‍ ➕ به بهانه پایان پروژه مغز انسان 🧠 چند روز پیش اجرای پروژه مغز انسان (HBP) اتحادیه اروپا به پایان رسید اما فارغ از دستاوردها، این پروژه از چند منظر می‌تواند آموزنده باشد. 📌 بیاییدHBP را از منظر سیاست‌گذاری علمی بررسی کنیم. این ابرپروژه اولین نمونه و الگو در حوزه علوم شناختی است که برای حل مجموعه‌ای از مسائل بین‎رشته‌ای به‎هم‎پیوسته راه‎اندازی شده است و اولین نمونه از مجموعه اَبَرپروژه‌ها‌ی مغز بوده که پس از آن در چین، آمریکا، ژاپن، استرالیا، کره‎جنوبی و کانادا نیز شاهد مشابه آن نیز بوده‎ایم. (+) 📌 به نظر می‌رسد علت الهام گرفتن کشورها از اتحادیه اروپا واقعی بودن نیاز به برنامه ریزی جامع و دقیق است زیرا شتاب بسیار زیاد، رقابتی بودن توسعه علوم شناختی، نیاز به دانش شبیه سازی مغز برای حل مسائل روباتیک، محاسبات، پردازنده‌ها و تولید دارو، نیاز آزمایشگاه مغز به هم‌افزایی داده و نیروی انسانی و... همگی نشان دهنده ضرورت این شیوه برنامه ریزی همگرا و متمرکز است. به طور خلاصه همه فهمیده‌اند گستردگی علوم شناختی به گونه‎ایست که بیشتر از سایر علوم به هدف‎گذاری و اهداف متمرکز نیاز دارد. 🇪🇺 📌 در ایران نیز پر‌واضح است که علوم شناختی و مغز بدون همکاری اساتید، دانشگاه‌ها و تمرکز پایان‌نامه‌‌ها به نتیجه خاصی نمی‌رسد و این همکاری‌ها نیازمندبرنامه‌ریزی و همکاری همگانی است. امیدواریم در سال‌های آینده نهادهای سیاست گذار داخلی یک برنامه‌جامع با رعایت محدودیت‌ها و توجه به امکانات ارائه دهند؛ شاید دیگر شاهد دایرة‌المعارفی از واژگان مرتبط با شناخت و مغز به عنوان اولویت پژوهشی نباشیم! 🇮🇷 ✅ نگاهی به برنامه اولیه HBP شاید نگاه ما به علوم شناختی را تغییر دهد. (+) #خلاف_جریان @CogniPlus

➕ به بهانه پروژه مغز اتحادیه اروپا؛ تنوع قابل توجه خدمات علوم شناختی! 📌 وقتی با تنوع شرکت‌ها و موضوعات پروژه‌های HBP مواجه می‎شوید احساس می کنید در روایت رایج ایرانی علوم شناختی بخش زیادی از داستان نقل نشده است. علوم شناختی خیلی بیشتر از درمان و توانبخشی است. 📌 از روباتیک تا تحول در حوزه ریزپردازنده‎ها، از شناخت اجتماعی تا توسعه فناوری‌‎های با کاربری دوگانه (نظامی-عمومی) همگی جنبه‌های کمتر شناخته شده این دانش در ایران هستند. 📌 شرکت‎هایی که در تصویر مشاهده می‎کنید همکاران و سرمایه گذاران پروژه دانش مغز بسیار فراتر از درمان به فناوری و فرهنگ گره خورده است و بسیاری از شرکت‎هایی که مشاهده می‌کنید غیربالینی و در نگاه اول بی‎ربط به مغز هستند. 📌 به نظر شما سهم نگاه غیردرمانی از علوم شناختی در ایران چقدر است؟ اساسا کاربردهای غیربالینی در سرفصل های آموزشی چقدر جدی گرفته شده است؟ #خلاف_جریان @CogniPlus

