♨️ اسلام‌آباد و داکا در مسیر تازه همکاری؛ تلاش مشترک برای احیای سارک 🔻 وزیران خارجه #پاکستان و #بنگلادش در جریان نخستین سفر یک مقام عالی‌رتبه پاکستانی به داکا پس از ۱۳ سال، شش سند همکاری در حوزه‌های تجاری، رسانه‌ای، فرهنگی و لغو روادید دیپلماتیک امضا کرده و بر عزم مشترک خود برای احیای سازمان همکاری‌های منطقه‌ای جنوب آسیا (سارک) تأکید کردند؛ سازمانی که از سال ۲۰۱۶ به‌دلیل تشدید اختلافات پاکستان و هند عملاً غیرفعال مانده است. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies

🖌 ترجمه و تخلیص گزارش شورای روابط خارجی ایالات متحده درباره نقش نظام تعرفه‌ای ترامپ در روابط هند و ایالات متحده 🔸 در ۳۱ ژوئیه، دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرد که از هفتم اوت تعرفه‌ای ۲۵ درصدی بر واردات از هند وضع خواهد شد؛ اقدامی که هدف اصلی آن واداشتن دهلی‌نو به کاهش موانع تجاری در برابر کالاهای آمریکایی است. اندکی بعد، ترامپ دستور اجرایی دیگری صادر کرد که براساس آن قرار است از ۲۷ اوت تعرفه‌ای مضاعف و ۲۵ درصدی دیگر نیز به دلیل ادامه واردات نفت روسیه از سوی هند اعمال شود. در صورت اجرایی شدن این تصمیم، مجموع تعرفه‌ها علیه هند به بالاترین سطح در میان شرکای تجاری آمریکا خواهد رسید و روابط دو کشور وارد بحرانی‌ترین مرحله تجاری در دهه‌های اخیر می‌شود. با این حال پس از دیدار اخیر ترامپ و ولادیمیر پوتین، سرنوشت تعرفه دوم همچنان نامشخص است. 🔹 دولت هند این اقدامات را به‌شدت محکوم کرده و نخست‌وزیر نارندرا مودی وعده داده که از تولیدکنندگان داخلی خود به هر قیمتی حمایت کند. با وجود تنش‌ها، کانال‌های دیپلماتیک همچنان باز مانده و دو طرف در جست‌وجوی راهی برای توافق تجاری هستند. درک چرایی اقدام واشنگتن تا حد زیادی در شیوه شخصی ترامپ برای مواجهه با دیگر کشورها نهفته است: تمرکز بر روابط دوجانبه، تأکید بر اصل «عمل متقابل» و استفاده از تعرفه به عنوان ابزار فشار در مذاکره. او معتقد است روابط اقتصادی آمریکا و هند سال‌ها ناعادلانه بوده و کسری تجاری واشنگتن با دهلی‌نو بسیار بالاست. 🔸 افزون بر این، کاخ سفید تهدید کرده که اگر هند واردات نفت روسیه را متوقف نکند، تعرفه دوم حتماً اجرا خواهد شد. هدف ترامپ از این اقدام، محدود کردن منابع مالی روسیه برای جنگ در اوکراین و در عین حال تحت فشار گذاشتن پوتین برای پذیرش طرح پایان جنگ است. او همچنین امیدوار است که مودی با نفوذ مستقیم بر پوتین در این روند نقش‌آفرین شود. با این حال، تعلیق احتمالی اجرای تعرفه دوم به ارزیابی ترامپ از مذاکرات روسیه و اوکراین بستگی خواهد داشت. 