گزارش ویدئویی روز دوم رویداد دفاع مقدس در حمایت از عملیات وعده صادق۳ سه شنبه ۲۷ خرداد

🔰 مجموعه کارتون | پهپادهای اسرائیلی در قم ناکام ماندند !😎😁 🔸طراح : محسن فرجی ، محمدحسین سلیمیان اجرا شده در قرارگاه هنری حوزه هنری قم @mohsenfrj @tajassomiartqom @Artqom_ir 🔻#برای_ایران @foriran1401 🔺سایت | شبکه های اجتماعی

✅ هنرمندان قمی جسارت به ساحت رهبر معظم انقلاب اسلامی را محکوم کردند 🔹شماری از نهادهای هنری و هنرمندان قمی با صدور بیانیه ای جسارت دشمنان اسلام به ساحت رهبر معظم انقلاب اسلامی را محکوم کردند. 🔗متن بیانیه بدین شرح است ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔻حوزه هنری استان قم🆔 🔗 وبسایت | ایتا | بله 🔺🔺

✅ هنرمندان قمی جسارت به ساحت رهبر معظم انقلاب اسلامی را محکوم کردند 🔹شماری از نهادهای هنری و هنرمندان قمی با صدور بیانیه ای جسارت دشمنان اسلام به ساحت رهبر معظم انقلاب اسلامی را محکوم کردند. 🔹متن بیانیه محکومیت جسارت به ساحت رهبر معظم انقلاب اسلامی از سوی شماری از نهادهای هنری از جمله حوزه هنری انقلاب اسلامی استان قم، کانون هنر شیعی، هیئت هنر و رسانه، مرکز رسانه‌ای راهی‌نو، مدرسه فیلم‌سازی آوینا، باشگاه فیلم پرواز، باشگاه تیاتر تجربه، مدرسه فیلم‌سازی اهورا، بسیج هنرمندان، بسیج رسانه، انجمن مطالعات نظری هنر به شرح زیر است. بسم الله الرحمن الرحیم 🔹ما هنرمندان ایران‌زمین، با عزمی برآمده از غیرت دینی و ملی، آمادگی خود برای مقابله هرگونه تهدید بر ضد مقام عظمای ولایت، حضرت امام خامنه‌ای مدظله‌العالی را اعلام می‌کنیم. اظهارات گستاخانه دونالد ترامپ نشان دهنده خوی وحشیانه و رویکرد جنایت‌کارانه استکبار جهانی در برابر استقلال ملی و عزت نظام اسلامی است. این تهدیدات، افزون‌بر نقض آشکار قوانین بین‌المللی، اعلان جنگ با جهان اسلام و ملت‌های آزاده جهان است. 🔹هنرمندان، که همچون آحاد ایرانیان مؤمن، مقام عظمای ولایت و عزت ملی را خط قرمز خود می‌دانند، هشدار می‌دهند: «آن دستی که برای تعدی به‌سوی ولایت دراز شود، با مشت پولادین هنرمندان جبهه مقاومت شکسته خواهد شد». 🔹امام خامنه‌ای مدّظله‌العالی فقط رهبر ایران نیست؛ ایشان عمود خیمه اسلام، روح عزت، خورشید هدایت، و عامل وحدت امت اسلامی در عصر حاضرند. 🔹تهدید رهبری به ترور از سوی رئیس‌جمهور تروریست آمریکا، بی‌گمان پرده‌ای دیگر از نمایش «حماقت سیاسی و سقوط اخلاقی» نظامی است که خود را پرچم‌دار حقوق بشر می‌خواند! این اقدام، نظام سلطه را بیش از پیش رسوا و مفتضح ساخت. 🔹ما هنرمندان متعهد، با تکیه بر بیانیه گام دوم انقلاب، حرکت در مسیر ایجاد «تمدن نوین اسلامی» را وظیفه خویش می‌دانیم و همه ابزارهای هنری از قلم تا پرده سینما را برای دفاع از ارزش‌های انقلاب به‌کار خواهیم گرفت. ما به فرموده سردار دل‌ها از دل این تهدید فرصتی می‌سازیم تا فصل‌های جدیدی از افتخار را رقم بزنیم. 🔹ما همه هنرمندان آزاده جهان را به همراهی فرا می‌خوانیم تا ظرفیت و توان خود در عرصه‌های گوناگون هنری را به‌کار گیریم و در حرکت جهانی برای محو نظام سلطه، نقش تاریخی خود را ایفا کنیم. 🔹ما بر این باوریم که هنر، مشعل‌هایی را برمی‌افروزد که حماسه مقاومت را زنده نگه می‌دارد و سرانجام با غلبه بر تاریکی‌های استکبار، دشمن ایمان و اخلاق و انسانیت را به زباله‌دان تاریخ می‌افکند. 🔹ما هنرمندان متعهد، با اتکال به خداوند متعال، سوگند یاد می‌کنیم که تا نفس داریم، سلاح قلم را بر زمین نخواهیم گذاشت تا به یاری خدا جبهه کفر را شکست دهیم یا در این راه پرافتخار، جان خود را تقدیم کنیم. ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔻حوزه هنری استان قم🆔 🔗 وبسایت | ایتا | بله 🔺🔺

