یک بار نشستم به تو چیزی بنویسم.. دیدم به عزیزان گله کردن هنری نیست

دلگیرم از این شهر پس از من که هوایش، آن گونه که در شأنِ تو باشد، بِپَری نیست

ای كاش کسی باشد و کابوس که دیدی؛ در گوشِ تو آرام بگوید: خبری نیست*

هر جا نکنی باز، سَرِ دردِ دلت را چون دامن تر هست ولی چشم تری نیست(:

ای كاش که مى گفت نگاهِ تو، بمانم.. این لحظه که حَرفت سَنَدِ معتبری نیست!

دل خوش نکنم پشت وداع تو سلامی ست یا پشت خداحافظی من سفری نیست:)؟

من چند قدم رفتم و برگشتم و دیدم؛ در بسته شد آنگونه که انگار دری نیست...

[مهدی‌فرجی]

چی بدتر از حس اضافی و مزاحم بودنه؟

*

کاش در اولین دیدار با آدم های رندوم زندگی که احساس دوست داشتن نسبت به او داریم ، تافت را دستمان میگرفتیم و به تمام خلقیاتش میزدیم تا همانگونه بماند و هیچ گاه تغییری در رفتارش دلمان را نرنجاند . آنگاه او برای همیشه در زندگیمان میماند و هیچ گاه در خاطراتش دست و پا نخواهیم زد و زیر بار دلتنگی اش له نخواهیم شد . آنگاه او ، آدمِ ماندنیِ زندگیمان میشد .

دردمند و خسته‌ام‌ ؛ درمانم اوست .