برخی مطالب که طی سالهای گذشته درباره #طول_دوران_تحصیل در کانال قرار گرفته 👇

🔴 یکی از مشکلات اساسی طلاب در مسیر علمی، سه سال اول دوره تحصیل تا پیش از دروس فقه و اصول است. به نظر می رسد انرژی و نشاط طلاب، خصوصا دانشجویانی که طلبه می شوند به نحو اعجاب آوری در این بازه زمانی بر باد می رود. به زودی مطلبی در این زمینه خواهم نوشت. @ofoqemobin

🔰سه سال فرسایشی ابتدای تحصیل حوزه و راه حلی برای آن ⭕️ سید محمد هاشمی ✅ عموم جوانانی که به حوزه می آیند امید و آرزوهای بلندی دارند، به دنبال شکوه اسلامند، دنبال تحول در علوم انسانی، تحقق تمدن اسلامی، متخلق شدن و شبیه به آقای بهجت شدن و ... اما نظام آموزشی فعلی طلاب را در ابتدای ورود به حوزه و در زمانی که پر از شور و انرژی هستند به مدت سه سال با مجموعه ای از گزاره ها و کتب ادبی مواجه می کند؛ صرف، نحو مقدماتی، هدایه، صمدیه، سیوطی و مغنی (در برخی مدارس کتب دیگر) کتاب هایی هستند که آن جوان پرشورِ با انگیزه باید در طول سه سال با آن ها مواجه شود. به این تعداد اضافه کنید: شرح ابن عقیل و دسوقی، شافیه و ... را که برخی اساتید حکم وجوب بر مطالعه آن می کنند. ✅ استدلال محوری برای چنین برنامه آموزشی با این طول زمان، مقدمه بودن ادبیات در فهم دین و اجتهاد و توانایی ارتباط با متون عربی است. مقدمه ای که کاملا درست و منطقی به نظر می رسد. هیچ کس بدون فهم عمیق از ادبیات عرب نمی تواند دین شناس شود. اکتفا به ترجمه ها هم هر چند دقیق باشند در این مسیر ارزشی نخواهد داشت. ✅ اما این استدلال هرگز این روشِ خاص آموزشی با این طول زمان را ثابت نمی کند، عموم طلاب در این مسیر فرسایش شدیدی را تجربه می کنند، دستشان تا مدتها از معارف کوتاه می ماند، و حتی پس از چند سال تحصیل به هیچ وجه آمادگی هیچ گونه تبلیغ موثری که به درد وضع فعلی جامعه بخورد را پیدا نمی کنند. این اتفاق کم کم باعث ایجاد حسی بسیار خطرناک و بنیان بر افکن می شود و آن «حس ناکارآمدی» است. به نظر می رسد با فرضِ عدم امکان تغییر وضع فعلی آموزشی و با التزام به حفظِ کیفیت یادگیری ادبیات بتوان طراحی دیگری حداقل برای بخشی از طلاب توانمندتر ارائه کرد تا بر اساس آن کار ادبیات (با همین محتوای فعلی) به طور کامل طی #یک_سال به پایان برسد. بر این اساس یک طلبه می تواند با استفاده از تعطیلات پیش از ورود به حوزه و تعطیلات تابستانی سال اول کل این دوره رسمی را طی کند. ⭕️ مرحله اول: بر این اساس داوطلب ورود به حوزه می تواند در تابستانِ پیش از ورود به حوزه به فراگیری توامان صمدیه و هدایه بپردازد، این کار به راحتی با استاد یا با استفاده از