باتوجه به نزدیکی #انتخابات وشبه های موجود کسانیکه دم ازشهداوپیروی ازشهدا میزنند، یکباردیگر صحبتهای شهیدجوادمحمدی راگوش کنند 📍مصاحبه شنیدنی پاسدار مدافع حرم شهید جواد محمدی،درخصوص ولایت لطفاً بادقت گوش کنید, شهدا خیلی خیلی شرمنده ايم 😭 تنها سؤال این است ایا ماهم سرباز ولایت هستیم؟؟ یاد همه شهدا گرامی #الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ‌فَرَجَهُمْ 🇮🇷#لحظه ای با شهدا @lahzaei_ba_sh

🔻 انتخابات؛ نا امیدی دشمن

🎥 سرنوشت جوانی که دی‌ماه ۹۸ عکس حاج قاسم را در خیابان پاره کرد یادش گرامی وراهش پررهرو چقدردلتنگت شده ایم حاجی نگاهی

‏کاندیدای شهادت بود، خدا براش ستاد تبلیغاتی زد ... #مشارکت_حداکثری #انتخابات #حاج_قاسم❤️❤️

#چله_سی_ام #چهل_روز_با_هشت_شهید (شهدای با بصیرت) ✅ به فضل الهی هر 5 روز سر سفره یک شهید هستیم ✅ قرائت زیارت عاشورا از طرف شهید آنروز هدیه به امام حسین علیه السلام

سیزدهمین روز از چله 🌟 💫 سی ام 🌟💫 مهمان سفره سپهبد شهید 🌷سید محمد ولی قرنی 🌷 هستیم.

روز 23 بهمن 1357 ـ به فاصله يك روز پس از پيروزي ـ شهيد قرني كه در شوراي انقلاب  عضويت داشت، با حكم «رياست ستاد ارتش ملي اسلامي» وارد ستاد ارتش شد و بلافاصله كارش را شروع كرد. شرايط آن روز به‌گونه‌اي بود كه قرني ناگزير بود در چند جبهه مبارزه‌ كند. گروهك‌هاي ضدانقلاب كه بعدها خبث طينت آنان براي مردم مشخص شد، ضد انقلاب كه به صورت رسمي در برابر انقلاب اسلامي موضع گرفته بود و كساني كه دوستدار انقلاب بودند، ولي ندانسته با ارتش و وجود آن مخالف مي‌ورزيدند، شعار شيطاني انحلال ارتش، آن هم با توجه به امكاناتي كه گروهك ها در اختيار داشتند و پشتوانه محكمي كه از سوي استكبار جهاني ضد انقلاب داخلي را مورد حمايت قرار مي‌داد، چيزي بود كه قرني و همفكرانش بايد با آن مبارزه مي‌كردند.

ماجراي حزب دمكرات كردستان و گروهك كومله، مسلح بودن ضد انقلاب در منطقه حساس كردستان و خلع سلاح پادگان مهاباد كه موجب شد ضد انقلاب پادگان لشكر 28 سنندج را در محاصره خود بگيرد و فرمانده لشكر (سرهنگ صفري) را وا دارد تا در تلويزيون سنندج حاضر شده و از كاركنان لشكر بخواهد خود را تسليم كنند و ... از جمله مواردي است كه فردي مانند قرني، به‌ عنوان رئيس ستاد ارتش ملي اسلامي بايد در برابرش ايستادگي مي‌كرد. در اظهارات تمامي كساني كه درباره ی شهيد قرني صحبت كرده‌اند، شجاعت، شهامت، صداقت و راستي و درستي از خصائص بارز وي شمرده شده و همگان بر اين قول متفق هستند كه او فردي مؤمن، انقلابي، وطن‌دوست و عاشق كشورش بود. او مسئوليت خود را به‌ خوبي مي‌شناخت و مي‌دانست كه در آن شرايط خطير و حساس چه وظيفه‌اي در برابر ارتش و چه وظيفه‌اي در مقابل انقلاب و رهبر آن بر عهده دارد. اواخر اسفند 1357 ماجراي حمله به پادگان سنندج از سوي ضد انقلاب كردستان پيش آمد. به دنبال آن تعدادي از اعضاي شوراي انقلاب به سنندج سفر كردند تا با ضد انقلاب (حزب دمكرات) به مذاكره بپردازند.

شهيد قرني با كمك نيروي زميني و هوانيروز، به‌رغم خطرات زيادي كه وجود داشت، توانست لشكر را از محاصره نجات دهد. اقدامات نظامي قاطعانه شهيد قرني مورد قبول دولت موقت نبود و از طرفي شهيد قرني هم حاضر نبود روش نظامي خود را كه مخالفت با مماشات بود، عوض كند. لذا وي استعفاي خود را نوشت، به قم برد و تسليم حضرت امام (ره) كرد. امام (رحمه‌الله‌عليه) نيز با استعفاي شهيد قرني مخالفت كرده و از او خواستند كه به تهران باز گردد و به مسئوليت خود ادامه دهد. چندي بعد از اين اتفاقات، مرحوم مهندس بازرگان شهيد قرني را به دفترش دعوت كرد. در اين ملاقات بازرگان به قرني گفته بود كه استعفايش را پذيرفته است. شهيد قرني گفته بود كه استعفايش را به امام داده، نه به نخست‌وزير! آقاي بازرگان گفته بود كه امام استعفاي شما را پذيرفته‌اند. شهيد سرلشكر قرني با شنيدن اين حرف به دفترش تلفن كرده و با امير سرلشكر هادي شادمهر (معاونش) صحبت كرده و مي‌گويد كه ديگر به محل كارش نخواهد آمد. (نوروزي فرسنگي، 1383)