رقیه‌جان! ای اسوهٔ صبر و عشق و وفا! روضه‌ات را زیاد شنیده‌ایم؛ گاهی اگر بخت یارمان بوده، پای آن گریه هم کرده‌ایم؛ اما آن‌قدر مصیبتت سنگین است که هیچ درکی از واقعیت آن نداریم. فقط وقتی دختر شهیدی را می‌بینیم که برای پدرش گریه می‌کند، احساس می‌کنیم شعله‌ای از آتش غم تو به جانمان افتاده ... ای نازدانهٔ ارباب! تو را به لحظه‌های عاشقی‌ات در خرابه‌های شام قسم می‌دهیم که این دردانه‌های دلتنگ دیدار را دریاب! ای پیشوای پاکباخته‌های پریشان‌حال! این روزها، در جای‌جای این کرۀ خاکی، از این فرشته‌های پرشکسته فراوانند. در غزه، در لبنان، در سوریه، در عراق، در یمن و ... در ایران. خودت به فریادشان برس! اصلا بیا و همۀ فرزندان این سرزمین، همۀ دختران و پسرانمان را بیمه کن! راستی! ما هم دلتنگیم؛ ما هم خسته‌ایم؛ ما هم بغض داریم. اگر می‌شود ما را هم ببین! درست است که خطاکاریم؛ اما عبدیم؛ عبد خطاکار؛ عبد فراری. بیا و ما را هم به پدرت، به پدرمان ـ اباعبدالله ـ برسان! تو آن‌قدر برای پدر عزیز بودی که با سر به دیدنت آمد. ما اما هیچیم؛ از هیچ هم کمتر. توقعی نداریم. همین که اجازه دهد برایش سر بدهیم، از سرمان هم زیاد است. الغرض، این بغض‌ها و اشک‌های دختر شهید، هم جان‌سوز است و هم خانمان‌سوز! چقدر نادان و بدبختند کسانی‌که به این گریه‌ها می‌خندند. و سیعلم الذین ظلموا أی منقلب ینقلبون ... 🌻 @Smh_Doaei

🎙 حاج محمدرضا بذری 📍 حسینیهٔ امام خمینی 🔖 مراسم بزرگداشت شهدای جنگ دوازده‌روزه 🔰 ماجرای بی‌تابی دختر سردار شهید پوررجبی و خواب عجیبی که دید ... 😭 🌻 @Smh_Doaei

🔰 عاشورای ۱۴۴۷؛ امروزین و نمادین عاشورای امسال، سرشار از معاصرت و لبریز از نمادهای افق‌گشا و الهام‌بخش بود. توضیح مطلب این‌که: هرچند عاشوراء در ذات خود، حادثه‌ای زنده، رونده، پویا و ماناست، اما به‌فعلیت‌رسیدن، به‌چشم‌آمدن و فراگیرشدن این ویژگی‌ها، نیازمند مقدمات و اقداماتی است که همیشه وجود ندارند. در عاشورای سال جاری، به‌خاطر وقوع جنگ با رژیم صهیونیستی و آمریکا، بسیاری از مردم، امتداد عاشورا در افق تاریخ را به چشم خود دیدند، معنای «کل یوم عاشوراء و کل ارض کربلاء» را فهمیدند، شمر زمان را شناختند، اهمیت توجه به او را دریافتند و دانستند که هیئت امام‌حسین علیه‌السلام نمی‌تواند سکولار باشد. در این عاشوراء، هویت حسینیِ انقلاب خمینی، حقانیت نظام اسلامی، اهمیت ولایت ولی الهی، ضرورت پاسداری از حرم جمهوری اسلامی و معنای اسلام سیاسی، بیش از پیش آشکار شد. در این عاشوراء، جایگاه مردم در حکمرانی دینی، اهمیت ارتباط با افکار عمومی و ضرورت توجه همزمان به قدرت سخت و نرم، برایمان آفتابی شد. در این عاشوراء، بخش‌های مهمی از تاریخ صدر اسلام را زندگی کردیم؛ توانستیم امدادهای غیبی را تجربه کنیم و صدق وعده‌های الهی را ببینیم؛ معلوم شد «خون بر شمشیر پیروز است» یعنی چه؛ گفتمان جهاد و استشهاد در راه خدا، چند پله بالاتر رفت؛ و فرهنگ «بذل مهجه» گُل کرد. عاشورای امسال، حتی روضه‌ها را هم بهتر فهمیدیم؛ چون تجربه‌های زیسته‌ای داشتیم که ما را به واقعیت این روضه‌ها نزدیک‌تر می‌کردند. عاشورای امسال کمی بیشتر فهمیدیم این‌که طفل شیرخوار، دختر خردسال، پسر نوجوان و مردان میانسال و