هدایت شده از |ناظـمالاطباء|
6M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
و چه بی ذوق جهانی که مرا با تو ندید (:
در آسمان وصل چُنان بی ستارهایم
کز هر طرف که مینگری قحط چارهایم ،
سیلاب غم به خانهٔ آمالمان زد و
ما نیز محو خانه و گرم نظارهایم .
ما را تکان نمیدهد این زهر سینهسوز
در فکر جرعههای سبویی دوبارهایم . .
سودایِ آسمان غزل داشتیم و حیف
اکنون به لطف اهل زمین چارپارهایم ،
آری اگر رَدای وصالش به تن نشد
جایِ گلایه نیست که ما بی قوارهایم (:
جانم به جانت بسته است ، ای جانِ من جانان ِ من
جان را ز جان ، جان میدهی جانانِ بیپایان من .