فعالیت‌ها در دبی ارشاد مردم بعد از نمازهای یومیه و تبیین مسائل محوری دین چون عقاید، تاریخ و احکام قرآنی تأسیس مسجد امام علی(ع) ایجاد مسجدی در منطقه قصص گسترش مسجد شارقه تأسیس اوقاف جعفریه تأسیس مدرسه امام صادق(ع) که به اطفال اختصاص داشت. تأسیس مؤسسه اهل البیت(ع) که به امور خدماتی مؤمنین می‌پرداخت و با ایجاد صندوق خیریه‌ای تحت پوشش این مؤسسه به حل معضلات اقتصادی محرومین اهتمام می‌ورزید.[۵]

فعالیت‌ها در لندن وی مدت کوتاهی در سال ۱۳۵۹ش در دمشق ساکن شد و پس از آن به لندن رفت. در آنجا در ۱۳۶۱ش، جنبش گروه‌های اسلامی عراق (حرکة الافواج الاسلامیة العراقیة) را پایه‌گذاری نمود که هدف آن ایجاد هماهنگی بین گروه‌های مخالف حکومت حزب بعث در اروپا بود. علاوه بر آن، وی در تأسیس انجمن اسلامی جهانی اهل‌بیت (رابطة أهل‌البیت الاسلامیة العالمیة)، کانون اهل‌بیت (مرکز اهل‌البیت)، کمیته حمایت از آوارگان عراقی (لجنة رعایة المُهَجَّرین العراقیین)، و سازمان حقوق بشر در عراق (منظمة حقوق‌الانسان فی‌العراق) بسیار مؤثر بود.[۶] انجمن اسلامی جهانی اهل‌بیت اولین همایش خود را در ۱۳۶۲ش در لندن برگزار کرد و سید محمدمهدی حکیم به دبیرکلی آن انتخاب شد. این انجمن از جمعیت‌های اسلامی نقاط مختلف جهان تشکیل می‌شد.

شهادت در دی ماه ۱۳۶۶ش جبهه ملی - اسلامی سودان از سید مهدی حکیم دعوت کرد تا در کنفرانسی که برای دومین بار، در خارطوم پایتخت سودان، برگزار می‌گردد، شرکت کند. بعثی‌های عراق نیز که از این دعوت آگاه شدند و قصد ترور وی را داشتند، سرانجام در ۲۹ جمادی الاول ۱۴۰۸ق/ ۲۹ دی ۱۳۶۶ش وی را به شهادت رساندند.[۷] بعد از انتقال پیکر ایشان به تهران و تشییع وی، به قم منتقل شد و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.[۸]

شادی روح مطهر و علو درجات شهید سید محمد مهدی حکیم🌷 صلوات 🌺 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 🌺

🖼 رهبر معظم انقلاب: «اگر امروز به جایی رسیده‌ام، ثمره همان دعایی‌است که پدرم در حقم کرده.» 🔹۱۵ تیر‌ماه، سالروز درگذشت آیت‌الله سیدجواد خامنه‌ای، پدر رهبر معظم انقلاب

💗 خانه‌ای که مایه افتخار جمهوری اسلامی است 🔻رهبرانقلاب: بنده رئیس‌جمهور بودم و امکانات این کشور تا حدودى که در اختیار رئیس‌جمهور بود، در اختیار بنده بود؛ اما این پیرمرد و پیرزن کوچکترین توقعى نداشتند که چون پسرشان رئیس جمهور شده، این خانه را تبدیل به احسن کنند یا دستى به سر و صورتش بکشند. 🔹 پدرم تا سال ۶۵ و مادرم تا انتهاى دوران ریاست جمهورى در همین خانه زندگى مى‌کردند؛ اما این خانه کمترین تغییرى در جهت کامل شدن پیدا نکرد؛ این براى جمهورى اسلامى مایه‌ى افتخار و مباهات است... 🔹 البته فضل این کار به من برنمى‌گردد؛ به آن دو بزرگوار برمى‌گردد که به معناى واقعى کلمه زاهد و به زخارف و ظواهر دنیا بى‌رغبت بودند. براى آنها اهمیتى نداشت که چگونه و کجا زندگى کنند. وقتى پدر من فوت کرد، پس از تقویم وسایل این خانه - غیر از کتابهاى ایشان که خودش باب جداگانه‌یى بود - همه‌ى موجودى آن از صدر تا ذیل، حدود ۴۵ هزار تومان شد؛ در حالى که آن روز اگر مى‌خواستند ۴۵ هزار تومان را مصرف کنند، نمى‌شد مثلاً یک یخچال و یک گاز بخرند؛ این در حالى بود که ایشان پنجاه سال در این شهر امام جماعت و روحانىِ موجه و داراى مریدها و علاقه‌مندان زیاد بودند! 🔺گذشتگان ما این‌طور زندگى کردند. ۱۳۷۵/۴/۱۴ 📲 صفحه ویژه زندگینامه آیت‌الله سیدجواد خامنه‌ای در سایت KHAMENEI.IR 👇 http://khl.ink/fcj

مادری که سی سال دست به اتو نزده است... #هزار_جلاد_هزار_اشرف ════🇮🇷════ @JANGEFARHANG

سلام علیکم اعمال امروزمان را از طرف عالم شهید🌷 شهید شیخ فضل الله نوری🌷 تقدیم می کنیم به ساحت مقدس آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام

نام کاملفضل الله نوري زادروزدوم ذي الحجه سال 1259 قمری زادگاهروستاي «له شک» در منطقه کجور مازندران وفاتسیزده رجب 1327 قمری مدفنقم، یکی از اتاق‌های صحن مطهر حرم حضرت معصومه علیهاالسلام اساتید میرزای شیرازی بزرگ، میرزا حبیب الله رشتی، شیخ راضی شاگردان حاج شیخ عبدالكریم حائری، حاج آقا حسین قمی، سید محمود مرعشی،...