کهنسال را باهم در راه خدا بدهی یعنی چه. عاشورای امسال کمی بهتر حس غربت و مظلومیت را درک کردیم. عاشورای امسال جلوه‌ای از این‌که علمدارت برود و کمرت بشکند، اما برای خدا بایستی و تسلیم نشوی را به چشم دیدیم. عاشورای امسال این‌که زخم‌زبان بشنوی، این‌که به اشکت بخندند و این‌که مجبور باشی سکوت کنی و به راهت ادامه بدهی را خودمان تجربه کردیم. خلاصه این‌که: عاشورای امسال، به‌شدت امروزین و نمادین بود. و البته این ویژگی مهم، در شب عاشورای ۱۴۴۷، به نقطهٔ اوج خود رسید؛ همان شب آفتابی؛ همان شبی که شمس جمال رهبر انقلاب درخشید و خناسان خفاش‌صفت را تار و مار کرد؛ همان شبی که برق نگاه پور حیدر، کاخ کاغذی تبلیغات دشمن را به آتش کشید؛ همان شبی که زادهٔ زهرا با چند دقیقه حضور، بسیاری از معادله‌ها و موازنه‌ها را تغییر داد؛ همان شبی که شجاعت و حکمت فرمانده، شعار «هیهات منّا الذلة» را معنا کرد؛ همان شبی که دشمن، با همهٔ دبدبه و کبکبه‌اش تحقیر شد؛ همان شبی که نسیم دل‌انگیز شور و شوق و نشاط، دل تفتیده مؤمنان را خنک کرد؛ همان شبی که دشمن در آتش ترس و یأس سوخت؛ همان شبی که اهل ایمان، ماهیت و اهمیت ولایت را بهتر فهمیدند؛ همان شبی که آیةالله خامنه‌ای با حال خوب خود، با چهرهٔ شاداب خود، با نگاه مطمئن خود، با لبخند ملیح خود و با زبان بدن روحانی و ماورائی خود، شاهکار جدیدی خلق کرد؛ همان شبی که با مجلس روضه‌اش، روضهٔ تراز انقلاب اسلامی معنا شد؛ همان شبی که نه فقط محتوای روضه، بلکه حتی کاراکترها، دکور، میزانسن و اتمسفر روضه هم سیاسی بود؛ همان شبی که سجدهٔ شکر داشت؛ همان شب عاشوراء که از همیشه عاشورائی‌تر بود و در تاریخ ثبت شد. و حرف آخر این‌که: در عاشورای ۱۴۴۷، شاید بهتر از همیشۀ تاریخ، اهمیت «روایت» و «تبیین» را فهمیدیم و به ارزش کار حضرت سجاد علیه‌السلام و زینب کبری سلام‌الله‌علیها پی بردیم. در این عاشوراء خوب دانستیم که چرا اولویت با تبلیغ است و چرا نمی‌توان جنگ شناختی را نادیده گرفت. راستی! چیزی به اربعین نمانده. اگر توفیق جهاد نظامی نداشتیم، امکان «جهاد تبیین» که هست. پس بسم الله ... 🌻 @Smh_Doaei

یکی از مهم‌ترین جلوه‌های نمادین‌بودن و امروزین‌بودن عاشورای ۱۴۴۷، ماجرای نوحۀ #ای_ایران حاج محمود کریمی بود: ۱. جملۀ طلائی «ای ایران بخوان!» ـ که به نماد تبلیغاتی و رسانه‌ای جبهۀ انقلاب تبدیل شد ـ بار دیگر عقیدۀ اجتماعی و سلیقۀ فرهنگی رهبر انقلاب را نشان داد: ▪️ همان‌که پیش از این نیز بارها و بارها نشان داده شده بود، اما خیلی‌ها به آن توجه نداشتند؛ ▪️ همان دیدگاه دیرپا و معرفت نوآورانه‌ای که بدخواهان، غرض‌ورزانه آن را به‌عنوان چرخش یا عقب‌نشینی حاکمیت معرفی کردند و با سوءاستفاده از غافلی و کاهلی دوستان، خواستند آن را مصادره به مطلوب کنند؛ ▪️ همان نظریۀ عمیق، اصیل و در عین حال، روزآمد و کارآمدی که سال‌هاست بر زخم کهنۀ دوگانه‌سازی از «اسلام/ایران» و «امت/ملت» مرهم گذاشته است؛ ▪️ همان انگاره‌ای که نباید آن را به‌عنوان یک «تاکتیک» یا «حکم ثانوی» تحلیل کرد، بلکه باید به‌مثابۀ یک «راهبرد بنیادین» و «پیش‌فرض مبنایی» به آن نگریست؛ ▪️ همان پارادایمی که فقط با درک آن می‌توان معنای واقعی و درست مواردی مثل پاسداشت