🗓۲۵ اسفند ماه سال ۱۳۷۳ 🏳رحلت حاج احمدخمینی/۱ 💠رهبرانقلاب ‼️یادگار امام‌ و عزیزترین‌ کس‌ او، دنیای‌ فانی‌ را وداع‌ گفت‌ و چهره‌ محبوب‌ و غمخوار کشور و انقلاب‌ و خدمتگزاری‌ صدیق‌ برای‌ هدفهای‌ امام‌ راحل و اندیشه‌ای‌ روشن‌ و چشمی‌ تیزبین، در خدمت‌ نظام‌ اسلامی، کشور و ملت‌ و دوستداران‌ خود را ترک کرد و ایران‌ اسلامی‌ را به‌ عزای‌ خویش‌ نشانید. ایشان در دوران‌ پرحادثه‌ انقلاب یکی‌ از مؤثرترین‌ عناصر در جریانات‌ کشور و انقلاب‌ بود. او برای‌ رهبر کبیر انقلاب‌ فرزندی‌ مهربان‌ و در عین‌ حال، مشاوری‌ امین‌ و یاری‌ دیرین، و سربازی‌ فداکار، و مدیری‌ گوش‌ بفرمان، و کارگزاری‌ لایق‌ و کار آمد بود. امام‌ بزرگ‌ ما بارها محبت‌ پرشور و اعتماد عمیق‌ و تحسین‌ قلبی‌ خود نسبت‌ به‌ این‌ فرزند خاضع‌ و مطیع‌ خود را بر زبان‌ آورده‌ بود و نزدیکترین‌ها، گواهی‌ صادق‌ آنچنان‌ پدری‌ را، در حق‌ پسر یگانه‌اش، از آن‌ زبان‌ پرهیزکار شنیده‌ بودند. در طول‌ سالهای‌ انقلاب‌ چه‌ بسیار گره‌ها، که‌ به‌ دست‌ او گشوده‌ شد و چه‌ بسیار کارهای‌ بزرگ‌ که‌ به‌ تدبیر او انجام‌ گشت. از اینها برتر نقش‌ این‌ عنصر پرتلاش‌ و پرتوان‌ در حراست‌ عاشقانه‌ از سلامتی‌ جسمی‌ و آرامش‌ خاطر امام‌ بزرگوار بود. بی‌ شک سلامت‌ و توان‌ جسمی‌ وقدرت‌ کاری‌ آن‌ قائد عظیم‌الشأن‌ در دوران‌ پرمخاطره‌ دهساله، با وجودکهولت‌ سنی‌ و بیماری‌ قلبی، در میان‌ عوامل‌ و اسباب‌ عادی‌ از همه‌ بیشتر به‌ ابتکار و مراقبت‌ و پیگیری‌ دلسوزانه‌ این‌ فرزند مهربان، وابسته‌ بود. ملت‌ ایران‌ از این‌ بابت‌ بسی‌ مدیون‌ این‌ عزیز فقید است! ۷۳/۱۲/۲۶ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۵ اسفند ماه سال ۱۳۷۳ ش 🏳رحلت امین امام، مطیع رهبری 🏳حجةالاسلام سیداحمدخمینی/۲ 💠رهبرانقلاب ‼️تجلیلِ از این عزیز سفرکرده ما به عنوان یک فریضه، همیشه وجود دارد، این مرد صبور و پُرکار و بسیار جدّی، به معنای حقیقی کلمه، بیشتر عمر مفید خود را در خدمت امام و برای امام و هدفهای امام گذرانید. امام هم قدر این فرزند باکفایت خود را میدانستند. حداقل ۲مرتبه بنده خودم از امام شنیدم که فرمودند: احمد عزیزترین افراد برای من است. امام از آن آدمهایی نبودند که به عنوان یک کار احساساتی و شخصی، بخواهند به نزدیکان خود اظهار علاقه کنند؛ آن جمله را فرمودند که ما هم بگوییم؛ نفرمودند که فقط خود ما بدانیم. در موارد متعددی امام نسبت به حاج احمد آقا اظهار اعتماد کردند. من فراموش نمیکنم جلسه بسیار پُرهیجانی را که امام رضوان‌اللَّه‌علیه به‌طور صریح جلوی من و چند نفر دیگر اظهار کردند که به حاج احمد آقا اعتماد کامل دارند. پس به خاطر امام، خوب است که ما همیشه از یادگار فقید امام تجلیل کنیم. ۷۹/۱۲/۲۶ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۵ اسفند ماه سال ۱۳۷۳ ش 🏳رحلت امین امام، مطیع رهبری 🏳حجةالاسلام سیداحمدخمینی/۳ 💠رهبرانقلاب ‼️ایشان مشاوری امین برای امام بودند. امام هم زمانی جمله‌ای با این مضمون گفتند