💡مشاوره سیاستی در آزمون حجاب 📍چگونه برخی از اندیشکده‌ها و مشاوران سیاستی با رویکرد غیرحرفه‌ای خطرآفرین می‌شوند؟ ❇️از بین تعاریفی که برای سیاستگذاری ارائه شده، یک تعریف هم وجود دارد که علی رغم ظاهر طنزآمیز آن، واقعیت جدی دنیای سیاست را به خوبی نشان می‌دهد؛ مطابق این تعریف، سیاست یعنی:«در دست داشتن یک راه‌حل و جستجو یک مشکل برای آن» برخی مشاوره‌ها به سمت نظام تصمیم‌گیری برای تعلیق و لغو هنجار شرعی […] از بین تعاریفی که برای سیاستگذاری ارائه شده، یک تعریف هم وجود دارد که علی رغم ظاهر طنزآمیز آن، واقعیت جدی دنیای سیاست را به خوبی نشان می‌دهد؛ مطابق این تعریف، سیاست یعنی:«در دست داشتن یک راه‌حل و جستجو یک مشکل برای آن» برخی مشاوره‌ها به سمت نظام تصمیم‌گیری برای تعلیق و لغو هنجار شرعی پوشش چیزی از همین جنس بود. مناقشه اخیر پنجره فرصتی برای طرح ترجیحاتی بود که قبلا مجال بروز نمی‌یافت. بحران‌های هویت محوری و جریان اصلی همان فرصت‌های گروه‌ها و هویت‌های حاشیه‌ای است. همه‌ی توصیه‌های سیاستی، از یک زمین بلند نشده‌اند و مسئله‌مندی‌های مختلف دارند. پس هر توصیه که به سمت تصمیم‌گیران می‌رود الزاما تدبیری برای به‌سامان شدن وضع سیستم یا نظام نیست؛ بلکه فرصتی برای قلمروگشایی یک هویت یا جماعت حاشیه‌ای در سیستم است. اما می‌توان اندیشکده‌ها یا مشاوران یا افرادی که ظرفیت کنش مشاوره به نظام تصمیم‌گیری داشتند را یافت که علی رغم تعهد به نظام سیاسی و ماهیت اسلامی آن باز در مسیری مشابه با دسته‌ی فوق ارائه می‌دهند. موضوع حجاب از کدام خصیصه‌ی سیاستگذاری در ایران رنج می‌برد؟ مشاوره سیاستی به کدام عارضه مبتلاست؟ البته مجامع اندیشه‌ورز و شخصیت‌ها و نهادهای مشاوره‌ای موفق هم وجود داشته که از قضا روشمندترین توصیه‌ها متعلق به آنهاست. اما این یادداشت سویه آسیب‌شناسانه دارد و طبعا اشتباهات را سوژه‌ی تمرکز کرده است. 🔶بی‌بنیادی نظرورزانه (تئوریک) برخی اندیشکده‌ها و مشاوران ما به چیزی که فعلا نام آن را «صنعت فکر و سیاست» می‌گذاریم، نرسیده‌اند. کیفیت عمل آنها بیشتر به «مونتاژ» نزدیک‌ است. مشاوران سیاستی خود را ملزم به عمل‌گرایی می‌دانند و این البته درست است. اما مشکل آنجایی آغاز می‌شود که عمل‌گرایی را بیشتر از یک استاندارد حرفه‌ای، به دستگاه معرفتی خود نیز تعمیم دهند. به نحوی عمل‌گرایانه، دین اندیشی کنند؛ به نحوی عمل گرایانه، اخلاق اندیشی کنند و … اگر چه باید مبتنی بر ارزش‌های مسلم خود وبه نفع متعین ساختن این ارزش‌ها عمل‌گرا باشید اما نه اینکه به حیث معرفتی به چیزی که اصطلاحا پراگماتیست خوانده می‌شود تبدیل شوید. برای اینکه تعریف «مونتاژ کاری» در سیاستگذاری کامل شود، توضیح پایین نیز لازم است. دوم اینکه مشاوران پراگماتیست، البته رویکرد روشنی به مفاهیم اساسی اجتماع ندارند. چه خاصه اینکه فضای اندیشکده‌ای و سیاستگذاری یک فضای بین رشته‌ای بوده و دانشجویان با پایه‌های تحصیلی مختلف حتی در حد تحصیلات مبتدی دانشگاهی نیز فرصت اندیشیدن و بازاندیشیدن در مفاهیم اساسی از قبیل قدرت، حکومت، هویت، مشروعیت و … را نداشته‌اند. در چنین وضعی، کسی که وظیفه سیاست‌سازی و مشاوره دارد، ناچارا به «مشهورات» پناه می‌برد. او تصور می‌کند نگرش‌ها همین است که در فضای رسانه یا فضای رسانه-دانشگاه وجود دارد. چنین مشاوری به شدت متاثر از رسانه و یا به عبارت بهتر، جریان قوی‌ رسانه قرار دارد. موج رسانه، او را نیز با خود می‌برد. تعارف را باید کنار گذاشت و اقرار کرد که دانشگاه هم بازتاب معرفت کارساز برای نظام سیاسی نیست و کلیشه‌های روشنفکری به صورت سنتی در آن برتری دارد. اکنون خط مونتاژ سیاست ساخته شد! یعنی یک مشاور پراگماتیست بعلاوه گزاره‌های کلیشه‌ای از قبیل «جامعه خودش را کنترل می‌کند»، «الزام بر هنجار پوشش موجب شکاف اجتماعی شده» که قرار است تبدیل به سیاست شود. ادامه🔽🔽🔽 #ایران_آینده https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