زبان فارسی، تکریم نوروز و تمجید از فردوسی یا تأکید بر وصف ایرانی ـ علاوه بر اسلامی ـ برای الگوی پیشرفت را فهم کرد؛ ▪️ همان چارچوب توصیفی و هنجاری که زیرساخت پروژۀ «ایران قوی» است؛ ▪️ و همان پدیده‌ای که بدون‌شک یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های ماهوی مکتب انقلاب است که البته شناخت درست و دقیق آن، به این سادگی‌ها ممکن نیست. «ای ایران بخوان!» نه فقط خطاب به حاج محمود کریمی، بلکه خطاب به همۀ کسانی بود که می‌خواهند عضوی از جبهۀ فکری و فرهنگی انقلاب اسلامی باشند. همه باید «ای ایران» بخوانیم؛ البته «ای ایران» با قرائت رهبر انقلاب که هم با قرائت ناسیونالیست‌های باستان‌گرای اسلام‌ستیز فرق دارد، هم با تلقی منفی یا خنثای بعضی از اسلام‌گرایان غافل از تبدّل موضوع بحث متفاوت است. «ای ایران بخوان!» یعنی: ▪️ جمهوری اسلامی ایران حرم است؛ ▪️ یعنی: ایران شیعه‌خانۀ ماست؛ ▪️ و یعنی: پروردگار همۀ آسمان‌ها و زمین‌ها و خدای همۀ شعوب و قبائل، برای جغرافیای ایران و برای مردانی از سرزمین پارس و از قوم سلمان، در آخرالزمان تاریخ، نقش ویژه‌ای تعریف کرده است. ۲. با «ای ایران»خواندن حاج محمود کریمی در مراسم شب عاشورای حسینیۀ امام خمینی، تعریف عینی، کاربردی و افق‌گشایی از «هیئت تراز انقلاب اسلامی» ارائه شد. بر اساس این تعریف: ▪️ هیئت امام حسین علیه‌السلام نمی‌تواند و نباید سکولار باشد. ▪️ مجلس روضۀ سیدالشهداء سلام‌الله‌علیه نمی‌تواند و نباید بریدۀ از جامعه و نیازهای جامعه باشد. ▪️ در شعرها و حتی نوحه‌های حسینی، می‌توان ـ بلکه باید ـ به همۀ اجزاء منظومۀ مکتب حسینی در امتداد زمان و مکان پرداخت؛ و این پرداختن، هیچ منافاتی با حرمت و قدسیّت بالذّات هستۀ این منظومه ندارد. ۳. این‌که در احساسی‌ترین و حماسی‌ترین شب سال، در میانۀ یک جنگ وجودی تمام‌عیار با خبیث‌ترین دشمنان، در حساس‌ترین شرائط کشور، در یکی از مهم‌ترین محافل نظام اسلامی و در اولین حضور علنی و عمومی رهبر انقلاب بعد از یک‌دوره غیبت، یک مداح و مرثیه‌خوان، مخاطب خاص فرماندۀ کل قوا قرار می‌گیرد و با تدبیر ایشان، در مقیاسی وسیع دیده می‌شود، یعنی: ▪️ اولویت با تبلیغ است؛ ▪️ چالش اصلی امروز در دنیا، چالش رسانه‌ای است؛ ▪️ رسانه از موشک، پهپاد، هواپیما و ابزارهای جنگی تأثیر بیشتری دارد؛ ▪️ مداح اهل‌بیت یکی از افسران عرصۀ جهاد تبیین است؛ ▪️ شعر و نوحه یک رسانۀ اصیل و در عین حال امروزی است؛ ▪️ و هیئت یکی از قوی‌ترین، کارآمدترین، اثرگذارترین و عمومی‌ترین سکوهای تبلیغی ماست. و اما در آخر: حاج محمود کریمی توانست میوۀ اخلاص و خلاقیتش را طوری بچیند که رضایت و امضاء نائب امام زمان ارواحنا فداه را به دنبال داشته باشد. حاج محمود کریمی نشان داد اگر حکومت، حکومت الهی باشد، عنوان «مداح حکومتی»، نه باعث شرمساری، بلکه مایۀ افتخار است. حاج محمود کریمی در یکی از مهم‌ترین و مقدس‌ترین جنگ‌های تاریخ، نقش مهمی ایفاء کرد. خوشا به حالش! ان‌شاءالله این ذخیرۀ ارزشمند تا آخر برایش بماند؛ و ای کاش ما هم این توفیق را داشته باشیم که به کار خدا، دین خدا و اولیاء خدا بیاییم ... پ.ن: این‌که شب عاشوراء، وسط جنگ، به‌عنوان رهبر مملکت، در اولین حضور علنی خود بعد از تهدیدهای سنگین دشمن، به مداح جلسه که اصلا آمده برای خواندن، بگویند: «اگر خسته نمیشی بخون»، اگر اوج لطافت نیست پس چیست؟ 🌻 @Smh_Doaei