که احمد هیچ چیزی را به من نسبت نمیدهد که من نگفته باشم. این گواهی امام بسیار با ارزش و مهم است. حاج احمد آقا عنصر قابل و لایقی بودند. اوّلاً ایشان خیلی باهوش بودند. به نظر من در بین خصوصیّات ذاتی و صفاتی که در یک انسان، برجسته است، اگر بخواهیم یکی را برای حاج احمد آقا از همه برجسته‌تر حساب کنیم، آن هوش ایشان بود. بسیار مرد باهوش و تیز و زیرکی بودند. بعضی از صفات خوب امام را هم من در ایشان دیدم. مثلاً آدم بی‌رودربایستی‌ای بودند. امام نیز همینگونه بودند. مرحوم حاج آقا مصطفی نیز همین‌گونه بودند. من با ایشان هم از نزدیک معاشرت و رفاقت داشتم. جاهایی که لازم بود اصلاً هیچ رودربایستی نداشتند. ایشان یک حالت صراحتِ خوبی را البته در مواردی -نمیگویم در همه‌جا- داشتند که تعبیر درستش همان رودربایستی نداشتن است. ایشان مرد عاقلی محسوب میشدند. به شدّت به امام عشق میورزیدند و علاقه‌مند ایشان بودند. علاوه بر این، از بُن دندان به این انقلاب اعتقاد داشتند و برای همین هم بود که آن هوش سرشار در خدمت انقلاب و امام به کار میرفت. اصل برای ایشان، همینها بود. من بعداً دیدم در وصیتنامه‌شان هم همین را تصریح کرده‌اند. این را من خودم دیدم که برای ایشان در درجه‌ی اوّل، امام و انقلاب مطرح بود. رفاقتها، دوستیها، جبهه‌ها، باندها و گروهها، هیچ مطرح نبود. این، جهاتِ بسیار خوبی بود که ایشان داشتند! ۷۴/۳/۱۱ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۵ اسفند ماه سال ۱۳۷۳ ش 🏳رحلت امین امام، مطیع رهبری 🏳حجةالاسلام سیداحمدخمینی/۴ 💠رهبرانقلاب ‼️حاج احمد آقا بعد از رحلت امام، در رابطه با مسائل رهبری و مسائل دولت، موضعی اتّخاذ کردند که بسیار تحسین برانگیز بود. ایشان انتقادهایی هم به بعضی از امور داشتند؛ اما این انتقادها در مورد مسائل دولت منعکس نمیشد. در مورد مسائل رهبری هم، نظر ایشان با آنچه که از طرف رهبری ابراز میشد، کاملاً موافق اعلام میشد و موافق هم بودند. احمد آقا در برهه‌ی بعد از رحلت امام، یکی از بهترین مواضعی را که ممکن است کسی مثل ایشان داشته باشد، در دفاع از اصول و موازین انقلاب و آن چهره‌ی حقیقی خطّ امام اتّخاذ کرده بودند. ایشان واقعاً از جان و دل از آن مواضع و از جمله از رهبری، دفاع میکردند. دفاع بسیار جانانه‌ای که ایشان چه از اساس و اصل رهبری و چه از شخص حقیر میکردند، در بعضی از روحیه‌هایی که ممکن بود به گونه‌ی دیگری فکر کنند، تأثیرات زیادی داشت. به‌هرحال، موضع بعد از رحلت امام که ایشان اتّخاذ کرده بودند، بسیار موضع ارزشمندی بود. من معتقدم یکی از بهترین فصول زندگی ایشان، عندالله، همین فصل اخیر است که ایشان واقعاً راه خدا، راه حق و راه صحیح را متقرّباً الی‌الله برگزیده بودند. با این‌که یقیناً توقّعات گوناگونی از ایشان بود؛ همان‌گونه که وسوسه‌هایی هم بود. آدم میبیند در اطراف بعضی از افراد، وسوسه‌هایی میشود. یقیناً در اطراف ایشان هم وسوسه‌هایی وجود داشت. در این شکّی نیست. لکن ایشان قرص و محکم ایستاده بودند