تو بگو وصفِ لبِ یار ؛ گناهش با من
تو بخوان نغمهیِ دلدار ؛ گناهش با من !
تو بیا مست در آغوش منُ دل خوشدار
مستیت با بغلت ؛ هر دو گناهش با من .
تو بمان در بر من ؛ محرم اسرارم باش
گر بگویند گناه است ؛ گناهش با من
روز محشر که خدا نامه ی ما میبیند
به شعف گوید از این عشق ، گناهش بامن . .