🔹 واکنش‌ها در هند چندلایه بوده است. در ابتدا دولت هند که تصور می‌کرد توافقی نزدیک است، از وضع تعرفه‌های جدید شگفت‌زده شد. با شدت گرفتن لحن تند ترامپ علیه اقتصاد هند و ادعای او درباره میانجیگری میان هند و پاکستان، فضای رسانه‌ای و سیاسی در هند رنگی از خشم و تحقیر به خود گرفت. وزارت خارجه هند اقدام واشنگتن را «ناعادلانه و غیرمنطقی» خواند و مودی صریحاً اعلام کرد که از منافع کشاورزان، دامداران و ماهیگیران هندی کوتاه نخواهد آمد، حتی اگر هزینه سنگینی پرداخت شود. در نتیجه، بخشی از نخبگان هند اکنون ارزش مشارکت راهبردی با آمریکا را زیر سؤال می‌برند. 🔸 با وجود این، ایالات متحده همچنان مهم‌ترین شریک تجاری هند به‌شمار می‌رود و حدود ۲۰ درصد صادرات کالایی هند به مقصد آمریکا انجام می‌شود. هرچند بخش‌هایی همچون داروسازی و انرژی از تعرفه‌ها معاف هستند، اما ضربه به صنایعی چون منسوجات، جواهرات و قطعات خودرو جدی خواهد بود. کارشناسان بر این باورند که در صورت ادامه بحران، رشد اقتصادی هند ممکن است دست‌کم نیم درصد کاهش یابد. در مقابل، شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان آمریکایی نیز متحمل هزینه‌های بیشتری خواهند شد، چرا که مواد اولیه و محصولات هندی گران‌تر شده یا باید جایگزین‌های پرهزینه‌ای بیابند. 🔹 پیامدهای این تنش صرفاً اقتصادی نیست. اگر توافقی حاصل نشود، همکاری‌های دفاعی و فناورانه نیز می‌تواند آسیب ببیند و این خود به سود چین تمام خواهد شد؛ کشوری که هر دو طرف آن را رقیب راهبردی می‌دانند. از همین رو، تحلیلگران بر این باورند که ترامپ و مودی برای جلوگیری از آسیب‌های بلندمدت ناگزیر از دستیابی به توافق خواهند بود. 🔸 گفته می‌شود دو رهبر قصد دارند در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل در سپتامبر دیدار کنند. بسیاری این ملاقات را کلید حل‌وفصل اختلافات می‌دانند. احتمال دارد که در نهایت طرفین بر سر تعرفه‌ای تعدیل‌شده در سطح ۱۵ تا ۲۰ درصد به توافق برسند و راه را برای ادامه روابط راهبردی و حتی سفر ترامپ به دهلی‌نو در چارچوب اجلاس کواد هموار سازند. 🔹 به‌طور کلی، بحران کنونی نشان می‌دهد که اگرچه روابط آمریکا و هند در دو دهه اخیر پیشرفت چشمگیری داشته، اما بُعد اقتصادی آن همچنان شکننده و آسیب‌پذیر است. در صورت نبود ابتکار عمل و انعطاف‌پذیری دو طرف، این شکنندگی می‌تواند کل چارچوب شراکت راهبردی را تضعیف کند. اما اگر مذاکرات آینده به نتیجه برسد، این بحران می‌تواند به فرصتی برای بازتعریف توازن اقتصادی میان دو کشور بدل شود. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies

🔵بررسی اثرات زیان‌بار برنامه EFF صندوق بین‌المللی پول بر جامعه و اقتصاد پاکستان 🔸در سال ۲۰۱۳، پاکستان با چالش‌های اقتصادی شدید مانند کسری بودجه بالا، کاهش ذخایر ارزی و مشکلات بخش انرژی روبرو بود که منجر به درخواست کمک از صندوق بین‌المللی پول شد. در 4 سپتامبر همان سال، صندوق بین‌المللی پول یک برنامه سه ساله با نام Extended Fund Facility (EFF) به مبلغ تقریبی ۶.۶۴ میلیارد دلار را برای پاکستان تصویب کرد که شامل پرداخت‌های مرحله‌ای بود. این برنامه، که به عنوان پیش‌نیاز دریافت وام، نسخه‌های اصلاحی ساختاری را الزامی می‌کرد، شامل کاهش یارانه‌های انرژی، افزایش مالیات‌ها، خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی و کنترل تورم از طریق سیاست‌های انقباضی بود. اگرچه این شرایط برای تثبیت اقتصاد طراحی شده بودند، اما پیامدهای منفی اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی به همراه داشتند که در ادامه بررسی می‌شوند. 🔹یکی از پیامدهای اقتصادی منفی اصلی، افزایش تورم و فشار بر خانوارهای کم‌درآمد بود. کاهش یارانه‌های سوخت و برق، که بخشی از شرایط صندوق بین‌المللی پول بود، منجر به افزایش قیمت انرژی شد و تورم را به سطوح بالایی رساند. این امر نه تنها هزینه‌های زندگی را برای شهروندان عادی افزایش داد، بلکه زنجیره تأمین صنایع را مختل کرد و منجر به کاهش تولید صنعتی گردید. در نتیجه، رشد اقتصادی پاکستان در سال‌های اولیه برنامه کندتر از زمان مورد انتظار بود و رکود نسبی ایجاد شد، که این مسئله سرمایه‌گذاری خارجی را نیز دلسرد کرد. 🔸علاوه بر این، شرایط صندوق بین‌المللی پول بر افزایش بدهی خارجی و وابستگی بیشتر به وام‌دهندگان بین‌المللی تأکید داشت. سیاست‌های انقباضی مانند افزایش نرخ بهره و کنترل مخارج دولتی، منجر به کاهش سرمایه‌گذاری عمومی در زیرساخت‌ها شد که این امر چرخه بدهی را تشدید کرد. پاکستان مجبور شد بخش بیشتری از بودجه خود را به بازپرداخت بدهی‌ها اختصاص دهد، که این موضوع منابع مالی برای توسعه اقتصادی را محدود کرد و منجر به کاهش صادرات و افزایش کسری تجاری گردید. این وابستگی، اقتصاد را در برابر شوک‌های خارجی آسیب‌پذیرتر ساخت. 🔹از منظر اجتماعی، یکی از پیامدهای منفی برجسته افزایش فقر و نابرابری درآمدی بود. اصلاحات مالیاتی قهقرایی، مانند افزایش مالیات بر کالاهای مصرفی، بار بیشتری بر طبقات پایین و متوسط جامعه تحمیل کرد، در حالی که ثروتمندان کمتر تحت تأثیر قرار گرفتند. این سیاست‌ها منجر به کاهش قدرت خرید مردم شد و نرخ فقر را افزایش داد، به طوری که میلیون‌ها نفر در پاکستان با مشکلات معیشتی روبرو شدند. همچنین، خصوصی‌سازی شرکت‌ها منجر به تعدیل نیروی کار و بیکاری گسترده گردید که این مسئله شکاف طبقاتی را عمیق‌تر کرد. 🔸پیامد اجتماعی دیگر، کاهش سرمایه‌گذاری در بخش‌های آموزش و بهداشت بود که تأثیر بلندمدتی بر توسعه انسانی داشت. شرایط صندوق بین‌المللی پول بر کاهش مخارج دولتی تمرکز داشت، که این امر بودجه بخش‌های اجتماعی را محدود کرد و منجر به کاهش کیفیت خدمات آموزشی و بهداشتی شد. در نتیجه، دسترسی به آموزش با کیفیت برای کودکان فقیر کاهش یافت و سیستم بهداشت عمومی با کمبود منابع مواجه گردید، که این مسائل به افزایش نابرابری‌های اجتماعی و کاهش سرمایه انسانی منجر شد. همچنین، این سیاست‌ها گاهی به اعتراضات مردمی و ناآرامی‌های اجتماعی دامن زدند. 🔹در نتیجه، اگرچه برنامه EFF صندوق بین‌المللی پول در ۲۰۱۳ به تثبیت موقت اقتصاد پاکستان کمک کرد، اما پیامدهای منفی اجتماعی و اقتصادی آن، از جمله افزایش تورم، فقر، بیکاری و کاهش خدمات عمومی، هزینه‌های سنگینی بر جامعه تحمیل کرد. این تجربه نشان می‌دهد که وابستگی بیش از حد به وام‌های شرطی می‌تواند چرخه‌ای از مشکلات ایجاد کند و نیاز به اصلاحات داخلی مستقل و پایدار را برجسته می‌سازد تا پاکستان بتواند از تکرار چنین بحران‌هایی جلوگیری کند. ✍🏻امین رضایی نژاد حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد🔻 @HokmranOnline

