وَ آغاز . .

لحظهٔ بغض، نشد حفظ کنم چشمم را در دل ابر نگهداری باران سخت است ؛

دیدنش حال مرا یک جور دیگر می‌کند حال یک دیوانه را دیوانه بهتر می‌کند ...!

وقت رفتن پشت سر آهسته تر در را ببند از غمت تنها نه من دیوار میریزد بهم :)

گرفتم از کلاسِ زندگی بسیار درس اما ، دقیقا از همان‌جا که نمی‌خواندم سوال آمد .

ما این سرزمین را از بَریم اینجا خاورمیانه اس ای یهود در تاریخ بخوان وارد قلمرو شیران شده ای پهباد ها و موشک های ما نیازی به نقشه ندارند زیرا که اینجا خاور میانه است سرزمین نیاکان ما ما نسل اندر نسل در این آبادی زیسته ایم بلدیم وجب به وجب این خاک را جای اشتباهی امده ای... این خاک بوی صاحبش را میشناسد💚🤍❤️!

من ز چشمان ِتو آموخته‌ام درس هنر مردمک‌ های ِتو دانشکده‌ی نقاشی‌ست .

تو در غیاب کسی که دوستش داری یتیم خواهی ماند حتی اگر تمام دنیا تو را در آغوش بگیرند...

«نقاش غزل تا به چشمان تو پرداخت.. دیوانه شد از طرز نگاهت قلم انداخت!!»

به کویت با دل شاد آمدم با چشمِ تر رفتم به دل امید درمان داشتم درمانده‌تر رفتم.

«گله ای نیست اگر بی خبری ازمن، چون دو سه روزیست خودم هم به خودم سر نزدم»

درد دارد وقتی ساعت ها می نشینی و به حرف هایی که هیچوقت قرار نیست بگویی فکر میکنی...