🔸 تحلیل فوق توسط ابراهیم الامین در روزنامه الاخبار نوشته شده که حاوی نکات مهمی علی‌الخصوص در بخش سوالات است. این سوالات راهبردی باید بزودی تعیین تکلیف شوند. احتمالا لازم خواهد بود که بعداً به بخش‌هایی از این تحلیل ارجاعاتی داشته باشیم.
🔹 خب، چیزی که خیلی‌ها انتظار داشتند اتفاق افتاد. آمریکا ایران را بمباران کرد و کاری را که از همان لحظه توافق واشنگتن و تل‌آویو برای حمله به ایران برنامه‌ریزی شده بود، اجرا کرد. بعدش چه؟
🔹 آمریکایی‌ها، به همراه اروپا و اسرائیل، علناً به صحبت در مورد خطر برنامه هسته‌ای ایران ادامه خواهند داد و سپس لزوم از بین بردن تهدید ناشی از برنامه موشکی این کشور را به آن اضافه خواهند کرد. در همین حال، اسرائیل با ادعای تلاش برای از بین بردن این تهدید، تجاوز مداوم خود علیه ایران را توجیه خواهد کرد.
🔹 از سوی دیگر، ایران به حملات خود به اسرائیل ادامه خواهد داد و تنها میدان نبرد می‌تواند به سوالات ناظران و عموم مردم در مورد اثربخشی و پایداری پاسخ ایران پاسخ دهد. هیچ کس در جهان نگران‌تر از خود اسرائیلی‌ها نیست، که مطمئن نیستند چگونه با موشک‌هایی که ساکنان این سرزمین را در شرایط دشوار و نامعلومی قرار داده است، مقابله کنند.
🔹 اما همه همچنان در مورد پاسخ ایران به حمله آمریکا کنجکاو خواهند بود. آنچه مسلم است این است که تصمیم‌گیرنده مجموعه‌ای از سؤالات را روی میز خود دارد که قبل از تصمیم‌گیری نیاز به پاسخ‌های دقیق دارند:
اول، حمله آمریکا چگونه رخ داد؟ آیا نیروهای آمریکایی که این تجاوز را انجام دادند، از پایگاه‌های زمینی یا دریایی در کشورهای خارج از قلمرو ایالات متحده استفاده کردند؟
دوم، مسیر نظامی و امنیتی که هواپیماهای آمریکایی در مسیر خود به ایران طی کردند، چه بود؟ آنها چه نوع حمایتی، با یا بدون اجازه، از کشورهای منطقه دریافت کردند؟ آیا نیروهای آمریکایی هیچ نوع حمایت لجستیکی یا اطلاعاتی از کشورهایی غیر از اسرائیل دریافت کردند؟ آیا واشنگتن از خاک کشور دیگری، حتی بدون رضایت مقامات آن، استفاده کرد؟
سوم، میزان خسارات ناشی از حملات آمریکا چقدر است؟ برای تعیین ماهیت و میزان خسارات، فارغ از هرگونه تبلیغات آمریکایی یا اسرائیلی، به یک گزارش دقیق نیاز است. آیا این خسارات از نوعی است که برنامه هسته‌ای را به طور کلی مختل می‌کند؟
چهارم، ماهیت حملات اسرائیل پس از تجاوز آمریکا چگونه خواهد بود؟ و دشمن چه اهدافی را دنبال خواهد کرد؟
🔹 با توجه به نقش محوری این سؤالات در شکل‌دهی به انتخاب‌های آینده ایران، تصمیم‌گیرنده به پاسخ‌های دقیقی برای آنها نیاز دارد. ایران نه تنها در رابطه با حمله، بلکه در رابطه با پیامدهای سیاسی این اقدام نظامی نیز در حال بررسی موضع خود است. ایران می‌داند که با توجه به شرایط فعلی، تلاش‌ها برای کشاندن آن به آتش‌بس یا درخواست گفتگو با واکنش مثبتی از سوی ایران مواجه نخواهد شد.