ادامه: 🔶چیستی شواهد و معضل آمارهراسی شواهدمحوری یک استاندارد مهم برای سیاستگذاری است. مشاور و پژوهشگر باید تفسیر و ادعای خود را با توسل به شواهد، معتبر کند. تا اینجا نکته‌ای برای تشکیک وجود ندارد اما این یک واقعیت است که درک فضای سیاستگذاری کشور از مقوله شواهد، عددگونه، دیجیتالی و رقومی است. در این فضا، آمار، نظرسنجی، تحلیل داده‌های کلان و موارد از این قبیل شواهد شمرده می‌شود. جذابیت حاصل‌ از بداعت و جدید بودن اینگونه شواهد، برق چشم تصمیم‌سازان را ربوده و آنها را از مهم‌ترین شواهد ممکن من جمله «تاریخ» غافل کرده است. چه شاهدی مهم‌تر از تاریخ؟ داده و عدد تبدیل به مد (fashion) سیاست‌ پژوهی کشور شده و این مُدها تا کمی عادی شوند و تب‌شان بخوابد، همیشه آسیب‌هایی رسانده‌اند؛ شاید هیچ موضوعی مثل حجاب از این مُد آسیب ندید. تکیه به اعداد و نظرسنجی‌ها محدوده دید تصمیم‌سازان را به شدت کاهش می‌دهد. آنها را وامی‌دارد تا پهنه حجاب را در دوسال یا نهایتا بیست سال اخیر درنظر بگیرند؛ به تبع این حتی ماهیت مسئله برای آنها دگرگون می‌شود. غفلت از ابعاد تاریخی-سیاسی موضوع باعث می‌شود تا شاکله بحث در مورد حجاب آنقدر سطح پایین شکل بگیرد که گویی این موضوع یک سیاست (policy) مانند اصلاح یارانه‌های انرژی یا افزایش مالیات کارتخوان‌هاست. کمتر اندیشکده‌ای تاریخی و هویتی به این مسئله می‌پردازد و اگر صراحت داشته باشیم باید بگوییم که کمتر ادیشکده‌ای توان چنین تفکری دارد. ادراک هویتی و رسیدن به یک چارچوب فکری موضوعیت درجه چندم فضای اندیشکده‌ای ما (به جز موارد انگشت شمار) نیز نیست. 🔶آمارهراسی دنباله‌روی از مشهورات و اقامه برهان تنها بر پایه افکار عمومی از اندیشکده یک موجودیت دنباله‌رو می‌سازد. افکار عمومی در ظرف رسانه قالب می‌گیرد؛ این وضعیت وقتی وخیم‌تر می‌شود که می‌دانیم برتری رسانه‌ای نیز با جریان یا جریان‌های اسلامی و ملی و آبادگر نیست. رسانه‌های فرامرزی، تهاجمی، ویران‌طلب، ارزش‌ستیز و در یک کلام استعماری بنا به موقعیت اعتراضی-تهاجمی خود بر بستر نابسامانی‌های اقتصادی، تریبون قدرتمندی شده‌اند که به صورت لحظه‌ای و مصنوعی فرکانس افکار عمومی را تغییر می‌دهد. یک اندیشکده با اتکا صرف به پیمایش و افکارسنجی تبدیل به شاخه سیاستی این رسانه‌ها و مبدا تامین مالی آنها یعنی دول متخاصم می‌شود. اما حتی مشکل از نظرسنجی‌ها نیست. در لابه‌لای اینها نیز می‌توان بصیرت‌هایی به نفع تحکیم قدرت و اقتدار حاکمیت و روش‌های اصولی دفاع از ارزش‌ها یافت. اما وقتی رویکرد متأثر از رسانه بوده و به نحوی مرعوب و ترسو شده است حتی از شواهد هم جنبه منفی و تضعیف‌کننده آن را می‌بیند و طبعاً توصیه‌های آمیخته به ترس و عقب‌نشینی و البته تضعیف‌کننده ارائه می‌دهد. به‌عنوان‌مثال نظرسنجی یک مرکز معتبر ملی که در حدود چهار ماه پیش صورت‌گرفته مشخص می‌کند که ۱۱.