eitaa logo
کتابخانهٔ نیمه‌شب
71 دنبال‌کننده
245 عکس
196 ویدیو
18 فایل
«جز قصور و تقصیر چیزی ندارم.» - ارتباط: @x_RF313 - بهخوان: https://behkhaan.ir/profile/x_rf313?inviteCode=7gFK2I18mE1V
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از صبح توحید
یاد نگار (نهایی).pdf
حجم: 3.2M
دعوتید به همسفری در واپسین حج پیامبر و تماشای مو به موی ماجرای غدیر.. بازخوانی دقیق و مستندِ واقعهٔ غدیر بر اساس مجلدات ۶ تا ۹ کتاب شریف امام‌شناسی 📗برای پژوهشگران، طلاب، و هر دلدادهٔ راه ولایت 🖇امکانِ تهیه‌ی نسخه فیزیکی کتاب و همچنین نذر معنوی این کتاب در ایامِ پیش‌رو مهیّاست!@sobhe_towhid
🔰🔰 مسابقه کتابخوانی(۱)🔰🔰 💠💠کتاب جذاب یادنگار💠💠 ⏳مهلت ارسال پاسخ تا 9صفر سالگرد رحلت مرحوم علامه طهرانی 🎁از بین پاسخهای صحیح به قید قرعه به نفر منتخب یک میلیون تومان اهدا می‌شود. برای شرکت در مسابقه یه لینک زیر مراجعه کنین.👇👇👇 https://survey.porsline.ir/s/r8N4iwwe •┈┈•••✾🌿🌺🌿✾•••┈┈• مَسْجِد وَ مَکْتَبْ اِمٰامِ صٰادِقْ عَلَیْه‌ِ الْْسَلٰامْ @imamsadegh_mosque
جز یک نسب که از تو به خود بسته چیستم من آنچنان که آل علی هست نیستم اما مرا هم ای علی از خود مران که من تا چشم داشتم به حسینت گریستم.. -شهریار
عرفت الله سبحانه بفسخ العزائم و حل العقود و نقض الهمم! -حکمت ۲۵۰ نهج‌البلاغه
یکی پرسید از آن بیچاره مجنون که ای از عشق لیلی گشته دل خون به شب میلت فزون تر هست یا روز؟ بگفتا گرچه روز است عالم افروز، و لیکن با شبم میل است خیلی که لیل است و بود همنام لیلی همه عالم حسن را همچو لیلی است که لیلی آفرینش در تجلی است همه رسم نگار نازنینش همه همنام لیلی آفرینش همه سر تا به پا غنج و دلالند همه در دلبری حد کمالند همه افرشته حسن و بهایند همه آئینه ایزد نمایند نگارستان عالم با جلالش حکایت می نماید از جمالش چو حسن ذات خود حسن آفرین است جمیل است و جمال او چنین است به سرّ من بسی راز نهفته است ولیکن قوت نطقم بخفته است اگر مجنون حسن را دیده بودی به عقل خویشتن خندیده بودی -علامه حسن‌زاده رضوان الله علیه
هدایت شده از تأملات | تولايى
در روایت داریم: آخِرَ طَعْمٍ يَجِدُهُ الْإِنْسَانُ عِنْدَ مَوْتِهِ طَعْمُ الْعِنَبِ «آخرین طعمی که انسان زمان مرگش می‌چشد طعم انگور است.» دله دیگه، دوست داره این روایت رو اینطوری بفهمه که ما رو دم آخر می‌چسبونن به ضریح اون آقایی که فرمود: مَنْ یمُتْ یرَنِی! @m_a_tavallaie |
در بهخوان بخوانید: https://behkhaan.ir/quote/afcd0cf0-97ff-4ece-b005-edcbf5106170?inviteCode=7gFK2I18mE1V 📚 داستان فراموشی ✍وحید یامین‌پور
