتم حاج علی تمام این فتنه را شهدا🌷 جمع کردند. حاج علی گفت مگه غیر از اینه؟ مطمئن باش کار خدا و شهدا بوده👊.

سردار شهید «محمد بروجردی» در سال ۱۳۳۳ در روستای (دره گرگ) از توابع بروجرد چشم به جهان گشود. وی در تاریخ یکم خرداد ۱۳۶۲ بر اثر انفجار مین همراه جمعی از دوستانش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

مهربانی شهید محمد بروجردی در کردستان نسبت به مردم این منطقه سبب شد تا به این شهید بزرگوار لقب «مسیح کردستان» بدهند؛ مسیحی که خود تماماً متکی به نظر امام و ولی امر خود بود. این شهید والامقام خود را وقف خدمت به مردم و انقلاب اسلامی کرد، از مبارزات قبل از انقلاب گرفته تا مجاهدت‌هایش در کردستان. خصوصیات اخلاقی بروجردی زبانزد عام و خاص بود و مهربانی وی نسبت به مردم، بر محبوبیتش افزوده بود،

در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، شهید محمد بروجردی مسئولیت مدیریت زندان اوین را برعهده گرفت و معتقد بود که «ما در دستگاه عدالت انقلاب، ضابطیم، نه قاضی، اگر بخواهیم به عنوان ضابطین محکمه انقلاب همان برخوردی را با این زندانیان داشته باشیم که قبل از پیروزی، آنها با ما داشتند، پس دیگر چه فرقی میان یک انقلابی مسلمان با یک ساواکی وجود دارد؟ اگر در بین برادران ما، کسی هست که به برخورد بنده با این‌ها (زندانیان) اعتراض دارد، برود احکام مربوط به اسیر و زندانی را در متون شرعی پیدا کند و بخواند». بروجردی برای این‌که در کردستان ثبات ایجاد کند، با تلفیقی از نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروهای بومی کُرد، سازمان پیشمرگان مسلمان کُرد را تشکیل داد. وی به مردم کردستان بسیار عشق می‌ورزید، تا جایی که بارها گفته بود: «آن کس که مردم کردستان را دوست داشته باشد، می‌تواند در کردستان کار کند.» و همچنین می‌گفت: «من به این مردم محروم و ستمدیده علاقه دارم».

حضرت آیت الله خامنه‌ای (مدظله‌العالی) رهبر معظم انقلاب اسلامی، درباره شهید محمد بروجردی فرموده‌اند: من بروجردی را از یاد نمی‌برم و هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم؛ غالبا هر وقت که بحث شهدا پیش می‌آید، شهید بروجردی جلو چشم من است. ایشان در جای دیگری نیز فرموده‌اند: آن چیزی که من از شهید بروجردی احساس کردم و یک احترام عمیقی از او در دل من به وجود آورد، این بود که دیدم این برادر، با کمال متانت و با کمال نجابت، به چیزی که فکر می‌کند مسئولیت و وظیفه است. من تصور می‌کنم روحیه آرامش و نداشتن حالت ستیزه‌جویی با دوستان و گذشت و حلم در قبال کسانی که تعارض‌های کاری با او داشتند، نشانه آن روح عرفانی شهید بود.

بروجردی استراتژی امام خمینی (ره) که تکیه‌بر مردم و جدا کردن صفوف مردم از ضدانقلاب بود را پیاده کرده و همواره به شاگردانش پایبندی به این اصول اخلاقی را یادآور می‌شد. مهربانی شهید بروجردی در کردستان نسبت به مردم این منطقه سبب شد تا به این شهید بزرگوار لقب «مسیح کردستان» بدهند؛ مسیحی که خود تماماً متکی به نظر امام و ولی امر خود بود از آن‌جا که در وصیت‌نامه خود با اشاره به این نکته وجود امام خمینی (ره) را معیاری برای شناخت سعادت و انحراف در دنیا و آخرت می‌داند. از جمله سخنان شهید بروجردی که دائماً آن را تکرار می‌کرد، این بود که «با دقت به کلمات روح خدا که خط او خط رسول خدا است عمل کنید» شهید بروجردی وجود امام خمینی (ره) را معیار می‌دانست و اگر مردم این زمان به‌مانند این شهید بزرگوار عمل کنند و معیار آن‌ها سخنان مقام معظم رهبری باشد راه را گم نمی‌کنند و به بیراهه کشیده نمی‌شوند.

بروجردی پیش از شهادتش شهید شده بود. اصلا هر روز زندگی این مرد شهادت بود. برخورد بروجردی با مردم خیلی عالی بود... حسن سلوک او نسبت به رزمندگان زیردست برایم عجیب بود و شاید در طول زندگیم کمتر دیده بودم که از انسانی چنین برخوردهایی سر بزند... بروجردی هنوز هم بر ملت ایران و بر تاریخ شناخته نشده است. زمان های بسیاری باید سپری شود تا بروجردی شناخته بشود... شهید «محمد ابراهیم همت» نیز درباره شهید محمد بروجردی این‌گونه گفته است: بودند برادرانی که در اثر فشار کار خسته شده بودند ولی بعد از چند دقیقه صحبت با شهید بروجردی، تمام مسائل آن‌ها حل می‌شد و با دلی‌ گرم و امیدوار، دوباره سراغ کارشان می‌رفتند. ما شاگرد او بودیم. ایشان دارای یک‌سری ویژگی‌های اخلاقی خاصی بودند که شاید من در طول زندگیم از کمتر انسانی دیدم و ولایت‌پذیری در این انسان بزرگ، استقامت و پایداری، اخلاق حسنه، خصوصاً در برخوردهای اجتماعی از ویژگی‌های خاص اولیه این مرد بود. او خیلی ساده از خطای دیگران درباره خویش می‌گذشت و به اشتباه خود اعتراف داشت و طلب عفو می‌کرد.

هیچگاه «من» نمی‌گفت و از خود تعریف نمی‌کرد شهید محلاتی نیز در وصف شهید محمد بروجردی گفته است: به قدری متواضع بود که هیچ‌گاه «من» نمی‌گفت و از خود تعریف نمی‌کرد و همیشه به دنبال کار بود. آن‌چه برای او مطرح بود، فداکاری، ایثار و مبارزه بود. جهاد و فداکاری او در حد اعلی بود و شاید کمتر برادری به قدر این شهید در غرب [کشور] خدمت کرده باشد... پاک زندگی کرد و پاک از دنیا رفت.