به دليل اين‌كه خانواده‌اش در روستا زندگي مي‏كردند، هر وقت كه به روستا مي‏رفت، از فرصت استفاده مي‏كرد و به آموزش جوانان روستا مي‏پرداخت وعظ و تذكير، برنامة‌ هميشگي او بود. بسيار كم سن و سال بود اما اعتماد به نفس بالايي داشت، در جمع مردم روستا حضور پيدا مي‏كرد و بدون هيچ واهمه‌اي براي آنان سخنراني مي‏كرد و آنچه آموخته بود به ديگران ياد مي‏داد و آن را اداي وظيفه و عبادت مي‌دانست. تلاش‌هاي پيگير و خستگي‌ناپذير او در زمينة هدايت و راهنمايي مردم، از او چهره‌اي مردمي و مورد اعتماد ساخته بود كه علي‌رغم كمي سن، مردم سخنانش را به جان مي‏شنيدند و بكار مي‏بستند. در سال 57 كه حركت‌هاي آزاديخواهانة ملت قهرمان ايران شروع شد، دارا گمشدة خود را در وجود رهبر كبير انقلاب اسلامي يافت و پيروي از دستورهاي او را چون ساير فرائض ديني بر خود واجب شمرد و براي انجام دستور مقتدايش، هيچ درنگي را جايز نمي‏شمرد و پيوسته در تلاش و كوشش بود، دارا با پيروزي انقلاب اسلامي، گويي تولدي دوباره يافت.

پدر گرامي شهيد در اين زمينه مي‏گويد: او يك پارچه نور و رحمت بود، هيچ وقت نمازش ترك نمي‏شد، انس با قرآن و تلاوت مكرر آيات نوراني آن جزو لايتغيّر برنامة زندگي دارا بود. دارا حافظ و حامي محرومان و مستضعفان بود و مردم فقير منطقه، هميشه او را حامي و پشتيبان خود دانستند، داراي عزيز، علاوه بر تدريس قرآن و علوم اسلامي در كانون و مدرسة قرآن، هميشه جزو اولين كساني بود كه براي بحث رويارويي با گروهك‌هاي ملحد حاضر مي‏شد و بطلان عقيده و باور آنان را با دلايل محكم و استوار برملا مي‏كرد، تمام نظريه‌پردازان الحادي گروهك‌ها در مقابلش به ستوه آمده بودند و هيچگاه نتوانستند در مقابل او سخني منطقي عرضه كنند هرجا دارا حضور مي‏يافت دشمن سپر مي‏انداخت و صحنه را ترك مي‌كرد.

دارا قلبي بسيار رئوف و مهربان داشت، خداوند او را جز براي خدمت به خلق نيافريده بود. مدام در فكر خدمت به مردم محروم و مستضعف بود. يك روز پيراهني براي او خريدم به خانه آوردم و بر تنش پوشاندم، خيلي خوشحال شد. بعد بيرون رفت وقتي برگشت متوجه شدم پيراهن نو را بر تن ندارد و همان پيراهن كهنة قبلي خود را پوشيده است، سئوال كردم چرا پيراهنت را درآورده‌اي؟ گفت: بيرون كه رفتم، فقيري را ديدم كه چيزي بر تن نداشت، پيراهنم را به او بخشيدم

