✅ ضرورت سفرهای استانی و دیدارهای مردمی مسئولان ✍ محمدرضا باقرزاده «وَأَمَّا بَعْدُ، فَلاَ تُطَوِّلَنَّ احْتِجَابَکَ عَنْ رَعِيَّتِکَ، فَإِنَّ احْتِجَابَ الْوُلاَةِ عَنِ الرَّعِيَّةِ شُعْبَةٌ مِنَ الضِّيقِ، وَقِلَّةُ عِلْم بِالاُْمُورِ؛ وَالاِحْتِجَابُ مِنْهُمْ يَقْطَعُ عَنْهُمْ عِلْمَ مَا احْتَجَبُوا دُونَهُ، فَيَصْغُرُ عِنْدَهُمُ الْکَبِيرُ وَيَعْظُمُ الصَّغِيرُ، وَيَقْبُحُ الْحَسَنُ وَيَحْسُنُ الْقَبِيحُ، وَيُشَابُ الْحَقُّ بِالْبَاطِلِ؛ وَإِنَّمَا الْوَالِي بَشَرٌ لاَ يَعْرِفُ مَا تَوَارَى عَنْهُ النَّاسُ بِهِ مِنَ الاُْمُورِ، وَلَيْسَتْ عَلَى الْحَقِّ سِمَاتٌ تُعْرَفُ بِهَا ضُرُوبُ الصِّدْقِ مِنَ الْکَذِبِ؛ وَإِنَّمَا أَنْتَ أَحَدُ رَجُلَيْنِ: إِمَّا امْرُؤٌ سَخَتْ نَفْسُکَ بِالْبَذْلِ فِي الْحَقِّ، فَفِيمَ احْتِجَابُکَ مِنْ وَاجِبِ حَقّ تُعْطِيهِ، أَوْ فِعْل کَرِيم تُسْدِيهِ! أَوْ مُبْتَلًى بِالْمَنْعِ، فَمَا أَسْرَعَ کَفَّ النَّاسِ عَنْ مَسْأَلَتِکَ إِذَا أَيِسُوا مِنْ بَذْلِکَ! مَعَ أَنَّ أَکْثَرَ حَاجَاتِ النَّاسِ إِلَيْکَ مِمَّا لاَ مَئُونَةَ فِيهِ عَلَيْکَ، مِنْ شَکَاةِ مَظْلِمَة، أَوْ طَلَبِ إِنْصَاف فِي مُعَامَلَة»(نامه 53) «روى پوشيدنت از مردم به دراز نكشد، زيرا روى پوشيدن واليان از رعيت خود، گونه اى نامهربانى است به آنها و سبب مى شود كه از امور ملك آگاهى اندكى داشته باشند. اگر والى از مردم رخ بپوشد، چگونه تواند از شوربختيها و رنجهاى آنان آگاه شود. آن وقت، بسا بزرگا، كه در نظر مردم خرد آيد و بسا خردا، كه بزرگ جلوه كند و زيبا، زشت و زشت، زيبا نمايد و حق و باطل به هم بياميزند. زيرا والى انسان است و نمى تواند به كارهاى مردم كه از نظر او پنهان مانده، آگاه گردد. و حق را هم نشانه هايى نيست كه به آنها انواع راست از دروغ شناخته شود و تو يكى از اين دو تن هستى: يا مردى هستى در اجراى حق گشاده دست و سخاوتمند، پس چرا بايد روى پنهان دارى و از اداى حق واجبى كه بر عهده توست دريغ فرمايى و در كار نيكى، كه بايد به انجام رسانى، درنگ روا دارى؟ يا مردى هستى كه هيچ خواهشى را و نيازى را برنمى آورى، در اين حال، مردم، ديگر از تو چيزى نخواهند و از يارى تو نوميد شوند، با اين كه نيازمنديهاى مردم براى تو رنجى پديد نياورد، زيرا آنچه از تو مى خواهند يا شكايت از ستمى است يا درخواست عدالت در معاملتى.» در طول تاريخ بسيار ديده شده که حواشى سلطان و اطرافيان زمامدار او را عملاً در محاصره خود قرار مى دهند و تنها اخبارى را به او مى رسانند که موجب خشنودى او يا به نفع حواشى و اطرافيان باشد و به اين ترتيب او را از آنچه در کشور مى گذرد دور مى سازنند و اين وضع، بسيار براى اداره يک کشور خطرناک است; اما هنگامى که او با آحاد مردم در جلساتى تماس داشته باشد واقعيت هاى دست اوّل به او منتقل مى شود و حتى خيانت اطرافيان و مظالم آنها آشکار مى گردد. يکى از دستورات اسلامى اين بوده که زمامداران، امامت جماعت را بر عهده مى گرفتند; يعنى در ميان مردم همه روز حاضر مى شدند و اين کار مى توانست بسيارى از واقعيت ها را به آنها منتقل کند; خواه تلخ باشد يا شيرين. آن گاه در ادامه اين سخن مى فرمايد: «و آنها را از آنچه نسبت به آن پنهان مانده اند بى خبر مى سازد در نتيجه مسائل بزرگ نزد آنان کوچک و امور کوچک در نظر آنها بزرگ مى شود، کار خوب، زشت جلوه مى کند و کار زشت، خوب; و حق و باطل با يکديگر آميخته مى شود. (و به يقين تدبير لازم براى امور کشور در چنين شرايطى امکان پذير نيست)» امام(عليه السلام) به روشنى آثار شوم اين دور ماندن از مردم را بيان فرموده و انگشت روى جزئيات گذاشته است، زيرا زمامدار در صورتى مى تواند تصميم صحيح در اداره امور کشور بگيرد که حوادث خوب را از بد و بد را از خوب و حق را از باطل و باطل را از حق بشناسد. بلکه در اندازه گيرى هاى حوادث نيز به خطا نرود. اگر حادثه کوچکى را بزرگ ببيند و تصميمات شديد نسبت به آن بگيرد به يقين گرفتار مشکلات مى شود و همچنين به عکس اگر حوادث مهم را اطرافيان و حواشى در نظر او کوچک جلوه دهند ممکن است وقتى خبردار شود که شيرازه کشور از هم گسيخته باشد. اين يکى از دستورات مهم اسلام است و پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) و حاکم عادلى همچون على(عليه السلام) با دقت آن را رعايت مى کرده است; هنگامى که حاکمان جور بنى اميّه و امثال آنها بر سر کار آمدند وضع دگرگون شد و حاجبان درگاه از ارتباط آحاد مردم با آن خلفاى جور جلوگيرى مى کردند. حتى طبق بعضى از تواريخ گاه مى شد که ارباب حاجت ماه ها بر در کاخ حکومت و حتى گاهى به مدت يک سال رفت و آمد مى کردند; ولى آنها را به درون راه نمى دادند.( شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 17، ص 93.) به همين دليل مردم به کلى از آنها جدا شدند و ادامه حکومتشان جز با استبداد و کشتار بى گناهان امکان پذير نبود. پایان بخش اول..

