💥امسال می‌توانیم تمام ثواب و نورانیت پیاده‌روی اربعین را به دست بیاوریم! 🔸بر اساس روایات، اگر کسی شوق و عزم واقعی برای کار خوبی داشته باشد، اما به دلیل موانع موفق به آن نشود، ثواب آن عمل برای او نوشته می‌شود. از آنجایی که اینگونه اعمال به ریا و عجب هم آلوده نمی‌شوند، بعضا برکات بیشتری دارند. 🔸پیاده‌روی اربعین و زیارت حرم سیدالشهدا(ع)، با آن‌همه ثواب‌های بی‌نظیری که دارد، از این قاعده مستنثی نیست. ضمن آنکه اساسا یکی از دلائل ثواب باعظمت زیارت اربعین اعلام محبت به اباعبدالله الحسین(ع) در میان مردم جهان است. 🔸اما غفلتی که معمولا مؤمنین با دیدن موانع دچار آن می‌شوند این است که خیال می‌کنند دیگر تقویت شوق و حسرت خوردن کار بی‌فایده‌ای است؛ و خبر ندارند که هرچقدر این شوق و حسرت را افزایش داده و آن را ابراز نمایند، به همان میزان از نورانیت و آثار معنوی بی‌نظیر پیاده‌روی اربعین بهره‌مند خواهند شد. 🔸یقینا نورانیت این ابراز شوق و حسرت می‌تواند موانع را در آینده برطرف کند. 🔻پس بیایید در این ایام برای افزایش این شور و شوق و حسرت، وقت بگذاریم. 🔸هر کسی که در فضای مجازی فعالیتی دارد، می‌تواند با بازنشر روزانۀ مطالبی که خیال‌ها را به آن مسیر زیبا می‌برد و شوق و حسرت پیاده‌روی اربعین را در دل‌ها تشدید می‌کند، سهمی در این نورانیت داشته باشند. اگر سال‌های گذشته با «کمک هزینۀ سفر» جوانی را راهی اربعین می‌کردیم و در ثوابش شریک می‌شدیم، امسال با برانگیختن احساسات و اندیشه‌ها از طریق بازنشر محتواهای مؤثر در فضای مجازی، در ثواب زائران اربعین حسینی(ع) شریک شویم. 🔻قدم اول، می‌تواند به اشتراک گذاشتن همین مطلب برای دوستان و نزدیکانتان باشد. #اربعین @Panahian_ir

کلیپ نماهنگ حال دلم بده حرم می‌خوام نریمان پناهی

🙏برای تعجیل در فرج آقا امام زمان عج صلوات

#مراقبتهای_چله_بیست_پنجم👇👇👇👇 ✅ 1- زیارت عاشورای غیر معروفه به نیابت از بقیه الله الاعظم عج ✅ 2- تلاوت سوره والفجر هدیه به اباعبدالله الحسین علیه السلام ✅ 3- هر روز 100 مرتبه سوره توحید هدیه به شهدایی که از شهدای کربلا معرفی می شوند ✅ 4-یکبار در طول این چله خواندن نماز امام حسین علیه السلام #مراقبه_عملی👇 ✅5- تاکید و انس معنوی عمیق بیشتربه حجاب فاطمی ،وتاسی به حضرت زینب سلام الله علیها همان چیزی که خواسته و وصیت همه ی شهدای مابود.

سلام علیکم سی و دومین روز از چله✨ بیست و پنجم ✨ از اصحاب الحسین علیه السلام ،سر سفره 💫 علی اصغر بن الحسین علیه السلام 💫 هستیم.

حضرت علی اصغر (علیه السّلام) طفل ۶ ماهه حضرت امام حسین (علیه السّلام) در واقعه کربلا بود. ایشان در مدینه به دنیا آمد و مادرش «رباب» دختر امرء القیس بن عدی از قبیله کلاب بوده است. رباب مادر حضرت سکینه (سلام الله علیهما) است و در مقاتل از بیتابی فراوان این همسر حضرت سیدالشهداء (علیه السّلام) بعد از واقعه کربلا و علاقه وافر حضرت امام حسین (علیه السّلام) به این بانو و دخترش حضرت سکینه (سلام الله علیهما) سخن رفته است. بنابراین حضرت علی اصغر و حضرت سکینه خواهر و برادر هم از یک مادر بودند.

امام حسین علیه السلام در عصر عاشورا وقتی همه یارانش شهید شدند و پیش از اینکه به میدان برود، فرزندش عبدالله را در آغوش گرفت. در این هنگام مردی از بنی اسد تیری پرتاپ کرد و آن کودک را به شهادت رساند. امام علیه السلام دست خود را از خون نوزاد پر کرد، خون‌ها را به آسمان پاشید، و قطره‌ای از آن به زمین باز نگشت. آن‌گاه عرضه داشت:« پروردگارا! خیر ما را در این خون قرار ده و انتقام‌مان را از این ستمگران بگیر.» آن گاه آن کودک را در کنار دیگر شهدا قرار داد. در روایت دیگری آمده است: امام علیه السلام کنار خیمه ها آمد و به زینب گفت:« فرزند کوچکم را نزد من آرید تا با او وداع کنم.» آن‌گاه او را گرفت و صورتش را نزدیک برد تا او را ببوسد. در این هنگام حرملة بن کاهل اسدی تیری رها کرد. تیر گلوی کودک را درید و او را به شهادت رساند. امام به زینب فرمود:« کودک را بگیر.» آن گاه دست خود را زیر گلوی او گرفت و چون دستش پر از خون شد، به سوی آسمان پاشید و فرمود:« چون خدا بلاهایی را که بر من فرود می‌آید، می‌بیند، تحملشان بر من آسان است.»

کوچک‌ترین شهید کربلا سفارش به روضۀ حضرت علی‌اصغر علیه‌السلام  زیارت ناحیه مقدسه 👇👇 السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ سلام بر عبداللّه پسر حسین (علیهماالسلام) الطِّفْلِ الرَّضِيعِ الْمَرْمِيِّ الصَّرِيعِ الْمُتَشَحِّطِ دَماً کودک شیرخوارۀ تیر خوردۀ ضربت خوردۀ به خون تپیده الْمُصَعَّدِ دَمُهُ فِي السَّمَاءِ الْمَذْبُوحِ بِالسَّهْمِ فِي حَجْرِ أَبِيهِ که خونش به آسمان، پرتاب شد و در دامان پدرش، با تیر، سر بُریده شد! لَعَنَ اللَّهُ رَامِيَهُ حَرْمَلَةَ بْنَ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ وَ ذَوِيه‏ خدا لعنت کند حَرمَله فرزند کاهِل اسدى و همراهانش را که به او تیر زدند. (اقبال‌الاعمال، ج‏۲، ص۵۷۴؛ بحارالانوار، ج‏۹۸، ص۲۷۰)