ولادت[ویرایش] شيخ فضل الله نوري روز دوم ذي الحجه سال 1259 (هـ. ق) در روستاي «له شک» در منطقه کجور مازندران چشم به جهان گشود.[۲] وی فرزند ملا عباس کجوری از روحانيان صالح و معتمد آن روزگار بود. تحصیلات[ویرایش] فضل‌الله پس از پشت سر گذاشتن دوران كودكی به تحصیل علوم اسلامی روی آورد. تحصیلات ابتدایی را در «بَلَده» (مركز منطقه نور) آغاز كرد.[۳] پس از آن به تهران مهاجرت كرد و تحصیلات خویش را تا پایان دوره سطح در آن جا ادامه داد. اساتید[ویرایش] وی برای تكمیل دانش خویش به نجف هجرت كرد و نزد استادان بزرگ حوزه نجف میرزا حبیب الله رشتی و شیخ راضی به تحصیل پرداخت و بعد از مدتی در درس میرزای شیرازی بزرگ شركت كرد. با هجرت میرزای شیرازی به سامرا وی نیز حوزه نجف را رها كرد و راهی سامرا شد. حضور مستمر در درس میرزای بزرگ و هشت سال حضور در درس شیخ راضی و میرزا حبیب الله رشتی به همراه پشتكار و مداومت در درس و تحصیل، از شیخ فضل الله مجتهدی برجسته و فقیهی نامدار ساخت. شاگردان[ویرایش] از چنین حوزه تعلیم و تدریسی شخصیت های بزرگواری برخاسته‌اند، از آن جمله‌اند: حاج شیخ عبدالكریم حائری مؤسس حوزه علمیه قم، حاج آقا حسین قمی، آقا سید محمود مرعشی (پدر آیت الله العظمی سید شهاب الدین مرعشی، سید اسماعیل مرعشی، ملا علی مدرس، میرزا ابوالقاسم قمی، شیخ حسن تهرانی، علامه محمد قزوینی و...[۱۳] آثار[ویرایش] شیخ فضل الله علاوه بر فعالیت‌های اجتمای و سیاسی و تدریس و تبلیغ دارای آثار علمی ارزنده‌ی است كه برخی را تألیف كرده و بر بعضی كتاب‌ها شرح و توضیح نوشته است، قسمتی از این آثار عبارتند از: رساله منظوم فقهی «الدرر التنظیم» به عربی. بیاض (كتاب دعا). رساله فقهی فی قاعده ضمان الید. رساله فی المشتق. صحیفه قائمیه (صحیفه مهدویه). ضمایمی بر كتاب تحفه الزائر از مرحوم مجلسی (در پایان كتاب). اقبال سید بن طاووس با توضیحات شیخ. رساله تحریم استطراق حاجیان از راه جبل به مكه معظمه. روزنامه شیخ (لوایح آقا شیخ فضل‌الله). تحریم مشروطیت. حاشیه بر كتاب شواهد الرُّبوبیه ملاصدرا. حاشیه بر كتاب فرائد الاصول شیخ انصاری.[۱

بازگشت به تهران[ویرایش] موقعیت حساس سیاسی و اجتماعی ایران موجب شد تا شیخ فضل‌الله با اشاره میرزای شیرازی و برای هدایت و پیشوایی جامعه ایران در سال 1303 ق. روانه تهران شود.[۱۵] شیخ فضل‌الله پس از مهاجرت به تهران، با اقامه جماعت و تألیف و تدریس علوم اسلامی و حوزوی پرداخت. مهارت او در فقه و اصول و سایر علوم اسلامی و شناختش از مسائل روز جامعه موجب شد تا خیلی زود مورد استقبال و توجه طلاب و روحانیان قرار گیرد. «مجلس درس شیخ در تهران دارای اعتبار و اهمیت فوق‌العاده بود و بسیاری از روحانیان به شركت در درس او مباهات داشتند و مجتهدان بسیاری در حوزه درس او حاضر و اغلب علمای تهران از افادات علمی او بهره‌ می‌بردند».[۱۶] در نهضت تنباكو[ویرایش] شیخ فضل‌الله در نهضت تنباكو كه نخستین قیام فراگیر به رهبری روحانیت بود، نقش فعالی داشت. او نخستین عالمی بود كه به حمایت از میرزای آشتیانی برخاست.[۱۷] وی به عنوان نماینده میرزای شیرازی در تهران مورد توجه مردم و روحانیان بود. به طوری كه پس از لغو قرارداد تا وقتی كه میرزای شیرازی به وسیله شیخ فضل‌الله از لغو قرارداد اطمینان حاصل نكرد، حكم حرمت استعمال توتون و تنباكو را لغو ننمود.[