بخش دوم: سپس امام(عليه السلام) به سه دليل ديگر براى نهى از پنهان ماندن زمامدار از مردم توسل مى جويد که هر يک به تنهايى مى تواند براى اثبات اين واقعيت کافى باشد. نخست مى فرمايد: «زيرا والى فقط يک انسان است که امورى را که مردم از او پنهان مى دارند نمى داند و حق، هميشه علامتِ مشخصى ندارد و نمى توان هميشه «صدق» را در چهره هاى مختلف از «کذب» شناخت» اين دليل بسيار روشنى است که زمامدار «عالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ» نیست و حق و باطل نيز هميشه نشان دار نيست، بهترين راه شناخت اين است که با واقعيات بدون واسطه تماس داشته باشد تا از آنچه در کشورش مى گذرد به طور صحيح با خبر گردد. آن گاه امام به سراغ دليل دوم مى رود و مى فرمايد: «وانگهى تو از دو حال خارج نيستى: يا مردى هستى که آمادگى براى سخاوت و بذل و بخشش در راه حق دارى، بنابراين دليلى ندارد که خود را پنهان دارى و از عطا کردن حقِ واجب خوددارى کنى، و فعل کريمانه اى را که بايد انجام دهى ترک نمايى، يا مردى بخيل و تنگ نظر هستى در اين صورت (هنگامى که مردم تو را ببينند و اين صفت را در تو بشناسند) از بذل و بخشش تو مأيوس مى شوند و دست از تو برمى دارند» اين يک واقعيت است که مردم اگر درباره کسى گرفتار شک و ترديد باشند، پيوسته به او مراجعه مى کنند; اما هنگامى که با او تماس نزديک داشته باشند اگر اهل بذل و بخشش است عطاى او را مى گيرند و به دنبال کار خود مى روند و اگر آدمى بخيل است مأيوس مى شوند باز هم به سراغ کار خود مى روند; ولى شخصى که خود را پنهان مى دارد ممکن است بر در خانه او پيوسته ازدحام باشد. سپس امام(عليه السلام) دليل سوم را بيان مى کند و مى فرمايد: «افزون بر اينها، بسيارى از حوايج مردم نزد تو، هزينه اى براى تو ندارد; مانند شکايت از ستمى يا درخواست انصاف در داد و ستدى» تنها در اين عهدنامه نيست که اميرالمؤمنين على(عليه السلام) به مالک اشتر اين توصيه را مى کند که سعى کند در ساعات معينى تماس مستقيم با مردم داشته باشد و از مشکلات آنها آگاه گردد و جلوى مظالم را بگيرد، بلکه در روايات ديگرى از معصومان(عليهم السلام) نيز بر اين معنا تأکيد شده است. از جمله يکى از ياران خاص امام على بن موسى الرضا(عليه السلام) به نام بزنطى مى گويد: نامه اى از امام را ديدم که به فرزندش امام جواد(عليه السلام) نوشته است و مى فرمايد: «يَا أَبَا جَعْفَر بَلَغَنِي أَنَّ الْمَوَالِيَ إِذَا رَکِبْتَ أَخْرَجُوکَ مِنَ الْبَابِ الصَّغِيرِ وَإِنَّمَا ذَلِکَ مِنْ بُخْل بِهِمْ لِئَلاَّ يَنَالَ مِنْکَ أَحَدٌ خَيْراً فَأَسْأَلُکَ بِحَقِّي عَلَيْکَ لاَ يَکُنْ مَدْخَلُکَ وَمَخْرَجُکَ إِلاَّ مِنَ الْبَابِ الْکَبِيرِ وَإِذَا رَکِبْتَ فَلْيَکُنْ مَعَکَ ذَهَبٌ وَفِضَّةٌ ثُمَّ لاَ يَسْأَلُکَ أَحَدٌ إِلاَّ أَعْطَيْتَهُ; به من اطلاع داده اند که خادمان و معاونان تو هنگامى که سوار مى شوى تو را از در کوچک بيرون مى برند (تا مردمى که در برابر در بزرگ ايستاده اند با تو ملاقات نکنند) اين به جهت بخلى است که آنها دارند و مى خواهند خيرى از تو به کسى نرسد از تو مى خواهم به حقى که بر تو دارم (چنين کارى را ترک کنى و) ورود و خروج تو فقط از باب کبير باشد (تا بتوانى با مردم تماس داشته باشى و بخشى از مشکلات آنها را حل کنى) افزون بر اين هنگامى که سوار مى شوى مقدارى درهم و دينار با خود داشته باش و هر کس تقاضايى کرد چيزى به او بده».(بحارالانوار، ج 50، ص 102، ح 16.) در حديث ديگرى از اميرالمؤمنين(عليه السلام) آمده است: «أَيُّمَا وَال احْتَجَبَ عَنْ حَوَائِجِ النَّاسِ احْتَجَبَ اللهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَنْ حَوَائِجِهِ; هر والى که خود را از برآوردن نياز مردم پنهان دارد خداوند در قيامت از حوائج خود آنها را پنهان مى دارد».(همان مدرک، ج 72، ص 345، ح 42.) البته نمى توان انکار کرد که زمان ها يکسان نيستند مثلاً در زمان ما يکى از مشکلات مهم، مشکلات امنيتى است که در بسيارى از موارد اجازه نمى دهد دولت مردان بدون حاجب و محافظ در ميان مردم ظاهر شوند، در حالى که امام در سخنان فوق دستور مى داد که تمام حاجبان و پاسداران را از آن مجلس خارج سازند. البته ممکن است نيروهاى مخفى تا حدى مشکلات را حل کنند; ولى گاه به تنهايى کافى نيست. علاوه بر اين فزونى جمعيت در عصر ما و سهولت ارتباط ها از اقصا نقاط کشور به مرکز حکومت سبب مى شود که اين گونه مجالس شديداً مورد هجوم واقع شود. البته نبايد آن را تعطيل کرد; ولى بايد تدبيرهايى براى حل مشکلاتِ اين گونه ملاقات ها انديشيد. @MohamadRezaBagherzadeh