۸ درصد از افراد اعلام کرده‌اند که زنان خانواده‌شان اقدام به کشف حجاب می‌کنند. از طرفی دیگر وقتی از همان افراد دررابطه‌با میزان بی‌حجابی در جامعه سؤال شد نزدیک به ۴۳ درصد جامعه را بی‌حجاب ارزیابی کردند. تأثیر رسانه و شکل‌گیری ادراک مصنوعی و دست‌ساخته در افکار عمومی به‌خوبی پیداست! یعنی افراد پنداشتشان از بی‌حجابی بسیار بیشتر از چیزی است که واقعاً در جامعه و در بین خودشان وجود دارد. آنها مبتنی بر همین ادراک خلاف واقع، نسبت به مسائل حکم می‌کنند. و البته مشاوره سیاستی و اندیشکده‌ها توصیه‌های خود برای پس‌زدن حجاب قانونی و رهاسازی صحنه منازعه ارزش‌ها در کشور را مبتنی بر همین ادراکات نادرست صورت‌بندی می‌کنند. آمارها و نظرسنجی شاید با هر چیز دیگری در مخالفت قرار بگیرد؛ کمک به جبهه مقاومت، اصلاحات اقتصادی، افزایش مبادی مالیاتی، فیلترینگ، شورای نگهبان، صنعت و دانش هسته‌ای و… چرا از این موارد آغاز نکنیم؟ البته برای مشاوران و اندیشکده‌هایی که روش و رویکرد اشتباه دارند هنوز دیر نشده است. روش اشتباهی که در حجاب پیش گرفته شده به مابقی حوزه‌ها نیز می‌تواند تسری یابد و بنیادها دولت-کشور جمهوری اسلامی ایران را با پُتک آمارهراسی و کلیشه‌باوری نابود کند. هیچ خرد سالمی تصمیم‌گیری در مورد امهات کشور و بنیان‌های هویتی یک ملت را با متر و خط‌‌کش افکار عمومی که درذات‌خود ناپایدار و کوتاه‌مدت و دست‌کاری‌شده است اندازه‌گیری نمی‌کند. بخش عمده‌ای از سیاست و جوهره سیاستمداری چنان که مورگنتا پدر رویکرد واقع‌گرایی در روابط بین‌الملل می‌گفت «جهت‌دادن و هدایت افکار عمومی» است و نه دنباله‌روی. 🖋رضا باقری‌پور – پژوهشگر سیاستگذاری عمومی/ دانشگاه تهران #ایران_آینده🔽🔽 https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

🔰 خانه اندیشه‌ورزان با همکاری اندیشکده حکمرانی شریف برگزار می‌کند: ◽ سلسله جلسات «عصرانه با مشاوران سیاست» ◾ *عصرانه چهارم: «حجاب و سندروم‌های مشاوره سیاستی»* - روایتی از حفره های رویکردی و حرفه‌ای تصمیم‌سازان در موضوع حجاب 🔹 میهمان: *دکتر ابوالفضل اقبالی* ➖ پژوهشگر مطالعات جنسیت و خانواده 🔹 میزبان: *رضا باقری پور* ➖ پژوهشگر سیاستگذاری عمومی 📆 زمان: سه شنبه ۱۷ مرداد، ساعت ۱۶ الی ۱۸ 📍 مکان: خیابان انقلاب، بین خیابان ولی‌عصر(عج) و خیابان برادران مظفر شمالی، پلاک ۹۰۷، سالن کنفرانس [خانه اندیشه‌ورزان](https://yek.link/khana) ▫️ حضور برای عموم علاقه‌مندان و پژوهشگران آزاد و منوط به ارسال نام و جایگاه شغلی و تحصیلی به شماره 09981750580 است. #ایران_آینده https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

♦️بازنمایی تحلیلی پدیده‌های فرهنگی روز 🖇در ششمین شماره از دوهفته‌نامه #زمانه #ایران_آینده https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 📍حجاب‌گستری استوار 🖋حجت الاسلام فلاح شیروانی 🔸اگر حجاب یک گلوگاه است و نقطۀ آغاز یک حراست بزرگ فرهنگی یا نقطۀ آغاز یک وادادگی گسترده و پهناور است، و دشمن نیز روی آن سرمایه گذاری مجدانه، مستمر، چندین ساله و چند جانبه نموده است، و اکنون تهدیدهای آن خود را بهتر از همیشه نشان داده است، پس باید «همه‌جوره» پشت آن را محکم کرد و با قدمهایی استوار و پیگیر دنبال آن را گرفت. 