‍ ➕ نبرد در سرزمین‎های مقدس: جنگ روایت‎ها، خشونت و انسانیت‎زدایی ⚔️ 🔥جنگ سختی در فلسطین جریان دارد. نگرش افراد راجع به طرفین این جنگ احتمالا تحت تأثیر عواملی نظیر رویکرد سیاسی آن‌ها، رسانه‌هایی که دنبال می کنند، اطلاعاتی که در گذشته دریافت کرده‌اند، میزان همدلی آن‌ها و حتی جهت‎گیری نسبت به سیاست‎های دولت کشورشان قرار دارد. 📺 🥷🏻 یکی از عواملی که بر شکل‌گیری نگرش افراد تأثیر قابل توجهی دارد، نحوه‎ی پوشش اخبار توسط رسانه‎ها است. آیا اطلاعات ارائه شده توسط رسانه‌ها در قالب اخبار، غالباً بی‎طرف هستند؟ آیا تفاوتی دارد که یک خبر واحد را از کدام رسانه بخوانیم؟ طبق اثر چارچوب‌بندی نحوه بازنمود و چارچوب بندی اطلاعات از صحنه درگیری، بر نگرش مخاطبان نسبت به ظالم و مظلوم تاثیر می‎گذارد. به عنوان مثال استفاده از عبارت [عده‎ای کشته شده‎اند] در یک گزارش، متفاوت است با این عبارت: [عده‎ای جان خود را از دست داده‎اند]. با اینکه هر دو از مرگ عده‌ای حکایت دارند، عبارت اولی برای کسی که این جان‎ها را گرفته عاملیت در نظر می‌گیرد اما در دومی گویی قاتلی وجود ندارد! ❗️حال این تفاوت در بازنمایی اطلاعات را در کنار سایر تکنیک‌های روایت‌گری اما نه در یک بازه محدود، که برای سال‎ها و دهه‎ها در نظر بگیرید. حاصل آن احتمالا افرادی می‌شوند که هر پدیده‌ای برای گروه خودی را توجیه کرده و گروه مقابل را در هر موقعیتی رد می‌کنند. یک پژوهش عجیب نشان داده است که شدت ادراک برتری درون گروهی یهودیان اسرائیل باعث شده است که حق مالکیت ارضی برای برون‌گروه قائل نباشند. در افراطی‎ترین شکل قطبیدگی نیز آن طور که بندورا می‎گوید انسانیت‎زدایی شکل می‎گیرد (⚠️کلیپ همین پست را مشاهده کنید). بدین شکل هر خشونتی، اعم از حمله به مراکز درمانی و کشتن کودکان، وقتی علیه دشمن باشد، مجاز شمرده می‎شود. #روایت_شناختی @CogniPlus

➕ چطور با استفاده از ردیاب چشم یک آزمایش طراحی کنیم؟ 📌مجموعه فیلم‎های Tobii Connect برای آموزش مراحل مختلف طراحی آزمایش، ساخت تکلیف، جمع‎آوری و تحلیل داده‎های ردیاب چشمی در لینک زیر به صورت رایگان در دسترس هستند. 📌این آموزش‌ها در موضوعات مختلفی مانند تصمیم‎گیری،جستجوی تصویر و خواندن متن با استفاده از نرم‎افزار Tobii Pro Lab ارائه شده است. 🔗 لینک ویدئوها #آموزشی @CogniPlus

➕ رمزگشایی از مغزهای خلاق 📌خلاقیت عامل کلیدی پیشرفت و نوآوری انسان است. گشودگی به تجربه، انگیزه درونی، و تفکر واگرا، اساس خلاقیت هستند. راهبردهای تقویت خلاقیت شامل قرار گرفتن در معرض تجربیات جدید، حمایت از نیازهای روانی و توسعه تفکر واگرا است. 📌 در حالی که ویژگی‌های شخصیتی معمولاً در طول زمان ثابت در نظر گرفته می‌شوند، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد می‌توانند تا حدودی از طریق رشد و توسعه شخصی تغییر کنند. 📌تحقیقات نشان می دهد که افزایش سطح گشودگی فرد به تجربه امکان پذیر است. یکی از راه‌های افزایش گشودگی به تجربه، قرار گرفتن در معرض تجربیات جدید و متنوع است 🔗 منبع @CogniPlus

