هدایت شده از ❤️ شهیدگمنام ❤️
🔸 " در محضـر شهیــد "...
من بہ این نتیجـہ رسیده ام
ڪہ شهادت دست خودمان است
انتخاب شهــــادٺ را خداونـد
به عهده خودمـان گذاشته است
ایـن مـا هسـتیم ڪہ میتوانیـم
شـرایـط آن را فراهــم ڪـنیـم
مـا هستیم ڪہ تعـیین ڪنندهی
این مسـئله هسـتیم ...
تا خالــص نشـوی
خـدا تـو را بر نمی گزینـد ،
لـذا بایـد سعـی ڪنیـم ڪہ
خـداونـد عاشــقمان بشـود
تا مـا را ببــرد ...
#نابغه_دفاع_مقدس
#شهید_سردار_حسن_باقری
#شـهادت_فڪه۱۳۶۱
#سـالروز_شهادت
🌷 @shahidegomnam14 🌷
هدایت شده از بصیـــــــــرت
" #مــــــــادر "
واژه ای ڪہ
در هیچ جمله ای نمیگنجد
چه رسد کہ وصف مادری دلیر باشد،
آن هـم #مـادر_شهیـد ...
هدیه به تمام مادران شهدا
برای سلامتی وطول عمر مادراشون #صلواتــــــــــ
#شبتون_شهدایی
﷽
سلام علیکم
نهمین روز از🌷چله یازدهم🌷
تلاوت☀️ سوره مبارکه نور☀️
به نیابت از
شهید فاطمی
❣️ شهید محمدحسین حدادیان ❣️
#هدیه می کنیم
محضر نورانی
☀️ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها☀️
و از حضرت تقاضا داریم تا
قاعده #ولایت و ولایت مداری را
به عنوان #ارث_مادری نصیب ما گردانند .
🌹🌹🌹🌹
چهارشنبه ها میهمان خاندان کرامت
☀️حضرت موسی بن جعفر علیه السلام
☀️حضرت امام رضا علیه السلام
☀️حضرت امام جواد علیه السلام
☀️ حضرت امام هادی علیه السلام
هستیم بنابراین اعمال امروزمان را به نیابت از ایشان
#هدیه می کنیم
محضر نورانی
☀️ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها☀️
و از حضرتش تقاضا می نماییم تا
با نگاه مادرانه خود
برای #تعجیل در فرج آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف دعا نمایند .
یا حَیُّ یا قَیّوم
محمد حسین متولد سال 74 و دانشجوی علوم سیاسی بود. او از 7سالگی عضو بسیج بود و در مسجد فعالیت میکرد.
وی با بیان اینکه "محمد حسین دنیایی نبود و به دنیا تعلق نداشت"، گفت: محمد حسین پیرو خط ولی فقیه بود و تمام مستحبات و واجبات شرعی و دینی را انجام میداد. در بسیج هم بسیار فعال بود و خالصانه به انقلاب و مردم خدمت میکرد و در بسیج بسیار خوب رشد کرد. پسرم در خط رهبری بود و غیر از خط رهبری هیچ خطی را قبول نداشت و خدا را شاکریم که تا لحظه مرگش با ولی فقیه بود
رفته بود سوریه جنگیده بود تا نیاز نباشد اینجا در تهران مقابل تروریستها بایستند، اما رد خشونت جایی وسط همین پایتخت امن غرب آسیا سربرآورد؛ تهران خیابان پاسداران، گلستان هفتم، مقابل منزل نورعلی تابنده، قطب دراویش گنابادی. مریدان تابنده آمده بودند تا بکشند و بسوزانند. در این مسیر مجهز به انواع سلاح سرد بودند و سلاحهای گرمشان هم برای استفاده آماده بود که مأموران امنیت دیگر مهلتشان ندادند. با وجود انواع سلاحی که در دست داشتند، همچون تروریستهای تکفیری ماشین را هم به عنوان یک ابزار ترور و خشونت به خدمت گرفتند. اتوبوسی را به دل مأموران ناجا زدند و سه نفر را شهید کردند و بعد با یک سمند به سوی حافظان امنیت شهر حمله کردند. محمدحسین زمین خورد، ماشین از رویش رد شد و ثانیههایی بعد باز به عقب برگشت و برای بار دوم تن زخمیاش را زیر گرفت.... صبح شهادت بانوی دو عالم بود؛ ایستادگی محمدحسین حدادیان مقابل توحش عریان دراویش گنابادی در پاسداران تهران اقتدای عملیاش به سیره حضرت زهرا(س) بود و جان دادنش هیئت روضه شب شهادت بانو. پیکر او زخمی و خونآلود کنار مزار شهیدان مدافع حرم در امامزاده علیاکبر چیذر آرام گرفت تا نمادی باشد بر آنکه این سرزمین با خون همه شهدا ایستاده است؛ از دمشق تا تهران.
