این روزها سطح نگرانی در لبنان بالا رفته است. از سویی، رفت و برگشت های برگه‌ای بین بیروت و واشینگتن فرسایشی و بی نتیجه شده؛ نه آمریکا از موضع جدول زمانی خلع سلاح حزب الله کوتاه می‌آید و نه لبنان حاضر به تسلیم کامل در این مرحله است، فشار بر ارتش لبنان برای بازرسی تسلیحات حزب الله و انهدام آنها به جای مصادره، افزایش یافته است. این باعث شده تا تحلیل‌هایی شکل بگیرد که همانند ایران و سوریه، این مذاکرات نیز یک فریب و تظاهر برای غافلگیری و تشدید انفجاری تنش توسط رژیم صهیونیستی است. از سوی دیگر، علی رغم گزارش های امن، ارتش و وزارت دفاع لبنان مبنی بر آرامش در مرزها و داخل، گزارشات معتبر مقاومت حاکی از افزایش تحرکات تروریست‌های وحشی خارجی جولانی در آن سوی مرز است، در گذر از ده‌ها تروریست داعشی اعزامی به طرابلس و بیروت. تا سه هفته آینده، تا پایان اکتبر و تا پایان سال میلادی، سه بازه زمانی است که تحولات لبنان را می‌توان در آن مرحله بندی کرد. @Muhallel

یکی از بهترین مصادیق این جمله که گفته می شود رژیم اکنون به دنبال خلع سلاح کل منطقه به نفع خود است همین فشار بر ارتش لبنان توسط آمریکا در قالب کمیته نظارت بر آتش بس است. در واقع آمریکا حتی اجازه نمی دهد که ارتش لبنان نیز تسلیحاتی مانند موشک ضدزره، پهپاد، راکت گراد و ... داشته باشد و ارتش را موظف کرده که باید همه آن ها را منهدم کند. این به این معناست که ارتش لبنان حداقل در جنوب لیتانی عملا یک نیروی کنترل شورش و مانند پلیس است. همین دستور کار در سوریه نیز وجود دارد جایی که رژیم می‌گوید هیچ سلاح سنگینی نباید در جنوب باشد. اکنون گفته می شود ارتش عراق برای کنترل بر آسمان خود قصد خرید سامانه پدافند هوایی دارد. اطمینان دارم که اگر قرار باشد این سامانه ها برای جنگنده های رژیم در آسمان سوریه و عراق مزاحم باشند، قبل از رژیم، این آمریکاست که اجازه استقرار یا استفاده از آن‌ها را نخواهد داد. دستور کار در کل منطقه یکسان است. @Muhallel

بررسی تحرکات دیپلماتیک پشت پرده پیرامون تحولات سوریه در روزهای گذشته مهم است. گفته می شود پیش از ارسال تسلیحات سنگین از سوی جولانی به سویدا که باعث ورود رژیم به عرصه شد، دمشق این موضوع را با ترکیه، یک کشور عربی و آمریکا در میان گذاشته و جمع بندی این کشورها مثبت بوده در حالی که اروپایی ها عقیده داشته اند این ورود باعث حمله اسرائیل خواهد شد. اخبار حاکی از آن است که پس از حملات رژیم، رهبر یک کشور عربی خلیج فارس عملاً «غافلگیر» شده و گفته «آمریکایی‌ها ما را فریب دادند». آنها سپس تلاش کردند با رایزنی سیاسی مانع از ورود گسترده زمینی رژیم به عمق خاک سوریه شوند! @Muhallel

در یمن، پس از غرق کردن دو کشتی ناقض تحریم‌ها، تحرکات آمریکا، ناتو و رژیم به شدت بالا رفت. ارزیابی‌ها حاکی از احتمال حمله به یمن بود اما به دلیل عدم حضور آمریکا و همچنین بی فایدگی حملات تکراری رژیم اتفاقی رخ نداد. آمریکایی ها نیز سپس کانال های دیپلماتیک را فعال کرده و به صنعا گفتند که ما توافق آتش بس را نقض نخواهیم کرد. آن ها حتی مجددا پیشنهادی را بر سر میز گذاشتند که در صورت توقف کامل حملات دریایی، آمریکا به رسمیت شناختن صنعا را بررسی می کند این قبلا به دلیل حمایت از غزه رد شده بود. در همین حین، رژیم به آمریکا فشار می آورد که حملاتش به یمن را از سر گرفته و مجدداً ائتلافی تشکیل دهد ولی کاخ سفید قبول نمی کند که دلیل آن نیز مشخص است. اکنون می توان دلیل نمایش سنتکام در توقیف یک لنج تسلیحات را درک کرد. وقتی در غزه توانایی تولید سلاح وجود دارد، صنایع دفاعی یمن در سطح بسیار بالاتری هستند و ما نیز جریان دائم کمک ها را حفظ کرده و می کنیم. آمریکایی‌ها فراموش نکنند آنچه پنهان است، بزرگ تر است. @Muhallel

