سوید در نبرد ظهر عاشورا تعداد زیادی از اشقیا را به هلاکت رساند و صف‌های سپاه دشمن را مورد هدف قرار داد تا در نهایت با پیکری پوشیده از زخم و جراحت میان کشته‌های غرق در خون افتاد و با ضربه یک نیزه بیهوش شد. دشمن که خیال می‌کرد سوید کشته شده از او دست کشید. اما او از پا افتاده بود و دیگر توان و رمقی برای برخاستن نداشت، ولی هنوز جان در بدن داشت. در آخرین لحظات جنگ که هنوز نایی در بدن داشت کمی به هوش آمد و در همان حال شنید که دشمنان به همدیگر مژده می‌دهند و فریاد شادمانی سر می‌دهند و می‌گویند که «حسین کشته شد!» حمله بدون شمشیر به دل دشمن ابن عمرو در همین حال با همه بی رمقی اش از شنیدن این خبر سهمگین به خود تکانی داد و از میان پیکر‌های غرق در خون به پا خاست؛ و، چون شمشیرش را بُرده بودند، خنجری را که در چکمه‌اش داشت درآورد و دوباره به لشکر دشمن تاخت، و آنقدر به کارزار ادامه داد تا سرانجام دو نفر به نام عروة بن بطان ثعلبی و زیدبن رقاد الجنبی (جُهَنی) سوید را کشتند تا او آخرین شهید واقعه روز عاشورا لقب بگیرد که بعد از اباعبدالله الحسین علیه السلام به شهادت رسیده است.

وی آخرین نفرات از اصحاب حسین علیه‌السلام‏ که در کنار [آن حضرت‏] باقى مانده بودند؛ ابی مخنف به نقل از تاریخ طبری نقل می‌کند «سوید بن عمرو بن أبى مطاع خثعمى» و «بشیر بن عمرو حضرمى»‏ بودند. سُوید به میدان رفت و پس از مبارزه مجروح شد و بی‌رمق در بین دیگر کشتگان افتاد. همه گمان کردند او کشته شده است. وی که بی‌هوش روی زمین افتاده بود، زمانی که صدای کشته شدن حسین(ع) را شنید که گفتند حسین کشته شد؛ قُتِل الحُسَین»، سراسیمه و ناخداگاه و مانند کسی که معشوق  خود را از دست داده است، به هوش آمد. او که چیزی در دنیا برای از دادن نداشت در حالى که شمشیرش را برده بودند، با خنجری ه همراه داشت، ساعتى جنگید تا اینکه سرانجام به دست «زید بن رقاد جنبى» و «عروة بن بطار تغلبى» لعنةالله علیهما به قتل رسید. وى در میان [یاران حسین علیه السّلام آخرین کسى بوده که پس از کشته شدند همه یاران به قتل رسید.]

بنا به نقل مورخين او پس از كسب اجازه از امام حسین(عليه السلام) پا به ميدان گذاشت و اين رجز را خواند: «اُقْدِمُ حُسَيْنُ الْيَوْمَ نُلْقي أَحْمَدا * وَ شَيْخَكَ الْحِبْرَ عَلِيّاً ذَا النَّدى وَ حَسَناً كَالْبَدْرِ وافِي الاَْسْعَدا * وَ عَمَّك الْقَرْمَ الْهُمامَ الاَْرْشَدا حَمْزَةَ لَيْثِ اللهِ يُدْعى أَسَدا *** وَ ذَا الْجَناحَيْنِ تَبَوّأ مَقْعَدا فِي جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ يَعْلُوا صَعَدا» (اى حسين، قدم پيش نهادم تا جدّت احمد(صلى الله عليه وآله) و پدر بزرگوارت على و برادرت آن ماه شب چهارده به كمال رسيده و عمويت حمزه آن آقا و سيّد ارشد كه شير خدا ناميده مى شد و (جعفر) آن صاحب دو بال را كه در بهشت برين (پرواز مى كند و) داراى مقام والايى هستند، ديدار نمايم).

📹 ما هنوز به این فضای بهشتی نیاز داریم! ✅ راهپیمایی اربعین حتی با وجود کرونا برای ما ضروری است... 🌷

🎥همسرت مثل اباعبدالله شهید شد... 💠روایت "همسر شهید موسی رجبی" از لحظات وداع در معراج شهدا...

🎥 واکنش تماشاگران لبنانی به تعزیه؛ وقتی شبیه خوان امام حسین(علیه السلام) یاری می طلبد...✋🏼

#رسم_خوبان حاجی به حضرت مسلم (ع) ارادت زیادی داشت و از این‌‌رو نام مستعارش را مسلم علوی گذاشته بود. می‌گفت : «ما همه مسلم رهبریم، هر جا فرمان دهد حاضریم.» حاجی بسیاری از اوقات عبا و عمامه نمی‌گذاشت که بتواند در هر جایی راحت‌تر خدمت کند. حاجی خوب آشپزی می‌کرد. وقتی می‌شنید هیئتی آشپز ندارد، می‌گفت: «من غذای هیئت را می‌پزم.» می‌گفتیم: «حاجی شما روحانی هستیدنباید پای دیگ بایستید.» می‌گفت: «در مجلس عزای سیدالشهدا (ع) هر خدمتی افتخار است.» بعد لباسش را درمی‌آورد و با خنده می‌گفت: «عمامه و عبا را هم درمی آورم که دیگران ناراحت نباشند.‌» #شهید_محمد_پورهنگ🌷 #سالروز_ولادت

خواص درمانی گریه برای سیدالشهدا ء از زبان آقای دکتر خیراندیش متخصص طب سنتی ☝🏻☝🏻☝🏻

‍ ✅ تبرک جویی علامه طباطبایی به در و دیوار هیات حجت الاسلام صدیقی: ایشان(علامه طباطبایی) در مجلس روضه‌ای که سیدی در محله گذر خان قم تشکیل می‌داد شرکت می‌نمود، یک بار قسمتی از منزل آن سید، نوسازی شده بود و علامه در همان قسمت نشسته بودند. در آن هنگام می‌پرسند: چه مدت است که در این جا مجلس عزاداری برپاست؟ گفته بودند: بیش از چهل سال. مرحوم علامه از آن قسمت نوسازی شده برخاستند و به قسمت قدیمی خانه رفتند و فرمودند: «این آجرهایی که چهل سال شاهد گریه بر امام حسین(ع) بودند، قداستی دارند که انسان به این‌ها هم تبرک می‌جوید.» 📚 به نقل از پایگاه حوزه _______________ ❇️کانال اختصاص علامه طباطبایی ره @allame1001 https://eitaa.com/joinchat/2523988014C59c02fdb37