📣 در همین رابطه، حتما مستند تلویزیونی «آقای ایرانی» که امروز پخش شد را ببینید: 🌐 https://telewebion.com/live/irinn?e=0x14086899 🌻 @Smh_Doaei

💔 یک‌سال ... گذشت. ایام هجر را گذراندیم و زنده‌ایم ما را به سخت‌جانی خود این گمان نبود #شب_جمعه #جانفدا 🌻 @Smh_Doaei

🔰 و قلّه‌ای که در همین نزدیکی است ... ▪️ نگاهی گذرا به کلان‌روایتِ پساجنگیِ رهبر حکیم انقلاب سخنرانی هشت‌دقیقه‌ای رهبر حکیم و شجاع انقلاب در مراسم بزرگداشت شهدای جنگ اخیر، در واقع تکمله‌ای بود بر هفت تکلیف راهبردی که در پیام اخیرشان تعیین کرده بودند. در این هشت دقیقه و آن هفت تکلیف، نکات مهم فراوانی وجود دارند؛ اما شاید سه نکته، مهم‌تر باشند: ۱. جنگ اخیر، تهدیدی بود که به لطف خدا و با همت مجاهدان راه حق، به فرصت تبدیل شد: ▪️ این جنگ، به‌خاطر این تلقی که جمهوری اسلامی ضعیف شده و می‌توان کارش را یکسره کرد شروع شد؛ اما واقعیت میدان نشان داد که ایران عزیز در اوج قدرت است. ▪️ این جنگ، ترور شخص و شخصیت رهبر انقلاب را هدف‌گذاری کرده بود؛ اما به افزایش محبوبیت و تثبیت جایگاه ایشان منتهی شد. ▪️ این جنگ، حذف زنجیره‌ای از شخصیت‌های برجسته و زمین‌گیر کردن نظام اسلامی را دنبال می‌کرد؛ اما بازتعریف ساختارها، گردش مدیریتی و جریان خونی تازه در رگ‌های سیستم را باعث شد. ▪️ این جنگ، در پی دامن‌زدن به حاکمیت دوگانه بود؛ اما همهٔ ارکان نظام را به وحدت حول محور رهبری کشاند. ▪️ این جنگ، می‌خواست میدان و دیپلماسی را به تضاد برساند؛ اما هماهنگی این دو ساحت را باعث شد. ▪️ این جنگ، با هدف ایجاد تقابل بین مردم و حاکمیت شروع شد؛ اما نتیجه‌ای جز تقویت انسجام اجتماعی و وحدت ملی نداشت. ▪️ این جنگ، برای تضعیف جایگاه ایران در فضای بین‌الملل طراحی شده بود، اما اثبات حقانیت و افزایش محبوبیت جمهوری اسلامی را به دنبال داشت. ۲. نباید اجازه داد که گرد و غبار جنگ نظامی، هیجان‌های امنیتی و جنجال‌های رسانه‌ای، جلوی دیدن عرصهٔ اصلی تقابل را بگیرند. اگر ریشهٔ همهٔ دشمنی‌ها و هجمه‌ها، توانمندی‌ها و نوآوری‌های جمهوری اسلامی در دو عرصهٔ «دین» و «دانش» است و اگر این سخن نو و نرم‌افزار نوین جمهوری اسلامی است که استکبار جهانی را به تقابل با آن کشانده، پس برای پیروزی در این نبرد باید: ▪️ به فراتر از روزمرگی‌های خبری و خدماتی بیندیشیم؛ ▪️ بر بازسازی و ارتقاء زیرساخت‌های فکری و فرهنگی خود تمرکز کنیم؛ ▪️ برای تقویت، توسعه و تعمیق دانش‌های دینی، انسانی و فنی خود بکوشیم؛ ▪️ پیوند حوزه و دانشگاه، به‌عنوان مهم‌ترین بستر تقویت دین و دانش را جدی بگیریم؛ ▪️ راهبرد «شکستن هیمنهٔ نرم‌افزاری آمریکا» را همواره مد نظر داشته باشیم؛ ▪️ آرمان «ایجاد تمدن نوین اسلامی» را تحت هیچ شرائطی از یاد نبریم؛ ▪️ و همواره به اتحاد و انسجام زیر سایهٔ اسلام و قرآن اولویت بدهیم. ۳. علی‌رغم همۀ طعنه‌ها و طفره‌ها، بدون‌شک نزدیک قله‌ایم؛ چون: ▪️ یک‌تنه در مقابل آمریکا و رژیم صهیونیستی ایستادیم و آن‌ها را بدون آن‌که به اهدافشان برسند مجبور به عقب‌نشینی کردیم. ▪️ هرجای