🔹 بنابراین، به نظر می‌رسد که ایران در حال بررسی نوع متفاوتی از پاسخ به حمله آمریکا است. هر کسی که معتقد است ایران مانند ترور قاسم سلیمانی، فرمانده سابق نیروی قدس توسط ایالات متحده، واکنش نشان خواهد داد، اشتباه می‌کند. بلکه می‌داند آنچه اکنون در حال وقوع است، رویارویی مستقیم با ایالات متحده و غرب است و نبرد دیگر تنها با اسرائیل نیست. این بدان معناست که هرگونه پاسخ ایران باید بُعد استراتژیک را در نظر بگیرد، با هدف سازماندهی مجدد موقعیت سیاسی ایران در ازای هرگونه گفتگو یا تفاهم بعدی.
🔹 در این شرایط، ایران خود را موظف به پاسخ یا تلافی خواهد دید، نه تنها به حمله نظامی آمریکا، بلکه به چارچوب وسیع‌تری که راه را برای این تجاوز هموار کرده و به طرف‌های بین‌المللی درگیر در آن نیز پاسخ دهد. این امر مستلزم آن است که تصمیم‌گیرنده در ایران چارچوبی برای پاسخ ارائه دهد که موارد زیر را در نظر بگیرد:
اول، آیا ایران استراتژی جدیدی را برای مقابله با برنامه هسته‌ای خود اعلام خواهد کرد؟ آیا مجبور خواهد شد در مورد اینکه آیا سلاح هسته‌ای دارد یا خیر، موضع‌گیری کند؟
دوم، ایران از این به بعد چگونه با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) برخورد خواهد کرد؟ آیا روابط خود را با آن قطع خواهد کرد، یا نوع دیگری از رابطه را با تیم‌های بازرسی آن، یا حتی با اماکن آن، خواهد داشت؟ آیا ایران خود را مجبور به برخورد شفاف با این آژانس خواهد دید، به خصوص پس از آنکه به نظر می‌رسید طرف مفیدی در آماده‌سازی برای حمله ایالات متحده بوده است؟ آیا ایران به پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) متعهد خواهد ماند؟
@Muhallel
سوم، ایران چگونه با حضور نظامی ایالات متحده در منطقه نزدیک خود یا حتی در غرب آسیا به طور کلی برخورد خواهد کرد؟ در حالی که مشتاق تقویت روابط خود با کشورهای عربی همسایه است که میزبان پایگاه‌های بزرگ ایالات متحده هستند، آسیبی که ایران در نتیجه این جنگ متحمل شده است، می‌تواند آن را به سمت اقداماتی علیه منافع استراتژیک ایالات متحده سوق دهد. این موضوع، سرنوشت ناوبری تجاری بین‌المللی در خلیج فارس، تنگه هرمز و دریاهای منطقه را زیر سوال می‌برد.
🔹 موارد فوق به یک نتیجه اولیه منجر می‌شود: ایران در موقعیتی است که در ابتدا می‌تواند بین رویارویی مجدد با آمریکایی‌ها و جنگ آشکار با اسرائیل تمایز قائل شود. ایران می‌داند که تفکر آمریکایی-اسرائیلی، همکاری عملیاتی بین دو طرف در این جنگ را حفظ خواهد کرد. با این حال، ایران خود را با یک سوال پیچیده روبرو می‌بیند که نیاز به پاسخی بسیار پیچیده دارد.
🔹 مهم‌ترین سوال در این میان، احتمال سکوت ایران در مورد این حمله آمریکایی است. این سوال یک پاسخ منطقی و اولیه دارد که می‌گوید تهران بی‌پاسخ نخواهد گذاشت. اما مهم‌تر از آن، ایران می‌داند که تحولات جدید مربوط به این عملیات نیست، زیرا جنگ ادامه دارد و قرار نیست جز با عقب‌نشینی آمریکا و اسرائیل پایان یابد!
