🗓۲۶ دسامبر سال ۱۹۷۸م 🏳رحلت قاری بزرگ مصری 🏳شیخ مصطفی اسماعیل/۶ 💠رهبرانقلاب ‼️شیخ مصطفی اسماعیل، خیلی فوق‌العاده بود. چیزهایی در تلاوت او بود که انصافاً قابل تقلید است. منهای مسأله‌ی صدا و کیفیت ادای حروف و کلمات، او کلمات قرآنی را جان میداد. یعنی وقتی که او آیه را میخواند، آن احساسی به مستمع دست میداد که در آیه اقتضای آن احساس بود. مثلاً فرض بفرمایید که در سوره‌ی هود، آن‌جایی که راجع به قضیه‌ی پسر نوح آیات کریمه را میخواند: «انّ ابنی من اهلی و انّ وعدک الحق» انسان پدری را احساس میکند که پسر کافرش دارد در مقابلش از بین میرود؛ یعنی هم احساس رأفت به خاطر بُنوّت او، و هم احساس نفرت به خاطر کفر او. او این را با خواندن خودش به انسان القا میکند و آن تأثیر قرآنی را در خواننده مضاعف میکند. ۷۰/۲/۶ ‼️حتما روی ترجمه کار کنید؛ یعنی واقعا بدانید چه میگویید. همین عبدالفتّاح و مصطفی اسماعیل و دو نفر دیگر خصوصیاتشان این است که وقتی آیه قرآن را میخوانند، انگار آن آیه را به مخاطب نازل میکنند و همان احساسی را که در مضامین آیه وجود دارد، با نوع خواندنش به مخاطب منتقل میکنند. بعضی از این خواننده های معروف مصری خوب هم میخوانند، اما این طور نیستند. وقتی که شما معنای کلمات را میفهمید مثلا میگویید "اذ انبعث اشقیها فقال لهم رسول الله ناقةالله و سقیها" آن صحنه را که شقی ترین افراد، برای انجام یک جنایت بزرگ، در مقابل پیغمبر خدا برانگیخته شدهاند، پیش خود تصور میکنید، این، در لحن کلام شما تأثیر میگذارد. اگر نفهمید، نمیتوانید خوب بخوانید. ۸۰/۸/۲۷ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۶ دسامبر سال ۱۹۷۸م 🏳رحلت قاری بزرگ مصری 🏳شیخ مصطفی اسماعیل/۷ 💠رهبرانقلاب ‼️شما قاریان خوب میدانید من چه‌قدر به شماها علاقه و ارادت دارم، یکی، دو نقص عمده در تلاوتهای شماست که باید آنها را برطرف کنید. یکی این است که قطع و وصلهایتان، همیشه بمیزان نیست. گاهی این اشتباه دیده میشود و معنا خراب میگردد؛ گاهی هم معنا خراب نمیشود اما آن زیبایی را ندارد، شما که به این قشنگی میخوانید چه‌طور میخواهید چیز به این واضحی را رعایت نکنید؟ این، به میزان زیادی از زیبایی تلاوت شما خواهد کاست. اگر در جمع کسانی که قرآن را میفهمند، بخوانید، حتّی نه فقط قطع و وصل، بلکه لحن شما مورد دقت قرار میگیرد. این قرّای خوبی که در دنیا هستند و معاریفی که خواص، اینها را میپسندند و دوست میدارند، همه‌اش به خاطر این نیست که صدایشان خوب است؛ مقدار زیادی مربوط به این چیزهاست. مثلاً فرض کنید، وقتی که از قول فرعون نقل میکند: «فقال انا ربّکم الاعلی» - که الان یکی از برادران میخواندند - باید شما طوری این «انا ربّکم الاعلی» را ادا کنید که آن‌چنان نباشد که وقتی خدای متعال میگوید: «لمن الملک الیوم للَّه الواحد القهار»، آن‌طوری ادا بشود. یعنی «انا ربّکم الاعلی» را باید طوری ادا کنید که کسی که میشنود، بفهمد این حرف، حرف دروغی است و آن کسی که گفته - یعنی فرعون - دروغ گفته است. این، ممکن است. این، چیزی است که در نوارهای «شیخ مصطفی اسماعیل» شنیده میشد. اصلاً اهمیت کار شیخ مصطفی اسماعیل، در همین است. او، این‌طوری میخواند. باید این‌طوری بخوانید. و این نمیشود، مگر این‌که معنای قرآن را بدانید. ۶۹/۱/۱۹ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۶ دسامبر سال ۱۹۷۸م 🏳رحلت قاری بزرگ مصری 🏳شیخ مصطفی اسماعیل/۸ 💠رهبرانقلاب ‼️یک نکته‌ی دیگر مهندسی تلاوت است. این چیزی است که من چند بار به بعضی از قرّائی که پیش ما تلاوت کردند، خواسته‌ام بگویم فرصت نشده. یکی از چیزهایی که باید شما به عنوان قاری در نظر داشته باشید، مهندسی تلاوت است؛ باید این تلاوتتان را از پیش در ذهنتان مهندسی کنید. البتّه اینها طبعاً بعداً بتدریج برای انسان به شکل غریزی و عادی میشود، لکن در اوّل کار، اوایل کار تا مدّتها مسلّماً احتیاج دارد به اینکه توجّه کنید؛ مهندسی یعنی چه؟ چند جور مهندسی هست: یکی انتخاب لحن مناسب برای هر بخش. مثلاً فرض کنید که همه‌ی لحنها برای لحن قصّه مناسب نیست، یا همه‌ی لحنها برای آیات انذار از عذاب مناسب نیست؛ یک لحنهایی مناسب است، یک لحنهایی مناسب نیست؛ لحن مناسب با آن مضمون را باید پیدا کنید. بعضی از قرّاء مصری در این کار حقّاً و انصافاً در سطح عالی‌اند که میدانند با چه لحنی بایستی این آیات را بخوانند؛ این که اگر انذار است، اگر وعید است، اگر بشارت است، اگر وعده‌ی بهشت است، اگر قصّه است، هر کدام از اینها یک لحن را اقتضا دارد؛ باید مهندسی کنید. یک مهندسی دیگری هم وجود دارد و آن، کیفیّت تلاوتی است که بتواند واقعه را مجسّم کند در مقابل مستمع؛ یعنی جوری بخواند که شما که دارید می‌شنوید، کأنّه دارید می‌بینید واقعه را؛ که در این قضیّه استاد مسلّم انصافاً شیخ مصطفیٰ اسماعیل است، که در این جهت فوق‌العاده است! ۱۴۰۱/۱/۱۴ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۶ دسامبر سال ۱۹۷۸م 🏳رحلت قاری بزرگ مصری 🏳شیخ مصطفی اسماعیل/۹ 💠رهبرانقلاب ‼️وفتی کسی قرائتش خوب شد، پشت رحل که نشست، ممکن است خودش را رها کند؛ بگوید ما که حالا خوب میخوانیم! نخیر، این آفت بزرگی است؛ مواظب باشيد هیچ کس نگويد من که حالا خوب میخوانم؛ نه، شما آیا بهتر از شيخ مصطفی اسماعیل، کسی را در دنیای قرآن سراغ دارید که قرآن خوانده باشد؟ نوارهایش را ببینید، بعضیهایش نوارهای بدی است؛ مستمع هیچ لذتی احساس نمیکند. آن آدمی که از بچگی قرآن را خوانده، به خاطر همین احساس، گاهی آیه قرآن را غلط خوانده است. پس میشود که انسانی در حد اوج و عظمت آن چنان قُرّایی - چه در قرائت و چه در حفظ - بد بخواند. برای این که قرّاء خوب، بد نخوانند، بایستی اولا معلومات خودشان را روز به روز بیشتر کنند و بیشتر یاد بگیرند - چه صوت و آهنگ را، چه رموز تلاوت تجویدی و چه رموز تلاوت مجلسی را - بعضیها هستند که تجویدشان هم خوب است، اما بلد نیستند در داخل یک مجلس، یک تلاوت جمع وجور خوب بخوانند. همه اش را با هم باید یاد بگیرند. دوم این که وقتی می خوانند، مواظب باشند که خودشان را رها نکنند، بی توجهی نکنند؛ نگویند ما که خوب میخوانیم. نه، بایستی هر دفعه که مشغول تلاوت میخواهند بشوند، از خواندن خودشان مراقبت کنند. ۷۲/۱۲/۴ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۶ دسامبر سال ۱۹۷۸م 🏳رحلت قاری بزرگ مصری 🏳شیخ مصطفی اسماعیل/۱۰ 💠رهبرانقلاب ‼️واقعاً انسان از این تلاوتها قلباً لذّت معنوی میبرد؛ و دو لذّت: یک لذّت از خود این خواندن‌ها و تلاوتها و صداها و اجراها؛ یک لذّت -که برای بنده‌ی حقیر این لذّت دوّم بالاتر از لذّت اوّل است- لذّت مشاهده‌ی رشد روزبه‌روز