اسرائیل را که خواستیم زدیم. ▪️ آن‌قدر بنیه داشتیم که زیر آوار جنگ دوازده‌روزه نماندیم و دوباره سر برافراشتیم. ▪️ به‌سرعت، بخش قابل‌توجهی از آسیب‌های آفندی و پدافندی خود را برطرف کردیم. ▪️ طوری آماده‌ایم که اگر دوباره جنگی شروع شود، تومار دشمن را در هم خواهیم پیچید. ▪️ هم در عرصۀ نظامی و هم در ساحت دیپلماسی، دستمان پُر است. ▪️ و به کوری دشمن خواهیم توانست ایران عزیز را به اوج افتخار رسانده و جایگاه متعالی جمهوری اسلامی در نظم نوین جهانی را تضمین کنیم. پ.ن: فدای آن عزیز حکیم و دلیری که در اوج تهدیدها، باز هم در عرصه حاضر شد، مثل کوه ایستاد، به‌مثابۀ یک فرماندۀ هوشیار و سوار بر کار، مختصر و مفید حرف زد، به دوستان قوت قلب داد و دشمن را تحقیر کرد. 🌻 @Smh_Doaei

🔰 نظریهٔ نامحبوب! 💠 می‌دونم سخته و خیلی‌ها براشون قابل‌قبول نیست؛ خودم هم خیلی اهلش نیستم. 📿 اما طبق تعلیم دین و اولیاء الهی، یکی از وظائف ما در وقت مواجهه با مشکلات، توجه به نعمت‌‎های خدا و شکر داشته‌هاست؛ توجه و شکری که اگر نباشند، «صبر جمیل» شکل پیدا نمی‌کنه و زمینۀ لازم برای رشد فردی و جمعی فراهم نمیشه. 💖 اساسا این‌که انسان «فی السّراء و الضّراء» و «فی الشّدّة و الرّخاء» به یاد خدا، تسلیم امر خدا و راضی به رضای خدا باشه، یکی از مهم‌ترین آداب بندگیه. 🕯 این روزها، وقتی برق میره و به‌طور طبیعی خُلقمون تنگ میشه، شاید فرصت خوبی باشه برای تمرین این ادب مهم که البته نفعش هم به خودمون میرسه. ⚖️ البته ناگفته پیداست که این حرف‌ها، هیچ منافاتی با پذیرش ناکارآمدی‌های اجرائی و ضرورت تلاش برای جبران اونا نداره. به عبارت دیگه هیچ عذری از هیچ مسئولی بابت کوتاهی در تأمین نیازهای مردم پذیرفته نیست. ❇️ نکتۀ مهم: همون‌طور که مثلا نباید به‌خاطر یک‌سری توصیه‌های اخلاقیِ فردی، از قبیلِ «با دوستان مروت، با دشمنان مدارا»، از جدّیّت، مقاومت، شدّت و مجاهدت در برابر دشمنان دینی و سیاسی ـ خصوصا در مقیاس بین‌الملل ـ غفلت کرد، این رو هم باید توجه داشت که به‌خاطر بعضی از وظائف اجتماعی، مثل مطالبه‌گری‌های حداکثری در مواجهه با خلأها و خرابی‌های اجرائی و تلاش برای تأمین بهترین‌ها، نباید از لزوم اکتفاء به حداقل‌ها، قناعت به داشته‌ها، پرهیز از عافیت‌طلبی‌ها و رفاه‌زدگی‌های فردی و تلاش برای سازگارشدن با سخت‌ترین شرائط غافل شد؛ و اساسا کسانی می‌تونند در عمل به اون وظائف اجتماعی موفق باشند که اهل توجه به این وظائف فردی‌اند. 🔰 و اما چند پیشنهاد برای شکرگزاری در مصیبت بی‌برقی: 🙏 خدا رو شکر که زنده‌ایم و هنوز فرصت حیات داریم. 🙏 خدا رو شکر که می‌تونیم گرما رو تحمل کنیم. 🙏 خدا رو شکر که بخش‌های زیادی از کشور ما به گرمی عراق و عربستان نیست. 🙏 خدا رو شکر که بسیاری از ما، تو خونۀ خودمون گرما می‌خوریم و بی‌خانمان نیستیم. 🙏 خدا رو شکر که علاوه بر بی‌برقی، گرسنگی و تشنگی نداریم. 🙏 خدا رو شکر که مشکل بی‌برقی‌مون لاینحل نیست و میشه به مرور زمان برطرفش کرد. 🙏 خدا رو شکر که سال‌ها از نعمت برق ارزان و نامحدود بهره‌مند بودیم. 🙏 خدا رو شکر که در اکثر موارد فقط دو ساعت برق میره. 🙏 خدا رو شکر که فقط برق میره؛ اما در قریب به اتفاق شهرها آب و گاز هست. 