این توانایی شگفت‌آورِ تفکر تکنیکی مدرن است که حتی معنویت و دین را در خدمت خود می‌گیرد و با قلب حقیقتشٔ آن را در حاشیهٔ اصالت لذت و تمتع به کار می‌گمارد. بنابراین، تفکر تکنیکیِ مدرن در ظاهر مخالف و دشمن دین نیست، بلکه غرض‌ورزانه برای آن شغلی دست و پا می‌کند و آن را در حاشیهٔ جهان خود زمین‌گیر می‌کند. سرّ اینکه انبوهی از صفحات شبکه‌های اجتماعی به رمزگشایی از آثار سوره‌های قرآن یا اذکار می پردازند و میلیون‌ها نفر از سر درماندگی در دین‌داری نسخه‌های معنوی زودبازده و تکنیک‌ها و مهارت‌های معنوی آنها را به کار می‌گیرند، همین «دین‌داری غرض ورزانه» است. در جهان تکنیک که اصالت با تمتع و ارادهٔ بشری است، سوره های قرآن و اذکار باید بتوانند باری از دوش بشر خسته بردارند. غرض این بشر از رجوع به این نسخه‌ها، دفع یک بلا یا بیماری یا افزایش سود و مال یا قبولی در یک آزمون یا به‌دست‌آوردن چیزی است. تصاویر عرفا و اهل معنا در شبکه‌های اجتماعی، همانند جوکی‌ها و مرتاض‌های هندی، دست به دست می شود تا از آنها که با توانایی‌های رازآلود، کلیدهای پنهان خوشبختی را در جیب دارند، برای کشف و به دست آوردن سود احتمالی بیشتر یا دفعِ خطرات بهره‌ای گرفته شود. 📚 داستان فراموشی ✍وحید یامین‌پور
اهل عادت، اهل ذکر و به تبع آن، اهل فکر نخواهند بود. تفکر، نسبت پیداکردن با حقیقت وجود و با سرچشمه‌هاست. کسی که به سردی عادت مبتلا می‌شود از سرچشمه نخواهد نوشید و چیزی از باطن زلال مناسک نصیبش نمی‌شود. انسان باید دور از عادت، مدام در غلیان باشد. در جهان ما که جهان عادت و جهان سردی‌هاست و جهان مناسک منقطع از سرچشمه‌ها و سرآغاز‌هاست و بیگانگی و بی‌خانمانی همه‌گیر شده، چگونه می‌توان به سرآغاز راهی یافت؟ بیگانگی ما با عالم تَشرُّف و انس، به دلیل زندگی ما در عالمِ عادات است و گزاف نیست اگر بگوییم عادت، همراه با نسیان و کفران انس است؛ به تعبیر دیگر، وقتی به انس کافر می‌شویم، عادت می‌کنیم. در مرحلهٔ عادت هیچ انس و قربی نیست. 📚 داستان فراموشی ص۴۴ ✍وحید یامین‌پور
کتابخانهٔ نیمه‌شب
اهل عادت، اهل ذکر و به تبع آن، اهل فکر نخواهند بود. تفکر، نسبت پیداکردن با حقیقت وجود و با سرچشمه‌ها
منظور نگاه آوینی از «نگاه ابژکتیو» این است که دانش خود بنیاد جدید در عین حال که با غروری اغواکننده، انسان را از داشتن توانایی شناخت همه چیز مطمئن می‌کند، در واقع آغاز نامرئی‌شدن حقایق و نابیناشدن انسان است و کوتاه‌شدن دست انسان از حقیقت را در پی دارد. هایدگر از این موقعیت تاریخی که بشر جدید به آن گرفتار آمده به «موجودبینی» و به توجه به فعلیت‌ها در مقابل «وجودبینی» و توجه و امکان‌ها تعبیر می‌کند. از نظر او اندیشیدنی‌ترین چیز خودِ وجود است که به ورطهٔ فراموشی سپرده شده است. 📚 داستان فراموشی ص۴۶ ✍وحید یامین‌پور