جلسات صوتی برخی اساتید مانند مرحوم #مدرس_افغانی ممکن است. ⭕️مرحله دوم: در این مرحله، باید به سیوطی که محوری ترین و از جهاتی مشکل ترین کتاب در این سیر است پرداخت. به نظر می رسد کار سیوطی از مهرماه تا پایان اسفند می تواند به پایان برسد. (عرض کردم این برنامه برای کسانی است که بالاتر از حد متوسط هستند) ⭕️مرحله سوم: در بهار و تابستان نیز، دو بخش مغنی (مفردات و باب رابع) که به صورت رسمی تدریس می شود را می توان فراگرفت. دوره ۶ ماهه برای اینکار زمانی بسیار مناسب است. در این صورت می توان طی یک سال کار ادبیات را به پایان رساند. ✅اما مهمتر از آن مرحله تثبیت ادبیات است؛ یعنی به کار گرفتن ادبیات در تمامی متون عربی موجود و توانایی تجزیه و ترکیب کامل تمام متون ادبی مرسوم و تا حدود زیادی متن قرآن کریم. ⭕️ برای این مرحله به نظر می رسد هر فرد می تواند در کنار مباحثه دروسِ بعد از ادبیات تمام متن آن دروس را تجزیه و ترکیب کند، این اتفاق می تواند در المنطق مظفر، الموجز و اصول فقه و متن لمعه بیفتد. در کنار این کار لازم است یک طلبه به هیچ وجه با ترجمه کتابی که متن عربی آن موجود است کار نکند و فقط بر متون عربی متمرکز باشد. و برای مثال اگر در برنامه خود مطالعه المیزان را گنجانده است بخشی از متن این کتاب را نیز تجزیه و ترکیب کند. و به طور کلی تا پایان دوران تحصیل از هیچ کلمه ای که ترکیب نحوی ان مشخص نیست عبور نکند و همواره به کتب اصلی ادبیات مراجعه داشته باشد. ✏️ اما این نباید تنها برنامه یک طلبه در طول یک سال اول باشد به نظر می رسد، طلبه در سال اول باید کاملا بر کتاب «آشنایی با منطق» شهید مطهری تسلط پیدا کند و دوره اولیه آثار شهید مطهری را نیز کار کرده باشد و اجمالا با برخی متون روایی آشنایی ابتدایی حاصل کند و برخی نقاط از تفسیر المیزان را نیز خوانده باشد. برای این برنامه نیز یادداشت هایی خواهیم نوشت ان شاء الله 💥 مرحله بعد طراحی سال دوم، سوم و چهارم و پنجم تحصیل است که به نظر می رسد در طی آن کل 10 پایه را می توان به اتمام رساند، که پیرامون آن خواهیم نوشت. (البته به شرط داشتن حدود ۳۰۰ روز درسی در سال) پ.ن 1 : این برنامه پیش از این تجربه شده است و کاملا عملیاتی است گرچه ظاهر دشواری داشته باشد. پ.ن 2 : می دانم که برخی سرعت در سیر تحصیلی را مضر می دانند و حتی در صورت امکان به آن توصیه نمی کنند ان شاء الله در باب سرعت تحصیل هم خواهیم نوشت. پ.ن 3: در این نوشته درگیر مسائل مربوط به تحولِ حوزه و منازعات حول آن نمی شویم گرچه نکاتی هم در آن جا وجود دارد. #نقشه_راه_تحصیل #طلبه_تراز_انقلاب_اسلامی @ofoqemobin

