وقتی تاریخ انقلاب را بررسی میکنیم، بنطر میرسد سازمان مجاهدین از اول انحراف
#بارز از مبانی نداشتند، ولی در طول مسیر با پاکسازی عده ای از اعضا(با همکاری عوامل ساواک)، باقیمانده رهبران سازمان مسئله التقاطی رو با خط و خطوط اصلی جایگزین می کنند و نهایتا مجاهدین،منافقین انقلاب می شوند.
نفوذ در کدام یک از جریان/طیف های سیاسی محتمل است و کدامیک پتانسیل برافراشتن پرچم منافقین با شعار هایی چون
#حذف_انقلابی را دارد که آن ها را به سمت ترور مسلحانه در سایه عدالت/سهم خواهی سوق داده و سرنوشت مشابهی ها را رقم میزند؟
برای پاسخ به این سوال لازم است نگاهی به اظهارات احمد منتظری راجع به قائم مقام رهبری بیندازیم؛
"نقطه ضعف" آیت الله منتظری سید مهدی بود.
چهره های برجسته سیاسی در راس طیف/جریان ها، نقطه ضعف همان جریان ها هستند چون اولا افراد نسبت به چهره ها تعصب دارند و نه غیرت،ثانیا تبعیتی کورکورانه دارند و شاخص و معیار تشخیص حق یا باطل بودن افعال،ولایت فقیه نیست.
عدم التزام و سبقت از ولی فقیه،عدالتخواهی مفرط فارغ از مقیاس و تعریف کردن برخی چهره ها فراتر از دایره انقلاب و تافته جدا بافته دانستن این خطر را مضاعف می کند.
برخی جریان ها نیز با تسری افکار التقاطی خود به جامعه،قشر خاکستری را جذب می کنند و یا برخی انقلابیون ذوب در ولایت من باب نا آگاهی به این جریانات ملحق و آمیخته می شوند و ساز مخالفت میزنند.
شاید افرادی درون این جریان ها نسبت به مسائل سیاسی کشور حسن ظن و عملکرد "فردی" مثبت داشته باشند،ولی خروجی این جریان ها منفی است که ناخود آگاه مقابل نظام قرار میگیرند و تیشه به ریشه مبانی انقلاب میزنند.
✍
#وارده
@Squad_Iran |
#kamelat