و همان اصولی را که مورد نظر شریف امام بود، با قاطعیت تمام ابراز میکردند! ۷۴/۳/۱۱ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۵ اسفند ماه سال ۱۳۷۳ ش 🏳رحلت امین امام، مطیع رهبری 🏳حجةالاسلام سیداحمدخمینی/۵ 💠رهبرانقلاب ‼️او حقیقتاً رنج کشید و تلاش و فعالیت کرد. در آن راهی که تشخیص میداد راه انقلاب و راه اسلام و راه مورد نظر امام است، بیملاحظه حرکت کرد و خیلیها را هم با خودش دشمن کرد. بعضی از این دشمنیهایی که ولو با نام اسلام و با نام بعضی از دلسوزیها نسبت به مفاهیم زیبا انجام میگیرد، دشمنیهای شخصی است؛ عقده‌هایی است که از شخص این عزیز مظلوم در دل داشتند؛ چون او در مواضع امام متصلّب بود و تسلیم نمیشد و زیر بار خیلیها نمیرفت. کسانی که برای دلخوشی دشمنان انقلاب و اسلام، زبان به هجو و بدگویی از مرحوم آقای حاج احمد آقا باز کردند، اینها در واقع پشت سر حاج احمد آقا، از امام و انقلاب عقده دارند. دشمنىِ شخصی آنها با آن مرحوم به خاطر این است که او به معنای حقیقی کلمه مدافع بود: مدافع امام و انقلاب در زمان حیات امام و بعد از حیات امام. ایشان از ارزشها و اصول دفاع کرد و ایستاد و خلاف انتظار و توقّع خیلیها رفتار نمود. خود ایشان در یک سال آخر عمرش، دوسه مرتبه پیش من از بعضی کسان که از او توقّعات دیگری داشتند و چیزهای دیگری میخواستند، درد دل کرد. پروردگارا! به محمّد و آل محمّد، رحمت و مغفرت و رضوان خود را بر روح آقای حاج احمد آقا و بر روح امام بزرگوارمان - که منشأ وجود و تربیت او بودند - فرو بریز. ۷۹/۱۲/۲۶ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓دهه دوم ماه رمضان سال ۹ق 🏳تخریب پر عبرت مسجد ضرار 🏳توسط پیامبر بعداز غزوه تبوک/۱ 💠رهبرانقلاب ‼️در سال نهم، سالی که پیامبر در رأس یک حکومت قرار دارد؛ آرامش داخلی حکومت پیامبر، زمینه‌ای شد برای درگیری با امپراتوری وسیع روم و جنگ تبوک. همچنین عدّه‌ای در داخل جامعه‌ی اسلامی، و ازطرفی برخی از کفّار، حرکتهایی را علیه ایشان شروع کردند. پیامبر از جنگ تبوک پیروزمندانه برگشت: پایگاه منافقان و دشمنان داخلی را آتش زد و سوره‌ی برائت را برای قلع‌وقمع نهایی دشمنان خارجی ابلاغ نمود! تفسیر برائت ص۱۰۵ ‼️اسلام درباره‌ی معاشرت و اخلاق فردی پیامبر میفرماید: «فبما رحمة من اللَّه لنت لهم ولو کنت فظّا غلیظ القلب لانفضوا من حولک». پیامبر را به خاطر نرمش او و به خاطر لینتش در برخورد با مردم، ستایش میکند و میگوید تو غلیظ و خشن نیستی. همین قرآن در جای دیگر به پیامبرمیگوید: «یا ایّها النّبی جاهد الکفّار والمنافقین و اغلظ علیهم»؛ با کفّار ومنافقان با خشونت رفتار کن. همان ماده غلظ که در آیه قبلی بود، در این‌جا هم هست؛ منتها آن‌جا با مؤمنین است، در معاشرت است، در رفتار فردی است؛ اما این‌جا در اجرای قانون و اداره جامعه و ایجاد نظم است؛ آن‌جا غلظت بد است؛ این‌جا غلظت خوب است. آن‌جا خشونت بد است؛ این‌جا خشونت خوب است. ۷۹/۱/۲۶ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓دهه دوم ماه رمضان سال ۹ق 🏳تخریب پر عبرت مسجد ضرار 🏳توسط پیامبر بعداز غزوه تبوک/۲ 💠رهبرانقلال ‼️از دشمنان پیامبر، منافقین بودند. منافقین در داخل مردم بودند؛ کسانی که به زبان ایمان آورده بودند، اما در باطن ایمان نداشتند؛ مردمان پست، معاند، تنگ‌نظر و آماده همکاری با دشمن، منتها سازمان‌نیافته. فرق اینها با یهود این بود. عبداللَّه‌بن‌ابىّ، یکی از دشمن‌ترین دشمنان پیغمبر بود. تقریباً تا سال آخر زندگی پیغمبر، این شخص زنده بود؛ اما پیغمبر با او رفتار بدی نکرد. درعین‌حال که همه میدانستند او منافق است؛ ولی با او مماشات کرد؛ مثل بقیه‌ی مسلمانها با او رفتار کرد؛ سهمش را از بیت‌المال داد، امنیتش را حفظ کرد، حرمتش را رعایت کرد. با این‌که آنها این همه بدجنسی و خباثت میکردند؛ وقتی که جمعی از این منافقین کارهای سازمان‌یافته کردند، پیغمبر به سراغشان رفت. در قضیه مسجد ضرار، اینها رفتند مرکزی درست کردند؛ با خارج از نظام اسلامی - یعنی با کسی که در منطقه روم بود؛ مثل ابوعامر راهب - ارتباط برقرار کردند و مقدّمه‌سازی کردند تا از روم علیه پیغمبر لشکر بکشند. در این‌جا پیغمبر به سراغ آنها رفت و مسجدی را که ساخته بودند، ویران کرد و سوزاند. فرمود این مسجد، مسجد نیست؛ این‌جا محلّ توطئه علیه مسجد و علیه نام خدا و علیه مردم است. ۸۰/۲/۲۸ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓دهه دوم ماه رمضان سال ۹ق 🏳تخریب پر عبرت مسجد ضرار 🏳توسط پیامبر بعداز غزوه تبوک/۳ 💠رهبرانقلاب ‼️در زمان حکومت نبىّ اکرم و امیر المؤمنین، با آن که این بزرگواران در داخل کشورشان اقتدار داشتند، ولی دشمنان اسلام حضور خود را نیز حفظ کرده بودند. مگر دشمنان و منافقان نمیخواستند مرکب پیامبر را در آن گردنه رم دهند که خدا آن حضرت را نجات داد؟ و حتی به صورت مسجد سازی (مسجد ضرار)، قصد ضربه به حکومت اسلامی را داشتند، آنها منتظر بودند که دشمن خارجی بیاید و به او کمک برسانند، آن روز هم دشمنان اسلام بودند؛ امروز هم هستند. ما انتظار نداریم که دشمن در داخل کشور ما، جاسوس و منافق نداشته باشد. اماچه کسی در مقابل آنها می‌ایستد؟ طبیعی است که عناصر «بسیج»؛ یعنی همان نیروىِ عظیمِ خروشان و زبده ملت مؤمن، در مقابل دشمن و ایادی او می‌ایستد. ۷۴/۹/۸ ‼️بیان عقیده و اظهار عقیده در محیط سالم، آزاد است. آنجائی که مصالح کشور با شایعه پراکنی، تشنج، به هم زدن سلامت عمومی جامعه، تهدید میشود، این ممنوع است. مصالح عمومی آنقدر مهم است که اسلام برای خاطر مصالح عمومی یک جاهائی مسجدی را آتش میزند. پیغمبر اکرم یک مسجد را آتش زد، چون این مسجد محلی شده بود که منافقین در آن جمع میشدند و علیه پیغمبر مطالبی را با همدیگر تفاهم کنند و خوراک برای تشنج‌آفرینی در جامعه به وجود بیاورند. پیغمبر از جنگ تبوک که برگشت، سر راه هنوز به مدینه نرفته، این مسجد را خراب کرد و آتش زد و صاف کرد و آمد وارد شهر شد؛ یک چنین برخورد قوی و قاطعی را اسلام با مصالح عمومی جامعه