آیت الله سید اسدالله مدنی در ساعت ۱۳:۴۵ بیستم شهریور ۱۳۶۰ پس از اتمام مراسم نماز جمعه توسط سازمان مجاهدین خلق به شهادت رسید و در بیست و یکم شهریورماه پیکر او در تبریز و قم تشییع و در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد. امام خمینی در پیامی وی را شخصیتی دانست که عمری را در تهذیب نفس و خدمت به اسلام و تربیت مسلمانان و مجاهده در راه حق علیه باطل گذراند و جز درباره خدمت به اسلام و مسلمانان نمیاندیشید.
تشرف آیت الله مدنی محضر حضرت صاحب الزمان(عج)
تشرف آیت الله مدنی محضر حضرت صاحب الزمان(عج)
مرحوم آيتالله مجتهدی تهرانی که از علمای تهران بودند، نقل کردند: شبی در نجف بعد از اتمام نماز جماعت پشت سر آيتالله شهيد مدنی و خلوت شدن مسجد، ناگهان دیدم آقای مدنی شروع به گریستن کرد.
چون به من اظهار لطف داشتند به خودم جرأت دادم و علت گریه ناگهانی ايشان را پرسیدم.
ایشان فرمودند: بعد از نماز یکی گفت: امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را دیده است که به او فرمودهاند: "ببین این شیعیان بعد از نماز بلافاصله به سراغ کارهای خود رفتند و هيچ کدام برای فرج من دعا نکردند".
من هم تا این را شنیدم متأثر شدم و گریستم.
آيتالله مجتهدی فرمودند: بعدها متوجه شدم امام زمان (عج) این گلایه را به خود ایشان (شهید مدنی) گفته بودند.
شادی روح مطهر و علو درجات
شهید محراب🌷
شهید مدنی🌷
صلوات
🌺 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 🌺
سلام علیکم
اعمال امروزمان را از طرف عالم شهید🌷
شهید محراب🌷
محمد صدوقی🌷
تقدیم می کنیم به محضر آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام
شهید آیت الله صدوقی، در سال 1287 هجری شمسی، در دارالعباد یزد به دنیا آمد و در اوان کودکی، پدر و مادر خویش را از دست داد. دوران تحصیل ایشان، در شهرهای یزد، اصفهان و البته بیشتر قم رقم خورده است. آن بزرگوار در سال 1330، به علت اصرار مردم یزد به زادگاه خود بازگشت و به ساماندهی وضعیت دینی و معیشتی مردم پرداخت.
در 1341 همگام با امام خمینی رحمه الله، نهضت را شروع کرده و با اطلاعیههای آتشین و مبارزات خود، عرصه را بر رژیم سخت کرد. اسناد باقی مانده از ساواک استان یزد و نیز استانهای مجاور، بیانگر نفوذ ایشان در شهرهای مختلف کشور بوده است. آن شهید سعید پس از انقلاب، به عنوان نماینده ولی فقیه در یزد و نماینده مردم این استان در مجلس خبرگان برای تدوین قانون اساسی خدمت نمود و در تیرماه 1361، پس از نماز جمعه به دست منافقان خائن به شهادت رسید.
عشق و علاقه به اهل بیت علیهمالسلام
روش زندگی و سخنانی که از شهید صدوقی به یادگار مانده، بیانگر ارادت خاص ایشان به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهمالسلام است. شهید صدوقی از آغاز تشکیل خانواده، همواره مقید بود که یک روز در هفته، مجلس سوگواری و ذکر فضایل اهل بیت علیهمالسلام را در منزل برگزار کند. او حتی در دوران اختناق رضاخان نیز از این روش پسندیده دست برنداشت و با برپایی این مجالس، مردم را در راه خوشهچینی از فضایل و برکات ذکر اهل بیت علیهمالسلام یاری میرساند.
روح جوانپذیری
شهید آیت الله صدوقی، نه تنها با احترام به بزرگان، مقام آنان را در اجتماع ارج مینهاد؛ بلکه در جذب جوانان و تربیت آنان نیز تلاش وافری از خود نشان میداد. زمانی که آن بزرگوار به یزد آمد، حدوداً 45 ساله بود، ولی چنان با نسل جوان صمیمی گردید که بیشتر شرکتکنندگان در نماز جماعت ایشان، جوانان بودند. شهید صدوقی میدانست که با ورود جوانان به مساجد، آنها آداب و سنتهای اسلامی را فرامیگیرند و در محیط مسجد و مسجدیان، پایبندی بیشتری به اسلام از خود نشان خواهند داشت.
