🔻من این تصویر را که واکنشِ از سر خیرخواهی حامد عسکری بزرگوار است و به شکلی گسترده هم شایع و استفاده شده است خطرناک میدانم!
از جهاتی حتی خطرناکتر از خود فیلم!!
🔸فیلمی بیهمهچیز که در سراسر آن به شکلی رذیلانه و کمنظیر (شاید بینظیر در نوع خود) هتک و تخریب مکتب اسلام و نظام جمهوری اسلامی کرده است و ایران و ملت ایران را لجنمال نموده است؛ در کلماتی استعارهآمیز و قابهایی از فیلم هم تشبیهی شرمآور و شیطانی دربارهٔ حرم و وجود امام رضا(ع) داشته است.
❓در پاسخ به این سوال که چرا خطرناک میدانم:
چون برخی حقایق راهنما را بیاعتبار جلوه میهد ...
🔻مگر میشود داعیهٔ دفاع از امام معصوم علیهالسلام را داشت ولی نسبت به جسارت و تعرض به قرارگاه و خیمهٔ امام بیاعتنا بود؟!
مگر امروز قرارگاه و خیمهٔ فرماندهی اهل بیت(ع) ایران نیست؟
اگر از قبل نمیدانستیم، وصیت و فریاد حقیقت سید شهدای مقاومت را هم فراموش کردیم؟! اینقدر زود؟!
🔸در این متن نه تنها موضع لازم نسبت به جسارت و تعرض به قرارگاه و خیمهٔ امام رضا(ع) گرفته نشده است بلکه برای جایزهٔ محصول آن جسارت و تعرض، تبریک هم گفته شده است! و حتی همهٔ این رذالتها، با بهانههایی، بیاشکال معرفی شده و بابت آن حق هم داده شده است!!
و با جملهٔ «اشکالی ندارد، راستش ما هم کم گله نداریم» عملا ابراز قابل پذیرش بودن و همدلی شده است!
🔹حال آیا آنطور که ادعا شده، امام رضا(ع) دربارهٔ چنین وضعیتی غضب نمیگیرند؟! دربارهٔ مخاصمه با مکتبی که همهٔ اهل بیت(ع) خود را فدای آن کردند و میکنند و دربارهٔ لجنمال کردن ملت خودشان اینقدر بیاعتنا هستند؟!
آیات چه میگویند؟ روایات چه میگویند؟
حقیقتا یا شناخت و فهم درستی از وقایع نداریم! یا از امام رضا(ع)! یا از هر دو!
👈یعنی دشمن اگر قرارگاه و خیمهٔ اهل بیت(ع) را آتش هم زد و لگدمال کرد اهمیتی ندارد بلکه تبریک میگوییم، قابل قبول میدانیم، حق میدهیم و همدلی میکنیم! اما وقتی به صاحب و فرماندهٔ قرارگاه و خیمه رسید دیگر تبریک نمیگوییم؟! (بماند که در این مرحله هم خیلی آبکی و سازمان مللی ورود میکنیم!)
این تناقض نیست؟!
یا تا انتها تبریک بگو و همدلی کن یا از ابتدا مقابله کن ...
🔻اما سوال دوم؛ چرا از برخی جهات حتی خطرناکتر از خود فیلم میدانم:
چون وقتی جبههٔ کفر شمشیر از رو کشید لااقل مؤمنین مرزبندی میکنند، سپر بالا میگیرند و میرزمند؛
اما با اینطور آثاری که رنگ و لعاب مذهبی دارند اما ناصواب و گمراهکنندهاند و از یک مؤمن خوشنام هم صادر میشوند، نه فقط مرزبندی نمیکنند و سپر میاندازند، بلکه خود مروج اینگونه مواردی که اشاعهدهندهٔ ضعف در مبانی و اصول و انحراف نگرشی است میشوند!
👈کافی است مقدار شیوع این متن یا این نحوهٔ مواجهه را که رنگ و بوی سکولاریسم هم دارد ببینید! جدا نگرانکننده است.
🔹یا اینکه ببینید بسیاری از افراد، متأثر از همان متن، یا ناشی از غفلتها یا ضعف در مبانی معرفتی (که مولد آنگونه متنها و آثار است) در واکنشهای خود صرفا مشغول توجه به حرم و نام و وجود امام رضا(ع) هستند بدون توجه به حریم حضرت!
سکولاریسم در کمین همهٔ لحظات و همه کس است حتی من و شما دوست عزیز و حتی هیئتهای گرامی!
