🎥 مهندس واقعی خداست 🔹پنجم اسفندماه روز مهندس مبارک.

#شهیدانه گرامی باد یاد شهدای مهندس🕊🌹 البته اونی که تو صف اول رو تاقچه گذاشته شهید نشده😉 اون معروف آشناهمونکه جاوید نشان بله بله مفقود الاثر احمد متوسلیان #به امید بازگشت #روز مهندس #احمد متوسلیان

شهید اسماعیلی شهیدی که ذکر «یاعلی» را تا لحظه بریدن سرش توسط داعش می‌گفت...

°•🌱 •° شهادت میدهم مولا امیرالمؤمنین هستۍ 💐✨ #مولودی🎼 #روز‌شمار‌ولادت‌حضرت‌امیر‌المؤمنین 📆 #صابر‌خراسانۍ 🎤

‏خدا با اون عظمتش میگه: أنَا جَلیٖسُ، مَنْ جٰالَسَنِیٖ: من همنشین اون کسی هستم که با من بشینه! انگار خدا داره دنبال یه رفیقِ ناب میگرده؛ یارفیقَ من لا رفیق له! چقدر منِ حقیر رو تحویل میگیری؟! [حاج حسین یکتا] #ماھ_رجب

#چله_سلامت_بوقت_اذان ✅ بعداز اذان صبح 👈 تلاوت سوره فجر از طرف شهید آنروز هدیه به روح مطهر امام خمینی (رحمت الله علیه ) و صلوات خاصه حضرت زهرا سلام الله علیها ✅ بعداز اذان ظهر 👈خواندن دعای نور حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها ✅ بعداز اذان مغرب👈 تلاوت سوره حجرات از طرف ائمه روز هدیه به امام زمان عج و روز جمعه از طرف بقیه الله الاعظم عج هدیه شود به به روح مطهر پیامبر ختمی مرتبه ✅ مناجات مسجد کوفه امیرالمؤمنین علیه السلام در هر ساعت از شبانه روزکه می توانید. # مراقبت _ عملی👇 ✅ تبیین بخش هایی از توحید مفضل

بیست و پنجمین روز از 🌟💫چله ( بیست و هشتم ) 🌟💫 مهمان سفره پزشک شهید 🌷مهدی وریجی🌷 هستیم.

شهید مهدی وریجی فرزند شهید «رحیم وریجی» از شهدای دفاع مقدس است. همچنین «رقیه کرمی» همسر این شهید معزز، فرزند شهید حاج «امیر کرمی» و خواهر شهید «شمس الله کرمی» است. دکتر مهدی وریجی فرزند شهید رحیم وریجی، رئیس درمانگاه منطقه ۲۱ شهرداری تهران یکی از مدافعان سلامت بود که در راه مداوای بیماران مبتلا به کووید ۱۹ جان خود را فدا کرد. پیکر وی اسفند ۹۸ درجوار پدر شهیدش در ساری برای همیشه آرام گرفت.

«دکتر مهدی وریجی» مدیر درمانگاه منطقه 21 شهرداری تهران بود. زمانی که کلینیک‌ها با کمبود پزشک رو به رو شدند از پشت میز ریاستی که هیچ گاه به آن دلبسته نشده بود بلند شد و پای تخت بیماران مشکوک به کرونا رفت. در گرفت و گیر ویزیت های اورژانسی زیادی که داشت به ویروس کرونا مبتلا شد و بعد از دو هفته بستری شدن در بیمارستان مسیح دانشوری، شهید مدافع سلامت شد.

پرهیز داشت از این که از پدر شهیدش آبرو و اعتباری برای خودش بخرد. فقط گاهی وقت ها از این موضوع صحبت می‌کرد. آن هم از دلتنگی‌ها و غم یتیم بزرگ شدن خودش نمی‌گفت. این طور وقت‌ها بیش از همه از زحمت ها و مرارت های مادر بزرگوارش یاد می‌کرد. خیلی به مادرش علاقه داشت. می‌گفت با سختی و زحمت او و فرزندان دیگرش را بزرگ کرده است و بعد از این دیگر حرفی نمی‌زد و از جزییات این سختی ها برای مان نمی‌گفت. اهل ساری بودند و در این شهر رشد کرده بود. بعد از قبولی در رشته پزشکی با همسرش که او نیز پرستاری قابل و مانند خودش فرزند شهید بود آشنا شد. نتیجه ازدواج شان دو فرزند بود که حالا غم این که آن ها هم باید مثل این دو انسان بزرگ با درد یتیمی بزرگ شوند بدجوری دلتنگ‌مان می‌کند.»