دارد. ۶۶/۲/۱۸ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓دهه دوم ماه رمضان سال ۹ق 🏳تخریب پر عبرت مسجد ضرار 🏳توسط پیامبر بعداز غزوه تبوک/۴الف 💠رهبرانقلاب ‼️اگر ما در داخل متّحد و منسجم باشیم، عناصرخارجی تاثیر سوئی نخواهندگذاشت، امروز در کشور عبدالله‌بن‌اُبی‌های منافق هستند؛ کسانیکه حتی یک روز حکومت امام و حکومت نظام اسلامی را از بن دندان قبول نکردند! در زمان پیامبر، یکی از منافقان بسیار فعال، عبدالله‌بن‌ابی بود که با یهودیها و کفّار قریش و جاسوسهای امپراتوری روم میساخت و از هر وسیله‌ای استفاده میکرد، برای این‌که شاید بتواند حکومت پیامبر را از بین ببرد؛ چون قبل از آن که پیامبر به مدینه بیاید، او تصوّر میکرد که در آینده، حاکم مدینه خواهد شد! پیامبر در واقع مقام او را از او سلب کرده بود. امروز در این کشور عبدالله‌بن‌ابی‌هایی هستند؛ که خیال میکردند اگر انقلابی در این کشور رخ دهد، حکومت متعلّق به آنهاست. کسانی که نه فقاهت را قبول داشتند، نه امام را قبول داشتند، نه مردم را قبول داشتند، نه احساسات دینی را قبول داشتند. پیامبر با عبدالله‌بن‌ابی خوشرفتاری کرد و او را مجازات ننمود. نظام اسلامی هم با اینها خوشرفتاری کرد و به مجازاتشان نپرداخت. اینها امروز به برخی از پدیده‌هایی که دست دشمن در آنهاست، مینگرند؛ خیال میکنند فرصتی پیدا کرده‌اند که به نظام اسلامی ضربه بزنند. فعّالیتهای منافقانه خودشان را میکنند، به این امید که بین مسؤولان اختلاف باشد؛ به این امید که بین مردم اختلاف باشد؛ به این امید که جوانان رابطه‌شان را با نظام اسلامی قطع کنند؛ به این امید که جوانان با دین قهر کنند، اما چنین نیست! ۷۹/۲/۱ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓دهه دوم ماه رمضان سال۹ق 🏳تخریب پرعبرت مسجدضرار 🏳توسط پیامبر بعد غزوه تبوک/۴ب 💠رهبرانقلاب ‼️دو نفر مثل عبدالله‌بن ‌اُبیّ از سران منافقان، و ابوذر غفاری را تصوّر کنید که در جنگ تبوک نقش داشته‌اند. عبدالله‌بن ‌اُبیّ از آنها است که نرفتن به میدان را به رفتن ترجیح داد؛ ولی ابوذر رفتن را ترجیح داد. منشأ هر دو تصمیم، ایمان و عدم ایمان است. خدا منافقان را از رسیدن به شهادت و درک فیض بزرگ آن ممنوع نکرد، بلکه آنان خود این راه را انتخاب کردند. حرکت ابوذر هم براثرِ اراده‌ی خاص خدا نسبت به او نبوده، به‌گونه‌ای که اختیار را از او سلب کرده باشد؛ بلکه عمل او اختیاری بوده و در‌عین‌حال میشود آن را به خدا هم نسبت داد! ‼️آیه۴۳ برائت درباره افراد به‌ظاهر مسلمانی است که در هنگام اعزام به جنگ تبوک خدمت پیغمبرآمدند و گفتند یا رسول‌الله! به ما اذن بده که در مدینه بمانیم. اذن برای ترک جهاد در موقعیّتی که حضور همه لازم بود، خودْ دلیلی آشکار بر بی‌ایمانی آنان بود. پیغمبر با اذن‌ دادن به آنها کاری کرد که آنان بی‌ایمانی خود را در خارج هم عملاً ثابت نمایند؛ چراکه وقتی جامعه اسلامی برای به ‌منزل رساندن بار امانت الهی نیاز به مجاهدت مسلمانان با مال و جان دارد تا بتواند دستاورد‌های خود