قرآنی‌های کشور. خب، این زیبایی‌هایی که امروز شما آفریدید باید دریچه‌ای باشد به‌سمت معارف قرآن؛ قرآن را با آوازه‌خوانی اشتباه نگیرید؛ آوازه‌خوانی یک مقوله‌ی دیگر است؛ البتّه الان متأسّفانه در خوانندگان مصری کسانی هستند که تالی قرآنند اما آوازه‌خوانی میکنند؛ آن قرّاء نسلهای قبل -مثل شیخ مصطفی اسماعیل، مثل شیخ عبدالفتّاح شعشائی، حتّی مثل محمّد رفعت- این بزرگان همه موسیقی‌دان بودند امّا قرآن را با آهنگ و الحان قرآنی میخواندند؛ نمیگذاشتند با الحان کاباره‌ای و موسیقی‌های مبتذل مخلوط بشود. امروز بعضی‌ها این ملاحظات را ندارند؛ آدم میبیند در آنها. این زیبایی‌ها باید ما را به قرآن نزدیک بکند؛ باید اُنس ما را با قرآن زیاد کند. ۹۵/۳/۱۸ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۶ دسامبر سال ۱۹۷۸م 🏳رحلت قاری بزرگ مصری 🏳شیخ مصطفی اسماعیل 🏳تبیین شخصیت ایشان 🏳و الزامات قرائت صحیح 🏳توسط رهبر حکیم قرآنی 📲۱۰پست درکانال جهادتبیینی ⚠️توجه؛ 🏳مطالعه مطالب از تصویر پیوست! #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱ جمادی الثانی ۱۹۳ق 🏳هلاکت هارون الرشید/۱ 💠رهبرانقلاب ‼️اقامه‌ی دین، وظیفه است. حاکمیت دین، هدف مهم همه‌ی ادیان است؛ اصلاً ائمه ما تمام زجر و مصیبتشان به خاطر این بود که دنبال حاکمیت الهی بودند؛ والّا اگر امام صادق و امام باقر یک گوشه مینشستند و چندنفر دور خودشان جمع میکردند و فقط یک مسأله‌ی شرعی میگفتند، کسی به آنها کاری نداشت. خود امام صادق در یک حدیث میفرماید: ابوحنیفه اصحاب دارد، حسن بصری اصحاب دارد. پس، چرا به آنها کاری ندارند؟ چون میدانند که آن حضرت داعیه‌ی امامت دارد؛ اما آنها داعیه‌ی امامت نداشتند. ابوحنیفه داعیه‌ی امامت نداشت. این علمای معروف اهل سنت - محدثان و فقهایشان - داعیه‌ی امامت نداشتند. اینها امام زمان را که هارون، منصور و عبدالملک بود، قبول داشتند. میگویند وقتی سلیمان‌بن‌عبدالملک از دنیا رفت، کتب محمّدبن‌شهاب زهری را از خزانه‌ی او بیرون آوردند. امام زمانش سلیمان‌بن‌عبدالملک بود؛ برای او کتاب مینوشت. امام یعنی چه؟ امام یعنی رئیس دین و دنیا. او رئیس دین و دنیا بود. حتی با اینکه به حسب ظاهر، هارون و بقیه‌ی خلفای جوری که بودند، درسی نخوانده بودند؛ چون آنها وقت درس خواندن که نداشتند، شاهزاده و آقازاده بودند، مشغول پلوچلوخوردن و شکار و عیاشی و این حرفها بودند تا به خلافت میرسیدند؛ موقع خلافت هم جوان بودند، مثلاً هارون‌الرشید ۲۲ساله بود که به خلافت رسید؛ درعین‌حال همان عباد و زهادی که اسمهایشان را شنیده‌اید - از قبیل عمروبن‌عبیدها و غیرذلک - وقتی که هارون با آنها روبه‌رو میشد، اعتراف میکردند که هارون افقه از آنهاست! ۷۰/۵/۳۰ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱ جمادی الثانی ۱۹۳ق 🏳هلاکت هارون الرشید/۲ 💠رهبرانقلاب ‼️ما حکومتهای اموی و عباسی را نظام اسلامی نمیدانیم. آن حکومتها نظام پادشاهی است؛ منتها یک شکل دیگرش. حکومت هارون‌الرشید امثال اینها، چه فرقی با حکومت اردشیر درازدست دارد؟ آیا چون اسمشان مسلمان است، برتری دارند؟ مگر اسم، مسأله را حل میکند؟ ۶۹/۱۰/۱۱ ‼️آدام متز کتابی نوشته به نام تمدن اسلام در قرن چهارم هجری، یک مرثیه خوانی عجیبی میکند در این تمدنی که به نظر او عظیم است. برای چیست این؟ برای خاطر این است که فعالیتها و نشاطهای عجیبی در آن روز، از جامعۀ اسلامی بروز کرده اما من از شما سؤال میکنم، آیا آنهمه نشاط و فعالیتی که آن روز انجام گرفت، به سود جامعۀ اسلامی و انسانیت تمام شد؟ ده قرن دارد از آن روزگار میگذرد. تعصبی نداریم نسبت به آن روزگار. درمقابل دنیای غیر مسلمان میتوانیم بگوییم که بله عالم اسلام که آن دانشگاهها را بوجود آورد، آن فلسفه را درست کرد، چنین و چنان در طبابت و در طبیعیات کرد. اما بین خودمان، الحق و الانصاف، آنهمه نیرو و انرژی، به جا و به سود انسانیت و به سود جامعۀ اسلامی تمام شد؟ علمی و فرهنگی برای ما مانده؟ چرا ما به عنوان یک جامعه اسلامی، قرن پیشمان آنهمه تشعشع داشته، امروز در دنیا نمیدرخشیم و جلوه نمیکنیم؟ چرا؟ آیا جز به خاطر این است که آنهمه نشاط و فعالیت، اگرچه فعالیت انسانی بود، اما زیر نگین طاغوت بود، اگر هم گفتند و ترجمه کردند، برای خاطر این بود که در ترجمه بنویسند در زمان حکومت حضرت خلیفۀ چندم عباسی، منصور یا هارون یا مأمون؛ برای اینکه نام خودشان را بالا ببرند! ۵۳/۷/۲۴ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱ جمادی الثانی ۱۹۳ق 🏳هلاکت هارون الرشید/۳ 💠رهبرانقلاب ‼️مسلمین باید در عمل به کلمات ائمّه علیهم السّلام و اهل بیت پیغمبر، اتّفاق کلمه کنند. این یکی از وسایل وحدت است. البته این، یک کار فنّی است؛ کار آسانی نیست و مقدّماتی دارد. کسانی که اهل فنّند، اهل حدیثند، اهل علوم وابسته به حدیثند، میدانند که مقدّمات این کار چیست. باید معیارهای درک حدیث، تلقّی و تحمّل حدیث و معیارهای صحّت و اعتبار حدیث، مورد توافق قرار گیرد. باید بر روی رجال حدیث توافق شود. در گذشته، عمدتاً دستگاه خلافت بنی عبّاس و مقداری هم بنی امیّه، طوری ترتیب دادند که معارف اهل بیت را از ذهنیّت دنیای اسلام بیرون کنند؛ لذا روایات آنان کم نقل شده است. محدّث، حدیث را نقل میکند و برای او فرقی ندارد که حدیث را از حسن بصری، از قتاده و از دیگران نقل میکند. چرا از جعفربن محمّد علیه الصّلاة و السّلام نقل نکند!؟ دستگاه خلافت امثال هارون، مأمون، معتصم، متوکّل و امثال اینهاست که مانع میشدند، راهها را میبستند، بعضی هم رجال حدیث را متّهم میکردند؛ لذا یکی از کارهایی که باید بشود، تلقّی مشترک در این زمینه‌های مقدّمات حدیث است. علما در این زمینه وظیفه دارند؛ متفکّرین اسلامی در این زمینه وظیفه دارند. ۷۴/۵/۲۴ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۷ دی ماه سال ۱۲۸۵ 🏳امضای قانون اساسی 🏳توسط مظفرالدین شاه 🏳بدنبال انقلاب مشروطه/۱ 💠رهبرانقلاب ‼️مشروطیت یکی از ماجراهای تلخ تاریخ اخیر ماست! ۸۳/۱۲/۲۴ ‼️بعد از ورود اسلام به ایران، حادثه‌ی مشروطیت، یک حادثه‌ی استثنایی است، ما انقلاب اسلامی را که یک حادثه‌ی عظیم تاریخیِ شکننده‌ی خیلی از بنیانهای غلطِ کهنِ باقیمانده بود، دیدیم اما به اهمیت حادثه مشروطیت توجه نکردیم. یقیناً اگر آن حادثه نبود این انقلاب به‌وجود نمی‌آمد؛ بنابراین حادثه مشروطیت خیلی مهم است! ۸۳/۵/۱۱ ‼️در صدر مشروطیت، کار را مردم کردند و حضور آنها بود که مشروطیت را بر حکّام مستبد قاجار تحمیل کرد؛ والّا مظفرالدین شاه کسی نبود که مشروطیت را قبول کند؛ حضور و فشار مردم او را مجبور کرد که مشروطیت را بپذیرد. روحانیون و علمای بزرگ، مردم را به صحنه آورده