با غبطه میگفت: ای کاش من هم در آن زمان بودم. خوش به حال شما که بودید. خوش به حال شما که دیدید. یکی از برنامههای همیشگیاش زیارت کهفالشهدا و قطعه شهدای گمنام بهشت زهرا(س)بود
وقتی پیکر چاک چاک پسرم را دیدم، به عمق فاجعه پی بردم. البته نگذاشتند همه پیکر را ببینم. وقتی خواستم سینهاش را ببینم نگذاشتند و گفتند دست به چیزی نزنید. همه صورتش سوراخ سوراخ شده بود. نمیدانم با چشمانش چه کرده بودند، بینی محمدحسین شکسته بود، هر جنایتی که از دستشان برمیآمد با پسرم کرده بودند. تمام برجستگیهای بدن و صورت محمد حسین را برایم با پنبه درست کرده بودند . وقتی شنیدم محمدحسین شهید شده، خدا را شکر کردم . محمد آرزو داشت این مدلی به دیدار معبودش برود.
بعدها وقتی لحظه شهادتش را شنیدم یاد آن صحنه عاشورا افتادم که بر پیکر امام حسین(ع) تاختند. شهادتش داستان کربلا را برایم تداعی کرد. ابتدا با تفنگ شکاری به محمدحسین شلیک میکنند ، بعد با همان تفنگ به سر و صورتش میزنند. بعد که محمدحسین دست تنها میماند با قمه و هر چه در دست داشتند به جانش میافتند و در آخر هم با خودرو از روی بچهام رد میشوند و این کار را تکرار میکنند
اگرچه دراویش وحشی، اسبی برای تاختن به جان محمدحسین نداشتند اما سوار بر خودرو بر بدن چاک چاکش تاختند و شهادت محمدحسین اینگونه غریبانه رقم خورد. اینها نشاندهنده نفرت و کینه دشمنان اسلام و انقلاب است. خدا را شاکرم که بعد از 1400سال ذرهای تنها ذرهای از آن دریای مصائب عاشورا را به ما نشان دادند.
وی چند روز پیش از به شهادت رسیدنش از سوریه برگشته بود و مدتی در سرزمین شام مشغول دفاع از حرم حضرت زینب (س) بود. آنچه خواهید خواند وصیتنامه این شهید عزیز است قبل از رفتن به سوریه که مینویسد:
بسم رب الشهدا و الصدیقین
خوشا آنانکه شهادت قسمتشان میشود. خدا میداند که بر خود واجب دانسته که به پیروی از علیاکبر امام حسین (ع) در جبهههای حق علیه باطل حضور پیدا کنم و از حرم عمه سادات در حد توان خود دفاع کنم که در روز قیامت شرمنده مادر سادات، حضرت زهرا (س) و ارباب بیکفنم نباشم. جان ناقابلی دارم که پیشکش حضرت صاحبالزمان (عج) و نایب بر حقش میکنم.
پدر و مادر عزیزم! دست شما رامیبوسم و از شما میخواهم بابت تمام اذیتهایی که شما را کردهام، مرا حلال کنید و از حرف آنهایی که میگویند ما برای پول و مادیات دنیا رفتیم ناراحت نشوید.
پیرو خط رهبری باشید که قطعاً راه درست و راه امام زمان (عج) میباشد.
اگر شهید نشویم، میمیریم.