➕ مطالعه روی نوزادان برای کشف منشا عاملیت 📌 موجودات زنده با هدف عمل می‎کنند. اما هدف از کجا می‎آید؟ چگونه انسان ها رابطه خود با جهان را درک می‎کنند و به توانایی خود در ایجاد تغییر پی می‎برند؟ این پرسش‌های اساسی عاملیت – اقدام با هدف – برخی از بزرگ‌ترین اذهان تاریخ از جمله سر آیزاک نیوتن، چارلز داروین، اروین شرودینگر و نیلز بور را درگیر کرده است. 📌 از آنجایی که کنش معطوف به هدف در ماه های اول زندگی انسان ظاهر می شود، تیم تحقیقاتی دانشگاه آتلانتیک فلوریدا از نوزادان خردسال به عنوان میدان آزمایشی برای درک اینکه چگونه حرکت خود به خودی به عمل هدفمند تبدیل می‎شود، استفاده کرد. 📌 پژوهشگران با بستن پای نوزاد به موبایلی که روی گهواره نصب شده بود، لحظه ای را مشاهده کردند که نوزاد متوجه می شود می تواند بر محیط تأثیر بگذارد. آنها با استفاده از فناوری نوآورانه عکسبرداری حرکتی، «تولد عاملیت» پویا را به صورت سه بعدی ثبت کردند. یافته‌های آن‌ها چگونگی تعامل ارگانیسم (کودک) با محیط خود (موبایل) را روشن می‌کند که نشان‌دهنده گذار از رفتار خود به خودی به عمدی است. 🔗 منبع @CogniPlus

➕ آیا مدل‎های زبانی هوش مصنوعی می‎توانند خلاق و عمیق باشند؟ 📌 آیا هوش مصنوعی می‎تواند مفاهیم را مانند انسان‎ها درک کند؟ آیا باید منتظر روزی باشیم که خلاقیت‎های هنرمندانه و بدیع از هوش مصنوعی سر بزند؟ @CogniPlus

➕ امواج مغزی هنگام تعامل افراد با یکدیگر هماهنگ می‎شوند 📌 آیا تجربه «هم‌طول موج بودن» با یک شخص یک پدیده واقعی است؟ تحقیقات جدید نشان می‌دهد شواهدی وجود دارد که در اسکن مغزی قابل تشخیص است. یافته‌های علوم اعصاب جمعی نشان می‌دهد که امواج مغزی زمانی که افراد با هم گفتگو می‌کنند یا تجربه‌ای را به اشتراک می‌گذارند، هماهنگ می‌شوند. 📌 نورون‌ها در مکان‌های متناظر مغزهای مختلف به طور همزمان شلیک می‌کنند و الگوهای منطبق را ایجاد می‌کنند، مانند رقصندگانی که با هم حرکت می‌کنند. پنج نوع رایج امواج مغزی، به نام‌های آلفا، بتا، گاما، دلتا و تتا بسته به میزان نوسانشان، نشان‌دهنده حالت‌های مختلف مغز هستند و نشان داده می‌شوند که در طول تجربیات همگام‌سازی شده همسو می‌شوند. 📌 این نوع از تحقیقات مغز همچنین ممکن است روشن کند که چرا انزوای اجتماعی برای سلامت جسمی و روانی مضر است. 🔗 منبع @CogniPlus