🔹این پیگیری سطوح مختلفی دارد که یکی از آنها اصل «عقلانیّت حجاب» است. ما به حجاب چگونه نگاه می کنیم، چه تفسیری از آن داریم، چه جایگاهی به آن می دهیم، چه ربط و پیوندی بین آن و دیگر ارزشهای اسلامی زن یا زن و مرد قائل هستیم، چه آبشخورهایی برای انتخاب فردی یا اجتماعی حجاب قائلیم، اصل و فرع حجاب را چه می دانیم، چه تنوعی برای حجاب می بینیم، حجاب را یک حق می دانیم یا تکلیف، الزام به حجاب را درست می دانیم یا خیر، حجاب را در چه صورتی قابل صرف نظر کردن می بینیم، و ... دهها بحث این طوری از منظر فقهی و حقوقی و انسان شناختی و اخلاقی و تربیتی و سلوکی و فرهنگی و زیبایی شناختی و ... دربارۀ حجاب قابل طرح است. 🔸برخی از این بحثها خیلی کلیدی است. برخی از این بحثها اساساً جلوه و هویّتی به «مسألۀ حجاب» می‌دهد که می‌تواند آن را برای قشر وسیع و متنوعی از مردم ایران جذاب و خواستنی نماید. عاقلۀ انقلاب، یعنی جامعۀ دلسوزی که به تحول ایران عزیز ما می اندیشد، نباید دربارۀ حجاب هیچ رکود و ضعف نظری‌ای را بپذیرد و تنها به کارهای قانونی یا فرهنگی بسنده کند. اگر دنبال جوششهای بزرگی به نفع حجاب هستیم باید رسیدگی عقلی عمیقی به آن نموده باشیم. اگر این کار به صورت مُشبعی تاکنون صورت نگرفته است باید هیچ زمانی را برای این رسیدگی از دست ندهیم، بلکه تا می توانیم جبران کنیم. 🔸هر تمدنی از عقلانیّت تغذیه می کند و زندگی نوین شیعۀ ایرانی تنها و تنها تمدنسازی را هدف گرفته است، پس باید به عقلانیّتی نوین تکیه داشته باشد. 🔹رهبر معظم انقلاب، بنای يک نظام و تمدّن اسلامی و يک تاريخ جديد را قضيه ای جدي دانسته و می فرمایند : «بايد همه احساس کنند که مسئوليت ايجاد تمدن اسلامی نوين بر دوش آنهاست»(23/ 7/ 1391) و معتقدند که تمدن سازی نوین از عقلانیّت نوین تغذیه می کند و انقلاب اسلامی ایران سخن و عقلانیّتی نوین به جهان امروز عرضه کرد. از نظر ایشان «عقلانیت یعنی نیروی خرد انسان را استخراج کردن و آن را بر تفکرات و اعمال انسان حاکم قرار دادن»، «برای تشکیل مدینه فاضله و امت واحده اسلامی و تمدن بزرگ اسلام، باید عقل را معیار و ملاک قرار بدهیم» البته می افزایند که «عقلانیت به معنای محافظه‌کاری، مسامحه و تساهل نیست» برای موفقیّت هر حرکت بزرگ اجتماعی پشتیبانی اندیشه را لازم می شمارند و می فرمایند : «یک نهضت بزرگ اگر بخواهد در میان مردم پا بگیرد؛ جا پیدا کند؛ با قبولِ نخبگان و زُبدگان جامعه مُواجه شود، باید حرف و سخن نو به صحنه بیاورد و داشته باشد. با شعار مردم را چهار صباح می‌شود در صحنه نگه داشت؛ اما مبارزۀ بنیانی را با صِرف شعارهای سطحی و پوک ـ که در دهان بعضی‌ها می‌بینید ـ نمی‌توان راه انداخت، بلکه برای آن مبارزه و در صحنه نگه داشتن مردم، فکر لازم است؛ برای پشتوانۀ حرکت عظیم مردمی، یک سد و تکیه‌گاه مستحکم فکری لازم است» و سرّ توفیقمندی حضرت امام را نیز دست یابی به یک اندیشه و عقلانیّت نیرومند می دانند : «امام بزرگوار نهضت ما توانست این تکیه‌گاه مستحکم فکری را از اسلام استخراج کند. پایه‌های عمدۀ این تفکر همان اصول اسلامی بود که بازشناسی و بازفهمی می‌شد، بدون اینکه مورد بی‌اعتنایی قرار گیرد.»(18/ 3/ 1382 ┄┅••؛••┅┄ 🔸حجاب آنچنان که از آن بر می آید یک مطلوبیّت و یک رفتار ساده و سطحی نیست که بتوان در دوران معاصر با یکی دو توصیۀ ساده از آن حراست نمود. باید عقبۀ نظری نیرومندی برای حراست از این پارۀ مؤثر زندگی متعالی و عفیفانه فراهم نمود. باید همۀ تلاشها و پرشها را ــ چه مثبت و چه منفی ــ تجمیع کرد و در آنها دمید تا ببالند و سطح عقلانیّت حجاب را حسابی بالا ببرند. در این شلوغیها به تمسخر ورودهای نظری نپردازیم و حال که هیجانی به نفع حجاب ایجاد شده از آن برای ارتقای سطح بحثهای نظری در این باب استفاده کنیم. ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ #عقلانیّت_حجاب #زندگی_برمدار_نور #ایران_آینده https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