🙏 خدا رو شکر که وقتی برق میاد کولری داریم که بتونیم روشنش کنیم و خنک بشیم. 🙏 خدا رو شکر که وقتی برق میره فرصت پیدا می‌کنیم که از زندگی تکنولوژی‌زده فاصله بگیریم. 🙏 خدا رو شکر که به‌خاطر بی‌برقی، می‌تونیم کمی حال و روز بندگان محروم و مستضعف خدا رو درک کنیم. 🙏 خدا رو شکر که می‌تونیم از فرصت بی‌برقی استفاده کنیم و کمی به خودمون ریاضت بدیم. 🙏 خدا رو شکر که می‌تونیم کم‌کم خودمون رو از عادت به راحتی و بی‌طاقتی نجات بدیم. 🙏 خدا رو شکر که می‌تونیم کم‌کم خودمون رو آماده کنیم برای سختی‌های احتمالی آخرالزمانی. 🙏 خدا رو شکر که بالاجبار جلوی مصرف بی‌رویۀ بعضی‌ها گرفته میشه. 🙏 خدا رو شکر که با وجود همۀ مشکلات، سلامت و امنیت هست. 🙏 خدا رو شکر که وضعمون از بسیاری از کشورهای منطقه بهتره. 🙏 خدا رو شکر که وقتی برق میره به یاد مشکلات کشور می‌افتیم و دغدغۀ جامعه رو پیدا می‌کنیم. 🙏 خدا رو شکر که وقتی مشکلات رو می‌بینیم یادمون میاد که برای مسئولان کارآمد و خدمتگزار دعا کنیم. 🙏 خدا رو شکر که می‌تونیم با رفتن برق، به بعضی از نعمت‌هایی که داشتیم و داریم پی ببریم. 🙏 و خدا رو شکر که می‌تونیم خدا رو شکر کنیم. ❌ ممکنه خیلی‌ها پوزخند بزنند یا حتی لجشون بگیره. 🤔 شاید حق دارند؛ شاید هم نه. 💬 نظر شما چیه؟ 🌻 @Smh_Doaei

🔰 فرصتی برای واقع‌بینی ▪️ مروری بر واقعیت‎های تأمین و مصرف انرژی در دنیا 😔 در این‌که علی‌رغم همهٔ تلاش‌ها، هنوز نتوانسته‌ایم الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت را عملیاتی کرده و کشور را آن‌گونه‌ای که باید و شاید بسازیم شکی نیست. ⚠️ این‌که بخش‌هایی از بدنهٔ مدیریتی و اجرائی کشور دچار ناکارآمدی، کم‌کاری و حتی خرابکاری هست را هم نمی‌توان انکار کرد. 🔅 اما در کنار توجه به این واقعیت‌های تلخ داخلی، اطلاع از واقعیت جاری در دیگر کشورهای دنیا هم ضروری است. 🔌 مثلا اگر مدتی است که برق برخی از شهرهای کشورمان، روزانه دو ساعت یا بیشتر قطع می‌شود، باید بدانیم که: 🌐 در بسیاری از کشورهای جهان، عوامل مختلفی مانند: ▪️ کمبود منابع طبیعی ▪️ ضعف زیرساخت‌ها ▪️ نابسامانی‌های مدیریتی ▪️ مشکلات مزمن اقتصادی ▪️ بحران‌های ژئوپلیتیک ▪️ خشکسالی ▪️ و تحریم خارجی باعث شده‌اند که مردم آن کشورها با محدودیت‌های فراوانی مواجه باشند: هند (برخی از ایالت‌ها) ⚠️ مشکل: کمبود زغال‌سنگ، خشکسالی، افزایش تقاضا در تابستان 🔺 نتیجه: سهمیه‌بندی برق، اولویت‌دادن به صنایع و مراکز حساس پاکستان ⚠️ مشکل: بدهی‌های سنگین، ضعف زیرساخت، بحران سوخت 🔺 نتیجه: قطع مکرر برق حتی در کلان‌شهرها لبنان ⚠️ مشکل: فروپاشی اقتصادی، نابسامانی ساختاری، وابستگی به واردات سوخت 🔺 نتیجه: قطع مکرر برق، استفادۀ گسترده از ژنراتورهای خصوصی عراق ⚠️ مشکل: تقاضای بالا، فرسودگی شبکه، فساد ساختاری، کمبود گاز 🔺 نتیجه: قطعی‌های روزانه برق، وابستگی به واردات برق و گاز زیمبابوه ⚠️ مشکل: کمبود منابع مالی، زیرساخت‌های فرسوده، خشکسالی 🔺 نتیجه: خاموشی‌های روزانه ۱۲ تا ۱۸ ساعت، تشویق به صرفه‌جویی آفریقای جنوبی ⚠️ مشکل: سوءمدیریت در شرکت برق دولتی، تعمیرات گسترده، کاهش تولید 🔺 نتیجه: خاموشی‌های مرحله‌ای و ساعتی در سراسر کشور 🔰 شاید تصور شود که مشکلات ناشی از کمبود انرژی، فقط