‍ ➕ به بهانه پایان پروژه مغز انسان: شکست رویاپردازی برای شبیه‎سازی کامل مغز! 🧠 داستان شکست اولین مدیر HBP، هنری مارکرام (عصب‌شناس مشهور اسرائیلی)، در مستند insilico روایت شده است (تریلر مستند را در همین پست ببینید). مارکرام پس از موفقیت اولیه در پروژه مغز آبی (شبیه سازی ده هزار نورون بخشی از مغز موش صحرایی) ادعای عجیبی را مطرح کرد. 🗣 او در ۲۲ ژوئیه ۲۰۰۹، در کنفرانس TEDGlobal در آکسفورد، اعلام کرد قصد دارد مغز انسان را با تمام پیچیدگی‎های خیره‎کننده‎اش در یک کامپیوتر شبیه سازی کند. جدول زمانی او بلندپروازانه بود: «ما می‌توانیم این کار را ظرف ۱۰ سال انجام دهیم، و اگر موفق شدیم، ۱۰ سال دیگر یک هولوگرام را به TED ارسال خواهیم کرد تا با شما صحبت کند.» 💸 ایده اصلی این بود که مطالعات بالا به پایین را رها کرده و از سطح سلولی-مولکولی کپی کردن را شروع کنیم تا جایی که همه کارکردهای عصبی در کامپیوتر ظهور پیدا کند. چند سال بعد سیاست‎مداران اروپایی هم فریب این ایده را خوردند و برای دستیابی به اولین مغز مصنوعی دنیا ۱.۳ میلیارد دلار (😳) را در اختیار مارکرام قرار دادند! 👨‍⚕️ او ریاست HBP را هم برعهده گرفت اما ایده او با انتقادات متعدد جامعه علمی و اعتراض ۸۰۰ عصب‎شناس مواجه شد. در نهایت او در سال ۲۰۱۴ از ریاست برکنار شد بودجه پروژه کاهش یافت و برنامه آن به سمت اهداف واقع بینانه‎تری تغییر یافت. ❓به نظر شما جامعه علمی ایران چقدر نسبت به سیاست گذاری های علمی حساسیت نشان می‎دهد؟ چرا شکست‎ها و پیروزی‎های علمی در داخل کشور مستندنگاری علمی نمی‌شوند؟ 🔗 منبع @CogniPlus

‍ ➕ بررسی و نقد آزمایش آلبرت کوچولو ✍️ اگر چه آزمایش البرت کوچولو یکی از آزمایشات مهم روانشناسی به خصوص در حوزه رویکرد رفتاری است با این‎‌حال انتقادات زیادی به این آزمایش وارد شده است: 📌 پژوهشگران معتقدند تردیدهای زیادی وجود دارد که آیا واکنش های آلبرت ناشی از ترس و یا یک فوبیا بوده باشد. وقتی به آلبرت اجازه داده می‎شد انگشت شست خود را بمکد، صدای بلند را فراموش می‎کرد و هیچ پاسخ ترسی نشان نمی‎داد. بیش از ۳۰ بار طول کشید تا واتسون در نهایت انگشت شست آلبرت را بیرون آورد تا واکنش ترس را مشاهده کند. از طرفی افراد با رویکرد شناختی به تقلیل این مسئله صرفا به محرک و پاسخ انتقاد کرده و معتقدند که فرآیندهای ذهنی که بین یک محرک و یک پاسخ رخ می دهد، مسئول مؤلفه احساسی پاسخ هستند و مخصوصاً در موضوع فوبیا نادیده گرفتن نقش شناخت مشکل ساز است، زیرا به نظر می رسد تفکر غیرمنطقی یکی از ویژگی های اصلی فوبیا باشد. 📌 نکته دیگر در مورد این آزمایش این است که به سختی می‌‌‎‌‎توان مطمئن شد که دقیقاً در طول آزمایش آلبرت کوچولو چه اتفاقی افتاده است؛ زیرا شواهد ملموس و سوابق علمی دقیقی وجود ندارد. هر چند از قسمتی از این آزمایش فیلمی موجود است اما گزارش های متناقضی از وقایع رخ داده وجود دارد و هنوز به سوالات مختلفی در مورد اینکه دقیقاً از چه محرک‌هایی استفاده شده است، آلبرت از چه محرک‌هایی ترسیده و چه اتفاقی برای کودک پس از آزمایش افتاده است به دقت جواب داده نشده است. 📌 از طرف دیگر با توجه به اینکه این آزمایش صرفاً بر روی یک نفر انجام شد نتایج آن قابل تعمیم نیستند. و حتی بسیاری از پژوهشگران معتقدند خود آلبرت نیز کودک سالمی نبوده است بلکه از زمان بدنیا آمدن در بیمارستان به علت علائم هیدروسفالی تحت مراقبت بوده است و 5 سال پس از آزمایش از دنیا می‎‌رود(هر چند برخی دیگر از پژوهشگران مخالف این نظر هستند). 📌 اگر آزمایش را خوانده باشید احتمالاً یک نقد مهم دیگر به ذهن شما می رسد؛ بله! عدم رعایت مسائل اخلاقی. در اوایل دهه ۱۹۷۰، به دنبال مواردی که به طور گسترده در مورد سوء استفاده در تحقیقات منتشر شد، کمیسیون ملی حفاظت از آزمودنی انسانی در تحقیقات زیست پزشکی و رفتاری (NCPHS) برای مطالعه مسائل پیرامون حفاظت از انسان در تحقیقات ایجاد شد. در سال ۱۹۷۹، کمیسیون گزارشی با عنوان اصول و دستورالعمل های اخلاقی برای حفاظت از افراد انسانی در تحقیقات (که معمولاً گزارش بلمونت نامیده می شود) منتشر کرد. تحت استانداردهای NCPHS، آزمایشی مانند آزمایش واتسون مجاز نبود. ایجاد ترس نمونه ای از آسیب روانی است که در این آزمایش ایجاد شده است. 🔗 منبع #پژوهش_پیشرو @CogniPlus