💠بازنمایی زنان چادر در سریالهای تلویزیونی 🔸این مقاله قابل توجه به بررسی بازنمایی زنان چادری در چهل سریال تلویزیونی پرداخته و نتایج تاسف باری را نشان میدهد که صدا و سیما نه تنها در خدمت تجلیل و ترویج چادر نبوده بلکه عکس آن عمل کرده است. 🔸یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که در سال‌های پس از انقلاب اسلامی تصویر مطلوبی از زنان چادری در تلویزیون ارائه نشده است، به‌طوری‌که زنان چادری یا اساساً حضور پررنگی در سریال‌های تلویزیونی ندارند یا اگر دارند اغلب دارای ضعف‌ها و مشکلات مختلفی هستند که در مقایسه با شخصیت‌های زن غیر چادری نمود پررنگ‌تری دارد. زنان چادری به‌گونه‌ای معنادار؛ مسن، بدون تحصیلات دانشگاهی، از طبقه متوسط و پایین جامعه، دارای مشکلات روحی و روانی و دارای چهره‌ای متوسط و زشت به تصویر کشیده شده‌اند. 🔸بر این اساس چادر، پوشش زنی معرفی می‌شود که احتمالاً کمتر مخاطبی تمایل به همذات پنداری و احیاناً الگوبرداری از او خواهد داشت. ➖➖➖➖➖ #ایران_آینده https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

🔴 *فراخوان طرح‌های کاربردی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی* 🔸انجام پژوهش‌های کاربردی و مسأله محور یکی از مهم‌ترین اقداماتی است که امکان سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی را برای حوزه‌های مختلف به ویژه حوزه فرهنگ و هنر فراهم می‌کند. 🔸پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات در نظر دارد بخشی از موضوعات پژوهشی موردنیاز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونت‌ها و سازمان‌های متبوع را در قالب اعلام فراخوان و دریافت طرحنامه، عملیاتی و اجرا کند. توضیحات تکمیلی 👇 [فهرستی از عناوین پژوهشی مصوب جهت اجرا در سال ۱۴۰۲](https://www.ricac.ac.ir/news/4732) 🔹برای دریافت اطلاعات بیشتر با مدیریت امور پژوهشی (خانم بخشنده) تماس بگیرید: ۸۸۹۱۹۱۸۸

⬅️⛔️➡️فاصله دو منطق؛ منطق بوقلمون راسل تا منطق دکتر نعمت‌الله فاضلی 1️⃣ از 2️⃣👇 🦃 برتراند راسل در نفی اتقان استقراء مثال به یک بوقلمون محتاط می‌زند؛ این بوقلمون در اولین بامداد حضور خود در مرغداری ملاحظه می‌کند که ساعت ۹ صبح به او غذا می‌دهند. با این حال چون استقراگرای خوبی است در قضاوت و نتیجه‌گیری تعجیل نمی‌کند. روزها و ماه‌ها از پی هم می‌آیند و در شرائط مختلف آب‌وهوایی همان روند تکرار می‌شود و سرانجام احتیاط علمی او رضایت می‌دهد و نتیجه می‌گیرد که: «من همیشه در ساعت ۹ صبح تغذیه‌ام را دریافت می‌کنم»، اما همان شب که شب کریسمس بود، گلویش بریده می‌شود! حال به یک داستان واقعی گوش فرادهید؛ 👨‍💻دکتر نعمت‌الله فاضلی در ۶ مرداد ۱۴۰۲(دو روز بعد از عاشورا) طی یک یادداشت، مشاهدات خود را از مراسم عاشورای هیئت زادگاهش(روستای مصلح‌آباد فراهان) می‌نویسد؛ همه سطور این یادداشت می‌گوید مراسمات عاشورا کماً و کیفاً در این روستا نزولی بوده است. بعد در روز ۹ مرداد و پنج روز بعد از مشاهداتش در روستای زادگاهش، طی یک یادداشت دیگر با خلق یک ادبیات و جعل برخی اصطلاحات هر آنچه را که در روستایش دیده است به سراسر کشور تعمیم می‌دهد! ⁉️پرسش آن است که در مقام ارزیابی منطق و شکل استدلال و احتیاط علمی، بوقلمون خیالی راسل را باید ستود یا نعمت‌الله فاضلی را؟ گرچه نتیجه‌گیری بوقلمون راسل بعد از انبوهی از مشاهدات است ولی باز نتیجه غلط می‌گیرد، اما اگر بخواهیم با آقای فاضلی همراهی کنیم باید به او تبریک بگوییم که بعد از یک مشاهده آن هم در یک روستا نه تنها توانسته است نتایجش را به کشور تعمیم دهد بلکه برای آن هم ادبیات علمی بیافریند. اما اگر نخواهیم با آقای فاضلی همراهی کنیم باید به ایشان بگوییم که حداقل در این امر تأمل کنند که چرا گاه بعد از ده‌ها مشاهده نمی‌توان نتیجه قاطع گرفت ولی ایشان به این راحتی با یک مشاهده، این‌چنین قاطعانه از ظهور و بروز گونه‌های جدید(!) عاشورا سخن می‌گویند؟ 😮با ادای احترام به همه جامعه‌شناسان و اصحاب دانش که با دغدغه درمان بیماری‌های این مرز و بوم در تلاش برای فهم و انذار و بازکردن مسیر هستند اما گاه مشاهده می‌شود که برخی علی‌رغم برخورداری از پیشینه‌های قوی مطالعاتی آن‌چنان ساده‌اندیشانه و نابریده و نادوخته درباره وقایع جاری کشورمان قضاوت‌های عجیب و غریب عرضه می‌دارند که از فرط بهت، زبان در کام می‌ماند. این یک بیماری فکری بلکه گرایشی است که دائم در این کشور درد و رنج دیده می‌شود و همه چیز چنان روایت می‌شود که گویی این جامعه فردا یا حداکثر پس فردا از لبه پرتگاه سقوط خواهد کرد یا در مرداب نیستی به زیر کشیده خواهد شد! 🤔باید به این مطلب فکر کرد که چطور فکر اشعری در میانه شیعیان درس‌خوانده در فرنگ نفوذ یافته است که برای غرب و غربیان(یعنی اروپا و امریکا) از باب "هرآنچه آن خسرو کند شیرین بود"، هیچ حسن و قبح ذاتی قائل نیستند بلکه حسن را تماماً تابع فعل و وضع غرب و غربی می‌دانند و در عوض برای ایران و ایرانیِ خارج از مدار غرب چیزی جز قبح نمی‌شناسند. 📚نمی‌دانم در میان انبوه پایان‌نامه‌هایی که در قفسه دانشگاه‌ها و حوزه‌ها بایگانی می‌شود می‌توان به تحقیقی دست یافت که از ریشه‌های این فکر اشعری سخن گفته باشد یا نه؛ اما اگر هیچ تحقیق علمی هم در میان نباشد، اصل این سیاه‌دیدن و سیاه‌نمودن چیزی نیست که بر کسی مخفی باشد؛ این نه دود تهران که دوده علم غربی است که در مجاری فکری و روحی و انگیزشی ایرانیان پمپاژ می‌شود. 📌اما سخنی با دکتری که به نام کربلا و شب عاشورا برای سی نفر از تحصیلکردگان و دانشگاهیان هم‌ولایتی خویش سخن رانده است و در آن درباره راه‌های توسعه مصلح‌آباد مانند برگزاری جشنواره‌های محلی و آیین‌هایی چون جشن تیرگان و برگزاری شب شعر و موسیقی و تبدیل حمام به موزه روستایی سخن به میان آمده است و در آخر نوشته است که شرکت‌کننده‌ها دوست داشتند جشنواره‌هایی با شرکت شعرا و اهالی موسیقی برگزار کنند اما معتقد بودند که حکومت اجازه چنین جشنواره‌هایی را نمی‌دهد؛ ادامه در بعدی🔰 #ایران_آینده https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

⛔️➡️فاصله دو منطق؛ منطق بوقلمون راسل تا منطق دکتر نعمت‌الله فاضلی 2️⃣ از 2️⃣👇 پرسش این است که تناسب این سخنرانی با حادثه کربلا و شب عاشورا چیست؟ آیا ما حکمت قدمای خویش را هم اجر نمی‌نهیم؟ منطق دینی به‌کنار، اما مگر تناسب بین زمان و مکان و موضوع نباید رعایت شود؟ اگر بگویند ما از دین و کربلا و امام حسین ع هیچ نمی‌دانیم باید پرسید بسیار خوب، پس با چه منطقی از دین حکومتی و غیرحکومتی سخن می‌گویید و اگر می‌شناسید چرا همان چیزی را که می‌شناختید با دیگران به بحث نگذاشتید؟ اما اگر بفرمایند آنچه که از آن سخن گفته‌ایم با امر دینی مرتبط است باید پرسید اگر کسی قائل به تفکیک امر سیاسی از امر دینی است چرا وقتی نوبت به خود او می‌رسد حاضر به تفکیک امر توسعه از امر دینی نیست؟ و یک آرزو؛ اینکه ای کاش به مخاطبان خود می‌گفتید اگر واقعاً فکر می‌کنند صلاح دین و دنیای مصلح‌آباد با چیزی است که حکومت مانع آن است، بیایید امشب در شب عاشورا از امام حسین ع بیاموزیم که ما هم می‌توانیم در این زمانه امر به معروف و نهی از منکر انجام دهیم؛ اما دریغ که این میزان درس‌آموزی هم در کار نیست! ✍حجت الاسلام حیدری پور @abbas_heidaripour #ایران_آینده https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

🚫گزارش میدانی از پدیده مانکن‌های زنده در مراکز پخش مانتو ⚠️دختر جوان در کسوت مانکن زنده بعد از یک گپ و گفت صمیمی با دو مرد خریدار، چهار مدل مانتو را انتخاب می کند. مانتویی را می پوشد. قدم می زند و بعد از یک چرخ کوتاه همانجا مانتوی قبلی را در می آورد و مانتوی دیگر را تن می کند؛ یک نمایش شرم آور برای جذب مشتری! برای پیدا کردن سرنخ تازه از پشت پرده مدهای غیرمتعارف مانتو، این بار به مراکز فروش عمده مانتو می رویم که با پدیده مانکن های زنده مواجه می شویم.🔽🔽 http://fna.ir/3e6dtn #ایران_آینده https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

💡"وارونگی متعالی در نسبت فرهنگ و سیاستِ جمهوری اسلامی" 🖊 مهدی افراز 1️⃣ 🔶 امروز مجلس شورای اسلامی در تداوم رسیدگی به فرآیند تقنینی پیرامون ساماندهی به وضعیت پوشش و حجاب، با یک رأی حداکثری ‎لایحه حجاب را که از ماه ها پیش به صورت ‎جمع سپاری مابین برخی تصمیم سازان این حوزه تدوین و در دسترس عموم قرار گرفته بود، مطابق با اصل ۸۵ قانون اساسی و با هدف ارتقای حقوقی و سرعت دهی در مسیر در تصویب به کمیسیون قضایی مجلس سپرد. فارغ از جزییات حقوقی – فرهنگی این لایحه و بدون در نظر گرفتن میزان اثربخشی آن و با صرف نظر از همه انتقادات کارشناسانه یا سیاست گذارانه، نمی توان انکار نمود که جمهوری اسلامی، در شش ماه گذشته در ازای رسیدگی به یک مسأله ذاتاً فرهنگی، کنشی را از خود بروز داد که نشان می دهد به لحاظ رویکردی از یک فهم متفاوت و متعالی پیرامون کارکرد نظام فرهنگی در نسبت با نظام سیاسی - اقتصادی جامعه برخوردار است. 🔷 تقسیم بندی امروزین نظام های اجتماعی به سه خرده نظام سیاسی، فرهنگی و اقتصادی حاصل نظریه پردازی تالکوت پارسونز در پاسخ به این چالش بود که؛ اگر خرده نظام اقتصادی مبنای اصلی شکل گیری یک جامعه سرمایه سالارانه است، چگونه می توان از شر مانعیت خرده نظام فرهنگی خلاص شد؟ پارسونز در پاسخ به این چالش برخلاف نظریات ما قبل خود به جای توصیه به حذف خرده نظام فرهنگی درصدد برآمد تا با افزودن عنصر هنجار به عناصر کنش انسانی، شرایط را برای هضم خرده نظام فرهنگی در نظام سیاسی و اقتصادی توضیح دهد. در این تبیین خرده نظام فرهنگی وظیفه "جامعه پذیر کردن" کنش سرمایه دارانه را برعهده خواهد داشت و لذا اگر نظام اقتصادی پیشران اصلی در ورود انرژی و تحرک در سیستم جامعه است، خرده نظام فرهنگی وظیفه نهادینه کردن هنجارها و پایدارسازی آن ها در خرده نظام اقتصادی را برعهده خواهد داشت. در الگوی پارسونزی، خرده نظام فرهنگی با تعیین هنجارهای اجتماعی تلاش می کنند مسیر تحولات را به سمتی هدایت نماید که در یک نظم جدید کلیت جامعه به ارتقای کارکرد نظام سرمایه داری کمک نماید. نتیجه عینی این تبیین به این گزاره انجامید که؛" هر عنصری که بر سر راه نظام سرمایه داری قرار گرفت یا زیر چتر آن قرار نگرفت، باید با نوسازی و یافتن کارکرد خاص خود به ارتقای کل نظام سرمایه داری کمک کند." و بدین ترتیب سیاست گذاری فرهنگی به معنای کیفیت مدیریت تحولات اجتماعی در راستای همسان سازی جامعه با کارکرد نظام اقتصادی و تقویت اقتدار نظام سیاسی خواهد بود. 