🔥 #تحول مسیر نیست مقصد است ✏️ سید محمد هاشمی ⭕️یکی از اشکالات اساسی برخی جریان های فعلی تحولی که با نیت خوبی هم برای بسط گفتمان تحول در حوزه تلاش می کنند، از بین بردن انگیزه کار علمی فعلی در میان طلاب جوان تر است. ⭕️ وقتی تمام دروس فعلی حوزه از حیّز انتفاع ساقط شد و جایگزین مناسبی هم برای آن معرفی نشد نه شوقی برای دروس سابق باقی می ماند و نه راهی برای آینده باز می ماند. ⭕️ به نظرم طلاب جوان تر باید دقت کنند که تحول نهایی در حوزه، #مسیر نیست بلکه #مقصد است یعنی باید به آن رسید نه اینکه تصور کنیم این تحولِ فرضی راهی برای امروز ما می سازد. این عادتا محال است و آثاری که امروز به نام تحول منتشر می شوند نیز مویدی بر همین معنا هستند و ماندن به این آرزو آب در هاون کوبیدن است. ⭕️ به نظر می رسد تنها راهی که می شود پس از آن به تحول فکر کرد این است که: ✅ 1- ابتدا بتوان ترازهای لازم علمی و اجتماعی را در زمانی کوتاه در مسیر تحصیلی حوزه های علمیه به دست آورد. بین چهره های بزرگ تحولی حوزه همه ایشان حائز این رتبه بودند: #شیخ_انصاری در تاسیس نظام اصولیش این قوت را داشت، #علامه_طباطبایی برای باز کردن فضای حکمت متعالیه و تفسیر در حوزه علمیه قم کاملا چنین رتبه ای داشت، مرحوم #مظفر در نجف از فضلای بسیار مشهور و قطعی الاجتهاد بود، و همین شهرت و قوت باعث شد که حتی مرحوم آیت الله #بروجردی برای تحول در حوزه قم از ایشان تقاضای کمک کند، شهید #صدر نیز در نجف دارای قوت علمی و مقبولیت فضای علمی حوزه بود. شهید #مطهری نیز گرچه متاسفانه مطرود قم واقع شد ولی احدی سخنی در قوت فوق العاده علمی ایشان نداشت. طلاب جوان تر باید بدانند که ما نیاز به جمعی متشکل از مطهری و صدر و مظفر و ... داریم و راه آن همان راهی است که آن بزرگان پیمودند. ✅ 2- باید راهی یافت تا سریعتر بتوان دروس و مدارج فعلی حوزه علمیه را، هم به جهت محتوایی و هم به جهت رسمی طی کرد.در این صورت اشکال مشهورِ اتلاف عمر که برخی منتقدان سیستم آموزشی فعلی حوزه مطرح می کنند نیز (به فرض ورود اشکال) منتفی می شود. به نظر می رسد در یک دوره پنج ساله بتوان تا پایان کفایه و در دوره پنج ساله دیگری کار اساسی در درس خارج انجام را به پایان رساند و پس از آن تخصصی تر به مباحث مختلف در اندیشه اسلامی پرداخت. یعنی همان ده سالِ مشهورِ پیش از خارج می تواند تبدیل به 10 سال تا قریب به صاحب نظر شدن شود. ✅ 3- طلاب جوانترِ خواهان تحول و انقلابی می توانند از اکنون هسته های سخت علمی شکل دهند و گفتمان تحول را با افق های آن با هم به مباحثه بگذارند و جریان گفتمان سازی آن را در حوزه ها رونق بخشند. ✅ 4- در این مدت یک طلبه باید با ساختارهای اصلی اندیشه در غرب آشنا شود و اندیشه ی تحول خواهان اساسی در حوزه خصوصا مرحوم امام (ره) را مرور کاملی کند و فرا گیرد. ✅ 5- اگر کسی خواهانِ تحول آن هم در مسیر انقلاب اسلامی است هرگز نمی تواند در ایام تحصیل از فضای عمومی و واقعی کشور و جهان اسلام غایب باشد و صرفا تبدیل به نیرویی علمی شود به همین علت نیاز است در این ایام نقش آفرینی مشخصی (البته با اولویت کار علمی) در عرصه انقلاب داشته باشد. ⭕️ پیرامون چند موضوع دیگر در این باب باید نوشت تا روند این پروژه روشن تر شود: 1- معنای درست تحول 2- سیره تحولی تحول خواهانی که در بالا از ایشان اسم برده شد. 3- کیفیت سریعتر و با کیفت تر خواندن روال فعلی حوزه 4- نسبت علوم جدید و تمدن مدرن با اندیشه اسلامی و دخالت این عنصر در امر تحول @ofoqemobin

