سردار شهید حاج عبدالله اسکندری هرچند رزمنده‌ای نام‌آور در جنگ تحمیلی بود، اما نام او وقتی سرزبان‌ها افتاد که پیکر مطهرش پس از شهادت به دست گروه تروریستی «اجناد الشام» افتاد و ابوجعفر نامی که از فرماندهان این گروه تروریستی بود سر از تن بی‌جانش جدا کرد و تصاویر آن را در فضای مجازی منتشر ساخت. البته طولی نکشید که وعده خدا محقق شد و با کشته شدن ابوجعفر به دست ارتش سوریه، این بار تصویر لاشه او بود که در معرض دید جهانیان قرار گرفت و دل همه دوستداران شهید را شاد کرد. سردار اسکندری از مدافعان حرم در سوریه و رئیس سابق بنیاد شهید استان فارس بود که در نهایت پس از سال‌ها مبارزه و مجاهدت به آرزوی قلبی‌اش رسید

هدیه به ارواح طیبه ی شهدای کربلا🌷 شهید عبدالله اسکندری🌷 صلوات

http://eitaa.com/joinchat/870907916Cd8412d1e23 👆👆👆 از دوستانتان دعوت کنید در چله ی شهدای امام حسینی شرکت کنند این کانال مخصوص خانوم هاست

🎵آقا! لطفا به من اجازه بده ... 🔻فرصت کار برای حسین(ع) را از دست ندهید! #کلیپ_صوتی #روضه @Panahian_ir

✨﷽✨ 🌷اهمیت زیارت عاشورا! یكى از بزرگان مى فرمود: مرحوم آیة اللّه حاج حسین خادمى و حاج شیخ عباس قمى و حاج شیخ عبدالجواد مداحیان روضه خوان امام حسین علیه السلام را در خواب دیدم كه در غرفه اى از غرفه هاى بهشت دور یكدیگر جمع بودند. از آیت اللّه خادمى احوالپرسى كردم و گفتم : با هم بودن شما یك آیت اللّه و آقاى حاج شیخ عباس قمى یك محدث و حاج شیخ عبدالجواد روضه خوان، چه مناسبتى دارد كه با یكدیگر یك جا قرار گرفته اید؟ جواب دادند: ما همگى مداومت به زیارت عاشورا داشتیم و در مقدار خواندن زیارت عاشورا مثل هم بودیم. 📚كرامات الحسینیه:(على میر خلف زاده) ج2

1⃣3⃣2⃣ #خاطرات_شهدا🌷 💟همه چیز دست #امام_حسینه(ع) 🔹با هم قرار گذاشتیم هر ڪسی #شهید❣شد، از اون طرف خبر بیاره. شهید ڪہ شد #خوابشو دیدم. داشت می رفت، با #قسم حضرت زهرا(س) نگهش داشتم. با گریه😭 گفتم ‹‹مگه قرار نبود هر ڪسی شهید شد از اون طرف خبر بیاره›› بالاخره حرف زد، گفت: ‹‹مهدی اینجا #قیامتیه! خیلی خبرهاس. جَمعمون جَمعہ، ولی #ظرفیت شما پایینه هرچی بگم متوجہ نمی شید››😔 🔹گفتم: ‹‹اندازه ظرفیت پایین من بگو›› 😢. فڪر ڪرد و گفت:‹‹همین دیگه، #امام_حسین (ع) وسط می شینه و ما هم حلقه می زنیم دورش، برای آقا #خاطره می گیم.››😇 🔸بهش گفتم:‹‹چی ڪار ڪنم تا #آقا من رو هم ببره››😞 نگاهم ڪرد و گفت :‹‹مهدی! همه چیز دست امام حسینه(ع)، همه #پرونده ها 📜میاد زیر دست حضرت. آقا نگاه می کنه هر ڪسی رو که بخواد یه #امضای_سبز ✍می زنه می برندش. برید #دامن حضرت رو بگیرید.››😓 #شهید_جعفر_لاله🌷 تاریخ شهادت : ۱۳۶۶/۱۱/۲۵ عملیات نصـر/ ماووت عراق ✍راوی: #حاج_مهدی_سلحشور 🍃🌹🍃🌹