در کشورهای آسیایی و آفریقایی مطرح است و هیچ نمونه‌ای در اروپا ندارد. اما این‌طور نیست. در اروپا هم بحران انرژی، به‌ویژه پس از جنگ اوکراین و تحریم گاز توسط روسیه، بسیاری از کشورها را وادار به صرفه‌جویی اجباری، محدودیت مصرف، تغییر الگوی تأمین انرژی و هشدارهای عمومی کرد: آلمان ⚠️ مشکل: قطع واردات گاز از روسیه + وابستگی بالا به گاز برای گرمایش 💡 واکنش: کاهش دمای مجاز ساختمان‌های دولتی تا ۱۹ درجه، خاموش‌کردن آبگرم استخرها و حمام‌های عمومی، بازگرداندن نیروگاه‌های زغال‌سنگ، تشویق گسترده به صرفه‌جویی، پیش‌بینی سهمیه‌بندی گاز در صنعت فرانسه ⚠️ مشکل: کمبود برق به‌خاطر از کار افتادن بخشی از نیروگاه‌های هسته‌ای + کاهش واردات گاز از روسیه 💡 واکنش: هشدارهای مکرر به مردم، تهدید به خاموشی‌های برنامه‌ریزی‌شده در زمستان، کاهش نورپردازی در اماکن عمومی، محدودیت گرمایش در ساختمان‌های عمومی ایتالیا ⚠️ مشکل: وابستگی بالا به گاز روسیه + بحران تورم انرژی 💡 واکنش: محدودکردن گرمایش ساختمان‌ها به ۱۹ درجه، زمان‌بندی استفاده از وسایل گرمایشی اتریش ⚠️ مشکل: وابستگی گازی به روسیه 💡 واکنش: تدوین طرح اضطراری برای سهمیه‌بندی انرژی در صنعت، توصیه به ذخیره‌سازی سوخت، کمپین‌های گسترده صرفه‌جویی خانگی اسپانیا ⚠️ مشکل: بحران انرژی اتحادیه اروپا + گرمای شدید تابستان 💡 واکنش: کاهش حد مجاز سرمایش به ۲۷ درجه در مراکز عمومی، خاموشی نور ویترین مغازه‌ها بعد از ساعت ۱۰ شب، کمپین گسترده «صرفه‌جویی برای همبستگی اروپایی» 🧤 همچنین بسیاری از مردم اروپا، به‌ویژه در زمستان‌های سرد، مجبورند دمای خانه را پایین نگه دارند و لباس گرم بپوشند؛ چون: ▪️ پس از جنگ اوکراین و افزایش قیمت انرژی، قبض‌های خانگی افزایش چندبرابری داشتند. ▪️ برخی دولت‌ها دمای مجاز گرمایش در ساختمان‌های عمومی را به ۱۹ درجه (یا حتی پایین‌تر) محدود کردند. ▪️ در اروپا، گرم‌کردن زیاد خانه، نوعی «اسراف» دانسته شده و استفاده از لباس گرم، یک رفتار عادی و محترم تلقی می‌شود. ☠️ آیا در اروپا کسی از سرما یا گرما می‌میرد؟ ✅ بله! 📉 طبق آمار رسمی اتحادیه اروپا، سالانه ده‌ها هزار نفر در اروپا، به‌علت سرمای شدید و گرمایش ناکافی می‌میرند. این مرگ‌ها معمولاً به‌خاطر بیماری‌هایی مانند ذات‌الریه، سکته و تشدید بیماری‌های قلبی و تنفسی در سرما اتفاق می‌افتند. 📈 موج‌های گرمای شدید، هزاران قربانی در اروپا داشته‌اند. در تابستان ۲۰۲۲، بیش از ۶۱ هزار مرگ مرتبط با گرما در اروپا ثبت شد. 🏚 و اما سخن آخر: طبق آمار، بیش از ۳۰ میلیون اروپایی در معرض «فقر انرژی» (Energy Poverty) هستند؛ به این معنا که از تأمین گرمایش یا سرمایش مناسب، نورپردازی و انرژی لازم برای یک زندگی شرافتمندانه عاجزند. 🔰 خلاصه این‌که: دست از آرمان‌خواهی برنداریم؛ اما واقع‌بینی را هم فراموش نکنیم. 🌻 @Smh_Doaei

🔰 رئیس‌جمهور محترم، جناب آقای دکتر پزشکیان، اخیرا در نشست فرهیختگان، نخبگان و فعالان فرهنگی استان زنجان، خطاب به یکی از حضار که از معضلات مربوط به حجاب گلایه کرده، نکاتی را بیان فرموده‌اند که در یادداشتی کوتاه به آن‌ها پرداخته‌ام. 🌻 @Smh_Doaei