🕌 ده سالِ طلایی علامه طباطبایی ✏️ سید محمد هاشمی 🔺 علامه طباطبایی بی شک عالمی کم نظیر در دوران معاصر ما است . شاید بتوان گفت تاثیری که او و آثار و اندیشه هایش بر جریان فکری اسلامی گذاشته را از کمتر دانشمند دیگری می توان سراغ گرفت. 🔺اما پیرامون ایام تحصیل ایشان نکات جالبی وجود دارد. علامه طباطبایی متولد سال 1281 هجری شمسی در تبریز است. ایشان پس از تحصیل برخی مقدمات و حضور در مدرسه طالبیه تبریز راهی نجف می شود. 🔺 نکته جالب این است که مدت اقامت ایشان در نجف تنها ده سال از سال 1304 الی 1314 است. این دوران ده ساله مهمترین و جدی ترین دوران تحصیلی علامه طباطبایی است که در آن توانسته بیشترین توشه علمی را کسب کند. ایشان در سال 1314 به علت برخی مشکلات مالی که در خاطرات خود نیز نقل میکنند به تبریز بر می گردد و تا سال 1325 در آنجا می ماند. 🔺 سن او هنگام ورود به تبریز 33 سال است و او عملا در این سن به طور کامل فارغ التحصیل شده و علاوه بر اجتهاد مطلق در فقه و اصول و تفسیر و فلسفه، مبدع و نظریه پرداز است. یعنی یک مجتهد عادی نیست بلکه در همین سن نظریات بدیع او تکون پیدا کرده است. 🔺این را می توان از آثار بسیار ارزشمندی که ایشان در تبریز به رشته تحریر درآورده دریافت. جالب این که اگر کسی به دقت آثار دوره بعدی زندگی ایشان - یعنی حضور در قم - را پیگیری کند به روشنی خواهد یافت که مبانی اساسی ایشان ذره ای تغییر نکرده و آثار و بیانات وی در دهه ششم و هفتم زندگی همان چیزی است که در جوانی و حدود سی سالگی به آن معتقد بوده است. 🔺همه این مطالب اهمیت دوره #ده_ساله تحصیل ایشان در #نجف را روشن می کند. سوال اساسی این است که حوزه علمیه با چه ساختار و سازه ای می تواند چنین طلبه ای را به صورت انبوه پرورش دهد؟ چگونه می شود یک فرد را در حوزه های مختلف علمی و عملی بدون افتادن در ورطه ی باطل امروزین تخصص گرایی (به معنای غلطش) به این مرتبه رساند؟ 🔺این سوالی است که جای تحقیق بسیار دارد و البته راه برای تحقیق آن باز است. 🔺به نظرم بدترین پاسخ این است که توفیق علامه طباطبایی را تنها به نبوغ و استعداد ایشان پیوند بزنیم و از پاسخ صریح و صحیح فرار کنیم. 🔺حوزه های علمیه راهی جز #کوتاه_کردن_زمان_تحصیل با حفظ کیفیت و توجه به وضعیت امروز ندارند در غیر این صورت مساله تحول و تولید علم و حتی تراث سنتی حوزه در دور باطلی در خطر جدی قرار خواهد گرفت. ☀️ تمام انچه گفته شد پیرامون اخوی ایشان مرحوم #سید_محمد_حسن_الهی نیز صادق است. @ofoqemobin

الله یرحمه و یسکنه فسیح جناته ...

📹تشرف آیت الله العظمی جوادی آملی به حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین سلام الله علیه السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللّٰهِ فِي أَرْضِهِ، وَحُجَّتَهُ عَلَىٰ عِبادِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ، أَشْهَدُ أَنَّكَ جاهَدْتَ فِي اللّٰهِ حَقَّ جِهادِهِ، وَعَمِلْتَ بِكِتابِهِ، وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِيِّهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی

یکی از وجوه نقش آفرینی حوزه در عرصه های جدید عبور از التقاط ها و خودداری از دل بستن به برخی ایده های جدید، به دلیل شباهت هایی به ایده های اصیل اسلام است. تجربه فاجعه بار دلبستگی به نظریات اقتصادی «چپ» به دلیل توهم تحقق «عدالت» از طریق آن هنوز به صورتی جدی گریبان ما را گرفته و خسارات بزرگی را تئوریره کرده است در حالیکه رهبر انقلاب حتی پیش از دوران رهبری عمیقا با این مشی مخالف بوده و هست.