🎙 #استودیو_راوینا 📌 #روایت_مردمی_جنگ شبیه معصومه هوا تاریک بود که از صداهای مهیبی بیدار شدم. بیشتر اوقات، با شنیدن صدای رعد و برق و هیاهویش، نماز آیات، واجب می‌شوم... به قلم مهدیه مقدم، ble.ir/httpsbleirhttpsbleirravi1402 با صدای محمدحسین روحی eitaa.com/mr_sayeh و با تشکر از حوزه هنری انقلاب اسلامی استان قم @artqom_ir جمعه | ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ | #تهران ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 #راوینا | روایت مردم ایران @ravina_ir مجلـه | بلـــه | ایتـــا | دیگررسانه‌ها

📌 #روایت_مردمی_جنگ ایستگاه صلواتی یک روز بیشتر به عید غدیر نمانده بود. ساعت نزدیک شش عصر بود؛ ساعت قرارِ بچه‌ها. از دیروز همین وقت‌ها چشم به راهش بودند؛ از همان موقعی که بساط مختصرشان را از سر کوچه جمع کردند و با آن برقی که توی تیله چشم‌های معصوم‌شان می‌درخشید قرص و پر از هیجان با هم قرار گذاشتند: «فردا هم میایم؛ همین ساعت، همین جا!» حالا با دلواپسی می‌پرسیدند ایستگاه صلواتی‌شان چه می‌شود؟ روز غریبی بود؛ خودمان هنوز از بهت درنیامده بودیم و حالا نگاه‌های نگران و پرخواهش بچه‌ها که بین من و بابایشان سرگردان بود رویمان سنگینی می‌کرد. دلمان بین برگزاری غدیر و داغ مصیبت در هروله بود. مصیبتی که از سحر چنگ بیخ گلویمان انداخته بود. تازه نماز صبح را خوانده بودم که اولین خبرها را از دخترم شنیدم. - مامان! اسرائیل چند جای تهران رو زده... باور نکردم. تشر زدم که چرا سراغ هر کانال و گروهی می‌رود و هر چرندی را قبول می‌کند. دو دو تا چهار تای ذهنم می‌گفت هر چه هم این موجودیت غصبی، وحشی باشد این حجم از حماقت را به خرج نمی‌دهد؛ حمله مستقیم به ایران، آن هم وسط تهران؟! اما دلشوره‌ای ته دلم را لرزاند و رفتم سراغ گوشی. کانال‌های خبری را یکی یکی باز کردم. خبرهای عجیب و غریب از حمله‌های پراکنده و پرتعداد را تندتند از جلوی چشم رد کردم. حس کردم همگی افتاده‌ایم توی تونل زمان؛ یک دفعه به جلو پرت شده‌ایم، به تقابلی که می‌دانستیم روزی پیش خواهد آمد، اما نه حالا، شاید وقتی دورتر و دیرتر. امروز از صبح کارمان شده بود خبر گرفتن و چشم انتظاری؛ سوال‌های بی‌جواب خوره جانمان شده بود. این که چرا و چطور دشمن این قدر وقیح و جسور شد؟ از همه بیشتر این که پس کِی قرار است بزنیم و چرا هنوز نزدیم؟ کار روز به آخرش نزدیک می‌شد. اخبار بد و داغ روی داغ تلنبار شده بود و هنوز بر این همه زخم خبر هیچ حمله متقابلی از مدافعان کشور مرهم نشده بود. پسرم کلافه رفت کوچه و برگشت؛ با شانه‌های افتاده خبر آورد محمدحسین گفته امروز دیگه موکب نداریم. محمدحسین پسربچه همسایه، دوست تازه پسرهایم بود. از هر دویشان کوچکتر بود اما چند وقتی می‌شد هم‌رکاب دوچرخه‌بازی و هم‌تیمی مسابقات فوتبال بین کوچه‌ای بچه‌ها شده بود. قرار ایستگاه سر کوچه را همین محمدحسین گذاشته بود و بقیه همراهش شده بودند. دیروز همین ساعتها بود که بچه‌ها با کلی ذوق و انرژی