با حمله تکفیری‌ها به سوریه و در خطر قرار گرفتن حرم حضرت زینب(س)، طلاب و جوانان پاکستانی بسیاری بودند که می‌خواستند برای دفاع از حرم عقیله بنی‌هاشم که در فرهنگ آنها حضرت زینب(س) «ثانیه زهرا» نامیده می‌شود به سوریه بروند اما به علت حساسیت‌ها و تمرکز سرویس اطلاعاتی پاکستان بر روی شیعیان, این امکان به راحتی فراهم نبود. در زمستان سال 92 اجتماعی را در تهران برپا کردند و نام «زینبیون» را برای خود برگزیدند. اولین گروه از رزمندگان و مجاهدان زینبیون ابتدای سال 93 عازم سوریه شده و در جبهه مبارزه علیه تروریست‌ها حضور پیدا کردند. آزادسازی حلب، نبل و الزهرا, تدمر, حما و حاشیه دمشق از جمله مناطقی بود که رزمندگان زینبیون نقش مهمی در آزادسازی و تثبیت آن مناطق داشتند. امام خامنه‌ای نیز در پیامی به مدافعان حرم پاکستانی به موضوع رشادت آنها اشاره کردند و فرمودند:«سلام من را به مدافعین حرم پاکستانی برسانید. زینبیون خیلی خوب می‌جنگند. خیلی خوب مجاهدت می‌کنند. سلام من را به پدرها و مادرها و خانواده هایشان برسانید.» چهارم بهمن ماه سال 97 بود که خزانه‌داری آمریکا چندین مجموعه را به‌اتهام ارتباط و همکاری با جمهوری اسلامی ایران در فهرست تحریم قرار داد. نام لشکر زینبیون در کنار رزمندگان فاطمیون افغانستانی در این فهرست قرار دارد.

شهید محمد جنتی در 16 فروردین 96 در حماه سوریه منطقه تل ترابی به شهادت رسید و همچون حضرت عباس(ع) سر و دستش را فدا کرد. پیکر مطهر او در منطقه ماند و مدتی در شمار شهدای جاویدالاثر مدافع حرم قرار گرفت. بعد از اعلام خبر شهادت حاج حیدر در منطقه مزار یادبودی برایش در قطعه 26 گلزار شهدای بهشت زهرا(س) ایجاد شد.

حالا بعد از گذشت 2 سال طی عملیات تفحص پیکر شهدای مدافع حرم در مناطق سوریه، پیکر این شهید نیز کشف شده و به کشور بازگشته است. هویت پیکر او از طریق آزمایش DNA شناسایی شده است. سردار سلیمانی درباره این فرمانده شهید گفته بود: «حیدر یکی از بهترین‌هایم بود.» مراسم تشییع پیکر شهید جنتی معروف به حاج حیدر روز پنجشنبه، ۲۳ خرداد۹۸ از مقابل مسجد حجت(ع) واقع در خیابان پیروزی صورت گرفت و در نهایت او در همان یادمان قطعه 26 گلزار شهدا به خاک سپرده شد.

مَتَي تَرَانَا وَ نَرَاكَ وَ قَدْ نَشَرْتَ لِوَاءَ النَّصْرِ تُرَی أَ تَرَانَا نَحُفُّ بِكَ وَ أَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلأََ وَ قَدْ مَلأَْتَ الأَْرْضَ عَدْلاً

#صلوات_ابوالحسن_ضراب_اصفهانی #سيد_ابن_طاووس ميفرمايد: اگر از هر عملي در عصر جمعه غافل شدي از صلوات ابوالحسن ضراب اصفهاني غافل نشو چرا كه در اين دعا سري است كه خدا ما را بر آن آگاه كرده است. متن صلوات در مفاتیح در اعمال روز و عصر جمعه

در روز جمعہ صد نفحہ یا صد رحمت نازل مے شود. نود و نہ تاے آن براے کسے است کہ سوره قدر را در عصر جمعہ یکصد باربخواند و براے او همچنین نصیبے درآن یک رحمت دیگر هم هست. 📚میرزا جواد اقا ملکی

بیست و چهارمین روز از چله ی چهاردهم مهمان سفره ی مهاجر الی الله شهید منا ❣️شهید آیت الله محمدرضا مؤیدی قمی❣️ هستیم.

حج تمتع سال ۱۳۹۴ به دلیل بی‌کفایتی شجره خبیثه آل‌سعود و به شهادت رسیدن بیش از ۷ هزار مسلمان از اقصی نقاط جهان، برای مسلمانان و انسان‌دوستان دردناک و اندوهناک بود. دوم مهرماه سال ۱۳۹۴ هم‌زمان با روز عید قربان اخباری از فاجعه منا و به شهادت رسیدن تعداد بسیاری از حاجیان مخابره شد. در این میان خبر شهادت آیت‌الله محمدرضا مؤیدی قمی عضو شورای منتخب مجمع عالی تفسیر و یکی از فعالان و مسئولان حوزه‌های علمیه که در عرصه‌های قرآنی فعالیتی چشمگیر داشت، نیز شنیده شد؛ کسی که برای مهجوریت‌زدایی از قرآن در حوزه‌های علمیه، درس تفسیر قرآن را به دروس اصلی حوزه‌ها تبدیل کرد و پس از مدتی به ترویج نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه پرداخت.