@Muhallel
مُحَلِّل
تلاش دشمن برای هدف قرار دادن نقاطی در نوار شمالی کشور، واضحاً قطعه دیگری از پازل اجتماعی‌سازی جنگ اس
گسترش هدف‌گیری موشک‌های ایرانی به سراسر اراضی اشغالی، در مقابل سیاست گسترش جنگی رژیم به نقاط جدید ایران همچون نوار شمالی کشور صورت می‌گیرد.
@Muhallel
مُحَلِّل
به شکلی جزئی تر، برای مثال در رده های فرماندهی، پیش بینی لازم جهت شهادت یا مجروح شدن ایشان وجود دارد
تهاجم به شمال اراضی اشغالی در مرز با لبنان، پیامی به دشمن صهیونیستی پس از هدف قرار دادن جبهه پشتیبانی مقاومت اسلامی است.
@Muhallel
مُحَلِّل
اما در خصوص سناریوی جنگ مسلحانه در شهرها؛ دلیل عمده این مسئله، به این برمی‌گردد که دشمن همواره قصد د
اکنون می‌توان گفت که بانک اهداف رژیم به اماکن مرتبط با امنیت داخلی کشور تغییر جهت داده است. مسئله‌ای که اولاً نشان دهنده برنامه و حساب دشمن جهت برهم زدن امنیت داخلی ایران است و ثانیاً نشان می‌دهد که باید اهداف متقابلی را به شکل متفاوت و هوشمندانه وضع کرد.
@Muhallel
یک مسئله ای که به چشم می‌خورد، انجام حملات رژیم دقایقی پس از حملات نیروهای مسلح ایران است. این مسئله موجب می‌شود تا برخی حملات مهم ما به حاشیه رانده شوند، علی‌الخصوص وقتی دشمن حداکثر سانسور را اِعمال کرده اما متاسفانه در درون کشور همچنان سیل عکس و فیلم آن هم با نمای باز منتشر می‌شود. البته نزدیکی حملات آنها پس از ما، نیازمند بررسی‌های اطلاعاتی و عملیاتی نیز می‌باشد.
@Muhallel
دیده شده که گاهاً بلافاصله پس از شلیک موشک‌های ایرانی به سمت اراضی اشغالی، رژیم اعلام می‌کند که موشک‌ها از ایران شلیک شده است. سوال این است که آنها چگونه متوجه این مسئله شده و فرصت فرار به اشغالگران داده می‌شود؟ یکی از مهم‌ترین دلایل، وجود سامانه‌های راداری هشدار زودهنگام سنتکام در یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس است.
@Muhallel
#مهم
✅ نکاتی مهم در خصوص سناریوهای "روز بعد"
🔹 رژیم طرح توقف در برابر توقف را اطلاع داده و شب گذشته نتانیاهو نیز اعلام کرد که به دنبال جنگ فرسایشی نیست اما پس از پایان جنگ، در صورت تلاش ایران برای بازسازی برنامه هسته‌ای خود، مانند لبنان عمل کرده و به آن ضربه خواهد زد.
● البته شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد آمریکا و رژیم با این اظهارات باز هم به دنبال فریب ما هستند و آنها قصد حملات بیشتری را دارند که می‌تواند در قالب مرحله بعدی جنگ تا رسیدن به مرحله پذیرش #صلح_تحمیلی توسط ما باشد. در ادامه برنامه دشمن برای دوره پس از جنگ نظامی بررسی می‌شود.
🔹 در این خصوص سناریویی وجود دارد و آن تلاش رژیم برای ترکیب طرح لبنان و سوریه برای ایران است. به این ترتیب که پس از آتش‌بس، رژیم مانند لبنان هشدار تخلیه داده و حمله کند. دست آن نیز در انتخاب اهداف باز است زیرا هر کارخانه صنعتی یا مکانی را می‌تواند به عنوان محلی جهت بازسازی هسته‌ای یا موشکی معرفی کند.