🔰 رئیس‌جمهور محترم، جناب آقای دکتر پزشکیان، اخیرا در نشست فرهیختگان، نخبگان و فعالان فرهنگی استان زنجان، خطاب به یکی از حضار که از معضلات مربوط به حجاب گلایه کرده، نکاتی را بیان فرموده‌اند که به نظر، نیازمند بازنگری‌های جدی‌اند: ⚠️ مساجد هستند؛ خب درست کنند! ✅ مساجد حتما بخشی از زنجیرۀ فرهنگ‌سازی در کشورند؛ اما انداختن توپ در زمین مساجد و سلب مسئولیت از دیگر نهادهای عریض و طویل دولتی که به نص قانون، موظف به تأمین نیازهای فرهنگی‌اند، نوعی فرافکنی و فرار به جلوست. هر کسی باید مسئولیت خود را بشناسد، آن را بپذیرد و به آن پایبند باشد. به‌علاوه، باید به سهم هر نهاد و میزان توانمندی‌های او در عرصۀ فرهنگ نیز توجه داشت. ما از محوریت مساجد در فرایند حل مسئله‌های فرهنگی حمایت می‌کنیم؛ اما به‌شرط آن‌که امکانات و اختیارات متناسب با این شأن هم به آن‌ها داده شود. ⚠️ مگر با قانون می‌شود رفتارها را درست کرد؟! تغییر رفتار یک امر کاملا فرهنگی است. اگر جوانی حجاب را قبول نکرد، نباید به او زور گفت! با زور نمی‌توان باورها را تغییر داد! ✅ به حکم «عقل»، «شرع» و «تجربه»، قطعا ابزار «قانون» - به‌معنای «امر» و «نهی» همراه با «مجازات متخلف» - در فرایند «هدایت» و «فرهنگ‌سازی» مؤثر است. به بیان دیگر، هرچند «الزامات قانونی» برای ایجاد «تغییرات فرهنگی» کافی نیستند، اما لازمند؛ و این اصلی پذیرفته‌شده در همه‌جای دنیاست. همچنین باید توجه داشت که کارکرد اصلی قانون، نه «هدایت‌گری حداکثری»، بلکه «کنترل‌گری حداقلی» به‌منظور تضمین «نظم اجتماعی» و جلوگیری از هرج‌ومرج‌های ویرانگر عمومی است؛ چیزی که اگر انجام نگیرد، نه تنها اساسا امکان فعالیت‌های فرهنگی و به‌کارگیری ابزارهای فرهنگ‌ساز از بین می‌رود، بلکه جامعه، گرفتار «آنارشیسم» خواهد شد. به‌علاوه، اگر سخن شما را بپذیریم، جدای از آن‌که باید «مرجعیت دین در امر قانون‌گذاری» و «ضرورت اتکاء نظامات حقوقی بر شریعت» را انکار کنیم، باید تمام «قوانین جاری ناظر به فرهنگ» مثل: قانون راهنمایی و رانندگی، قانون خانواده، قانون آموزش و پرورش، قانون سربازی، قانون کار و ... را نیز ملغی نماییم؛ حال آن‌که هیچ عاقلی به چنین چیزی تن نخواهد داد. ⚠️ مخالفت جوانان با حجاب، به‌معنای ضدیت آن‌ها با اسلام و انقلاب نیست. همین بی‌حجاب‌ها در جنگ اخیر گفتند: جانم فدای رهبر! ✅ ما هم به تبعیت از رهنمودهای رهبر حکیم انقلاب و البته بر اساس تجربیات خود، به این واقعیت باور داریم. اما این باور، نه تنها نافی مسئولیت نهادهای دولتی و غیردولتی در راستای ارتقاء فرهنگ دینی در کشور نیست، بلکه باید انگیزۀ این نهادها برای فعالیت بیشتر در این مسیر را تقویت کند. زیرا جوانی که در عمق جان خود، علاقمند به اسلام و انقلاب است را خیلی بهتر و راحت‌تر می‌توان با لایه‌های ظاهری دین آشنا کرد. ⚠️ باید با جوانان با مهربانی برخورد کرد؛ باید قدرشان را دانست؛ باید برایشان پدر بود. ✅ این هم سخن حقی است؛ اما نه می‌توان با تمسک به این سخن حق، ضرورت وجود قانون برای تمهید رشد فرهنگی و تضمین نظم اجتماعی را انکار کرد و نه می‌توان با تکیه بر آن، دست از تلاش همه‌جانبه برای رشد فکری و فرهنگی فرزندان عزیز این مرز و بوم برداشت. 📌 در همین زمینه بخوانید: نامه‌ای خطاب به جناب آقای دکتر پزشکیان! 🌻 @Smh_Doaei