اما قضیه اول جهان اسلام؛ غزه: قبلا گفته شد که اصلی ترین موضوع، نقشه های استقرار ارتش رژیم است. آن‌ها یک کریدور جدید ایجاد کرده بودند به نام محور موراگ. از موراگ به پایین نیز تبدیل به مدینه خیامیه یا شهرچادری بشردوستانه! رفح می‌شد که پلی بود برای اخراج دسته جمعی دستکم ۷۰۰ هزار فلسطینی به خارج. حماس این مسئله را رد کرد. با فشار آمریکا، رژیم یک نقشه اصلاح شده ارائه داد که عمق محور فیلادلفیا به موراگ از ۵ کیلومتر به ۲ کیلومتر کاهش یافت اما همزمان آن‌ها در یک اقدام مزورانه، از یک کریدور جدید به نام ماگن عوز رونمایی کردند که شرق و غرب خان یونس را جدا می‌کرد. هدف سیاسی این اقدام، افزایش کارت فشار بر حماس در مذاکرات بود اما در سطح راهبردی اما این استراتژی دائمی رژیم در فلسطین از قدیم است: جزیره‌سازی یعنی جداسازی و جزیره جزیره کردن نقاط مختلف فلسطینی و سرکوب راحت تر آن‌ها. به دلیل موارد اختلافی چشم انداز انعقاد توافق، متغیر است در ساعاتی خوش بینی و در ساعاتی بدبینی حاکم است. به جز انعقاد توافق، عدم فروپاشی آن در مرحله اجرا و عدم شروع مجدد جنگ پس از ۶۰ روز نقاط ابهام کلیدی در خصوص آینده این توافق است. @Muhallel

کریمان گرچه ستارالعیوبند گدایانی که محبوبند خوبند بکوب ای دل مشو نومید از این در بکوب ای دل هزاران بار دیگر دلا پیش آی تا داغت بگویم به گوشت قصه ای شیرین بگویم برون آیی اگر از حفره ی ناز به رویت می گشایم سفره ی راز

نمی دانم بگویم یا نگویم دلا بگذار تا حالا نگویم لطیفا رحمت آور من ضعیفم قوی تر از من است امشب حریفم شبی ترک محبت گفته بودم میان دره ی شب خفته بودم.. دلم در سینه قفلی بود محکم کلیدش بود در دریاچه ی غم

امیدم گرد امیدی نمی گشت شبم دنبال خورشیدی نمی گشت حبیبم قاصدی از پی فرستاد پیامی با بلوری می فرستاد که می دانم تو را شرم حضور است مشو نومید اینجا قصر نور است الا ای عاشق اندوهگینم نمی خواهم تو را غمگین ببینم

اگر آه تو از جنس نیاز است در باغ شهادت باز باز است نمی دانم که در سر این چه سوداست همین اندازه می دانم که زیباست خداوندا چه درد است این چه درد است که فولاد دلم را آب کرده است مرا ای دوست شرم بندگی کشت چه لطف است این مرا شرمندگی کشت

🔻 پیشرفت‌های صنعت هسته‌ای کشور در عرصه غنی‌سازی ادامه دارد. @Muhallel

از مهم‌ترین تاثیرات پیشروی زمینی رژیم در داخل سوریه، تسهیل طرح حمله به لبنان است. از پیش از عملیات زمینی قبلی، طرحی معروف در اراضی اشغالی بررسی می‌شد که در آن ارتش رژیم از جولان به سوریه ورود کرده و با پیشروی در مرز خود را به بقاع رسانده و همزمان از جنوب لبنان نیز پیشروی آغاز گردد‌. سقوط سوریه این طرح را برای دشمن تشهیل کرد و آن‌ها توانستند راهبردی‌ترین نقاط مانند ارتفاعات هرمون و جبل الشیخ را تصرف کنند. اکنون نیز محافل منطقه ای تاکید دارند که طرح جدید ارتش رژیم برای ورود به لبنان، حرکت از قنیطره و ریف غربی دمشق به بقاع غربی، راشیا و حاصبیا و از عرقوب به داخل لبنان است که همراه با تهاجمات هوایی جدید است. لازم به ذکر است که طرح فوق نیاز به نیروی انسانی زیادی دارد. لبنان لاجرم با یک نبرد جدید و بزرگ و تغییردهنده توازن‌ها روبرو خواهد شد. همچنین این پیشروی‌ها در بلندمدت، پیوست کریدور داوود هستند جایی که رژیم علاقه دارد ارتفاعات قلمون غربی را نیز به این کریدور متصل کند تا مانند یک U، ارتباط عراق و سوریه و لبنان و اردن قطع و گلوگاه‌های منطقه شامات در دست دشمن باشد. @Muhallel

راهبردی ترین ضربه ای که به حزب الله وارد آمد نه در دوره جبهه اِسناد از غزه و نه در طول جنگ که پس از جنگ بود یعنی سقوط سوریه که باعث انسداد سنتی‌ترین و مهم‌ترین مجرای تنفس مقاومت شد. چه بسا اگر خط امداد سوریه فعال بود، حزب الله با سرعتی خیره کننده خود را بازسازی کرده، هم به تعرضات رژیم پاسخ می‌داد و هم حمایت نظامی از غزه را به شکلی قوی‌تر پی می‌گرفت که مجموعا باعث حفظ ابتکار عمل در دست مقاومت می‌شد. ما از وضعیت فعلی کشور مسلمان سوریه خوشحال نیستیم اما هیچ کس نمی‌تواند نقش از دست دادن آن در روند تحولات بعدی را منکر شود. اکنون اما اتفاق جدیدی در حال رخ دادن است و حزب الله از کشورهای ثالث در حال بازسازی خود است؛ لذا یکی از دلایل به تکاپو افتادن مجدد آمریکا و رژیم برای افزایش فشار به لبنان و خلع سلاح حزب الله ولو سلاح های سنگین آن در مرحله اول که با عملیات‌های متعدد ترور، آن هم ترور اکثراً فعالین عرصه بازسازی پیوست شده، نوعی پیش‌دستی اولیه تحلیل می‌شود. @Muhallel