🗓۲۵ ماه اکتبر سال ‌۱۹۱۷ میلادی 🏳انقلاب‌روسیه‌علیه‌حکومت‌تزاری/۶ 💠رهبرانقلاب ‼️داستان‌نویسی در ایران، نسبت به داستان‌نویسی در کشورهای دیگری از دنیا، واقعاً صفر است. در همه‌ی آثار داستانی گذشته‌ی ما، یک اثر مثل «بینوایان» ویکتورهوگو، یا مثل «جنگ و صلح» لئو تولستوی پیدا نمی‌کنید. این آثار، مثل کاخهای بسیار پرشکوه و باعظمتی است که نظیرشان وجود ندارد. قرن نوزدهم، خیلی نویسنده دارد. شما ببینید روسیه چقدر نویسنده دارد؛ فرانسه چقدر نویسنده دارد! باید گشت و عواملش را پیدا کرد که علت چیست که قرن نوزدهم، از لحاظ داستان‌نویسی، یک قرن فوق‌العاده است؟ و یا در قرن بیستم، شما به همین آثاری که کمونیستهای شوروی منتشر کردند، نگاه کنید! من مکرر گفته‌ام این «دن آرام» از کارهای شولوخف، چقدر محکم و قوی است! یا آن اثر دیگری که مال الکسی تولستوی دیگر است، «گذر از رنجها». چنین اسمی دارد. شماها نخوانده‌اید؟ من آن را خوانده‌ام. کتاب، گزارشی از انقلاب اکتبر است. یک اثر ماندنی، گویا و بسیار زیباست. ما مثل اینها، اصلاً نداریم. ۷۱/۴/۲۳ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۵ ماه اکتبر سال ‌۱۹۱۷ میلادی 🏳انقلاب‌روسیه‌علیه‌حکومت‌تزاری/۷ 💠رهبرانقلاب ‼️من گمان میکنم که هیچ تاریخی از انقلاب اکتبر شوروی، نمیتواند گویایی آن رمانهایی را که در باب این تاریخ نوشته شده، داشته باشد. شما اگر این رمانها را خوانده باشید، میفهمید چه میگویم؟ مثلاً «دن آرام» نوشته شولوخف. نمیدانم شما این رمان را خوانده‌اید یا نه؟ یکی از رمانهای تبلیغاتی مارکسیستها در دوران اختناق بود. از کتابهایی بود که در دوران شاه، آن را به عنوان تبلیغ - با اینکه قصه بود - به همدیگر میدادند. یا کتاب گذر ازنجها که از آن الکسی تولستوی است؛ این کتاب درباره‌ی انقلاب اکتبر است. به قدری این کتابها را خوب نوشته‌اند و انقلاب را خوب تصویر کرده‌اند که شما در این کتابها میتوانید ابعاد آن انقلاب به آن عظمت را پیدا کنید. البته نقطه ضعفهایشان را هم در همین کتابها می‌شود فهمید. ۷۱/۹/۴ ‼️دُن آرام یکی از بهترین رمان‌های دنیاست. بقدری در این کتاب تصویرگری فوق‌العاده است که من این را در هیچ کتاب دیگری ندیدم! ۷۷/۳/۲ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۵ ماه اکتبر سال ‌۱۹۱۷ میلادی 🏳انقلاب‌روسیه‌علیه‌حکومت‌تزاری/۸ 💠رهبرانقلاب ‼️وقتی انقلاب خودمان را با انقلابِ سوسیالیستىِ شوروىِ سابق مقایسه میکنم، میبینم انقلاب ما خیلی بهتر از آن انقلاب است. اما همان انقلابِ خشنِ غیر قابل پذیرش، عده بیشماری از روشنفکران، نویسندگان و شعرای درجه‌ی یک روسیه‌ی آن زمان را جذب کرد. حتی کسانی هم که ابتدا مخالف انقلاب سوسیالیستی بودند، پس از مدتی، جذب آن شدند. یکی از آن مجذوبین آلکسی تولستوی است که من یکی دوبار، به مناسبتی اسم او را در جمع بعضی از شما آقایان که به این‌جا آمده بودید، آورده‌ام؛ چون از او خیلی خوشم می‌آید. او که چند کتاب معروف هم دارد، نویسنده عجیبی است. آلکسی تولستوی تا سال ۱۹۲۵ میلادی، ضدانقلاب بوده است و حتّی از کشور فرار میکند و به قول آقایان، به اصطلاح بعنوان «عنصر سفید» آن روزگار، به آلمان یا فرانسه میرود. ولی پس از مدتی که به شوروی برمیگردد، کتاب «گذر از رنجها» را مینویسد. نمیدانم این کتاب را دیده‌اید یا نه؟ «گذر از رنجها» رمانی بسیار عالی در بابِ انقلابِ سوسیالیستى شوروی است. این آدم که ابتدا ضدانقلاب بوده است، چنین کتابی مینویسد. ۷۳/۴/۲۲ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۵ ماه اکتبر سال ‌۱۹۱۷ میلادی 🏳انقلاب‌روسیه‌علیه‌حکومت‌تزاری/۹ 💠رهبرانقلاب ‼️در شوروی هدفهائی که ترسیم شده بود که هدفهای آن، عقیدتی و ایدئولوژیک بود تحقق پیدا نکرد. اصلا ادعا شده بود که حکومت شوروی یک حکومت مردمی است اما این از همان سالهای اول نقض شد. بعد از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ که سال انقلاب شوروی است، یک حزب کمونیست با چند میلیون عضو حاکم شد و در حزب کمونیست هم حاکم، همان چند نفری بودند که در هر دوره‌ای در رأس بودند. حالا در دوره استالین، حاکم یک نفر بیشتر نبود؛ اما در دوره‌های بعد، آن هیئت اصلی حزب کمونیست، همه‌کاره کشور بودند. چه فشارهائی به مردم وارد آمد، چه محدودیتهائی ایجاد شد، مردم چه محنتی کشیدند. در آن دوره‌ها نوشته‌هائی از درون شوروی درز میکرد، بعضیهایش هم به فارسی ترجمه میشد، ما هم مطالعه میکردیم. تا قبل از سقوط شوروی، خیلی از این زوایای دشوار و تلخ پنهان بود؛ بعد از سقوط شوروی بود که خیلی چیزها معلوم شد، که چه کارهائی میکردند، چه محدودیتهائی بوده. ادبیاتی که آفریده شد، نشان دهنده سختی زندگی مردم در دوران حکومت شوروی بوده. یعنی انقلاب بکل از اول زاویه پیدا کرد! ۹۰/۵/۱۹ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲۵ ماه اکتبر سال ‌۱۹۱۷ میلادی 🏳انقلاب‌روسیه‌علیه‌حکومت‌تزاری/۱۰ 💠رهبرانقلاب ‼️یکی از حرفهایی که امروز محور جنگ روانی دشمن است اینستکه میگویند نسل سوم انقلاب از ایده‌های انقلاب جدا شده است! بعد به دنبالش یک فلسفه هم میگذارند مثل همه فلسفه‌های قلابی و دروغین و جعلی که فقط برای توجیه یک حرف دروغ و غلط درست میکنند تا کسی جرأت نکند بگوید این حرف غلط است. میگویند این حرف متکی به یک فلسفه است! آن فلسفه اینستکه همواره در همه انقلابها، نسل سوم از آن انقلاب رو برگردانده‌اند! حرف دروغ، حرف چرند! کدام انقلابها را میگویید؟ انقلاب اکتبر شوروی به نسل سوم هم نرسید. هنوز ۶سال از پیروزی انقلاب نگذشته بود که استالینی بر سرِ کار آمد که امروز در دنیا هر کس را بخواهند به گردن کلفتی و زورگویی و دوری از انسانیت متهم کنند، به استالین تشبیه میکنند! درست هم هست؛ استالین واقعاً مظهر این صفات بد بود. حکومت به اصطلاح کارگری، که برای طبقات ضعیف تشکیل شده بود، به حکومت استبدادِ مطلق فردی تبدیل شد! بنابراین مسأله نسل دوم و سوم و این حرفها نبود؛ همان اوایل کار، همه چیز از دست رفته بود. ۷۹/۱۲/۹ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓بمناسبت سالروز بسیار مهم 🏳انقلاب ۲۵ اکتبر ‌۱۹۱۷ روسیه 🏳علیه حکومت روسیه تزاری 🏳و امرموکد‌ومکرر رهبرانقلاب 🏳برمطالعه تاریخ انقلاب روسیه 📲١٠پست‌ویژه‌درکانال‌قرارگرفت! ⚠️توجه؛ 🏳مطالعه مطالب از تصویر پیوست!!! #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱ آبان ماه سال ۱۲۱۳ش 🏳فوت فتحعلی شاه قاجار/۱ 💠رهبرانقلاب ‼️ببینید این پادشاهان چه‌قدر بد بودند. واقعاً فتحعلیشاه چه‌قدر بد است. اصلاً میشود اندازه برای بدىِ فتحعلیشاه معیّن کرد؟ شاه عباس صفوی چه‌قدر نحس است. اصلاً میشود اندازه‌یی برای بدی شاه عباس صفوی پیدا کرد؟ حالا میگوییم شاه اسماعیل صفوی تشیع را آورد؛ شاه عباس صفوی چه کار کرده است؟ روی منبر تشیع نشسته، آقایی کرده و بالا رفته است. البته شاه اسماعیل و شاه طهماسب، حساب دیگری دارند. ۶۹/۱۰/۱۱ ‼️پادشاهان دوران قاجار، دشمنِ عملِ فردیِ دین نبودند؛ دشمن نفوذِ دین بودند. همین «فتحعلی شاه» و «محمّدشاه» و اینها هم که در شرح حالشان می‌خوانید شب جمعه، فتحعلی شاه یک آخوند مخصوص داشت که می‌آمد برایش دعای کمیل می‌خواند؛ اگر یک دینداری، اندکی با قدرت و سلطنت او اصطکاک پیدا می‌کرد، یا در محیط کار او خودی نشان می‌داد، با مشت می‌کوبید توی مغز دین و دیندار. این‌طوری بودند اینها! محمّد شاه نیز همین گونه بود. «ناصرالدین شاه» هم از همه‌شان بدتر بود. «مظفرالدین شاه» نیز همین‌طور بود. اینها در عمل شخصی خودشان، تدیّن ظاهری داشتند. به دوران پهلوی که رسید، به کلّی همه چیز از بیخ و بن کنده شد. ۷۲/۵/۷ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱ آبان ماه سال ۱۲۱۳ش 🏳فوت فتحعلی شاه قاجار/۲ 💠رهبرانقلاب ‼️اگر به تاریخ کشورمان از هزارها سال پیش تا امروز نگاه کنید - از آن وقتی که تاریخ مدون داریم - میبینید حکومت فردىِ مطلقه‌ی دیکتاتوری، حکومت یک جمع معدود با ریاست یک فرد بر عامه‌ی مردم، بدون اینکه عامه‌ی مردم اندک اختیاری در اداره‌ی این کشور داشته باشند، داشته‌ایم. این، تاریخ ماست. سلطنتهای ما، همه از این قبیل بوده‌اند. آن پادشاهانی که ما آنها را احترامشان هم میکنیم؛ پادشاهان مقتدر غزنوی، سلجوقی، بعد بیائید تا برسید به دوران صفویه؛ شاه عباس، شاه اسماعیل، شاه طهماسب، آنها هم همینجور بودند. اینها پادشاهان خوب مایند؛ اما همین پادشاهان خوب، چه جوری این مملکت را اداره کردند؟ سجلّ و شناسنامه‌ی این مملکت از لحاظ اداره‌ی حکومتی چیست؟ این است: یک نفر در رأس، همه مطیع او. و این مجموعه، اداره کننده‌ی کل سرنوشت این کشور هستند و آحاد مردم هیچ تأثیری ندارند و مملکت مال اینهاست. پادشاه به وزرای خودش میگفت: نوکران من! نوکرش هم بودند. واقعش هم همین بود. ناصرالدین شاه و محمدشاه و فتحعلیشاه و بقیه و بعدیها، حتی به وزراشان، به صدر اعظمشان میگفتند: شما نوکر خوبی هستید! فرهنگ سیاسی در کشور این بود. وقتی که نخست‌وزیر و وزیر، نوکر شاه‌اند، رئیس فلان اداره، گفت: جائی که شتر بود به یک غاز / خر، قیمت واقعی ندارد! مردم هم که مثل «هباء منبثا»؛ هیچ. مملکت متعلق به یک جمع معدود و در حقیقت متعلق به یک فرد بود. این تاریخ ماست ۸۶/۶/۳۱ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱ آبان ماه سال ۱۲۱۳ش 🏳فوت فتحعلی شاه قاجار/۳ 💠رهبرانقلاب ‼️اگر به تاریخ ۲۰۰سال اخیر مراجعه کنید، عظمت کار امام