معلم شجاعت
یکی از ویژگیهای بارز شهید صدوقی، شجاعت منحصر به فرد ایشان در مبارزه با رژیم شاه و پس از انقلاب بود. مقام معظم رهبری در مورد شجاعت ایشان میفرمایند: «بنده از تبعید برمیگشتم. وقتی به یزد سفر کردم و وارد مسجد ایشان شدم، دیدم مثل این که این جا جزء محیط اختناق کشور ایران نیست. توی مسجد اعلامیههایی زده بودند خیلی آزاد. همه میآمدند و میخواندند... (که) دارای مضامین فوقالعاده تحریک آمیزی بود... یا طریقه ساختن «کوکتل مولوتف» یا «نارنجک دستی»... را زده بودند پشت شیشه مسجد... خود (شهید صدوقی) هر شب منبر میرفت و جمعیت انبوهی در مسجد جمع میشدند و با بیانات خودش ارشاد میکرد و به طور صریح علیه مقامات سخن میگفت. این روحیه شجاعانه آیت اللّه صدوقی، مردم یزد را هم شجاع کرده بود».
مدیری مدبّر
شهید صدوقی، دانشوری اندیشمند و مدیری توانا بود که با حقمداری و مردمداری در مدیریتِ بحرانها، کارهای شگفتی از خود نشان میداد. وی با تأکید بر رعایت حدود الهی و پافشاری بر حفظ ارزش ها، مردم را جذب میکرد و در عین حال، با مُدارای خود اصول دینی و اخلاقی آنان را متزلزل نمیساخت. شهید صدوقی با راهنماییهای خود، بحرانهای پیچیده جامعه را به گونهای حل و فصل میکرد که اصول دینی خدشهدار نشود.
شهید صدوقی در نگاه بزرگان[ویرایش]
مرحوم استاد علامه طباطبایی رحمه الله از دانشمندانی بود که بیشتر وقت خود را به تدریس و مطالعه اختصاص میداد تا دید و بازدید، ولی در مورد شهید محراب آیت الله صدوقی، استثنا قایل بود و با تواضع خاصی در مورد ایشان میفرمود: «صدوقی، شخص ظریفی است و زحمات زیادی (برای اسلام) کشیده است» همچنین عارف بزرگوار آیت الله بهاءالدینی درباره ایشان میگوید: «(او) عالم مجاهدی بود که در مکتب تشیع و اهل بیت عصمت و طهارت، از مفاخر روحانیت محسوب میشد».
آیت الله خامنه ای[ویرایش]
مقام معظم رهبری در مورد شهید صدوقی میفرمایند: «این عالم ربانی، که یکی از ارکان اسلام و بانیان انقلاب اسلامی ایران بود، با مبارزات خود در دوران اختناق و مقاومتش در برابر دشمن و با ایثار و فداکاری اش پس از انقلاب و حضورش در همه صحنههای حساس و سازنده، سند افتخاری برای جامعه روحانیت و نمونهای از یک عالم مبارز و مجاهد اسلام بود. وجود با برکت او، میتوانست در عرصه پیکار حق علیه باطل کارساز و مشکلگشا و راهنما باشد و حیاتش، مشحون از جلوههای مبارک حیات طیبه اسلامی بود. (او) از شهادت بیمی نداشت و با حضور خود و عمل صالح خود، آمادگیاش را برای شهادت اعلام میکرد».
بهترین یاور امام در مبارزه[ویرایش]
در دوران انقلاب، اعلامیه وسیلهای بود که گروههای مبارز با آن خطدهی میشدند و جامعه در پرتو و اُفق آن حرکت میکرد. شهید محراب آیت الله صدوقی در نهضت مردم ایران بر ضد حکومت شاهنشاهی، افزون بر ایجاد پل ارتباطی میان مردم و امام امت رحمه الله در رسانیدن این اعلامیهها به مردم، خود نیز با صدور اعلامیه و خطدهی مردم، میکوشید بار سنگین مبارزه را از دوش امام بکاهد و شاید به همین دلیل است که امام خمینی رحمه الله در مورد ایشان میفرمودند: «میتوانم بگویم که (شهید صدوقی) محور این انقلاب بوده است».