چنان دوستت دارم که ای کاش اینگونه دوستم داشتی!!...

آبی تر از آنم که بی رنگ بمیرم از شیشه نبودم که با سنگ بمیرم من آمده بودم که تا مرز رسیدن همراه تو به فرسنگ بمیرم یک جرأت پیدا شدن و شعر چکیدن بس بود که با آن غزل آهنگ بمیرم فرصت بده ای روح جنون تا غزل بعد در غیرت من نیست که در ننگ بمیرم تقصیر کسی نیست که اینگونه غریبم شاید که خدا خواست که دلتنگ بمیرم -شهید محمد عبدی

و آغوشت اندک جایی برای زیستن

،

شب، بوی غم میداد

بیمار اتاق ۳۴ فقط یه جمله رو هی تکرار میکرد : ولی تو قول داده بودی . !

پرنده‌ای آبـے در قلب من است ؛ که می‌خواهد بزند بیرون . . اما من به او‌ سخت می گیرم ! دودِ سیگار به خوردش می دهم . . - چارلز بوکوفسکی

-

- آوازِ سكوت است دلم، ترجمه‌اش كن !

خودَش اینجا بود فکرو دلش جایِ دیگر :)!

شبانه های مرا میشود سحر باشۍ ؟