گاهی حرفایی مینویسم و از دید خودم خیلی واضح و روشن هست، اما از جواب هایی که براش میاد دچار تعجب میشم. مثلا یکی چیزی گفته و من در تکمیل صحبت و تاییدش مطلبی اضافه کردم، تصورم اینه که خوشحال میشه و میاد تا ادامه این گفتگو رو به سمت مفیدی پیش ببریم، ولی یهویی میگه من جسارتا باهاتون مخالفم و این بحث رو بی فایده می بینم!! آخه چرا؟! چرا دوست نداری حرف بزنیم و دانسته هامون رو به اشتراک بگذاریم؟ چرا میخوای یه جمله ای بگی و در بری؟ چرا از کامل شدن مبحث واهمه داری؟! 😢😢😢😢

🤍تنهایی، دلنشین و غمناکه! دلنشینه چون هیچ کسی نمیتونه با چیزی که نمیدونه و نمیبینه مخالفت کنه و علیهش کاری کنه، اما غمناکه چون لذت کشف هاتو نمیتونی با ديگران شریک بشی و باهم از دونستن و فهمیدن چیزهای جدید ذوق زده بشین...

شاید باید خیلی آهسته گام برداشت. شایدم نباید به مخالفت ها چندان اهمیت داد.

شاید راه حلی وجود داشته باشه برای اینکه خودمونو با واقعیات زندگی دنیا وفق بدیم و اذیت نشیم...🙄

با بعضی آدما وقتی مواجه میشیم، حس میکنیم مدام میخوان مارو به یک جهتی که سلیقه خودشونه سوق بدن...😏 شاید حتی با خیلی از حرفاشون هم بطور کلی موافق باشیم، ولی چون فکر می‌کنیم به قدر کافی فرصت برای تصمیم گیری راجع به اون موضوع نداشتیم، انگار دیدگاه دیگران داره بهمون تحمیل میشه؛ احساس خفگی یا تحت فشار بودن آزارمون میده!😖😓 🪐🌏🌙🌟⚡️☄💫🌪❄️ 🤔حتما دوستان و عزیزان ما هم دوست دارن موقع انتخاب گزینه ها آزادی ذهنی داشته باشن؛ 🚫هولشون نکنیم؛ بذاریم با آرامش و خیال آسوده راهی رو پیش بگیرن و سوءتفاهم پیش نیاد که مجبورشون کردیم... 😇اگر با آگاهی و اطمینان قدم بردارن، احتمال اینکه در ادامه مسیر استوار تر باشن، بیشتره.

سلام و درود به دوستان اتحاد اسلامی 😊🌺 بطور ویژه کار دارم با اون دوستانی که واسه ارسال ایمیل به دانشگاه های آمریکا فعالیت هایی داشتن... می‌خواستم یک خبر بهتون بدم ولی چون اینجا همه در جریان نیستن، نمیشه. لطفا یه پیام بزنید صحبت کنیم🌳🍒