را به نسل بعد تحویل دهد، همه باید بروند و مسئولیّتهای پرمخاطره را بپذیرند، و این مطلبی است که عقل خود آنها و نیز آیاتی از قرآن، که آن را از پیغمبر شنیده بودند، گواه آن است. در چنین موقعیّتی اجازه‌ خواستن برای ترک این مسئولیّت عظیم نشان میدهد آنان مردِ عمل به مسئولیّتهای بزرگ نبوده‌اند! تفسیر برائت ص۳۰۵ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓دهه دوم ماه رمضان سال ۹ق 🏳تخریب پر عبرت مسجد ضرار 🏳توسط پیامبر بعداز غزوه تبوک/۵ 💠رهبرانقلاب ‼️چه شد که پنجاه سال بعد از درگذشت پیغمبر جامعه‌ی اسلامی به آن حدّی رسید که کسی مثل امام حسین ناچار شد برای نجات جامعه‌ی اسلامی، چنین فداکاری‌ای بکند؟ روزگاری رهبر و پیغمبر جامعه‌ی اسلامی، از همان مکه و مدینه پرچمها را میبست، به دست مسلمانها میداد و آنها تا اقصی نقاط جزیزةالعرب و تا مرزهای شام میرفتند؛ امپراتوری روم را تهدید میکردند؛ آنها از مقابلشان میگریختند و لشکریان اسلام پیروزمندانه برمیگشتند؛ که در این خصوص میتوان به ماجرای «تبوک» اشاره کرد. روزگاری در مسجد و معبر جامعه‌ی اسلامی، صوت و تلاوت قرآن بلند بود و پیغمبر با آن لحن و آن نَفَس، آیات خدا را بر مردم میخواند و مردم را موعظه میکرد و آنها را در جاده‌ی هدایت با سرعت پیش می‌برد. ولی چه شد که همین جامعه، همین کشور و همین شهرها، کارشان به جایی رسد و آن‌قدر از اسلام دور شدند که کسی مثل یزید بر آنها حکومت میکرد!؟ وضعی پیش آمد که کسی مثل حسین‌بن‌علی دید که چاره‌ای جز این فداکاری عظیم ندارد! این فداکاری، در تاریخ بی‌نظیر است. چه شد که به چنین مرحله‌ای رسیدند؟ این، آن عبرت است. ما باید این را امروز مورد توجّه دقیق قرار دهیم. باید آن بیماری را بشناسیم؛ آن را یک خطر بزرگ بدانیم و از آن اجتناب کنیم. ۷۱/۴/۲۲ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓دوشنبه ۱۵رمضان سال۳ق 🏳ولادت امام حسن مجتبی 💠رهبرانقلاب ‼️امروز، روز پانزدهم ماه مبارک رمضان و روز ولادت امام مجتبی است. هر سال عادت بر این جاری شده که مثل امروزی، من راجع به امام مجتبی و غالباً راجع به مسأله‌ی صلح، صحبت کنم. من هم مکرر درباره‌ی این مسأله، صحبت کرده‌ام و از ابعاد گوناگونی، این حادثه عجیب و عظیم را مورد بررسی قرار داده‌ام. دوران امام مجتبی و حادثه‌ی صلح آن بزرگوار با معاویه، یا آن چیزی که به نام صلح نامیده شد، حادثه سرنوشت‌ساز و بی‌نظیری در کل روند انقلاب اسلامىِ صدر اول بود. دیگر ما نظیر این حادثه را نداشتیم. امیدواریم خداوند به همه‌ی ما بصیرتی عنایت کند، تا بتوانیم این بزرگوار را بشناسیم و نگذاریم پرده‌ی جهالت و غبار بدشناختی‌ای که تا مدتها بر چهره‌ی آن بزرگوار بوده، باقی بماند. یعنی حقیقت را باید همه بفهمند و بدانند که صلح امام مجتبی همان‌قدر ارزش داشت که شهادت برادر بزرگوارش، امام حسین ارزش داشت. و همان‌قدر که آن شهادت به اسلام خدمت کرد، آن صلح هم همان‌قدر یا بیشتر به اسلام خدمت کرد. ۶۹/۱/۲۲ #نشربامنبع @Jahade_tabeini