مُحَلِّل
دلیل این مسئله به ۴ نکته مهم برمیگردد: 1⃣ ارزیابی مقاومت این است که دور فعلی درگیریها، شامل حملا
🔻 بنا به دستور فرماندهی مقاومت فلسطین و با توجه به ایجاد مانع در مذاکرات توسط رژیم و گسترش عملیات نظامی، سلسله حملات جدید نیروهای مقاومت به ارتش اشغالگر با هدف افزایش هزینه عملیات زمینی با اجرای عملیاتهای دقیق رویارویی و درگیری آغاز شده است. کمین کسرالسیف نیز بخشی از همین طراحی است.
@Muhallel
۱. اولین و پایهای ترین مسئله، بحث هستهای است. در هر آیتم و پارامتر از قبیل میزان غنیسازی(۲۰ درصد ۱۳۹۴ و ۶۰ درصد ۱۴۰۴، سرعت غنیسازی، کیفیت و تعداد سانتریفیوژها( IR1 ۱۳۹۴ و IR4, IR6 و IR9 در ۱۴۰۴)، حجم مواد غنی شده، میزان نظارت آژانس، کیفیت، دسترسی و حفاظت مراکز هستهای و از همه مهمتر، زمان گریز هستهای با قاطعیت میتوان گفت که در شرایط بسیار بهتری قرار داریم. نمود این در مذاکرات جایی است که دکتر عراقچی خطاب به آمریکاییها میگوید آقای ویتکاف! اکنون که با شما صحبت میکنم دانشمندان ما در تهران تنها چند روز با ساخت اولین بمب فاصله دارند؛ اگر اینجا توافقی نشود، حتی از دست من نیز کاری برنمیآید. بخش زیادی از این پیشرفت هستهای، نتیجه قانون اقدام راهبردی است.
@Muhallel
۲. در حوزه موشکی، نیاز به گفتن ندارد که توان موشکی و پهپادی ما در ۱۳۹۴ چقدر بود و اکنون چقدر است. این مقایسه را حتی با سال گذشته نیز میتوان انجام داد جایی که نسل جدید موشکهای نیروی هوافضای سپاه پس از عملیاتهای وعده صادق ۱ و ۲، طراحی، تست و وارد مدار عملیاتی شدند. هر چند این ادعا نیز مطرح است که دشمن با دیدن میزان نقطهزنی موشکهای ما جریتر شد اما به صورت بالقوه قضیه فرق میکند.
@Muhallel
۳. در حوزه منطقهای، وضعیت ۹۴ خوب نبود. عراق و سوریه عرصه تخت و تاز داعش بود و دمشق و بغداد در آستانه سقوط. انقلاب نوپای یمن نیز تحت هجوم همه جانبه ائتلاف غربی - عربی قرار گرفته بود و غزه نیز زخمهای جنگ ۵۵ روزه ۲۰۱۴ را در خود داشت. اکنون میتوان گفت که متاسفانه وضعیت ما در سوریه، لبنان و فلسطین بدتر از ۹۴ است اما مشخصاً در عراق و یمن چنین نیست. از سوی دیگر مناطق جدیدی همچون قاره آفریقا(سودان) و آمریکای لاتین(ونزوئلا) به جغرافیای مقاومت افزوده شده است و شاهد حضور جدی پهپادها در روسیه هستیم.
@Muhallel
۴. در بخش مردمی، وضعیت خاصی حاکم است. طبعیتا مشارکت ۷۰ درصدی انتخابات ۱۳۹۲ قابل مقایسه با مشارکت ۵۰ درصدی ۱۴۰۳ نیست. ضمن اینکه وضعیت اقتصادی و زیرساختی کشور در ۹۴ به مراتب از شرایط کنونی بهتر بود و همین تابآوری مردم را نیز تقلیل داده است. اما میتوان ادعا کرد که مشارکت فوق حداقل وضعیتی بهتر از مذاکرات احیای برجام در ۱۴۰۰ ایجاد کرده است.
@Muhallel
۵. یک متغیر مهم دیگر، سیاست داخلی کشور است. در حوزه سیاست داخلی، در ۱۳۹۴ رئیس جمهوری سر کار بود که با پشتوانه یک تیم خاص، عملاً، علناً و به صورت هدفمند به تقابل با راس نظام و نهادهای انقلابی برخاسته بود. این وضعیت عامل یک درگیری بزرگ سیاسی در سطح بالای کشور که خواه ناخواه به سطوح پایینتر کشیده میشد، بود. اکنون میتوان ادعا کرد که تعامل و هماهنگی سه قوه با پشتیبانی نیروهای مسلح و با هماهنگی و نظارت کامل مقام معظم رهبری وجود دارد و این خود یک موقعیت مثبت است که رئیس جمهوری وجود ندارد که روزانه پالس ضعف و وابستگی به مذاکرات و آمریکا ارسال کند.
@Muhallel
۶. کسی نمیتواند منکر نقش سیاست خارجی و روابط بینالملل کشور شود. در حالی که در ۹۴، کشورهای عربی و در بعضی حالات، چین و روسیه معارض جدی توافق بودند اما اکنون یک هماهنگی و رایزنی با همه این کشورها وجود دارد تا حدالامکان مهار شوند. علی الخصوص چین و روسیه، آن هم در حالی که آمریکا با توافق با یکی، به دنبال مراجعه پرقدرتتر به پرونده بعدی است. ترامپ درگیر ۴ پرونده مذاکراتی غزه، اوکراین، ایران و عادیسازی است که در هیچ یک دستاوردی نداشته و از نظر او تا این ۴ پرونده حل و فصل نشود نمیتواند با تمام قوا به مصاف چین برود. از سویی حل هر پرونده، باعث قدرتیابی کاخ سفید در ۳ پرونده دیگر میشود. هماهنگی با مسکو و پکن در این خصوص، راهبردی هوشمندانه است.
@Muhallel