🔸فرض کنید یک رزمنده در دفاع مقدس یا جریان مدافعان حرم یا ... خود را مسلمان، انقلابی و مدافع و مطیع ولیفقیه میدانست و در عین حال و برغم منویات ولیفقیه میگفت من خط مقدم و همهٔ خطوط و خاکریزهای پیش از آن را رها میکنم و سپس حتی به دشمن بابت تجاوز و عبور و کسب غنائم تبریک میگویم و حق میدهم و همدلی هم میکنم اما فقط زمانی که چکمههای دشمن بر سر فرش اتاق ولیفقیه رسید واکنشکی از خود نشان میدهم (یعنی آنگونه که فعلا اغلب ما داریم عمل میکنیم)، در این صورت اندکی تناقض نبایست احساس میشد؟! و جای انذار و هشدار نداشت؟؟
باید خط مقدم را درست تعریف کنیم و با دشمن در همانجا بجنگیم و مقابله کنیم، نه صرفا بر سر فرش اتاق امام ...
رسم مرزداری و حریمبانی بیاموزیم ...
✍ علی نجاتی مهر
📢 لطفا رسانه ما باشید
🌐 کانال نشریه علمی_فرهنگی خط
@KHAT_NASHRIYE
#روایت_آبادان 2⃣
✅ حضور اعضای اعزامی خانه طلاب جوان به همراه امام جمعه اهواز آیتالله موسوی فرد در منزل خانوادههای عزادار حادثه #متروپل آبادان جهت عرض تسلیت و همدردی
🗓 ۱۰ خرداد ۱۴۰۱
#آبادان
#خانه_طلاب_جوان
🌀🌀 خانه طلاب جوان 🔰🔰
http://eitaa.com/joinchat/2731802626C6597703c2f
هدایت شده از نیوشیدنی
«در میان گریه می خندم»
علی اخباری
بسم الله الرحمن الرحیم
دیشب حوالی ساعت 10 حصارهای کاری و امنیتی را درنوردیدم و به میان مردم رفتم.
حدود 200 نفر از مردم داغدار و بهت زده و پریشان دورم جمع شدند.
نزدیک دو ساعت با هم گپ زدیم.
گفتم برای عرض تسلیت از قم آمده ام.
بهم احترام گذاشتند و خوش آمد گفتند.
اما یکی یکی گله گذاری کردند و من ایستادم و گوش دادم. گاهی بهشان حق دادم و گاهی بهشان توجه دادم. گاهی با هم گریه کردیم، و گاهی خندیدیم.
از همه چی گفتند.
یکی داد می زد و می گفت: به فاطمه زهرا من دیگه دین رو قبول ندارم.
من به شما احترام میذارم ولی دوستت ندارم، چون آخوندی.
من لبخند زدم و گفتم: اما من شما رو دوست دارم.
دیگری می گفت: چرا تو استادیوم جشن سلام فرمانده گرفتن.
گفتم: جشن نبوده. مداحی بوده.
گفتند: ما جشن می دونیم.
گفتم: جشن قهرمانی استقلال رو چرا نمی گید؟
گفتند: اونا تسلیت گفتن.
گفتم: خب تو سلام فرمانده هم تسلیت گفتن.
آن دیگری می گفت: چرا رهبر دیر تسلیت گفته؟
گفتم: از اول پیگیر بوده و دستور داده به رئیس جمهور برای انجام کارها ولی ابعاد قضیه دو، سه روز بعد معلوم شده،برای همین دیر شده.
یک جوان هیکلی می گفت: دیشب سپاه زده توی گوش من چون روی موتور بودم و داشتم میومدم اینجا.
دستم را کشیدم روی صورتش و بوسش کردم.
دیگری می گفت: زن و بچه مردم رو در حالیکه گاز اشک آور خورده بودن، نجات دادم.
گفتم: درسته. شاید نباید می زدن، ولی شما مردم خوب باید از اونایی که برای اغتشاش از شهرهای دیگه غشون کشی کردن، جدا بشید، خودتون رسواشون کنید.
نیروی انتظامی برای حفظ امنیت خودتون و مغازه های اینجا و ماشین و اموال مردم اومده.
دیگری گفت: حاج آقا چرا تو اومدی بین ما، بقیه نمیان؟ ما ترسناکیم؟
همان موقع یک عده از طلبه های بومی آمدند و سرکشی کردند و رفتند.
