زندگی توی دنیای دیجیتالی دسترسی به انواع و اقسام اطلاعات رو ممکن میکنه؛ ولی همین ابزارهای محبوب، خیلی هم وقت آدمو میگیره سر چیزهای حاشیه ای اجتناب ناپذیرش... تبلیغاتی که به ناچار ازشون عبور میکنیم تا برسیم به مطلب اصلی، پنجره های اضافی که توی سایت ها باز میشن و باید ضربدرشو بزنیم، سؤالاتی که ازمون میپرسه که مطمئن بشه ربات نیستیم، فرم های ثبت نام اجباری و پیشنهاد لینک مطالبی از دید خودش مرتبط... توی اینهمه شلوغی میگردیم و میگردیم و وقتی پیدا می‌کنیم تا دانلود بشه و قابل استفاده، دیگه خسته ایم یا فرصتمون تموم شده! 😕 📚کتاب کاغذی اصلا یه چیز دیگه ست! روزی چند صفحه هم خوبه...بدون پیام بازرگانی😉 بدون اینکه ازت بپرسه انسانی یا ربات یا موجود فضایی😅 📚فقط بازش کن و نگاهش کن... 📖

من یار مهربانم دانا و خوش بیانم پندت دهم فراوان با آنکه بی زبانم (با تلخیص) 😉🖋

توی مدرسه شعر ها رو راحت حفظ می کردید یا نه؟ شعر نو راحت تر بود یا شعر سنتی؟

کلمات شعر نو آسون تر بود ولی چون زیاد قاعده مند نبود، قاطی پاطی حفظ میشدم و ترتیب جملات آهنگین توی ذهنم نمی موند...🤪 بعضا شعر های مختلف هم باهم ترکیب میشدن 😅 🔹🔸🔹 🔷پس یعنی وزن قافیه های شعر سنتی کمک می‌کرد که دقیق تر به خاطر بیاری

دبیر ادبیات فارسی مون سوم راهنمایی بهمون گفت که باید گزیده گلستان سعدی رو بخریم و دیباچه رو از بر کنیم. کم کم برامون توی کلاس کلمات و معانی رو هم توضیح می‌داد که بهتر بفهمیم. روزهای بعد می‌آوردمون یکی یکی پای تخته یا سر میز خودش و ازمون امتحان می‌گرفت. وقتی عید و تابستون میشد هر موقع فرصتی بود، خودم میرفتم سراغ حکایت هاش و میخوندم و لذت میبردم. هنوزم دارمش؛ «دامنی از گل». خدا خیرشون بده بانی خیر شدند. 😇📚 🔹🔸🔹 🔷معلوم میشه برای راهنمایی کردن کودک و نوجوان نیاز نیست تمام گام ها رو کنارشون باشیم! همينکه یه مقدار با موضوع و کتاب های مربوطه آشنا بشن دیگه خودشون میتونن ادامه بدن