بودند. بعد از آن‌که مشروطیت به وجود آمد، جمعی از روشنفکران خودباخته در مقابل انگلیس، با تبلیغات و روزنامه‌ها و روشهای خود، کاری کردند که روحانیت و مردم متدیّن را نسبت به نهضت مشروطیت بدبین و مأیوس کردند. نتیجه این شد که در ابتدا یک دیکتاتوری توأم با هرج و مرج، چند سال بعد هم دیکتاتوری سیاه دوران رضاخان بر این ملت مسلّط شد. ۸۰/۸/۲۰ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۷ دی ماه سال ۱۲۸۵ 🏳امضای قانون اساسی 🏳توسط مظفرالدین شاه 🏳بدنبال انقلاب مشروطه/۲ 💠رهبرانقلاب ‼️مسئله‌ی بازخوانی انقلاب به نظر من مسئله‌ی مهمی است، یک نکته در باب شناخت این تاریخچه‌ی پرماجرای انقلاب ما این است که توجه کنیم که کشور ما بعد از اینکه سالهای متمادی دچار استبداد سلطنتی بود تا دوره‌ی مشروطه، مشروطیت یک فرصتی بود برای تنفس؛ یعنی انتظار این بود که حادثه‌ی نهضت مشروطیت یک مجال تنفسی برای این ملت به وجود بیاورد، به آنها آزادی بدهد؛ اما اینجور نشد. مشروطیت از همان اول به وسیله‌ی بیگانگان، به وسیله‌ی قدرت مسلط آن روزِ دنیا یا یکی از قدرتهای مسلط آن روزِ دنیا که دولت انگلیس بود، مصادره شد. بعد از هرج و مرجی که در اوائل مشروطه به وجود آمد، به فاصله‌ی چند سال، همان دولت بیگانه‌ی سلطه‌گر خارجی - یعنی انگلیس - یک دیکتاتور بیرحم و بسیار خطرناکتر از سلاطین قبل از مشروطه - یعنی مظفرالدین شاه و ناصرالدین شاه - را بر سر کار آورد که او رضا خان بود. دیکتاتورىِ رضا خان بمراتب از دیکتاتوری ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه برای کشور و ملت ما بدتر و خشن‌تر بود که انگلیس‌ها او را سر کار آوردند. در واقع ما از دوران استبداد، وارد دوران آزادی نشدیم، بلکه وارد دوران استبداد دیگری همراه با وابستگی شدیم؛ یعنی ملت طعم آزادی را نچشید! ۸۹/۵/۱۴ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۷ دی ماه سال ۱۲۸۵ 🏳امضای قانون اساسی 🏳توسط مظفرالدین شاه 🏳بدنبال انقلاب مشروطه/۳ 💠رهبرانقلاب ‼️در مشروطیت، نقش علما نقشی نیست که قابل مقایسه با نقش دیگران باشد. در سال‌های پیش از مشروطیت - یعنی سال‌های سلطنت مظفرالدین شاه - انجمن‌های پنهانی تشکیل میشد و نشست‌های گوناگونی بود که هم علما، هم غیرعلما بودند و آثار آنها در مشروطیت منعکس بود؛ منتها آن چیزی که مشروطیت را به ثمر رساند، این انجمن‌ها نبود؛ آن حضورِ مردمیای بود که جز با فعالیت و تأثیر علما امکان‌پذیر نبود؛ یعنی اگر فتوای آخوند نبود، فتوای آشیخ عبدالله مازندرانی و امثال اینها نبود، اصلاً امکان نداشت این حرکت در خارج تحقق پیدا کند. علاوه بر این‌که در همان کارهای دسته‌جمعىِ خواصی - نه عوامی - هم باز علما نقش غالب را داشته‌اند. شما نگاه کنید ببینید در همان وقتی که انجمن‌های مشروطیت - یعنی انجمن‌های بعد از فرمان - تشکیل شد، مؤثرترین آدم‌ها در مهم‌ترین مراکز کشور، علمایند. انجمن تبریز را ببینید، انجمن مشهد را ببینید، انجمن رشت را ببینید؛ اینها جاهای حساسند که عناصر اصلی و مؤثرشان، علما هستند. بنابراین، نقش روحانیت در مشروطیت، اولاً نقشی نیست که قابل انکار باشد، ثانیاً قابل مقایسه باشد با نقش دیگرانی که بودند؛ روشنفکرها، و در مرحله‌ی بعد، بعضی از صاحبان قدرت و متنفذان دولتی نقش داشتند! ۸۵/۲/۹ #نشربامنبع @Jahade_tabeini