بسم‌الله الرحمن الرحیم به مناسبت سالروز ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام: امام رضا علیه‌السلام : ای عبدالعظیم! سلام گرم مرا به دوستدارانم برسان و به آنان بگو: در دلهای خویش برای شیطان راهی نگشایند. و آنان را به راستگویی در گفتار و ادای امانت و سکوت پرمعنا و ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بی فایده فراخوان. و به صله رحم و رفت و آمد با یکدیگر و رابطه گرم و دوستانه با هم دعوت کن، چرا که این کار باعث تقرب به خدا و من و دیگر اولیاء اوست. دوستان ما نباید فرصتهای گرانبهای زندگی و وقت ارزشمند خود را به دشمنی با یکدیگر تلف کنند. من با خود عهد کرده‌ام که هر کس مرتکب اینگونه امور شود یا به یکی از دوستانم و رهروانم خشم کند و به او آسیب رساند از خدا بخواهم که او را به سخت‌ترین کیفر دنیوی مجازات کند و در آخرت نیز اینگونه افراد از زیانکاران خواهند بود. به دوستان ما توجه ده که خدا نیکوکرداران آنان را مورد بخشایش خویش قرار داده و بدکاران آنان را همه مورد عفو قرار خواهد داد ، بجز آنهایی که : 1-بدو شرک ورزند 2-و یا یکی از دوستان ما را برنجانند 3- و یا در دل نسبت به آنان کینه بپرورند، . اما خداوند از این سه گروه نخواهد گذشت و آنان را مورد بخشایش خویش قرار نخواهد داد. مگر اینکه از نیت وکینه خود (نسبت به شیعیان )بازگردند و اگر از این اندیشه و عمل زشت خویش بازگردند، مورد آمرزش خواهند بود. اما اگر همچنان باقی باشند، خداوند روح ایمان را برای همیشه از دل آنان خارج ساخته و از ولایت ما نیز بیرون خواهد برد و از دوستی ما اهل بیت(ع) نیز بی بهره خواهند بود و من از این لغزشها به خدا پناه می برم. « الاختصاص شیخ مفید، صفحه 241 » 🌷🌷🌷🌷🌷 چهارم ربیع الثانی سالروز ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام گرامی باد انشاءالله 💐💐 @MohamadRezaBagherzadeh