بین خانه و پارکینگ و کوچه در رفت و آمد بودند. انگار مهم‌ترین کار عالم را روی شانه‌های کوچک‌شان حس می‌کردند و خودشان را در تدارک بزرگترین عملیات می‌دیدند. بالاخره ایستگاه صلواتی با یک میز و چند کلمن شربت پا گرفت؛ یک ساعتی بچه‌ها از هیجان کاری که خودشان را مسئول تمام و کمالش می‌دیدند روی پا بند نبودند. تکاپویی در کوچه راه افتاده بود و ما هم با همسایه‌ای دوست‌داشتنی آشنا شدیم. از لحظه‌ای که آخرین سری لیوان‌ها از شربت پر شد و آخرین سینی بین ماشینها و عابرها چرخید، می‌شد شوق فردا و جنب و جوشی دوباره را در نگاه تک‌تک بچه‌ها خواند. این بار بابای بچه‌ها بود که با ابروهای گره خورده و صورتی در هم رو به من پرسید: «به نظرت چی کار کنیم؟» انگار همه ته دلمان می‌دانستیم باید کاری کنیم، اما مگر می‌شد امروز مثل دیروز بود؟ چیزی که از ذهنم گذشت را همزمان در نگاه او هم خواندم. نه! از هیچ کدام نمی‌توانستیم بگذریم. ما روزهای شبیه این را قبلاً کم نگذرانده بودیم؛ از این حس و حالهای دوگانه زیاد دیده و چشیده بودیم و هیچ وقت زیادی در لاک بهت و بیچارگی حبس نشده بودیم. اصلاً ما مردمی هستیم که همیشه هر کدام قدِ خودمان جوابی برایِ «الان باید چه کنمِ» خودمان پیدا می‌کردیم. شاید روزمرگی چیزهایی را از یادمان برده بود و مرور و تمرینی دوباره لازم داشتیم. چند دقیقه بعد هر کس در خانه کاری دست گرفته بود. شربت، سریع آماده و کلمن‌ها پر شد. پسرها دویدند بچه‌های محل را خبر کنند. دخترم گوشی به دست فایل‌های صوتی را دانلود کرد. همسرم بلندگو را راه انداخت و من چند پلاکارد و پوستری را که از راه‌پیمایی‌ها نگه داشته بودم از کتابخانه بیرون کشیدم. ایستگاه غدیریِ ما در اولین روز حمله اسرائیل نه فقط برگزار، که پر و پیمان‌تر شد. با یک بلندگو و گوشی و چند پوستر برای خودش یک واحد سمعی و بصری پیدا کرد. دم غروب انگار تصویر قدس داخل پوستر جان گرفته بود و تمام محل حال و هوایِ «سنصلی فی القدس» را فریاد می‌کرد. عابرها شربت که می‌خوردند هم‌صدا با حسین طاهری برای صهیون رجز خیبر خیبر می‌خواندند؛ آخر جمله «انتقام می‌گیریمِ» شهید سلامی ان‌شااللهی از ته دل می‌گفتند و همراه حاج قاسم زمزمه می‌کردند: «ما ملت امام حسینیم» معصومه جمشیدی‌شفق سه‌شنبه | ۲۷ خرداد ۱۴۰۴ | #قم روایت قم @revayat_qom

«آفرینش‌های ادبی» و «روایت» حوزه هنری انقلاب اسلامی استان قم برگزار می‌کنند: 🔸 کارگاه تولید محور 🔶 نویسندگی در جنگ 🔸 نوشتن داستان و روایت در شرایط جنگی 🔷 با حضور: محمدرضا جوان‌آراسته 🔹 مسیر ثبت‌نام در پیام‌رسان ایتا: @revayatemoghavemat1404 🔹 چهارشنبه ۴ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۹ تا ۱۲ 🔹 حوزه هنری استان قم @revayat_qom ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻 حوزه هنری استان قم 📎 تارنما | ایتــــــا | بلــــه 🔻 روایـــــــــــــــت قـــــــــــــــــم 📎 ایتــــــا | بلــــــه 🔻 ادبیـات پایـــداری قـــــم 📎 ایتــــــا