از داد و وداد آن همه گفتند و نکردند              یا رب چه قدر فاصله ی دست و زبان است خون می چکد از دیده درین کنج صبوری      ‌ این صبر که من می کنم افشردن جان است از راه مرو سایه که آن گوهر مقصود               گنجی ست که اندر قدم راهروان است