🌹 ببینید| لحظاتی از حضور رهبرمعظم انقلاب در حرم جناب عبدالعظیم حسنی @MohamadRezaBagherzadeh

🌺 ببينيد| رهبرمعظم انقلاب: حضرت هادی (علیه السلام) فرمودند اگر عبدالعظيم را در ری زيارت بكنی مثل اين است كه ابی‌عبدالله‌الحسين عليه‌السلام را در #كربلا زيارت كرده باشی @MohamadRezaBagherzadeh

السلام علیک یا خلیفة الله فی ارضه 🔶 دعای ندبه 🔸 جمعه ۲۱ آبان‌ماه ساعت ٧ 🔹 آدرس: پردیسان خیابان شهیدان آقایوسفی، کوچه ۸، پلاک ١١ منزل باقرزاده

✅سفارشات امام رضا علیه السلام به شیعیان شیخ مفید در کتاب اختصاص، پیام جامع، آموزنده و جالبی را از امام رضا (علیه‌السلام) نقل کرده است که ایشان از طریق نامه این پیام را، به‌وسیله عبدالعظیم حسنی، به شیعیان و محبین اهل‌بیت فرستاده‌اند. عبدالعظیم نامه را این‌گونه نقل کرده است: «ای عبدالعظیم! سلام گرم مرا به دوست‌دارانم برسان و به آنان بگو: در دل‌های خویش برای شیطان راهی نگشایند و آنان را به راستگویی در گفتار و ادای امانت و سکوت پرمعنا و ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بی‌فایده فراخوان و به صله رحم و رفت‌وآمد با یکدیگر و رابطه گرم و دوستانه با هم دعوت کن؛ چرا که این کار باعث تقرب به خدا و من و دیگر اولیاء اوست. دوستان ما نباید فرصت‌های گرانبهای زندگی و وقت ارزشمند خود را به دشمنی با یکدیگر تلف کنند. من با خود عهد کرده‌ام که هر کس مرتکب این‌گونه امور شود، یا به یکی از دوستانم و رهروانم خشم کند و به او آسیب رساند، از خدا بخواهم که او را به سخت‌ترین کیفر دنیوی مجازات کند و در آخرت نیز این‌گونه افراد از زیان‌کاران خواهند بود. به دوستان ما توجه ده که خدا نیکوکرداران آنان را مورد بخشش قرار داده و بدکاران آنان را جز آن‌هایی که به‌او شرک ورزند و یا یکی از دوستان ما را برنجانند و یا در دل، نسبت به آنان کینه بپرورند، همه را مورد عفو قرار خواهد داد؛ اما از آن سه گروه نخواهد گذشت و آنان را مورد بخشایش خویش قرار نخواهد داد، جز این‌که از نیت خود بازگردند و اگر از این اندیشه و عمل زشت خویش بازگردند، مورد آمرزش خواهند بود، اما اگر هم‌چنان باقی باشند، خداوند روح ایمان را برای همیشه از دل آنان خارج ساخته و از ولایت ما نیز بیرون خواهد برد و از دوستی ما اهل بیت (علیهم‌السلام) نیز بی‌بهره خواهند بود و من از این لغزش‌ها به خدا پناه می‌برم.» «یا عبدالعظیم! أبلغْ عنّی أولیائی السلامَ وقل لهم: أن لا یجعلوا للشیطان على أنفسهم سبیلاً، ومُرْهم بالصدق فی الحدیث وأداء الأمانة، ومُرْهم بالسکوت وترک الجدال فیما لا يَعْنیهم، وإقبالِ بعضهم على بعض والمُزاوَرة، فإنّ ذلک قربة إليّ. ولا یشغلوا أنفسهم بتمزیق بعضهم بعضاً، فإنّی آلیتُ على نفسی أنّه مَن فعل ذلک وأسخط وليّاً من أولیائی دعوتُ الله لِیعذّبه فی الدنیا أشدّ العذاب، وکان فی الآخرة من الخاسرین. وعرِّفْهم أنّ الله قد غفر لمحسنهم، وتجاوز عن مسیئهم، إلاّ مَن أشرک به أو آذى وليّاً من أولیائی أو أضمر له سوءً، فإنّ الله لا یغفر له حتّى یرجع عنه، فإنْ رجع وإلاّ نُزع رُوح الإیمان عن قلبه، وخرج عن ولایتی، ولم یکن له نصیب فی ولایتنا، وأعوذ بالله من ذلک.» الاختصاص، شیخ مفید، ج1، ص247. @MohamadRezaBagherzadeh

لینک مجازی برنامه vc.sharif.edu/ch/farhangi1

https://tedsa.com/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B5%D9%88%D8%AA%DB%8C-pdf-%D9%85%D8%B9%D8%AC%D8%B2%D9%87-%D8%B4%DA%A9%D8%B1%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D9%86.html کتاب صوتی را آقای فرحزاد معرفی کردند به نظرم کتاب خوبی باشد. پادکست رایگان معجزه شکر گذاری توشته راندا برن