‍ ➕ چه می‌بینی؟ آنچه را باور دارم... ⚠️ هشدار: فیلم حاوی تصاویر دلخراش است. 🚀 ساعت ۸:۱۵ روز ۶ آگوست ۱۹۴۵ بود که «پسر کوچک» بر سر هیروشیما فرود آمد. این اسم را آمریکایی‌ها برایش انتخاب کرده بودند؛ بمبی که قُل دومش، «مرد چاق»، بر زمین ناگاساکی نشست. این اولین و شاید آخرین باری بود که در یک جنگ از بمب اتم استفاده می‌شد. اتفاقی که ژاپن را در جنگ دوم جهانی زمین گیر کرد. 📺 رسانه‌های آمریکایی این اتفاق را یک پیروزی برای ایالت متحده می‌دانستند؛ در حالی که رسانه‌های رقیب، آن را جنایتی علیه بشریت می‌شمردند. فارغ از اینکه حق با کیست، اینکه افراد کدام را بپذیرند به عوامل زیادی بستگی دارد که «باورهای پیشین»، یکی از آن‌ها است. 👮‍♂️ در آزمایشی از مشارکت‎کنندگان خواستند که فیلمی از دستگیری یک مجرم توسط پلیس را ببینند و پس از آن، گزارش پلیس از واقعه را بخوانند. این گزارش با ویدئو اختلافات فاحشی داشت؛ برای مثال در گزارش پلیس آمده بود که مجرم چاقویی به همراه داشته، در حالی که در ویدئو چنین چیزی دیده نمی‌شد. پس از خواندن گزارش، از افراد درباره آنچه در ویدئو دیده بودند پرسیده شد. 🔪 جالب این که مشارکت‎‌کنندگانی که به پلیس اعتماد داشتند، مجرم را در حال حمل چاقو به یاد می‌آوردند. در طرف مقابل، آن‌ها که به پلیس اعتماد کمتری داشتند، چنین اشتباهی نکردند. این آزمایش پژوهشگران را به این نتیجه رساند که باورهای پیشین فرد می‌تواند حتی بر فرایند دیدن او نیز تاثیر بگذارد. ❓حالا سوال اینجاست که مردم آمریکا بمب باران اتمی هیروشیما و ناگاساکی را چگونه به یاد می‌آورند؟ 🔗 منبع @CogniPlus

➕ وقتی میگه بدون بایاس به موضوع فکر کن. جلوی تغییر مقاومت نکن. پیچ تنظیم افکارتو بچرخون 😏 ➖ پیچ تنظیم افکار خودش: 😄 @CogniPlus