🔹 همچنین به مانند سوریه‌یِ پس از جنگ، با تداوم و حتی تشدید تحریم‌های اقتصادی، ضربات گاه و بی‌گاه نظامی، فعالیت گروه‌های تروریستی و عملیات‌های شناختی، به مرور توان نظامی، امنیتی، اقتصادی ایران فرسوده شده و به دلیل عدم حضور حملات علنی دشمن، در جامعه نیز تلاش برای ایجاد دو قطبی و شکاف صورت گیرد. نشانه تلاش برای این طرح را می‌توان در برخی حملات رژیم نیز ردیابی کرد.
🔸 اما چند خطا در این طرح‌ها وجود دارد:
اولاً ایران دقیقاً با علم به این موضوعات و طرح‌ها، اعلام کرده پایان جنگ را خود تعیین می‌کند. پایان جنگ نیز جز با ضربات تعیین کننده به رژیم به طوری که آنها نیاز به بازسازی بلندمدت داشته باشند، به نفع ما نیست.
ثانیاً چه در عرصه پدافند و چه آفند، ایران مانند لبنان نیست که یک گروهِ مقاومتِ تحتِ فشار باشد بلکه دفاع ملی وجود دارد.
ثالثاً ایران حتی سوریه هم نیست. زیرا نظام جمهوری اسلامی ولو با جنگ، شباهتی به نظام بعثیِ از درون پوسیده بشار ندارد.
🔻راه حل چیست؟
۱. بالطبع تحت شرایطی، جنگ فرسایشی شاید باعث شود تا ما نیز ضرباتی دریافت کنیم پس لازم است تا کفه هزینه علیه دشمن با ضربات تهاجمی تعیین کننده به رژیم و آمریکا سنگینی کند.
۲. بی شک انسجام، روحیه و حمایت اجتماعی شکل گرفته در کشور، بی‌سابقه یا کم سابقه است. به همین دلیل هم هست که آنها پالس پایان جنگ یا "ساخت ایران شکوهمند"! را می‌فرستند تا شاید اندکی از نفرت عمومی به دشمنان کاسته شود. این انسجام و حمایت باید تداوم یابد. راه تداوم آن نیز، بازتولید و به کارگیری آن در عرصه‌های مختلف است. تداوم آن برای "روز بعد" راهبردی است.
۳. از هم اکنون باید نقشه دشمن برای "روز بعد" برای جامعه تشریح شود. باید تبیین کرد که جنگ ادامه دارد، اگر اکنون به قالب نظامی درآمده، یقیناً پس از آن در قالب‌های سیاسی، اقتصادی و امنیتی تداوم خواهد یافت. اما حداقل نیمی از سرنوشت آن، در نتیجه جنگ فعلی روشن خواهد شد.
@Muhallel
۱. بزرگترین مزیت عملیات بشارت فتح، معتبر شدن تهدید بر کشورهای عربی است. اگر تاکنون رژیم به تاسیسات انرژی ما حمله نکرده، به دلیل فشارها بر اسرائیل به جهت ترس از پاسخ تلافی‌جویانه ایران بوده است. برخی تصور می‌کردند ایران به دلیل روابط حسنه با برخی کشورهای عربی، اقدامی علیه این کشورها انجام ندهد که با اقدام امروز این انگاره تضعیف شد.
@Muhallel
۲. تحلیل ایران همچنان این است که نتانیاهو علاقه دارد آمریکا را به درگیری مستقیم با ایران بکشاند تا خود از فشار ایجاد شده خارج شود. بنابراین در شرایط درگیری با رژیم، باز کردن جبهه دوم که هدف قرار دادن آن مستلزم زدنِ سایر کشورهاست، مضر است. بنابراین وضعیت هدف انتخابی، حجم حمله و اطلاع قبل از آن نشان می‌دهد اساساً تهران به دنبال عملیاتی نبود که پای آمریکا به صورت مستقیم به درگیری باز شود بلکه هدف، حفظ فشار بر رژیم صهیونی است زیرا یکی از دلایل ورود آمریکا، کاهش فشار بر رژیم بوده است.
@Muhallel