⭕️واکنش مردم دزفول به جسارت اغتشاشگران به تصاویر شهدای انقلاب ادای احترام خودجوش مردم دزفول به شهدای عزیز شهرستان (تقاطع شریعتی، ۴۵ متری فتح المبین) به امید اقدام عاجل و قاطع مسئولین در برخورد با عاملین هتک حرمت به تصاویر شهدا ... ✍سوزستان

استقبال از پیکرهای طیبه ۱۰۰ شهید تازه تفحص شده دوران دفاع مقدس سردار باقرزاده فرمانده کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح: پیکرهای طیبه ۱۰۰ تن از شهدای دوران دفاع مقدس که در دوره‌های اخیر در مناطق عملیاتی جنوب عراق در استان‌های میسان و بصره پیدا شده‌اند، پنج‌شنبه ۱۷ آذر ساعت ۱۰ صبح از طریق آبراه بین‌المللی اروند رود وارد اسکله آبادان خواهند شد و مورد استقبال مردم شریف آبادان و خرمشهر (به نمایندگی از سوی ملت بزرگ ایران) قرار خواهند گرفت. این شهدا مربوط به عملیات‌های والفجر مقدماتی ، والفجر ۱ ، خیبر ، بدر ، کربلای ۵ ، بیت‌المقدس ۷ و تک‌های دشمن در سال ۶۷ می‌باشند.

⭕️بسم الله الرحمن الرحیم 🔸 بمناسبت فرارسیدن چهلمین روز شهادت جانسوز طلبه شهید آرمان علی‌وردی از همه فعالان فضای مجازی دعوت می‌شود در تاریخ سه‌شنبه ۱۵ آذر ماه از ساعت ۲۱ - ۲۳ در طوفان توییتری #آرمان_دهه_هشتادی_ها شرکت نمایند.

📢📢📢 سلام بر همه این شهید بزرگوار از شهدای دزفول هستند ارتباطی با نامگذاری ایستگاه مترو جوانمرد قصاب ندارند

/ جوانمرد‌ترین قصاب! شهید عبدالحسین کیانی معروف به «مش عبدالحسین» ، زن و بچه‌هایش را، مغازه و دامداری‌اش را، خانه و کاشانه‌اش را‌‌ رها می‌کند و دل می‌زند به دریای فتح المبین و سهم‌اش از فتح المبین می‌‌شود ۱۲ گلوله و شناسنامه‌ای که در چهل و سومین بهار عمرش ممهور می‌‌شود به مهر: «به فیض شهادت نائل آمد»

هیچ‌وقت کسی نمی‌‌بیند مش عبدالحسین پولی را که از مشتری‌هایش می‌‌گیرد، بشمارد. پول را که می‌گیرد، بدون اینکه حتی نگاهش کند، می‌اندازد توی دخل. این عادت همیشگی‌اش است. سنگ ترازو اگر مشتری مبلغ ناچیزی گوشت بخواهد، مش عبدالحسین دریغ نمی‌کند. می‌گوید: «برای هر مقدار پول، سنگ ترازویی هست» و البته همه می‌دانند که او همیشه بیشتر از حق مشتری گوشت می‌گذارد توی ترازو. اصلاً گاهی اوقات که مشتری را می‌شناسد، نمی‌گذارد مشتری مبلغی را که گوشت می‌خواهد به زبان بیاورد. مقداری گوشت می‌پیچد توی کاغذ و می‌دهد دستش. وَأَمَّا السَّائِلَ… مشتری‌هایش را می‌شناسد. آنهایی که وضع مادی خوبی ندارند یا حدس می‌زند که نیازمند باشند یا اینکه عائله سنگینی دارند را دو برابر پولشان گوشت می‌دهد. اصلاً گوشت را نمی‌گذارد توی ترازو که طرف متوجه بشود داستان چیست. گاهی اوقات برای اینکه بقیه مشتری‌ها متوجه نشوند، وانمود می‌کند که پول گرفته است. گاهی هم پول را می‌گیرد و کنار گوشت، توی روزنامه، دوباره برمیگرداند به مشتری. گاهی هم پول را می‌گیرد و دستش را می‌برد سمت دخل و دوباره‌‌ همان پول را می‌‌دهد دست مشتری و می‌گوید: «بفرما. مابقی پولت را بگیر». می‌‌خواهد عزت نفس مشتری‌های نیازمندش را نشکند. مش ‌عبدالحسین سال‌های سال اینگونه رفتار کرده است.

همیشه به دوستانش می‌گوید « یه نفر بهم پول می‌ده تا گوسفند بکشم و بین فقرا تقسیم کنم. اگه کسی می‌شناختین که نیازمند باشه، بفرستین در مغازه‌ م». افراد زیادی به این ترتیب می‌روند درب مغازه و مش‌عبدالحسین به شیوه‌هایی که دیگر مشتری‌ها متوجه نشوند، گوشت می‌دهد به‌شان. این داستان ادامه دارد تا اینکه یکی از دوستانش گیر می‌‌دهد که مش عبدالحسین! این بنده خدا که می‌گویی، کیست؟ مش عبدالحسین، مدام طفره می‌رود. دوباره می‌پرسد: «خداییش خودت نیستی؟» مش عبدالحسین آرام جواب می‌‌دهد: «اگر بگم نه، دروغ گفتم. اگه بگم آره، ریا می‌شه. اما این موضوع تا زمانی که زنده‌ام پیشت امانت بمونه» و تا زمانی که مش عبدالحسین زنده بود، هیچ کس نفهمید آن شخص خیر، خود مش عبدالحسین است. دیگر بماند آن جهیزیه‌هایی را که شبانه و نا‌شناس می‌برد درب خانه دختران دم بخت.