🆘 #شوخی_رهبری_با_همسرشان 💯 یڪی از نزدیڪان #مقام_معظم_رهبری میگوید : آقا احترام زیادی بــه #همسر خود میگذارند و ایـن احترام ، جواب سالها صبر و استقامت همسرشان است! معظم له درباره همسرشان می فرماید : «ایشان حتی یک بار هم، از وضع سخت زندگی و هنگامی ڪه در زندان بـه سر میبردم ، گله نکرده اند.» یک روز مـن بر سر سفره ای در کنار رهبر نشسته بودم. #خانم_ایشان ، هنوز نیامده بودند . وقتی ایشان آمدند رهبر ما ، با حالت شوخی و احترام به ایشان فرمودند: .... 😳😱 📛حتما ادامه داستان رو بخونید♨️👇🏼 http://eitaa.com/joinchat/551419918Cc6533406d8

#شهید_مدافع_حرم_محسن_قطاسلو 🕊🌺 #تلاش_و_روحیه_شهید_در_آموزش_نظامی 🍁این دوره آموزشیمون #خیلی #سخت بود، و هوای #بسیار #گرم و شرجی برگزار شد. برخلاف همه ی سختی هایی که گفتم. حاج محسن این کلاس رو طوری #آموزش #میداد که اتفاقا #بهترین و #شیرین ترین کلاس برای همه ی افسران بود، در عین حالی که #بیشترین بازدهی رو هم داشت! از بس خودش #با #روحیه پر #انرژی #بشاش #خندان و با انگیزه بود که سختی و تلخی این کلاس رو به شیرینی و لذت تبدیل میکرد... بر خلاف اینکه هیچ وقت به خاطر سختی هاش دلِ خوشی از این آموزش نداشتیم، ولی در کلاس حاج محسن همه از انگیزه و شوق و ذوق بالایی برخوردار بودند و #لحظه #شماری میکردند که زودتر به کلاس برن و به این بهونه بیش تر در کنار این فرشته زمینی باشند. خودش هم که از با آموزش ترین تکاوران تو مبحث مشق عملیات سریع بود. #نقل_از_همرزم_شهید @Modafeaneharaam #شهید_مدافع_حرم #ارتش_کلاه_سبز #شهادت_فرودین۹۵ @Modafeaneharaam

🌅نيت خوب در راه #امام_زمان (عجل‌ الله‌ تعالی‌ فرجه‌ الشریف) 👌 #خاطره بسیار شنیدنی از حجت السلام قرائتی @Modafeaneharaam

#خاطره_همرزم_شهید #شهید_مفقود_الاثر_علیرضا_بریری🌹 با عرض سلام .خاطره در مورد شهید علیرضا بریری از لشکر 25 کربلا و مازندران ما در منطقه خان طومان مستقر بودیم و تازه با این بزرگوار آشنا شده بودم. که درست چند روز بعد دشمن به ما حمله کرد و این مرد در پشت خاکریز آروم و قرار نداشت با تیربار شلیک میکرد و میدوید این طرف با آرپیجی خودم دیدم دوتا تانک دشمن رو زد خلاصه با هرچه دم دستش بود میجنگید اونروز باور بفرمایید با شجاعت ایشون ما پیروز شدیم و دشمن عقب نشینی کرد.✌️ بعد چند روز که فرصتی دست داد از این دلاور که حالا نورانی تر شده بود پرسیدن چرا اینقدر با شوق وذوق میجنگی و آوم و قرار نداری جوابی داد که مو بر تنم سیخ شد گفت :من در موقع جنگ حضرت زینب ..سلام الله علیها.. را میبینم که به من نگاه میکند و لبخند میزند من ابتدا باور نکردم تا اینکه آن روز آمد روز سقوط خانطومان .😔 من با همه ی شلوغی حواسم به علیرضا بود او باز شروع کرد به جنگیدن و چه جانانه میجنگید و صحنه ای را که میدیدم باور نمیکردم ...این شهید بزرگوار وسط معرکه جنگ به پشت سرش نگاه میکرد و لبخندی میزد که اورا آسمانی تر میکرد این نگاه کردنش چند بار تکرار شد و من یقین کردم خود بی بی نظاره گر ایشون هستند من به فراخور کارم خودم را به جایی دیگر رساندم و در این حین مجروح شدم و دیگه چیزی نفهمیدم تا تهران ‌...در بیمارستان خبر شهادت علیرضا و چند تن ار رفقای نازنینم‌ را دادند که گریه میکردم و پزشک فکر میکرد از درد جراحت گریه میکنم او هیچ وقت نفهمید که پاره های تنم در خانطومان جا مانده...💔 @Modafeaneharaam