را بهتر درمییابید. من تأکید میکنم که جوانان، این مقطع تاریخی را بخوانند. دستگاههای تبلیغی هم حقایقی را که در این مدت بر سر این کشور آمده، برای مردم تبیین کنند. به نظر من در این خصوص کار کمی شده است. از اوایل قرن ۱۹میلادی که مأمور انگلیسی - «سرجان ملکم» - از مرز هندوستان وارد ایران شد؛ یعنی از زمان حکومت فتحعلی شاه قاجار که با هدایای اغواکننده و گرانقیمت برای رجال درباری و سیاستمداران فاسد وارد ایران شدند و استعمار انگلیسی، یا به تعبیر دیگر، نفوذ ویرانگر انگلیسی - چون استعمار به معنای متداولش در ایران پیش نیامد؛ اما بدتر از استعمار پیش آمد - حکومتهای ایرانی را به‌شدّت در مشت گرفت و هر کار خواست به وسیله آنها انجام داد؛ از آن روز تا روزی که انقلاب پیروز شد، در حدود صدوهفتاد، هشتاد سال طول کشیده است. در تمام این مدّت، همه عوامل قدرت - قدرتهای بزرگ جهانی، عوامل قدرت نظامی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اخلاقی - کار کرده بودند برای این‌که این ملتِ ریشه‌دارِ تاریخىِ بافرهنگِ شجاعِ بزرگ را آن‌چنان ضعیف و خُرد و ناامید و مأیوس کنند که هیچ خطری از ناحیه آن، قدرتهای بزرگ را تهدید نکند. امام در مقابل چنین واقعیتی قرار گرفت. البته از این صدوهفتاد، هشتاد سال، عمده مدّتش دولت انگلیس، از سال سیودو به بعد دولت امریکا و در اواسط هم نفوذ دولت روسیه و رقابتهای روس و انگلیس در ایران بود؛ در دوران قاجاریه یک طور، در دوران رژیم پهلوی به مراتب خطرناکتر و سخت‌تر. ۸۷/۷/۹ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۲ آبان ماه سال ۱۱۹۲ش 🏴انعقاد عهدنامه گلستان 💠رهبرانقلاب ‼️ما در این دوران طولانى ۲۰۰ساله‌ی منتهی به انقلاب، یک دوران سخت تاریک ذلت را گذراندیم. خیلیها از تاریخ بی‌خبرند، و خیلیها تاریخ را سرسری نگاه میکنند. باید در تاریخ تعمق کرد، از تاریخ درس گرفت. نشانه‌های این ذلت، زیاد است. در سیاست، یک ملت منزوی بودیم؛ در فعل و انفعالات منطقه‌ی خودمان - چه برسد به فعل و انفعالات جهان - هیچ تأثیری نداشتیم. در این دوران ۲۰۰ساله، استعمار به وجود آمد. دولتهای مستعمر از اقصی نقاط عالم به منطقه‌ی ما آمدند؛ منابع ثروت ملتها را غارت کردند. در این ۲۰۰سال، دولت ایران و ملت ایران، بیخبر و غافل، به حوادث نگاه میکردند؛ حتّی شاید از حوادث مطلع هم نمیشدند، چه برسد به اینکه بخواهند در آن حوادث دخالت کنند و تأثیر بگذارند. در علم و فناوری، بکلی عقب‌مانده بودیم. در سیاست داخلی خودمان، دستخوش سیاستهای بیگانگان بودیم. استعمارگرها، قدرتهای مسلط دنیا، بر روی حکومتهای ما اثر میگذاشتند؛ آنها را به این طرف و آن طرف میکشاندند، به آنها تحمیل میکردند، از آنها کار میکشیدند؛ و دولتهای ما، پادشاهان ما هیچ عکس‌العمل شایسته‌ی انسانى افتخارآمیزی از خودشان نشان نمیدادند. حتّی در زمینه‌ی حفظ تمامیت ارضی کشور، حفظ حاکمیت دولتها، ضعف خجالت‌آوری را در این دوران ۲۰۰ساله تجربه کردیم. در همین دوران ۲۰۰ساله است که معاهده ذلتبار ترکمانچای و قبل از آن، معاهده گلستان اتفاق افتاد؛ ۱۷شهر قفقاز را از ایران جدا کردند این، حضیض