يك روز از مريوان به روستا آمد، غمگين و افسرده بود، علت را از او پرسيدم گفت: پدر جان! عده‌اي آمده‌اند مي‏خواهند پرچم كمونيست در اين منطقه برپا كنند و بساط بي‌ديني و لاابالي‌گري را بگسترانند، بايد به هر طريقي كه شده مانع آنها شويم، طولي نكشيد ديدم بلندگوي مسجد به صدا درآمد، دارا بود كه مردم را به مسجد فرا مي‏خواند، به دليل نفوذي كه در بين مردم داشت تعداد كثيري از مردم در مسجد جمع شدند دارا ماوقع را براي آنها شرح داد و يادآور شد كه اسلام در خطر است و اين وظيفة ماست كه مردانه به مقابله برخيزيم تا اين‌ها جرأت طرح اين انديشه‌ها را نداشته باشند. حالا هر كسي كه دلش براي اسلام مي‏تپد و نمي‏خواهد شاهد افول انديشه‌هاي پاك پيامبر بزرگوار اسلام باشد، آماده شود تا به شهر برويم و به مبارزة با آنها بپردازيم. عدة زيادي آماده شدند و ماموستاي روستا نيز قرآني به دست گرفت و جلو افتاد، صحنة زيبايي بود، همه حركت كرديم و در مكاني كه پرچم را نصب كرده بودند تجمع كرديم، به محض رسيدن، دارا رفت، پرچم را پايين كشيد و آن را پاره كرد، افراد گروهك‌ها تهديد كردند كه ترا خواهيم كشت. دارا در كمال متانت و خونسردي گفت: شما هيچ كاري نمي‏توانيد انجام بدهيد، جان من در يد قدرت خداوند است و تا وقتي كه او اراده كند من زنده خواهم ماند و تا زنده‌ام با شما مبارزه خواهم كرد. دارا پرچم لا ‌اله ‌الا الله را برافراشت بعد همه تكبيرگويان به روستا برگشتيم.

نحوة شهادتش نيز با يارانش تفاوت داشت، همرزماني كه در ركاب اين مجاهد في سبيل‌الله بوده‌اند مي‏گويند: در تمام مدتي كه در حلقة محاصره بوديم، دارا با روحية عالي كه داشت، كمترين هراسي به دل راه نداد و با رشادتي غير قابل توصيف ‌جنگيد، وقتي كه فرمانده رشيد و فداكار، عبدالله طرطوسي، به شهادت رسيد دشمن توانست به داخل مقر نفوذ كند، جنگ تن به تن آغاز شد، دشمن با تمام توان تلاش ‏كرد دارا را زنده دستگير كند، تا آنكه كيد و حيلة آنان به نتيجه رسيد و دارا پس از اين‌كه مهماتش تمام شد به اسارت درآمد، از آنجا كه گروهك‌ها كينة فراواني از اين جوان نستوه به دل داشتند، تمام بدنش را با آتش سيگار سوزاندند و با سر نيزه، زخم‌هاي متعددي به بدنش وارد كردند و در نهايت پس از شكنجه‌هاي وحشيانه، سرش را با موزائيك بريدند و از تن جدا كردند.

تمام افراد سپاه که در لحظه درگیری حضور داشتند تعدادشان کمتر از 20 نفر بود. تنها سلاحی که داشتند، همان سلاح‌های انفرادی بود اما روحیه و ایمان رزمندگان بی‌نظیر بود. با اینکه دشمن از هر طرف حمله می‌کرد بچه‌ها خم به ابرو نمی‌آوردند و مردانه می‌جنگیدند. یکی از شاهدان واقعه می‌گوید: از طرف دشمن نارنجکی پرتاب شد. نارنجک در میان من و دارا به زمین افتاد. دارا بدون اینکه هول شود نارنجک را برداشت و دوباره به طرف دشمن پرتاب کرد. من از این همه شهامت و رشادت تعجب کردم. گفت: نترس خدا با ماست. چه بکشیم چه کشته شویم، پیروز میدان ما هستیم. حلقه محاصره که لحظه به لحظه تنگ‌تر می‌شود، تعدادی از پاسدارها شهید و تعدادی مجروح می‌شوند. دارا جزو معدود نیروهای سالم مانده بود. با تمام توان می‌جنگید و آنقدر جنگید که دیگر هیچ مهماتی برایش باقی نماند. او را دستگیر کردند و با آتش سیگار روی جسم مطهرش یادگاری نوشتند. بعد زنده زنده سرش را بریدند و کمی بعد تمامی بچه‌های پاسدار مریوانی را به شهادت رساندند.

🎥 رحمت عظیم خدا در قیامت و به طمع افتادن شیطان! استاد عالی #لبیک_یا_خامنه_ای #حجاب