﷽ #السلام_علیک_یا_امین_الله_فی_ارضه #السلام_علیک_یا_اباعبدالله_الحسین روز پاسدار، روز ولادت حسین ‌بن‌ على علیه السلام است، یعنى مظهر مجاهدت خالص و پاک براى خدا . پاسدارى، یک فرهنگ است، یک فرهنگ عزت و افتخار است. پاسدارى از دین و انقلاب ( که امروز این معنا در سپاه پاسداران انقلاب اسلامى مجسم است ) صرفاً یک حرکت نظامى نیست، 👈 پاسدارى، یک فرهنگ است، جنبه ✳️عقیدتى ✳️و سیاسى ✳️و فداکارى ✳️و مجاهدت دارد. ✳️البته جنبه نظامى هم دارد، یعنى بازوى نظامى انقلاب بوده است و خواهد بود. همان‌طورکه دیروز انقلاب به این پاسدارى نیاز داشت، امروز هم نیاز دارد، فردا هم نیاز خواهد داشت، همیشه نیاز دارد. امام خامنه ای ، ۱۷مهر۱۳۸۱ 🌺 ولایت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام 🌺و روز پاسدار بر آنان که از جنس شهیدان و هم پیمان با امام حسین علیه السلام و از نسل فصل سرخ استقامتند مبارک باد. #هرشب_ساعت_هشت_یک_نکته

⭕️ اهدای هزينه مراسم گراميداشت شهيد غلامعلی اسمعیلی توسط خانواده شهيد به مردم سيل زده مناطق مختلف كشور🌷🌷🌷🌷

🌸 حسین جان! ☘ تولدت چنان مبارک بود که فطرس ملک، نخستین دخیل «سفینه النجاة» ات شد؛ اما افسوس که غصه قصه کربلا، پیش از تولدت به گوش مادرت زهرا رسیده بود. 🌼 پس خدا مهدی را در نسل تو قرار داد و داستان عاقبت بخیری انسان توسط او را در گوش مادرت زمزمه کرد، تا قلبش آرام بگیرد و شادی اش از تولد تو رنگ غم نگیرد. 🌺 سلام بر تو در روزی که متولد شدی و در روزی که با ظهور فرزندت مهدی، باز خواهی گشت. 💐 ولادت #امام_حسین را محضر فرزند عزیزشان امام زمان و شما تبریک می گوییم.🙏

﷽  سلام علیکم  سی و هشتمین روز از🌷چله دوازدهم🌷  تلاوت☀️ زیارت امین الله☀️  به نیابت از ❣ سید وسالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام❣ بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف ❣️ پیر غلام کربلا حبیب بن مظاهر❣️  امام خمینی(ره ) همه ی شهدا🌷🌷🌷 #هدیه می کنیم  محضر نورانی  ☀️ امیرالمؤمنین علیه السلام☀️ 🌹🌹🌹🌹  تلاوت ☀️زیارت آل یاسین☀️ و عرض سلام و ارادت خدمت ☀️امام زمان علیه السلام ☀️ #به_آرزوی_شهادت  اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ 

شهیدی که زائران حسینی دوبار به او سلام می‌دهند👌 حبیب بن مظاهر اسدی گویی از تمامی اصحاب امام حسین (ع) البته بجز خانواده‌اش والاتر است، شاید بدین علت امام زین العابدین (ع) هنگام دفن، او را همراه با سایر شهدا دفن نکرده و قبر جداگانه‌ای درون حرم مطهر امام حسین به او اختصاص داد. زائران حرم مطهر امام حسین (ع) ابتدا به قبر حبیب بن مظاهر می‌رسند و بر وی سلام می‌کنند، گویی که او دربان حرم مطهر امام حسین (ع) است.

پیرمرد بود، اما خانه نشینی را انتخاب نکرد. می‌توانست گوشه‌ای بنشیند و خود را به سجاده‌ای بچسباند و زندگی‌اش را با رکوع و سجود به پایان برساند. اما او مردی نبود که مرگ بستر را انتخاب کند. رکوع و سجودِ بی‌ولایت، برای او مرگ تدریجی بود. آن مرد پیر، چه جنگ‌ها که در رکاب امیرالمؤمنین نکرده بود و چه زخم‌ها که از تیغ‌ها و زبان‌های مخالفان نخورده بود. پیرمرد بود، و از یاران قدیمی‌اش جدا افتاده. احساس می‌کرد که از بعضی از رفقایش عقب مانده است. از رفقایی مانند «میثم تمار». همان که از عشق علی (ع)، سر به دار شد و سر و دست و زبان خود را در این نرد عشق، فدای یار کرد

