این روزها رژیم صهیونیستی و آمریکا تلاش دارند تا خلاء اطلاعاتی خود در یمن را جبران کنند. لذا علاوه بر تمرکز هواپیماهای جاسوسی و ماهواره‌ها، آنها تلاش دارند تا جاسوسی از طریق منابع انسانی را تقویت کنند. گفته شده یک هیئت موساد نیز از عدن بازدید کرده و آنها تلاش دارند از ظرفیت مزدوران سعودی و امارات استفاده کنند‌. همچنین خبرهای آشکار در خصوص آموزش لهجه یمنی توسط اسرائیلی‌های یمنی‌الاصل در آمان نیز منتشر شده است. آنها علاقه دارند تا مجدداً حملاتی ترتیب دهند که به نظر تفاوتی با پیشینیان نخواهد داشت. @Muhallel

جمع بندی راهبردی تحولات ۴۸ ساعت اخیر لبنان ● جلسه امروز کابینه لبنان دیگر تنها در صورتی اهمیت دارد که تصمیم دولت نواف سلام در تعیین ضرب الاجل زمانی به ارتش برای تصویب روند خلع سلاح، برگردد اگر سقف را بالاتر نبرند. ● موضع حزب الله مطابق بیانیه دیروز نسبت به این مصوبه، "گویی وجود ندارد" است. در صورت تلاش عملی جهت خلع سلاح نیز، گزینه های خروج از دولت، فشار در پارلمان و حتی توسل به خیابان بخشی از گزینه های مقاومت است. ● رژیم نیز وضعیت فوق را برای خود ایده آل می داند لذا بعید است مجددا در آینده نزدیک به لبنان حمله(به معنای تهاجم کامل) کند، بلکه بدون هیچ سقفی، به انجام ترور، بمباران و گسترش زمینی در لبنان ادامه خواهد داد. ● برای آمریکا نیز سوریه از اولویت بیشتری برخوردار است و فشارهای خود را در سطوح سیاسی و اقتصادی بر لبنان اِعمال می‌کند. ● همین تمایل آمریکا و اسرائیل به دوری از مدیریت مستقیم پرونده لبنان باعث تفویض تقریباً کامل آن به سعودی شده است. ● از سوی دیگر سناریوی وقوع جنگ داخلی در مقطع فعلی دور از انتظار است مگر تحت شرایط خاصی در مراحل آینده. اما گزینه رویارویی سخت خیابانی محتمل است. ● خطرناک‌ترین شاخص نیز آمادگی برخی احزاب مسلح مخالف حزب الله جهت سلاح کشیدن علیه آن، افزایش فعالیت گروه های افراطی در شمال لبنان و آمادگی برخی گروه‌ها در سوریه جهت ورود به لبنان. @Muhallel

در جلسه امروز کابینه، نه تنها تصمیم قبلی نواف سلام در ارائه جدول زمانی توسط ارتش برنگشت، که کابینه بدون حضور وزرای مقاومت، سند باراک را تصویب کرد! در پست بعدی، سندی که تام باراک به لبنان ارائه داد، ارسال می شود. قبلا گفتیم که اولین تاثیر این تصویب، تلاش برای مشروعیت زدایی از مقاومت است و باید دید آیا آنها جرئت ورود به مسیر خلع سلاح عملی را دارند یا خیر. نواف سلام و جوزف عون در پشت پرده پیام حسن نیت به حزب الله می فرستند اما در عمل باید پاسخگو و عمل کننده به خواسته های کسانی باشند که آنها را بر سر کار آورد. قبلا نیز گفتیم که بیش از هر کشوری، رد پای عربستان سعودی در این تصمیم کابینه لبنان برجسته است لذا باید موازنه با این کشور برقرار شود.

دلا دیشب چه می کردی تو در کوی حبیب من الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من خیال خود به شبگردی ، به زلفش دیدم و گفتم رقیب من چه می خواهی تو از جان حبیب من

نهیبی می زدم  با  دل  که  زلفت  را  نلرزاند ندانستم  که زلفت  هم ،  بلرزد  با  نهیب  من خوشم من با تب عشقت ، طبیب آمد جوابش کن حبیبم ، چشم  بیمار تو  بس  باشد  طبیب  من

در آن زلف چلیپایی که دلها خود صلیب اوست   نوازد  مریم  عذرا  به  لالایی  صلیب  خود   غروبی زاید از زلفت که دل باشد غریب آنجا   حبیبم  با غروبت  گو نیاز دارد غریب  من

عجب دارم که زلفت را پریشان می کنم از دور   به آه خود که آه  از این دل و آه  عجیب  من   نصیب از ظلمت هجران به جز حسرت نخواهد بود   حساب روشنی دارد دل حسرت نصیب من   من از صبر و شکیبم شهریارا شهره ی آفاق همه آفاق هم حیران از این صبر وشکیب من...