یکی گفت: حق قدمشون رو گرفتن و رفتن.
گفتم: نه اینطور نیست، اینها جهادی اند. امام جمعه اهوازتون هم واقعا وسط میدونه. خودش تو آواربرداری بوده. داره کارها رو پیگیری می کنه، با مدیران، با امدادگران. دیروز عصر هم با هم رفتیم به خانواده جانباختگان سر زدیم و تسلیت گفتیم.
به همدیگر گفتند: راست میگه، اون خوبه.
یکی گفت: حاجی یه دور توی شهر بزن ببین چرا وضع شهر ما اینه، ما تو کوچه هامون چشمه فاضلاب داریم، باورت میشه؟ ما نه آب درستی داریم، نه فاضلاب درستی، نه شهر و ساخت و ساز مرتبی.
ما که همه چیز اینجا داریم، نفت، بندر، منطقه آزاد، چرا باید وضعمون اینجور باشه. ما که پدرامون برای این زمین خون دادن، شهید دادن چرا باید اینطور باشیم.
گفتم: باید شهردار خوب انتخاب کنید. باید شورای شهر خوب انتخاب کنید. کار دست خودتونه. ما توی قم شورای خوب انتخاب کردیم، شهردار خوب آوردن، شهرو زیر و رو کرده حسابی.
گفتند: عشیره ای، اتوبوسی، میان از فلانجا و رأی میدن و میرن.
گفتم: خب خودتون باید درستش کنید. الان جلوی همون اتوبوس رو نیوری انتظامی میتونه بگیره؟ نه. آشوب میشه. خودتون باید وضعیتو اصلاح کنید. بین خودتون.
یکی گفت: من وضعی ندارم، جوونم بیکاره، روغن شده دویست تومن، ما داریم له میشیم.
گفتم: منم همینطوره وضعم. دو و نیم شهریه میگیرم و الباقی یارانه. و داره بهم فشار میاد. حالا امید داریم این دولت یه کارایی بکنه، مردم نجات پیدا کنن. گفتم مثلا تو همین قضیه، من از امدادگرها سوال کردم، گفتن از وقتی وزیر کشور اومد و مدیریت واحد در میدان انجام داد، وضعیت آواربرداری و کشف اجساد سر و سامون گرفته و کار سرعت گرفته.
باز به هم گفتند: راست میگه، بهتر شده.
یک خانمی آمد گفت: دوستات رفتن، جا نمونی حاجی!
همه خندیدیم.
دیگر آن شور و التهاب اولیه فروکش کرده بود. مردم قدری آرام تر شده بودند.
یکی گفت بیا با هم عکس یادگاری بگیریم. گرفتیم.
برایم آب و شربت آوردند.
دعوتم کردند به شام، خورش بامیه،فلافل.
گفتم: شما غذاتون تُنده. به من نمیسازه.
گفتند: نه. تندش نمی کنیم برات.
گفتم: کُند شما هم برای ما تنده.
خندیدیم.
گفتند: حاجی بیا امام جمعه ما بشو.
خندیدم.
دیگر ساعت حوالی ۱۲ بود، مردم رفته بودند و فقط سه، چهار نفر کنارم بودند.
با آنها خداحافظی کردم و برگشتم به مسجد محل اسکان نیروهای امدادگر، مسجد قائم!
🔻دینداری را اگر نهایتا به مجاهده تعریف کنیم، که ظاهرا هم همین هست در قرآن و سیره؛ ازین جهت ما قابل مقایسه نیستیم حتی با دیگر دورانها. و اینکه حضرت امام فرمود از مردم دوران پیامبر ص و امیرالمومنین ع جلوتر هستند این ملت، یک وجه اصلیش این هست که ما به واقع با انقلابمان در یک جریان مواجه تمدنی قرار گرفتیم و اساسا در این آوردگاه تمدنی اخرالزمانی یک جبهه متفاوتی با جوهره دینداری شکل دادیم...
🎙گفتگوی #نشریه_خط با حجت الاسلام#سرلک
🗂پرونده ویژه؛
✅با موضوع: #تحلیل_وضعیت_دینداری، در جامعهٔ پس از انقلاب اسلامی
🗓تاریخ: ۱۴٠۱/٠۳/٠۱۱
🔻چکیده گفتگو به زودی...
📢 لطفا رسانه ما باشید
🌐 کانال نشریه علمی_فرهنگی خط
@KHAT_NASHRIYE