ذلت یک حکومت و یک ملت است. این، مال دوران ۲۰۰ساله ماست. ۹۱/۳/۱۴ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۳ آبان ماه سال ۱۲۱۲ش 🏳درگذشت عباس میرزا 🏳ولیعهدوفرمانده ارتش 🏳برابرقوای روسیه تزاری 💠رهبرانقلاب ‼️میرزای قمی (رضوان‌اللَّه‌علیه) برای جنگهای ایران و روس در زمان فتحعلی‌شاه، رساله‌ی جهادش - رساله‌ی عباسیه - را به اسم عباس میرزا نوشت؛ چون مسائلی بود که دولت در آن زمان با آنها سروکار داشت. البته میرزای قمی در این قضیه خیلی زیرکانه‌تر از مرحوم کاشف‌الغطاء با آن دستگاه برخورد کرده است؛ چون در این‌جا بوده و از نزدیک اوضاع را می‌دیده و می‌دانسته که چگونه باید با آنها رفتار کند.۷۰/۱۱/۳۰ ‼️مرحوم میرزای قمی رضوان الله علیه را نسبت به فتحعلیشاه با سرسختی برخورد میکرد و هیچ باجی به او نمیداد. با این‌که فتحعلیشاه خیلی به میرزا هم اظهار ارادت میکرد؛ اما میرزا به او چندان اعتنایی نداشت. در عین حال، نام رساله جهاد خودش را «عبّاس‌میرزا» گذاشت؛زیرا او یکی از سرداران آن زمان بود و به هر حال، دولت ایران مدّت زمانی رابا دولت متجاوز روس تزاری جنگیده بود و ایشان احساس تکلیف میکرد که باید از ایرانیان حمایت کند. از خود شاه که آدم فاسدی بود، نمیخواست به صراحت حمایت کند؛ بلکه از عبّاس میرزا که در میدان جنگ، جنگیده بود، این‌طور تجلیل میکرد. ۷۴/۹/۱۶ 🏳مدفن عباس میرزا در حرم رضوی #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۳ آبان‌ماه سال ۱۱۰۱شمسی 🏴تسلیم شاه سلطان حسین 🏴مقابل قوای محمود افغان 🏴فروپاشی حکومت صفویه/١ 💠رهبرانقلاب ‼️اگر اراده یک ملت - که در اراده مسؤولینش تجسم پیدا میکند - سُست نشود، دشمنان هیچ کاری نمیتوانند بکنند. برای استقلال و حفظ هویّت یک ملت و شرمنده نشدن در مقابل تاریخ، تحمّل سختیها لازم است. شما تصوّر کنید اگر شاه سلطان حسین صفوی به‌جای این‌که دروازه‌های اصفهان را بر روی مهاجمان میگشود فکر میکرد که اگر به فکر خودم هستم، یک جان بیشتر ندارم و این قدر هم عمر کرده‌ام، مگر دیگر چقدر عمر خواهم کرد؟ اگر به فکر مردم هستم، که در صورت تسلیم کردن شهر اصفهان، بلایی بر سر مردم خواهد آمد که از بلایی که در صورت جنگیدنِ با مهاجمان بر سرشان می‌آید، کمتر نیست، هرگز شهر را تسلیم نمیکرد. تاریخ اصفهان را نگاه کنید و ببینید بعد از آن که مهاجمان وارد اصفهان، کاشان، مناطق مرکزی ایران، فارس و مناطق دیگر شدند، چه کشتاری بعد از تسلیم شدن مردم کردند! اگر شاه سلطان حسین این گونه فکر کرده بود که یک جان که ارزشی ندارد، هزار جان را انسان برای حاکمیت اسلام و سربلندی مردم فدا میکند و آن بلایی که قرار است در صورت تسلیم من بر سر مردم بیاید، سخت‌تر و توأم با ذلّت است، اما آن بلایی که در صورت مقاومت پیش می‌آید، دست‌کم بدون ذلّت است، وارد میدان جنگ میشد و میجنگید. بنده به دلیل اراده ایستادگی در مردم، احتمال قوی‌ام این است که اصفهان به دست مهاجمان نمیافتاد. البته خیلی از سرداران و مسؤولان خائن و ضعیف بودند؛ اما مردم آماده. او باید به میان مردم میرفت و مبارزه میکرد. ۸۲/۳/۷ #نشربامنبع @Jahade_tabeini