اینجا بدون تو
دنیا دارد تمام میشود و من
دلم در سینهات شور میزند
سبز و آبیِ کبود
#گیسو
آبی تر از آنم که بی رنگ بمیرم
از شیشه نبودم که با سنگ بمیرم
من آمده بودم که تا مرز رسیدن
همراه تو به فرسنگ بمیرم
یک جرأت پیدا شدن و شعر چکیدن
بس بود که با آن غزل آهنگ بمیرم
فرصت بده ای روح جنون تا غزل بعد
در غیرت من نیست که در ننگ بمیرم
تقصیر کسی نیست که اینگونه غریبم
شاید که خدا خواست که دلتنگ بمیرم
-شهید محمد عبدی
پرندهای آبـے در قلب من است ؛
که میخواهد بزند بیرون . .
اما من به او سخت می گیرم !
دودِ سیگار به خوردش می دهم . .
- چارلز بوکوفسکی