جمع بندی این تحلیل، متن ریپلای شده و چندین مورد دیگر، در تصویر فوق آمده است. راهکارها نیز وجود دارد که بخشی از آن در متن ریپلای شده بررسی شده است. @Muhallel

در خصوص مسئله قفقاز، بارها در همین فضا گفته شد که وضعیت به دلیل مواضع ایروان، پیچیده است و نباید همه چیز را در باکو خلاصه کرد‌؛ در واقع ما با دوطرفی مواجهیم که یکی در دامان اسرائیل و ترکیه و دیگری در دامان آمریکا است و شما باید حداکثر منافع راهبردی خود را تحصیل کنید، آن هم در زمانی که پرونده قفقاز وقتی گشوده می‌شود که تهران مشغول یک پرونده های دیگری است. اما باز هم تصوری کلاسیک وجود داشت که باز کردن زنگزور با لشکرکشی‌ علیف صورت می‌گیرد پس ما نیز می‌توانیم با ابزار نظامی مانع شویم که این خود تا حدی بازدارنده بود اما نهایتاً اینگونه شد. چرا اینگونه می‌شود و تجربه‌ای که حاصل می شود چیست؟ دلیل آن است که ما متوقف می‌شویم. ورود نظامی، تصرف نخجوان و ... گزینه های جدی‌ای است اما حریف با علم به طراحی ابتدایی ما، به آن بدل می‌زد تا ابزار ما را بی اثر کند پس باید به بدل او بدل زد و او هم مجددا همین کار را می کند و الی آخر. چه می توان کرد؟ راهکار سنتی مدنظر "منتظر بنشینیم و مترصد فرصتی باشیم" نیازمند آماده‌سازی ابزارهاست. اکنون تنها ابزارهای اطلاعاتی ما می توانند این مسئله را حل کنند. @Muhallel

ارتباطات میان تل آویو و دمشق در خصوص "مهار حزب‌الله" افزایش یافته است. آن‌ها در حال مطالعه طرحی هستند که در آن به پشتوانه رژیم و با حضور پررنگ‌ تروریست‌های تحت امر جولانی، بقاع را هدف قرار دهند زیرا دشمن عقیده دارد پس از جنوب لیتانی، بزرگترین پایگاه مقاومت در این نقطه قرار دارد. آن‌ها معتقدند جهت خلع سلاح حزب الله باید آن را به نقطه رویارویی کشانده تا در معرض ضربه قرار گیرد. همزمان در صحنه داخلی، علی رغم وعده‌های فرمانده ارتش، اصطکاک میان ارتش و مقاومت رو به تزاید است، جایی که شاهد ایجاد ممانعت در عبور و مرور رزمندگان حزب الله هستیم. مجموع این دو موضوع، نشان می دهد که حزب الله در آزمون دشواری قرار دارد زیرا ایجاد درگیری داخلی نیز به دلایل مختلفی چندان به نفع مقاومت هم نیست، هر چند شاید ناگزیر شود. پس راه خروج از بن بست فوق چیست؟ به نظر می‌رسد در حال حاضر راهکارهای عراق و لبنان، نه در این کشور که در خارج از آن است. تغییر در صحنه سوریه، نقطه‌ای است که تمام محاسبات جبهه غربی - عبری - عربی را برهم زده و ابتکار عمل را به مقاومت بازگردانده و پروژه خلع سلاح عراق و لبنان را نیز ابتر خواهد کرد‌، امری که دشمن نیز از آن می‌ترسد و به همین دلیل به دنبال سرعت دادن به روندهای جاری این پرونده است. @Muhallel

بزرگ ترین نکته جنگ ۱۲ روزه این بود که مسئله سلاح حزب الله، مقاومت عراق و غیره، کاملاً به روندهای امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران مرتبط است، بنابراین دیدگاه کسانی که می‌گویند این به ما ارتباطی ندارد و ما خودمان را قوی می کنیم محلی از اِعراب ندارد. همچنین این استدلال که ما صحبتی نکنیم تا متهم به دخالت در امور داخلی نشویم نیز بی معناست، فراموش نمی کنیم که با خبر ورود سردار قاسم سلیمانی به اربیل و دیدار با مسعود بارزانی، چگونه موضوع همه پرسی استقلال کردستان در سال ۱۳۹۶ لغو شد. اکنون نیز بدون شک سفر مقامی از جمهوری اسلامی ایران به لبنان و دیدارها خصوصاً با نبیه بری که اکنون می‌توان گفت پس از سیدحسن نصرالله نفر اصلی است که بسیاری از امورات منوط به اوست، یقیناً بی‌تاثیر نبوده و حداقل نقشی مشابه سفر مقامات در حین جنگ ۶۶ روزه خواهد داشت. @Muhallel