پیرمرد بود، ولی در عشق‌ورزی گوی سبقت از جوانان ربوده بود. تا شنید مولایش حسین (ع) به کوفه نزدیک شده است، مرکبش را زین کرد و به راه افتاد. شب‌ها حرکت می‌کرد و روزها استراحت مینم‌ود تا در بند ماموران «ابن زیاد» اسیر نشود. سرانجام روز هفتم ماه محرم، در کربلا، خود را به کاروان عشق رساند. سخن از حبیب است؛ «حبیب بن مظاهر». قهرمان کهنسال کربلای حسین (ع). بزرگ طایفه بنی‌اسد، که بزرگ قبیله فداکاران شد و اسوه جاودانه پیرغلامان اهل بیت (ع). و سلام بر شهیدی که زائران حسینی «دو بار» بر او سلام می‌کنند؛ هم هنگام ورود به آستان حضرت ابی عبدالله الحسین (ع) و هم هنگام خروج از آستان، چرا که قبر مطهرش در درگه آستان منور مولاست!

پیغمبر خاتم(ص) روزی با جماعتی از اصحابش، از جایی عبور می کردند; ناگهان دیدند چند نفر از بچه ها، با یکدیگر بازی می کنند. پیامبر اکرم(ص) جلو رفتند و نزدیک یکی ازبچه ها نشست، و دست نوازش بر سر او کشید، سپس پیشانی او را بوسید. و با ملاطفت و مهربانی، او را پهلوی خود نشاند! اصحاب، از این عمل حضرت سؤال کردند. حضرت فرمود: روزی دیدم، که این طفل با حسینم بازی می کرد، و در حین بازی، خاک زیر پای «حسین » را برمی داشت و به صورت و چشمهایش می مالید. پس; من هم او را دوست می دارم. چون او فرزند مرا دوست می دارد، و جبرئیل خبر داده: او در واقعه کربلا از انصار و یاران حسینم خواهد بود.

علم حبیب پس از وفات جانسوز رسول گرامی(ص) حبیب بن مظاهر با حضرت علی(ع) بیعت نمود، و در خط ولایت علی بن ابیطالب(ع) قرار گرفت. چون بارها، از پیامبر عظیم الشان اسلام(ص) شنیده بود: «انا مدینة العلم و علی بابها فمن اراد المدینة فلیات الباب ». یعنی «من شهر علمم و علی در آن شهر است، هر کس که علم می خواهد از در آن وارد شود»، لذا محضر حضرت علی(ع) را مغتنم شمرده و در شمار یاران خالص و حواریون و شاگردان ویژه حضرت قرار گرفت (4) و دانشهای گرانبها و فراوانی از حضرت علی(ع) آموخت. او در جمیع علوم و فنون، همچون فقه، تفسیر، قرائت، حدیث، ادبیات، جدل و مناظره تبحر داشت تا آنجا که مایه اعجاب و شگفتی دیگران بود. یکی از دانشهای او «علم بلایا و منایا» بود. یعنی: پیشگویی حوادث و خبر داشتن از وقایع آینده، و تاریخ.

حبیب مردی عابد و پارسا بود. تقوی و حدود الهی را رعایت می کرد. حافظ کل قرآن کریم بود، و هر شب به نیایش و عبادت خدا می پرداخت. به فرموده امام حسین(ع) در هر شب یک ختم قرآن می کرد. مردی بود که حتی آخرین شب عمر خود را (شب عاشورا)، به نیایش با پروردگار سپری کرد. سرانجام این سرباز فداکار پس از هلاکت 62 نفر از سپاه دشمن، بدن پاکش بر زمین گل رنگ کربلا افتاد و در سن 75 سالگی به فیض شهادت رسید، در حالی که موهای سفید صورتش از خون سرش رنگین بود. حسین بن علی (ع) خود را به بالین این مجاهد شهید رساند و فرمود: از خدای بزرگ پاداش خود و حامیانم را انتظار دارم. و چنین بود که آخرین برگ نورانی کتاب «ایمان، جهاد و شهادتِ» حبیب بن مظاهر ورق خورد و الگویی ماندگار برای همه خداجویانِ حق طلب و یاوران دین و ولایت گردید. قبر پاک این فدایی پاک باخته با ضریح کوچک و زیبایی که دارد، در حرم مطهّر ابا عبد الله الحسین (ع) و در سمت چپ درِ ورودی از سمت قبله قرار داد.

نقل است از میرزاى شیرازى(قدس سره)، که حبیب بن مظاهر را در خواب دیدند بر تختى نشسته، میرزاى شیرازى(قدس سره) از حبیب بن مظاهر سؤال کرد، آیا مى خواهى به دنیا برگردى؟ حبیب گفت: بله! براى سه چیز: ۱ـ اینکه صلوات بر محمد و آل محمد(صلى الله علیه وآله) بفرستم. ۲ـ تشنه ها را آب دهم. ۳ـ در مجالس ابا عبدالله الحسین(علیه السلام) گریه کنم.