♨️ لغو سفر وزیر خارجه طالبان به هند به‌دلیل رد درخواست معافیت توسط شورای امنیت 🔻 سفر برنامه‌ریزی‌شده وزیر خارجه #طالبان، امیر خان متقی، به #هند به دلیل رد درخواست معافیت سفر از سوی شورای امنیت سازمان ملل لغو شد؛ این رخداد محدودیت‌های بین‌المللی علیه رهبران طالبان را برجسته می‌کند. #افغانستان ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies

♨️ اعلام عملیاتی شدن پروژه چندوجهی کالادان تا ۲۰۲۷ 🔻 هند اعلام کرد پروژه ارتباط چندوجهی کالادان (Kaladan Road Project) بین ایالت میزورام (#هند) و بندر سیتو (#میانمار) تا سال ۲۰۲۷ نهایی خواهد شد. این پروژه ضمن کوتاه‌کردن فاصله کانال دریایی، فرصت‌های تجاری جدیدی را برای #بنگلادش، #بوتان، #نپال و میانمار فراهم می‌کند. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies

♨️ فاز دوم پروژه CPEC پاکستان و چین کلید خورد 🔻 فاز دوم کریدور اقتصادی چین–پاکستان (CPEC-II) در جریان سفر شهباز شریف به #چین رسما آغاز شد. این حرکت نشاندهنده استمرار وابستگی عمیق #پاکستان به چین در عرصه اقتصادی و زیرساختی است و در مقابل هرگونه تمایل به نزدیکی به #ایالات_متحده را محدود می‌سازد. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies

🖌 نقش کلیدی SASEC در اتصال و توسعه اقتصادی جنوب آسیا 🔸 برنامه همکاری اقتصادی جنوب آسیا (SASEC) که با مشارکت هفت کشور #بنگلادش، #بوتان، #هند، #مالدیو، #میانمار، #نپال و #سریلانکا اجرا می‌شود، طی سال‌های اخیر به یکی از ستون‌های اصلی توسعه منطقه‌ای تبدیل شده است. این برنامه با تمرکز بر پروژه‌های مشترک در حوزه حمل‌ونقل، تجارت فرامرزی، انرژی و فناوری اطلاعات، به دنبال ارتقای همگرایی اقتصادی و کاهش موانع ارتباطی میان کشورهای عضو است. اهمیت SASEC به‌ویژه در منطقه‌ای که زیرساخت‌های ترانزیتی ضعیف و اختلافات سیاسی گسترده دارد، دوچندان است. 🔹 در چارچوب این ابتکار، کشورهای عضو سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در کریدورهای حمل‌ونقل زمینی و دریایی انجام داده‌اند. نمونه بارز این تلاش‌ها توسعه مسیرهای جاده‌ای و ریلی است که امکان اتصال نپال و بوتان به بنادر بنگلادش و هند را فراهم می‌کند و در عین حال دسترسی میانمار و سریلانکا به بازارهای منطقه‌ای را تسهیل می‌سازد. این پروژه‌ها نه تنها هزینه مبادلات تجاری را کاهش می‌دهند، بلکه با ایجاد پیوستگی زیرساختی، فرصت‌های جدیدی برای سرمایه‌گذاری و ایجاد اشتغال فراهم می‌آورند. 🔸 علاوه بر حمل‌ونقل، بخش انرژی نیز یکی از محورهای اصلی SASEC است. همکاری در زمینه برق‌آبی نپال و بوتان و انتقال آن به هند و بنگلادش، نمونه‌ای از این اقدامات به شمار می‌رود. همچنین، ارتقای همکاری‌های دیجیتال و تسهیل ارتباطات اینترنتی میان کشورهای عضو به عنوان گام تازه‌ای برای آینده مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه موانع سیاسی و اختلافات تاریخی همچنان وجود دارد، اما تداوم پروژه‌های SASEC می‌تواند به تقویت همگرایی اقتصادی و کاهش تنش‌ها در جنوب آسیا کمک کند. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies

🖌 کریدور BCIM؛ پیوند دهنده چین، هند، بنگلادش و میانمار برای آینده‌ای یکپارچه 🔸 کریدور اقتصادی #بنگلادش – #چین – #هند – #میانمار (BCIM) یکی از برجسته‌ترین پروژه‌های زیرساختی منطقه‌ای است که هدف آن تقویت پیوستگی زمینی و دریایی بین جنوب و شرق آسیا است. این ابتکار با طول بیش از ۲۷۰۰ کیلومتر، شهر کونمینگ در چین را به کلکته در هند متصل می‌کند و در مسیر خود از میانمار و بنگلادش عبور می‌نماید. چنین طرحی می‌تواند مسیرهای تجاری جایگزین ایجاد کند و در عین حال دسترسی به بازارهای جهانی را برای چهار کشور تسهیل سازد. 🔹 مزیت اصلی این کریدور در ایجاد پیوندهای متقابل اقتصادی نهفته است. بنگلادش و میانمار به واسطه موقعیت جغرافیایی خود به مراکز کلیدی ترانزیتی تبدیل می‌شوند و می‌توانند از جریان گسترده کالا و سرمایه بهره‌مند شوند. چین از این طریق راهی کوتاه‌تر به خلیج بنگال و اقیانوس هند پیدا می‌کند، در حالی که هند نیز فرصت دسترسی مستقیم‌تر به بازارهای آسیای شرقی را به دست می‌آورد. این طرح به‌ویژه برای مناطق کم‌توسعه‌ای چون ایالت‌های شمال شرقی هند و بخش‌هایی از میانمار اهمیت راهبردی دارد. 🔸 با این حال، پروژه BCIM با چالش‌هایی جدی مواجه است. اختلافات ژئوپولیتیکی میان چین و هند، نگرانی‌های امنیتی در مرزهای میانمار و هند، و نیز تردیدها درباره نفوذ بیش از حد چین در اقتصاد کشورهای کوچک‌تر، روند اجرایی این کریدور را کند کرده است. با وجود این موانع، موفقیت این پروژه می‌تواند الگویی برای سایر همکاری‌های منطقه‌ای باشد و به تقویت ثبات، توسعه و همگرایی اقتصادی در کل جنوب آسیا کمک نماید. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies

🔸 آغاز رسمی فاز دوم کریدور اقتصادی چین–پاکستان (CPEC-II) نشان‌دهنده مرحله‌ای تازه در روابط راهبردی دو کشور است. این پروژه که بخشی از ابتکار کمربند و جاده چین محسوب می‌شود، در جریان سفر نخست‌وزیر پاکستان، شهباز شریف، به پکن اعلام شد. هدف اصلی فاز دوم توسعه صنایع کلیدی شامل انرژی‌های تجدیدپذیر، فناوری‌های دیجیتال و مناطق ویژه اقتصادی است؛ امری که می‌تواند جایگاه پاکستان را در شبکه جهانی زنجیره تأمین ارتقا دهد. 🔹 یکی از محورهای مهم CPEC-II تمرکز بر نوسازی زیرساخت‌های حمل‌ونقل و لجستیک است. از جمله برنامه‌ها می‌توان به توسعه بنادر گوادر و کراچی، ایجاد مسیرهای ریلی پرسرعت برای اتصال به چین و تقویت خطوط انتقال انرژی اشاره کرد. این اقدامات نه تنها ظرفیت تجاری پاکستان را افزایش می‌دهد بلکه می‌تواند زمینه‌ساز نقش‌آفرینی این کشور به‌عنوان پل ارتباطی میان آسیای جنوبی، آسیای مرکزی و چین باشد. 🔸 با این حال، پروژه همچنان با چالش‌هایی جدی روبه‌رو است. نگرانی‌های امنیتی در مناطق بلوچستان، فشارهای اقتصادی داخلی پاکستان و محدودیت‌های مالی دولت، اجرای برخی طرح‌ها را کند کرده است. همچنین، نزدیکی بیش از حد اسلام‌آباد به پکن می‌تواند روابط این کشور با ایالات متحده و متحدان غربی‌اش را بیش از پیش تیره سازد. به نظر می‌رسد موفقیت یا شکست CPEC-II پیامدهای عمیقی برای آینده اقتصادی و ژئوپولیتیکی پاکستان و کل منطقه جنوب آسیا به همراه خواهد داشت. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies

🔹 پروژه ارتباط چندوجهی کالادان که از ایالت میزورام هند آغاز و به بندر سیتوه در میانمار منتهی می‌شود، یکی از مهم‌ترین طرح‌های ترانزیتی جنوب آسیا به شمار می‌رود. وزیر کشتیرانی هند اعلام کرده است که این پروژه تا سال ۲۰۲۷ عملیاتی خواهد شد و می‌تواند جایگزینی راهبردی برای مسیرهای طولانی دریایی فعلی فراهم آورد. اهمیت این پروژه فراتر از هند و میانمار است و ظرفیت آن را دارد که به پلی حیاتی برای دسترسی نپال، بوتان و حتی بنگلادش به بازارهای جهانی تبدیل شود. 🔸 مزیت اصلی کالادان در ایجاد یک مسیر چندوجهی شامل راه آبی، جاده‌ای و ریلی نهفته است. این پروژه با اتصال مستقیم ایالت‌های شمال شرقی هند به خلیج بنگال، وابستگی این مناطق به مسیرهای پرچالش زمینی از طریق ایالت بنگلادش را کاهش می‌دهد. همچنین بندر سیتوه در میانمار با سرمایه‌گذاری هند توسعه یافته و به کانونی مهم برای تجارت دریایی میان آسیای جنوبی و جنوب شرق آسیا بدل خواهد شد. 🔹 با وجود مزایای گسترده، این طرح با موانعی نیز روبه‌رو است. ناآرامی‌های سیاسی و امنیتی در میانمار، احتمال تأخیر در تکمیل پروژه را افزایش داده و فشارهای مالی دولت هند نیز نگرانی‌هایی ایجاد کرده است. با این حال، اگر پروژه طبق برنامه به پایان برسد، می‌تواند به عنوان یکی از گام‌های کلیدی در تحقق راهبرد «Act East» هند عمل کرده و مسیر تازه‌ای برای همکاری‌های اقتصادی و امنیتی در کل منطقه جنوب و جنوب شرق آسیا بگشاید. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies

🔴 شماره جدید «حکمران» منتشر شد 🧭 پارادوکس مقاومت و نئولیبرالیسم | سرمقاله دکتر سید یاسر جبرائیلی ▪️ دو راهی «اقتصادِ مقاومتی» یا «ادغام در نظم آمریکامحور» و پیامدهای هویتی–راهبردی آن برای ایران. ▪️ دعوت به بازمهندسی اقتصاد ملی همسو با سیاست خارجیِ مقاومت‌محور برای رفع تناقض درونی. 🛡️ آرایش جنگی اقتصاد ایران | مناظره احسان فرزانه و عطا بهرامی ▪️ «منطق فعلی ما، منطق بی‌دولتی است». ▪️ «اقتصاد ایران نئولیبرال نیست؛ یک اقتصاد گانگستری–مافیایی است». 🌍 چگونه یک اقتصاد ویران شد؟ | فرجام خصوصی‌سازی در سریلانکا| امین رضایی نژاد ▪️ فروش زیرقیمتِ دارایی‌های عمومی. ▪️ تشدید نابرابری، بی‌ثباتی اجتماعی و افت دسترسی به خدمات ضروری برای محرومان. 📝 موافقیم؛ «وقت تغییر پارادایم» است | یادداشت دکتر رضا غلامی ▪️ فراخوان به بازاندیشی بنیادین در مسیر سیاست‌گذاری اقتصادی. 🔎 پروندهٔ سوریه | از آزادسازی تا فروپاشی ▪️ روایت تحلیلی از چرخهٔ آزادسازی اقتصادی و نتایج اجتماعی–سیاسی آن. دانلود رایگان نسخه PDF شنیدن رایگان نسخه صوتی مطالب حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد🔻 @HokmranOnline

🌍 چگونه یک اقتصاد ویران شد؟ | فرجام خصوصی‌سازی در سریلانکا| امین رضایی نژاد ▪️ فروش زیرقیمتِ دارایی‌های عمومی. ▪️ تشدید نابرابری، بی‌ثباتی اجتماعی و افت دسترسی به خدمات ضروری برای محرومان.