eitaa logo
الحقنی بالصالحین«یرتجی»
2.7هزار دنبال‌کننده
20هزار عکس
10.4هزار ویدیو
259 فایل
انس با شهداء برای همنشینی با امام زمان«ع» ومرافقةالشهداء من خلصائک اَللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِیقَ الشَّهادَةِ فِی سَبِیلِکَ تَحْتَ رایَةِ وَلِیِّکَ الْمَهْدِیّ(عجل الله) السلام علیک یا من بزیارته ثواب زیارت سیدالشهداء یرتجی
مشاهده در ایتا
دانلود
1.66M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📝 مادر سهمِ بچه‌ی نیومده رو کنار میذاره 👤 حاج محمود کریمی هوایت نکنم میمیرم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
👇👇👇👇 ✅ 1- زیارت عاشورای غیر معروفه به نیابت از بقیه الله الاعظم عج ✅ 2- تلاوت سوره والفجر هدیه به اباعبدالله الحسین علیه السلام ✅ 3- هر روز 100 مرتبه سوره توحید هدیه به شهدایی که از شهدای کربلا معرفی می شوند ✅ 4-یکبار در طول این چله خواندن نماز امام حسین علیه السلام 👇 ✅5- تاکید و انس معنوی عمیق بیشتربه حجاب فاطمی ،وتاسی به حضرت زینب سلام الله علیها همان چیزی که خواسته و وصیت همه ی شهدای مابود.
سلام علیکم سی و نهمین روز از چله✨ بیست و پنجم ✨ سرسفره عقیله العرب 🏴 حضرت زینب کبری سلام الله علیها 🏴 هستیم.
حضرت زینب(س) شاگردی پنج‌تن آل عبا داشته است از هر کدام یک صفت را گرفت؛ از جدشان حضرت رسول اکرم(ص) فهم، عقل و درایت را گرفته و عقلیه بنی‌هاشم شدند، از پدرشان شجاعت را به ارث بودند، حضرت زینب(ع) در مجلس ابن زیاد که جوان هتاکی بود با صلابت پاسخ زخم‌زبان‌های او را داده و او را مفتضح کرد. حضرت زینب(ع) عفت و حیا را از حضرت زهرا(س) به ارث برده بودند؛ زنانی که حجاب و حیا را از حضرت زهرا(س) الگو گرفتند سرزنش‌های برخی را تحمل کنند که بی‌اجر نیست. حضرت زینب(س) صبر را از برادرش حسن(ع) به ارث برده بود؛ صبر او چنان بود که فرشتگان بر آن تعجب می‌کردند؛ و از برادرش امام حسین(ع) عزت را به ارث برد؛ ایشان شبیه‌ترین شخص به امام حسین(ع) بودند، به روایتی از پیامبر(ص) شریک تمام مصائب امام حسین(ع) بودند. ایشان با وجود اسارت در کاخ یزید چنان او را تحقیرکرد که رسوای عالم شد.
امام باقر (ع) لقب عقیله‌ بنی هاشم را برای آن حضرت بیان کرده اند. عقیله صفت مشبهه است. یعنی این صفت در وجود مقدس حضرت زینب (س) ثابت و ذاتی است و در شرایط مختلف تغییر نمی‌کند. آن قدر عقیله‌ی بنی هاشم (س)، شخصیت مهمی هستند که سید بن طاووس در لهوف ذکر می‌کند، در شب عاشورا، یکی از وصایای امام حسین (ع) به خواهرشان حضرت زینب (س)، این بود که حضرت زینب (س) این امام معصوم را در نماز شبشان دعا کند. همه‌ ما زیر قبه‌ امام حسین (ع) می‌رویم که حاجت روا شویم، اما خود امام حسین (ع) از حضرت زینب (س) می‌خواهند دعایشان کنند. همه از امام حسین (ع) التماس دعا دارند، ایشان از خواهر.