🎥#کلیپ_شهدا✨ ماشاالله به این همه شور ؛ تاریخ اینگونه رشادت و از جان گذشتن را فراموش نخواهد کرد ... همیشه در قلب مان هستید ای کاش که در دعاهایتان باشیم 🙏 دلتنگی ها ۶ ساله شد💔 #شهدای_خانطومان #اردیبهشت_مقاومت @Modafeaneharaam

#کلام_شهید🌹 چه زیباگفت:همانطور که دوستان ماشهیدشدندنوبت عاشورایی شدن ماهم خواهدرسید ان شاءالله .... ❣شهید علی یزدانی❣ @Modafeaneharaam

دعای حیات بخش ذکری که موجب بازگشت تجربه گر شد @Modafeaneharaam

#شهید_مدافع_حرم_سرهنگ_مرتضی_زرهرن #قسمتی_خصوصیت_اخلاقی_شهید 🕊🌺 تمام سعی ام این بود که در #نماز_جمعه شرکت کنم و نسبت به این فریضه سیاسی عبادی بی تفاوت نباشم همیشه سعی میکردم #دائم_الوضو باشم☺️ یک #دفتر #مخصوص برای #خمس داشتم و همیشه خمسم رو پرداخت میکردم، به #صله_رحم واقعا اعتقاد داشتم و همه تو فامیل به این ویژگی بارزم اشاره میکنن همیشه #مشکلات همه رو #حل میکردم ، عاشق #کار #کردن بودم، کار رو هیچ وقت عار نمیدونستم، به خاطر همین بیش فعالی هام بود که تو خونه ی مادرم، خودم کارهای ساخت و ساز از قبیل بنایی و لوله کشی رو انجام دادم، پایه یک گرفتم و خلاصه اینکه ی جا نمی تونستم بشینم @Modafeaneharaam #شهادت_فروردین۹۵ #شهید_مدافع_حرم #ارتش_کلاه_سبز @Modafeaneharaam

🎥 نورانیتی در قبر 🔸 خواندن نماز شب، فقط در چند دقیقه! 🎙#استاد_محمدی @Modafeaneharaam

🔹روایت یک رزمنده از «شهید عبدالحمید احمدی»/ انتشار بمناسبت سالروز شهادت به چشم خودم دیدم که مصطفی مانند ببر می غرید و آن چنان به گله کفتارها میزد که دشمن با دیدن او چاره‌ای جز فرار دوباره ندید. او در حالی پنج ساعت با دشمن درگیر بود که پایش از ناحیه ساق، تیر خورده بود. آن را با یک چفیه بست و به نیروهایش می گفت: پایم پیچ خورده، تا روحیه نیروهایش تضعیف نشود. بالاخره با زور توانستیم او را جهت مداوا به عقب منتقل کنیم، مگر می‌رفت؟! وقتی وارد خان طومان شدیم خیلی سراغش را می گرفتم. بالاخره با خبر شدم در محور کناری خانطومان محور پدافندی خط الحاضر به عنوان تیربارچی مشغول خدمت است. چشمانم از تعجب به کف کله‌ام چسبید. او لیاقت فرماندهی یک لشکر را داشت، یک نیروی تیربارچی معمولی برای چه؟! همین هم، نشانی از بزرگی او بود. او بزرگ بود که هر کجا فرماندهانش صلاح می‌دیدند با کمال تواضع می پذیرفت و بی هیچ اعتراضی مشغول می شد. هر وقت نامی از یاران امام زمان به میان می آید، سیما و سیرت مصطفی احمدی جلوی چشمانم تداعی می شود؛ یک انسان مومن، شجاع، باغیرت و بی ادعا. 📌منبع: کتاب از "حاج ابراهیم تا خان طومان" @Modafeaneharaam

🌺🌿🌺🌿🌺 🌿🌺🌿🌺 🌺🌿🌺 🌿🌺 🌺 ⚡️ادامه داستان جذاب و واقعی ✅💐 #دهه_شصتی 💐✅ 🎯💎🎯💎🎯💎🎯💎🎯 💠#قسمت_صد_و_سی_و_چهارم : و الله خیر حافظا اشک توی چشمم حلقه زد ... ـ خدایا ... من بهت اعتماد دارم ... حتی وسط آتیش ... با این امید قدم برمی دارم ... که تمام این مسیر به خواست توئه... و تویی که من رو فرستادی ... ولی اگر تو نبودی ... به حق نیتم ... و توکلم نگهم دار و حفظم کن ... تو رو به تسبیحات فاطمه زهرا قسم ... از جا بلند شدم و رفتم سمت اتوبوس ... - بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ... اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ... لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ ... و اولین قدم رو گذاشتم روی پله های اتوبوس ... مسئول گروه ... توی در باهام سلام و احوال پرسی کرد ... ـ داداشت گفت حالت خوب نیست ... اگه خوب نیستی برگرد ... توی کوه حالت بهم بخوره ممکنه نشه کاری برات کرد ... وسط راه می مونی ... به زحمت خودم رو کنترل کردم و لبخند زدم ... ـ نه خوبم ... چیزی نیست ... و رفتم سمت سعید ... نشستم بغلش ... - فکر کردم دیگه نمیای ... - مگه تو دار دنیا چند تا داداش دارم ... که تنهاشم بزارم؟ ... تکیه دادم به پشتی صندلی ... هنوز توی وجودم غوغایی به پا بود ... غوغایی که قبل از اینکه حتی فرصت آرام شدن پیدا کنه ... به طوفان تبدیل شد ... مسئول گروه از جاش بلند شد و چند قدم اومد جلو ... ـ سلام به دوستان و چهره های جدیدی که تازه به گروه ما ملحق شدن ... من فرهادم ... مسئول گروه و با دو نفر دیگه از بچه ها ... افتخار همراهی شما و سرپرستی گروه رو داریم ... . . 🆔 @Modafeaneharaam 💠#قسمت_صد_و_سی_و_پنجم : جذام ... !!! به هر طریقی بود ... بالاخره برنامه معرفی تموم شد ... منم که از ساعت 2 بیدار بودم ... تکیه دادم به پشتی صندلی و چشم هام رو بستم ... هنوز چشم هام گرم نشده بود ... که یه سی دی ضرب دار و بکوب گذاشتن ... صداش رو چنان بلند کردن که حس می کردم مغزم داره جزغاله میشه ... و کمتر از ده دقیقه بعد یکی از پسرها داد زد ... - بابا یکی بیاد وسط ... این طوری حال نمیده ... و چند تا از دختر، پسرها اومدن وسط ... دوباره چشم ها رو بستم ... اما این بار، نه برای خوابیدن ... حالم اصلا خوب نبود ... وسط اون موسیقی بلند ... وسط سر و صدای اونها ... بغض راه گلوم رو گرفته بود ... و درگیری و معرکه ای که قبل از سوار شدن به اتوبوس توی وجودم بود ... با شدت چند برابر به سراغم برگشته بود ... - خدایا ... من رو کجا فرستادی؟ ... داره قلبم میاد توی دهنم... کمکم کن ... من ... تک و تنها ... در حالی که حتی نمی دونم باید چی کار کنم؟ ... چی بگم؟ ... چه طوری بگم؟ ... اصلا ... تو، من رو فرستادی اینجا؟ ... چشم های خیس و داغم بسته بود ... که یهو حس کردم آتش گداخته ای به بازوم نزدیک شد ... فلز داغی که از شدت حرارت، داشت ذوب می شد ... از جا پریدم و ناخودآگاه خودم رو کشیدم کنار ... دستش روی هوا موند ... مات و مبهوت زل زد بهم ... - جذام که ندارم این طوری ترسیدی بهت دست بزنم ... صدات کردم نشنیدی ... می خواستم بگم تخمه بردار ... پلاستیک رو رد کن بره جلو ... اون حس به حدی زنده و حقیقی بود ... که وحشت، رو با تمام سلول های وجودم حس کردم ... و قلبم با چنان سرعتی می زد که ... حس می کردم با چند ضرب دیگه، از هم می پاشه ... خیلی بهش برخورده بود ... از هیچ چیز خبر نداشت ... و حالت و رفتارم براش ... خیلی غریبه و غیرقابل درک بود ... پلاستیک رو گرفتم ... خیلی آروم ... با سر تشکر کردم ... و بدون اینکه چیزی بردارم ... دادم صندلی جلو ... تا اون لحظه ... هرگز چنین آتش و گرمایی رو حس نکرده بودم ... مثل آتش گداخته ای ... که انگار، خودش هم از درون می سوخت و شعله می کشید ... آروم دستم رو آوردم بالا و روی بازوم کشیدم ... هر چند هنوز وحشت عمیق اون لحظه توی وجودم بود ... اما ته قلبم گرم شد ... مطمئن شدم ... خدا حواسش بهم هست ... و به هر دلیل و حکمتی ... خودش، من رو اینجا فرستاده ... با وجود اینکه اصلا نمی تونستم بفهمم چرا باید اونجا می رفتم ... قلبم آرام تر شده بود ... هر چند ... هنوز بین زمین و آسمان بودم ... و شیطان هم ... حتی یک لحظه، دست از سرم برنمی داشت ... ـ الهی ... توکلت علیک ... خودم رو به خودت سپردم ... . . ⬅️ادامه دارد... 🎯💎🎯💎🎯💎🎯💎🎯 💠⚡️@Modafeaneharaam 🌺 🌿🌺 🌺🌿🌺 🌿🌺🌿🌺 🌺🌿🌺🌿🌺