سلام علیکم اعمال مستحبی دومین روز از چله ی شهدا ی حسینی را از طرف شهیدی که طی 7سال دفن شد 🌷شهید محمدرضا آل مبارک🌷 تقدیم می کنیم به ساحت مقدس خانم حضرت زینب سلام الله علیها

حاج حسین حتی خانه‌اش را در دزفول و اهواز تبدیل کرده است به عباسیه و حسینیه؛ حاج حسین حتی اسم نخل‌های توی حسینیه را نخل الحسین و نخل الحسن گذاشته است و خاک کربلا ریخته است پایشان. حسین نامی است که با لحظه لحظه زندگی حاج حسین گره خورده است و از او جدا شدنی نیست؛ همه اینها را گفتم تا وقتی حکایت محمدرضای شهیدش را می‌خوانید تعجب نکنید؛ نه از عارف مسلکی پسر و نه از صبر و سکوت سوزناک پدر؛ این وسط هم جایی باز کنید برای مادری که بدون وضو محمد رضایش را شیر نداد و برای عمل به وصیت شهید تا ۴۰ روز پس از شهادت هم خم به ابرو نیاورد. محمدرضای ۱۸ ساله کرامات زیادی داشته است پس از شهادتش؛ از این کرامات نخواستم بنویسم، چون اعتقاد دارم این کرامت‌ها جایش توی دل آدم‌هاست؛ دنبال تاریخ شهادتش بودم که فهمیدم محمدرضا ۱۴ آذر ماه ۶۱ شهید شده است؛ محمدرضا کنار مادر نشسته است؛ سر را بلند کرده و آرام می‌گوید، مادر من رفتنی هستم و شهید می‌شوم؛ به گونه‌ای هم شهید می‌شوم که دیدن پیکرم ناراحتت می‌کند. مادرجان! تو فقط بیا نگاه کن و برو. آن لحظه دوستانم تو را نظاره می‌کنند. مراقب باش مادر؛ حرفی نزنی‌ها. و مادر زل می‌زند توی چشم‌های محمدرضا و شاید دارد تصویر دامادی شاخ شمشادش را تصور می‌کند. *حکایت آن شب غریب شب اربعین است و حاج حسین سرش گرم عشق ازلی‌اش؛ دلش شور عجیبی دارد؛ حس می‌کند حال و روزش عادی نیست. می‌رود سمت حسینیه اعظم؛ می‌گوید کمی روضه بخوانم، آرام شوم. حاج حسین می‌داند نام حسین مسکن دردهایش است؛ توی همان حس وحال خودش است که با موتور می‌خورد به درب حسینیه. آن شب حاج حسین می‌رود و روضه عباس می‌خواند و یک دل سیر گریه می‌کند. حاج صادق آهنگران است که دارد می‌آید سمت حاج حسین با دو نفر دیگر از دوستانش؛ سلام می‌کند با حاجی و می‌پرسد: چطوری حاجی؟ چه می‌کنی؟ و اینجا حاج حسین رمز حس و حالش غریبش را می‌فهمد و بدون هیچ مقدمه‌ای رو به حاج صادق می‌گوید: «آمده‌ای خبر شهادت محمدرضایم را بدهی. خودم می‌دانم». *امان از دل مادر حاج صادق و چند نفر دیگر مهمان حاج حسین می‌شوند؛ دل مادر، آیینه تمام نمای عشق است. رو به حاج حسین کرده و دلیل حضور حاج صادق را می‌پرسد، اما تلاطم‌های دل مادر با نسیم آرامش حرف‌های حاج حسین آرام نمی‌شود. به همراه طلوع، قامت مادر محمدرضاست که در آستانه در ظهور کرده است و بدون مقدمه به حاج صادق می‌گوید: «محمدرضایم شهید شد؟» و بغض و اشک‌های حاج صادق که سوز و نوا را از استادی به بزرگی حاج حسین درس گرفته است، تنها پاسخ است. مادر هم درس آموخته مکتب زینب است؛ محکم می‌ایستد روبروی حاج صادق و می‌گوید گریه نکن مادر. «دیشب در خواب دیدم که سر محمدرضایم را دادند دستم و گفتند: «این سر را بگیر و شست و شویش کن و من سر محمدرضایم را گذاشتم روی پایم و با گلاب شستم». *عاشورا بود یا اربعین؟