آیت‌الله مؤیدی قمی در سال ۱۳۲۰ در شهرمقدس قم در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. وی بعد از یادگیری فنون ادب و علوم قرآنی در مدرسه ابتدایی شایگان قم مشغول خواندن دروس کلاسیک شد و دیپلم را به طور متفرقه خواند و سال ۱۳۳۸ وارد حوزه علمیه قم شد. وی از همان ابتدای طلبگی مشغول تدریس شد. اوایل به تدریس مقدمات پرداخت و پس از مدتی دروس تخصصی و کتاب لمعه را به مدت ۲۰ سال در مدرسه فیضیه آموزش داد. آیت‌الله مؤیدی قمی بر این اعتقاد بود قرآن باید در زندگی انسان حضور فعال و چشمگیر داشته باشد، بر همین اساس انس با قرآن و تفسیر و تدریس آن، نماز اول وقت و از همه مهم‌تر ولایت‌پذیری را در برنامه‌های اصلی زندگی خود قرار داده بود. این استاد حوزه علمیه قم پس از تدریس موضوعی قرآن به تدریس تفسیر ترتیبی کلام وحی روی آورد و از سال ۱۳۷۹ مشغول تدریس و تألیف تفسیر قرآن کریم بود. این عالم برجسته در آن زمان به دنبال پرکردن خلأ‌های علمی در حوزه‌های علمیه کشور بود به همین دلیل سعی در مهجوریت‌زدایی قرآن در حوزه‌ها کرد. وی با تلاش فراوان درس تفسیر قرآن و نهج‌البلاغه را به عنوان دروس اصلی وارد حوزه‌های علمیه کرد که این امر برکات بسیاری نیز برای طلاب داشت. آیت‌الله مویدی قمی در زمان حیات علاوه بر تأسیس مؤسسات خیریه مختلف و تحت پوشش گرفتن بسیاری از ایتام، مستمندان و فقرای سطح شهر، در احداث حسینیه، مسجد، صندوق قرض‌الحسنه و... نقش مؤثری داشت؛ ساخت و تجدید بنای مسجد حسنی و همچنین تأسیس کتابخانه بزرگ در شرق تهران از دیگر اقدامات این عالم بزرگوار به شمار می‌رود.

فرزند شهید منا درباره پدر خود می گوید: ایشان همواره سعی در تهذیب نفس داشتند و نه تنها ما بلکه سایر طلاب را به تهذیب نفس و خشوع در برابر دیگران توصیه می‌کردند. وی با بیان اینکه فقدان آیت‌الله مؤیدی در حوزه‌های علمیه حس می‌شود، به برخی فعالیت‌های این عالم برجسته پرداخت و افزود: شهید آیت‌الله مؤیدی قمی تفسیر قرآن در حوزه‌ها را احیا کرد و با همت مضاعف کاری کرد تا تفسیر قرآن به عنوان درس اصلی در حوزه‌های علمیه کشور تدریس شود. شهید به برپایی مراسم سوگواری اهل‌بیت (ع) اهتمام خاصی داشت، شهید مؤیدی منزل را وقف و آن را به حسینیه ۱۴ معصوم (ع) تبدیل کرد تا از این طریق بتواند در هر مناسبتی برای سوگواری خاندان اهل‌بیت (ع) مراسمی برگزار کند که به لطف خدا هیأت‌های عزاداری باشکوهی نیز برپا می‌شد. فرزند شهید مؤیدی با اشاره به لحظات پایانی حضور شهید مؤیدی در کنار خانواده، گفت: پدرم حتی زمانی که به مکه مکرمه مشرف شده بود ما را به برگزاری منظم برنامه‌های دینی به ویژه عزاداری اهل‌بیت (ع) و خاندان رسول‌الله (ص) توصیه می‌کرد به طوری که حتی در شب شهادتش از مکه به ما پیام داد مبادا در این مدت که نیستم در برگزاری محافل و برنامه‌های دینی و قرآنی کوتاهی کنید بلکه در هر شرایطی باید محفل عزاداری را به پا دارید. وی با بیان اینکه آیت‌الله مؤیدی قمی معتقد بود قرآن باید در زندگی انسان حضور فعال و چشمگیر داشته باشد، گفت: ایشان به انس دائمی با قرآن توجه داشتند و انس با کلام وحی، تفسیر و تدریس آن را سرلوحه فعالیت‌ها و از اصلی‌ترین برنامه‌های زندگی خود قرار داده بود. فرزند این شهید منا با بیان اینکه شهید مؤیدی قبل از رفتن به مکه سفارش به اهل‌بیت (ع) و ولایت فقیه داشتند و می‌گفتند برای قرآن و اهل بیت (ع) مفید باشید، خاطر نشان کرد: شهید مؤیدی مقید به توجه به تفسیر قرآن هم بودند. من در ۵۰ سالی که از خدا عمر گرفتم از سن ۱۲ سالگی به هیچ وجه به یاد نمی‌آورم که نماز شب ایشان ترک شده باشد. پدرم بیشتر اوقات ۲ ساعت قبل از اذان صبح بیدار می‌شدند و با خدا راز و نیاز می‌کردند و همواره از خدا طلب مغفرت داشتند.