🔶 از زمان شعله ور شدن بلوای پاییز ۱۴۰۱، بسیاری از تحلیل گران و راهبرداندیشان در مقام نصیحت مشفقانه به جمهوری اسلامی توصیه نمودند که حجاب برای اهداف و غایات ما یک نامسأله است و ضرورتی ندارد که نظام بخواهد در برابر حراست از این هنجار فرهنگی متقبل این هزینه های فراوان سیاسی و سپس اقتصادی شود، این رویکرد تا جائی شدت داشت که حتی برخی از فعالان و دلسوزان کشورهای مقاومت هم به صورت درگوشی ناراحتی و نگرانی خود را از این سوگیری جمهوری اسلامی ابراز می نمودند. ادامه 🔽 #ایران_آینده https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

2️⃣ 🔷جمهوری اسلامی در کلیت خود با پیگیری چندجانبه موضوع حجاب آن هم در دوران پرآشوب سیاسی – اقتصادی امروز نشان داد در عقلانیت خود واجد صورت بندی متفاوتی از نسبت میان خرده نظام های اجتماعی است و این یک "صورت بندی فرامدرن" در عرصه حکمرانی است. جمهوری اسلامی نشان داد قدرت و سیطره سیاسی برای او هدف نیست، او در ناخودآگاه خویش قدرت را ابزاری برای "استکمال جامعه" می داند که زیربنای قطعی آن نظام فرهنگی است، لذا برای تأمین نیازهای این نظام این جرئت را دارد که از آورده های نظام سیاسی و اقتصادی خود نیز خرج نماید و نمایان گر یک "وارونگی متعالی در نسبت نظام فرهنگی و سیاسی" باشد. 🔶 این در حالی است که در دوران پهلوی و به خصوص پهلوی اول، حاکمیت برای توجیه موجودیت خود به یکباره تصمیم گرفت، با هزینه در هم کوبیدن هویت تکوین یافته ایرانی دفعتاً گفتمان ناسیونالیسم لیبرال را بر جامعه حاکم سازد و با سامان دادن به یک هویت برساختی و اضمحلال گفتمان های محلی، قومی و دینی، خود را میراث دار دوران ایران باستان معرفی کند و این رویکرد توهّم آمیز را به اصلی ترین پروژه سیاست گذاری فرهنگی در بالاترین سطوح سلطنتی مبدل نماید و با آغاز اقدامات بی سابقه و همه جانبه، برای تدارک مشروعیت سلطنت خود، به قیمت مدفون ساختن عمق تاریخی ایرانیان، نظام فرهنگی جامعه را در پای تقویت نظام سیاسی خود به بازی بگیرد. 🔷 جمهوری اسلامی در موقف ۱۴۰۱– ۱۴۰۲ بار دیگر نشان داد در کنار همه تحرکات بعضاً زیگزاگی خود نهایتا و به صورت ناخودآگاه از عقلانیتی برخوردار است که به او توان می دهد خود را از به دام افتادن در پارادایم دولت مدرن در راستای بازی گرفتن از نظام فرهنگی در راستای کارکردهای نظام سیاسی – اقتصادی برهاند و این عقلانیت چشمه ای ندارد جز فاهمه جوشان جامعه ایران که برپانگاه داشتن آیین محرم ۱۴۰۲ زنده ترین تصویر از این بیداردلی است. برپائی رویداد ملی محرم به عنوان بزرگترین نماد در نظام فرهنگی ایرانیان کاملاً در نقطه مقابل عقلانیت سرمایه داری است و احدی از آحاد جامعه نه تنها برای ارتقای کارکرد اقتصادی یا سیاسی خود به بزرگداشت سیدالشهدا ع نمی پردازد بلکه در یک "خردمندی نابازار"، همه منافع و مزیت های اقتصادی خود در راستای اعتلای نظام فرهنگی جامعه به خدمت گرفته و می گیرد. #ایران_آینده https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a