انتفاضه استرالیا! 🔻تظاهرات سیصد هزار نفری در سیدنی استرالیا (مستعمره انگلیس) به حمایت از مردم غزه و برای انزجار از رژیم جنایتکار صهیونیست. 🔹معترضان تصاویری از آیت الله خامنه ای را با خود حمل می کردند. 🔻محافل صهیونیستی، با وحشت تمام، از رویداد امروز به عنوان انتفاضه استرالیا علیه اسرائیل یاد کرده اند. @IMANI_mohammad

. اثر کثیف کاری، هنوز روی پیشانی شما مانده! 🔻صدراعظم حقیر و نکبت آلمان، هنگامی که اسرائیل به ایران حمله کرد، مانند آدم های مست و لایعقل، راز مگو را لو داد. او درباره حمله جنایتکارانه اسرائیل به ایران گفته بود: "این، کار کثیفی است که اسرائیل برای غرب انجام می‌دهد"! 🔹حالا که اسرائیل تودهنی خورده و تل آویو و حیفا طعم زهرآگین موشک های ایران را چشیده اند، "یوهان واده‌فول" وزیر خارجه آلمان می گوید: "برنامه موشک‌های دوربرد ایران باید در مذاکرات گنجانده شود". 🔻چشم آقا یوهان! فرمایش دیگری ندارید؟ 🔹در وقاحت اروپایی ها همین بس که دو سال و نُه ماه پس از خروج آمریکا از برجام، همچنان دولت آقای روحانی را سر دواندند؛ 🔻سپس، وعده راه اندازی ماسماسکی به نام بسته تبادلات مالی محدود (فروش غذا و دارو در ازای پول نفت فروخته شده ایران به دیگر کشورها) را دادند که به همان هم عمل نکردند تا مهر تایید بر مرگ توافق زده باشند. 🔹اما همان ها پس از شش سال پیمان شکنی، حالا مدعی مکانیسم ماشه شده اند و ضمنا، نمی توانند پنهان بکنند که نگرانی شان نه برنامه صلح آمیز هسته ای، بلکه اقتدار موشکی بازدارنده ایران است. @IMANI_mohammad

گزارش جنگی که هست و جنگی که انکار می‌شود -۱ ۱) جنگ، همچنان ادامه دارد. نبردی که به "جنگ ۱۲ روزه" معروف شد، اما ۱۲روزه نبود. جنگ، قبل از آن ۱۲ روز هم بود و پس از آن هم ادامه دارد. میدان و مختصات نبرد، دائما جا به جا می شود. اما تا خباثت و شرارت مستکبران هست، جنگ متوقف نمی شود؛ مگر هنگامی که با مواجهه قدرتمندانه رو به رو شوند و هراس در دل شان بیفتد؛ مانند کاری که موشک های ایرانی و یمنی کردند و دشمن را به فرستادن واسطه و درخواست آتش بس واداشتند. بر عکس، در هر بُعد از این جنگ ترکیبی که غفلت یا کوتاهی کردیم، دشمن همان جا معبر زد و جبهه گشود. ۲) کشور ما، سالها درگیر جنگ بود اما این واقعیت، انکار یا پنهان می شد. حالا که واقعیت آشکار شده، باز هم محافلی سعی می کنند واقعیتِ جنگ ترکیبی را کتمان کنند، جنگ را صرفا به بُعد نظامی فرو بکاهند و کشور را به تنظیمات خواب آور مطلوب خود (قبل از علنی شدن جنگ) برگردانند. همان دورانی که ادعا می کردند سایه جنگ را با مذاکره از سر کشور دور می کنند، دولت اوباما داعش را پشت مرزهای ما تسلیح می کرد و پیش می راند. و اگر نبود بیداری سردار سلیمانی، درست همان زمان که وزیر خارجه با جان کری در خیابان های ژنو قدم می زد و می خندید، ایران با گسیل انبوه تروریست ها به عمق خاک خود مواجه می شد. ۳) ابعاد رسانه ای، شناخی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی جنگ ترکیبی، پنهان تر از بُعد نظامی جنگ است که خوابزدگی خوش خیال ترین آدم ها را به هم زد. اصلا غرب آسیا، منطقه جنگی است و هنر جمهوری اسلامی این بوده که با تولید قدرت، توانسته در عمده این سال ها، سایه تهدید نظامی را از سر کشور دور کند و هر جا هم کسی متعرض شد، مجازات نماید. ۳) ویرانی ناشی از عملیات "شبکه تحریف، نشر اکاذیب و یاس پراکنی"، می تواند به مراتب عمیق تر از بمب های بتن شکن باشد. رندان و آلودگانی که دولت را وادار کردند در اقدامی خلاف قانون، لایحه قضایی "مقابله با نشر اکاذیب در فضای مجازی" را پس بگیرد، در حقیقت مامورند که پدافند غیر عامل کشور در حوزه رسانه و افکار عمومی را از کار بیندازند و امنیت یگان رسانه ای آمریکا، انگلیس و اسرائیل را برای عملیات در عمق افکار عمومی تامین کنند. آنها -ولو متملقانه رفتار کنند- دشمن دولت و رئیس جمهور هستند. دولت که نمی تواند موافق نشر اکاذیب باشد و به همین علت هم لایحه و دو فوریت آن را قبلا تصویب کرده و به مجلس فرستاده بود. ۵) تیم اقتصادی کابینه (وزیران اقتصاد، صمت، تعاون و کار و رفاه، جهاد کشاورزی، نیرو، ارتباطات، و سازمان برنامه و بودجه و دیگران) چقدر باور کرده اند که در خط مقدم جنگ حضور دارند، آرایش جنگی گرفته و شبانه روز در حال پایش و عملیات هستند؟! صد در صد؟ پنجاه درصد؟ ده درصد؟ آیا وزیران اقتصادی نباید به اندازه فرماندهان نظامی در میانه میدان باشند؟ وزیران فرهنگی مثل وزارت ارتباطات و ارشاد چگونه نقش آفرینی می کنند؟ آیا می توانند گزارش بدهند که چقدر به بستن مجاری و معابر نفوذ دشمن اهتمام ورزیده اند؟ اگر نه، چرا؟ برخی مدیران چه دریافتی دارند که تصور می کنند جنگ، به بمب و موشک محدود می شود و آنها باید در وضعیت راحت باش به سر ببرند؟! کدام باغبانی را می شناسید که نسبت به علف های هرز یا رخنه دزدان و شغالان بی تفاوت باشد؟! سهم دستگاه قضایی و مجلس در پدافند غیر عامل چیست؟ آیا به قدر کافی به مسئولیت خود عمل می کنند؟ "وفاق" در کدام فرهنگ لغت، به بی عملی و بی تفاوتی و رها کردن بدیهی ترین مسئولیت ها معنا می شود؟! آیا پذیرفتنی است که مدافعان امنیت و پیشران های فناوری و پیشرفت کشور، از جان مایه بگذارند، اما برخی مدیران اجرایی، به اندازه یک صدم آن جان برکفان، احساس مسئولیت نکنند؟ آیا می شود برخی مدیران، مسئولیت را صرفا با روزمرگی و سرگرم شدن به حواشی برگزار کنند؟! 💢 ادامه دارد @IMANI_mohammad