حضرت زینب(س) مصائب را مشیت و امتحان الهی می‌دانست و ایمان داشت که آنچه اتفاق می‌افتد، بدون حکمت الهی نیست. خداوند این مصائب را وسیله‌ای برای امتحان و ابتلا قرار داده است تا اولیای الهی به مقام قرب و درجات بالا برسند. همان خدایی که این حوادث و مسائل را مقدر می‌کند، قدرت تحمل و مقاومت را نیز می‌دهد و به صابران، اجر و پاداش عطا می‌کند. حضرت زینب(س) خواست و مشیت و اراده الهی را بر همه چیز ترجیح می‌داد و نظام هستی را نظام احسن می‌دانست؛ از همین رو بود که همه چیز را زیبا می‌دید. وقتی در قتلگاه بدن قطعه قطعه برادرش را دید، به جای ضعف در برابر دشمن با صبر و مقاومت، بدن برادرش را بلند کرد و رو به آسمان گفت: «ألَّلهُمَّ تَقَبّل مِنَّا هَذا القُربَان؛ خدایا این قربانی را از ما بپذیر». در مجلس یزید نیز وقتی آن خطبه معروف را ایراد نمود، خداوند را حاکم و داور قرار داد و فرمود: «ای یزید! تو هر نیرنگی خواهی بزن و هر اقدامی که می‌توانی، انجام بده و از هر کوششی دریغ منما. به خدا قسم! هرگز نمی‌توانی نام ما را محو کنی و وحی ما را خاموش کنی و به منتهای مقام ما برسی و هرگز نمی‌توانی ننگ این ستم را از خود بزدایی؛ رأی تو سست و ایام دولت تو اندک است». این نگاه توحیدی حضرت زینب(س)، همان صبر جمیل است که نسبت به حوادث و مصیبت‌ها درس‌آموز و الگوست.
«یابن سَعد! اَیقتَلُ اَبُو عبداللّه وَ انتَ تَنظُرُ اِلَیهِ؟» فرزند سعد! آیا ابوعبداللّه کشته می‌شود و تو تماشا می‌کنی؟! او هیچ جوابی نداد و زینب (س) فریاد برآورد: «وا اخاه! وا سیداه! وا اهل بیتاه! لیت السماء انطبقت علی الارض و لیت الجبال تدکدکت علی السهل» «وای برادرم! وای سرورم! وای اهل بیتم!‌ای کاش آسمان بر زمین واژگون می‌شد! و‌ ای کاش کوهها خرد و پراکنده بر هامون می‌ریخت.» حضرت زینب(س) در کنار بدن امام حسین (ع)، رو به سوی مدینه نمود و خطاب به پیامبر(ص) چنین گفت: «وا محمّداه! بَناتُک سَبایا وَ ذُرّیتُک مُقَتّله، تسفی علیهم رِیحُ الصّبا، و هذا حُسینٌ مجزوزُ الَّرأسِ مِنَ القَفا، مَسلُوبُ العمامِهِ و الرِّداء...» «ای پیامبر! اینان دختران شمایند که به اسیری می‌روند. اینان فرزندان شمایند که با بدن‌های خونین، روی زمین افتاده‌اند و باد صبا بر پیکر آنان می‌وزد!‌ ای رسول خدا! این حسین است که سرش را از قفا بریده‌اند و عبا و ردایش را به غارت برده‌اند. پدرم فدای کسی که سپاهیان او را غارت کردند، سپس خیمه‌گاهش را سرنگون ساختند! فدای آن مسافری که دیگر امید بازگشتش نیست!» سخن‌ها و ناله‌های وی، دوست و دشمن را تحت تأثیر قرار داد و همگان را به گریه واداشت.
💐حجاب و عفّت زینب کبری سلام الله علیها، تربیت شده مکتب فاطمه ایست که فرمود: «خَيْرُ لِلْنِّساءِ اَنْ لا يَرَيْنَ الرِّجالَ وَ لا يَراهُنَّ الرِّجالُ؛ چه نیکو است برای زنان که مردان [نامحرم ]را نبینند و مردان [نامحرم] هم آنان را نبینند.» درباره حجاب و عفت زینب کبری سلام الله علیها در تاریخ این‌چنین آمده است: «هنگامی که زینب سلام الله علیها می‌خواست به مسجدالنبی کنار قبر رسول خدا صلی‌الله علیه و آله برود،امیرالمؤمنین علیه السلام دستور می‌داد شب برود. به حسن و حسین علیهماالسلام می‌فرمود: همراه خواهرشان باشند.امام حسن علیه السلام جلوتر و امام حسین علیه السلام پشت سر، زینب در وسط حرکت می‌کردند. آنان از سوی مولای متقیان مأمور بودند که حتی چراغ روی مرقد منوّر پیامبر صلی‌الله علیه و آله را خاموش کنند تا چشم نامحرم به قامت زینب نیفتد.» زینب همان کسی است که در راه عفتش عباس میدهد، نخ مَعجَر نمیدهد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا