سردار من به این افتخار می کنم که با اینکه کمترین بروز و ظهور را داشتید اما همان اندک را به شکل ویژه پوشش می‌دادم. هر وقت می‌خواستم نام شما را بیاورم از عبارت "سردار سرلشگر پاسدار" استفاده می‌کردم اما اکنون فقط یک واژه پشت نامتان هست و آن "شهید" رشید است و چه همنشینی زیبایی خلق شده است، همنشینی که مزد شما بود؛ مزد مجاهدت‌های دوره نوجوانی در مقابل رژیم ستم شاهی تا فرماندهی جنگ تحمیلی، راهبری نیروهای مسلح و در آخر فدا کردن خود و خانواده در راه اسلام. با این حال هنوز هم نمی‌دانم چگونه باید بگویم شهید غلامعلی رشید.. ما را شفاعت کن آقا رشید ...

شهادت دکتر سعید برجی هم اعلام شد. زبان و قلم قاصر است. هر چه از این مردان بگوییم یا به ضرر ماست یا حق مطلب را ادا نکرده‌ایم. خدایا خودت به قلوب مومنین آرامش و سکینه‌ای نازل فرما.

✍🏻 در شرایط خاص، معمولاً چند کانال و صفحه معاند هستند که با روایت‌سازی‌های خاص، اذهان را کانالیزه می‌کنند. یکی از این کانال‌ها، خبررسان شبکه یک بوده که وابستگی آن به سازمان نفاق آشکار است. در ادامه گزارش این وابستگی نیز آورده شده، هر چند نیازی به این موارد هم نیست و محتوای حرف‌ها و اسامی و قالب روایت و ... دروغ بودن آن‌ها را آشکار می‌سازد. 🔹یکی از عناصر رسانه‌ای منافقین که مدتی است ضمن جدا شدن از این گروهک تروریستی، هر از چندگاهی مطالبی را درباره  جزئیات فعالیت‌های ضدایرانی منافقین در بستر فضای مجازی منتشر می‌کند، در تازه‌ترین افشاگری خود، فردی با نام «بابک طهماسبی» را به عنوان ادمین کانال تلگرامی «خبررسان شبکه یک» معرفی کرده و گفته است که این فرد هم‌اکنون در کمپ اشرف ۳ در آلبانی مستقر است.  🔹این فرد جداشده از سازمان منافقین که مطالب خود را در اکانتی در شبکه اجتماعی ایکس تحت عنوان (آقا محسن«ادمین سابق منافقین») منتشر می‌کند، با انتشار عکسی از فردی که او آن را ادمین کانال تلگرامی خبررسان شبکه یک معرفی کرده، نوشته است: «به نظرم یه ضدحال به سازمان رجوی که این روزها زیاد مشغول وسط بازی بین فلسطین هست بزنم! کانال خبررسان شبکه یک رو من خریدم. یک کانال ادبی که سال پیش از طریق مرتبط داخلی ۱۵ میلیون خریدم و پاکسازی کردم و تحویل بابک طهماسبی دادم تا با پوشش صداوسیما کار کنه!» tn.ai/3175260

تحلیل وضعیت کنونی 🔻 با جمع بندی اخبار از شب گذشته تا کنون به نظر می‌رسد به طور کلی تلاش‌ها در سه محور استوار است: ۱. کشف و انهدام شبکه داخلی دشمن توسط دستگاه‌های حفاظتی و اطلاعاتی: علاوه بر تلاش جهت کشف و دستگیری نفوذی‌های درون دستگاه‌های مختلف خصوصا نیروهای مسلح که چند دستگیری موفق نیز روی داده، تلاش گسترده‌ای جهت شناسایی افراد همکار رژیم صورت می‌گیرد اعم از افراد شلیک کننده، گرادهنده، گزارش دهنده، خرابکار و تروریست یا پشتیبان. حجم گزارشات مردمی نیز پس از اطلاع‌رسانی‌ها به شدت افزایش یافته و همین عامل در کنار ایست بازرسی‌های متعدد باعث موفقیت‌ها شده است. ۲. تقویت پدافند عامل و غیرعامل: پس از آسیب‌های روز گذشته، تلاش برای بازیابی پدافندی خصوصا در غرب کشور ادامه دارد. همچنین سایر اقدامات پدافند غیرعامل مانند پراکنده کردن هواپیماها ادامه دارد. هدف، جلوگیری از آسیب بیشتر به تاسیسات حساس است. این مسئله خود می‌تواند معادلات را دگرگون کند مانند سرنگونی جنگنده‌ها و اسارت خلبان‌‌ها که نمایش آن‌، ورق جنگ را برمی‌گرداند و جبهه داخلی دشمن را با یک شوک روانی مواجه خواهد کرد. از ظهر روز گذشته نیز به نظر می‌رسد دشمن از برگشتن ورق پدافندی غافلگیر شده و ابتدا تلاش داشت با استفاده گسترده از پهپاد و ریزپرنده و سپس ورود جنگنده‌ها به عملیات خود ادامه دهد که در هر دو مورد انهدام زیادی صورت گرفت. اما در همین راستا، تلاش برای بازیابی سریع نقاط آفندی نیز ادامه دارد. همچنین آمادگی برای سناریوهای بعدی دشمن نیز مهم است. برای مثال مطابق بررسی‌های صورت گرفته، دشمن احتمالا به دنبال عملیات هلی‌برن با همکاری آمریکا در برخی نقاط باشد و از این رو در برخی حملاتش در حال زدن یگان‌های زمینی ماست. 🔸 توجه به این نکته لازم است که برای آفند قوی، باید حداقلی از پدافند قوی داخلی وجود داشته باشد زیرا بخش اعظم حملات موشکی با لانچرهای متحرک است اما وقتی زمین و آسمان دست دشمن باشد، لاجرم هر لانچری برای شلیک بیرون بیاید هدف قرار می‌گیرد. 🔸 دقیقا یکی از دلایل شلیک‌های محدود نیز همین محدودیت استفاده از پرتابگرهای بیرونی و متحرک و البته آسیب دیدن پایگاه‌های پیشرو بوده است. ۳‌. تهاجمات قوی: پس از اقدامات فوق، زدنِ ضرباتِ دردناک به پیکره دشمن جهت توقف جنگ در دستور کار خواهد بود که دو نقطه جهت پایان جنگ نیز متصور است. توجه به این نکته لازم است که نیروهای مسلح باید بخشی از توان خود را استفاده کنند و بخش اصلی آن نیز باید برای سناریوهای بدتر مانند ورود آمریکا به عرصه نگه داشته شود.

طی ساعات آتی، وضعیت جنگ تمام عیار فرض شده و تهاجماتی ویرانگر با موشک‌هایی سنگین و مخرب علیه تاسیسات دشمن آغاز خواهد شد. با وجود حمایت کاملا آشکار سنتکام از تروریست‌های صهیونیست، در صورت ورود مستقیم آنها تمام منافعشان در تیررس خواهد بود. تاکنون مقاومت اسلامی عراق و انصارالله یمن با وجود خواسته ورود به عرصه، اما حفظ شده‌اند تا در صورت گسترش منطقه‌ای تنش، برنامه‌های آنها نیز اجرایی شود. لازم به ذکر است که باید خود را برای شرایط مختلفی آماده کرد.

نکته قابل توجه آخرینِ موجِ حملاتِ ما، آپدیت بودنِ اهداف، متناسب با اهداف دشمن است. در حملاتی که در شرق تهران انجام شد، سپند و مرکز تحقیقات دفاعی هدف قرار گرفتند؛ به طور مشابه حدود ۲ ساعت بعد در آخرین موج شلیکی، چندین مرکز تحقیقاتی مختلف رژیم از جمله موسسه علوم وایزمن در نقاط مختلف تل‌آویو به طور کامل منهدم شدند‌.

گفته می‌شود رژیم به دنبال متقاعدسازی آمریکا جهت ورود به عرصه و خصوصا همکاری در انهدام فردو است. در این خصوص ذکر چند نکته الزامی است: ۱. از مرداد ۱۴۰۳ به این سو، واو به واو دستاوردهای اسرائیل با همکاری آمریکا بوده: این الگوی ثابت عملیاتی آنهاست: فریب سیاسی کاخ سفید، پشتیبانی میدانی سنتکام، اجرای موساد و نیروی هوایی. اکنون نیز باید توجه داشت که گزاره "عدم ورود آمریکا به نبرد" تله‌ای جهت کنترل رفتار جمهوری اسلامی نباشد. ۲. با این وجود، بدیهی است که درگیری مستقیم با یک دشمن، بهتر از دو دشمن است. بنابراین باید همچنان مراقب پرچم ساختگی‌ها و بهانه‌ها نیز بود زیرا شاید ترامپ بخواهد پا در آتش بگذارد اما آیا رای دهندگان، مالیات دهندگان و جامعه آمریکایی به جنگی جدید قانع خواهند شد؟ ۳. گفته شد که تهران بخشی از توان خود را برای ورود احتمالی آمریکا نگه داشته که سوالات و انتقاداتی را مطرح کرد. باید توجه داشت که اولاً این به معنای ضعف در برابر رژیم نیست و قطعاً بخش زیادی از توان ما استفاده خواهد شد اما حفظ بخشی از توان، حتی نه به خاطر آمریکا که به دلیل سایر عوامل، الزامی است. ۴. یقیناً راهِ عدمِ ورودِ آمریکا، پرهیز از تشدید نیست بلکه باید چشمه‌ای از بلایی که قرار است بر سر سنتکام بیاید، کاملاً نمایش داده شده و بر روی صهیونیست‌ها تست شود. ۵. باز هم مهم است که رژیم، آمریکا را برای چه کاری می‌خواهد؟ بیشترین احتمال این است که آمریکا با اتکا به ناوگان دریایی از نقاط مختلف خصوصاً اقیانوس هند و نیروی هوایی، دیواره و کمربند آتشی ساخته و متعاقباً صهیون نیز دست به اقدامات داخلی مانند حمله مزدوران، حرکات تروریستی و خرابکارانه بزند.

شب گذشته گفته شد که به زودی وارد جنگ تمام عیار شده و باید برای شرایط مختلفی آماده باشیم. در این میان متاسفانه یک شکاف وحشتناک میان وقایع روی زمین و آنچه در صداوسیما به تصویر می آید وجود دارد. بحث آرامش دهی به افکار عمومی و ... واجب است ولی وقتی پایتخت و چندین شهر دیگر تحت هجوم است، بسیاری از مردم به رسانه ملی مراجعه می کنند تا وضعیت را متوجه شوند اما در آنجا جز اخبار حملات موشکی ما هیچ وجود ندارد و این باعث می شود کل مرجعیت خبری رسانه ملی نابود شود. این در حالی است که صداوسیما در ساعات اولیه روز جمعه به شکلی حرفه ای از محل حوادث گزارش گرفت و تبدیل به منبع معتبر خبری شده بود لذا احتمالا این مسئله ارتباط مستقیمی با جام جم ندارد اما اکنون صرفا شاهد پخش سرود و شعرخوانی و مداحی حماسی هستیم که مشابه دستورالعمل های بحران دهه 60 است.

رژیم حداکثر ظرفیت درونی خود را به میان آورده است. استفاده همزمان و وسیع از ریزپرنده، پهپاد، دوش پرتاب، خمپاره، بمب دستی، بمب‌گذاری، خرابکاری و آتش سوزی توسط عوامل مختلف همزمان با ترور سران سیاسی و علمی و نظامی که بخشی از آن با همین روش‌هاست و همچنین حملات هواپایه رژیم. این فضا فقط در سال ۶۰ سابقه داشته است ای بسا، به دلیل وجود ضلع سومی به نام عملیات روانی و شناختی سنگین بر مردم ایران که در آن موقع وجود نداشت شاید شرایط پیچیده‌تر باشد. اما باز هم فراموش نکنیم که خدای سال ۶۰، خدای الان هم هست.‌

خرابکاری در لوله آب، آتش زدن انبارهای عادی، حمله به بافت مسکونی و در یک کلام جنایت خیابانی از یک رویکرد برنامه‌ریزی شده نشات می‌گیرد؛ آنها این رویکرد را قبل‌تر در غزه و لبنان و ... نیز پیاده کردند؛ این رویکرد برای زمانی است که هدف دشمن، نابودی است. اکنون نیز بدیهی است که هدف دشمن، موجودیتی و نابودی است و نه کسب امتیاز، عقب راندن و ... . حتی اگر موفق به این کار نشوند، ایجاد یک زخم عمیقی که حداقل کشور را ۲۰ سال به عقب برانند؛ پس چه می‌کنند؟ محیط، خصمانه تلقی می‌شود پس هر آن چیزی که در این محیط وجود دارد، باید مورد هدف واقع شود تا اصطلاحا محیط خفه شده و مقاومت ملی ایرانیان نیز درهم شکسته شود. از این رو رهبر انقلاب اعلام کردند که رژیم نباید سالم از این نبرد بیرون بیاید‌.