✅ دوگانه واکسن ستیزی و دگم اندیشی! ✍محمدرضا باقرزاده اساسا وقتی نظام سیاسی در تصمیم کارشناسی به نظر کارشناسان معتبر عمل کرد و تصمیم گرفت دیگر کارشناسان باید نظر کارشناسی خود را از مجاری کارشناسی اعمال کنند و عقلا و شرعا و قانونا حق ندارند در اجراي تصمیمات نظام اخلال کنند. ممکن است در عالم ثبوت حق با آنها هم باشد اما ضرر خدشه دار شدن تصمیمات نظام سیاسی خصوصا نظام ولایی بسیار بیشتر از ضررهای احتمالی دیگر است. اما نکته این است که از این مطلب مسلم گاهی نتایج نادرست گرفته می شود. مثلا گاهی نتیجه گرفته می شود که پس طب الف غلط است و طب ب درست است. فلان طبیب مصیب است و فلان طبیب مخطی. تصمیمات نهاد کارشناسی صددرصد درست است و هر اعتراضی به این تصمیمات صد درصد غلط است. این نتیجه گیری های غلط جامعه علمی را به سمت نوعی دگماتیسم سوق می دهد که در شان اصحاب دانش نیست. مهم این است که ظرفیت جامعه را به گونه ای ارتقا بدهیم که بر فرض احتمال درصدی از خطا اطاعت پذیر باشند نه بر فرض معصوم پنداری یک نهاد کارشناسی. بر این اساس هم باید به نظرهای مخالف به دیده احترام نگریست و هم حساب اخلال کنندگان را از صاحب نظران بصیر و فهیم جدا کرد و هم فضا را برای استماع دیدگاههای مخالف باز کرد تا بهانه به دست نظام ستیزان و آنارشیستها داده نشود. این درسی است که امیر مؤمنان به ما دادند که در عین جنگ با خوارج فرمودند کلمه حقی است که می گویند اما نتیجه و مقصد باطلی است آنچه در پشت این حق گویی نهفته است. @MohamadRezaBagherzadeh

✅معاشرت های ممنوع امام سجاد علیه السلام به یکی از فرزندان خود فرمود: فرزندم، بر پنج گروه هوشیار باش و با آنان همنشین، هم گفتار و همراه نشو. فرزند پرسید: پدرجان، این پنج گروه چه کسانی هستند؟ امام فرمود: با 1⃣ دروغگو، 2⃣ فاسق، 3⃣ بخیل، 4⃣ احمق، 5⃣و کسی که صله رحم نمی کند، همنشین نشو. 📚حرانی، تحف العقول، ص۲۸۶ @MohamadRezaBagherzadeh

💢سطح معرفت‌تان را بالا ببرید! ❇️مقام معظم رهبری : 🔻 عزیزان من! سقف معرفت خودتان را سایت‌های سیاسی و اوراق روزنامه‌ها و پرسه‌زدن در سایت‌های گوناگون قرار ندهید؛ سقف معرفت شما این‌ها نیست. سطح معرفت را بالا ببرید. با قرآن، با نوشتجات مرحوم شهید مطهری، با نوشتجات فضلای بزرگی که خوشبختانه امروز در حوزه‌های علمیه حضور دارند، آشنا شوید. سطح معرفت دینی بالا برود؛ این یکی از کارهاست که حتماً لازم است. به نظر من آن کاری که مهم است انجام بگیرد، مطالعات اسلامی است. 🗓 بیانات در دیدار دانشجویان 1391/05/16 هفته بسیج برشما مبارکباد . ‏💠🌸🍃🌺🍃🌸💠 ✍️🎵🎥 به کانال خبری_تحلیلی «نبأ»، ویژه اساتید و نخبگان بپیوندید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3310288930Cefcbf476cd ارتباط با مدیر👇 @mrb1344