بسم الله الرحمن الرحیم «لاله‌ها» خفقان تاریکی و سکوتی دلگیر لاله‌ها خفته به زیر خاکند! خاک سرشار ز خون و جریان شاخه‌های خشک رو سوی سماء آرزوی خورشید همه در دل‌هاشان! نور خورشید عیان گشت چو باریکه‌ی نور زنده شد باز زمین مرده زد جوانه گل نوباوه ز خاک جلوه بنمود ز نور ازلی همه گلبرگ و تن رعناشان! نور خورشید سحر با خود داشت و محبت یاری! سرزخاک بیرون آورد چمن‌های حضور همه‌ی خاکِ زمین سبز شد از خون‌هاشان! لاله‌ها مظهر مردانگی‌اند! سجاد رستمعلی (تهمتن) ❗️بازنشر کلیه آثار مجاز است. #یوم_الله_هفده_شهریور #شهدای_انقلاب_اسلامی #ملت_حسین_به_رهبری_حسین #ما_را_دعا_کنید_به_دیدار_روی_دوست 🌐 کانال سروده‌های سجاد رستمعلی (تهمتن): 🆔 @TahamtanPoems

بسم الله الرحمن الرحیم «بیت ششم» ششمین بیت ازین عشقِ غزلواره تویی مایه‌ی مستیِ هر دلشده همواره تویی هرکه دوّار حقیقت شود از خلقِ جهان شمسِ حق، در وسط گردش سیاره تویی قلبِ هر طالبِ فیضی، به رهِ حق چو دَود رهنمایِ گذرِ عشق، به انگاره تویی هرکه وامانده شود، تا چه کند در خَم عشق فنّ رندی ز تو و چاره‌ی بیچاره تویی حَرمت گرچه که ویرانه نمودند بدان اهلِ حق را به خدا، قلعه و دیواره تویی هرکسی در پیِ اصلاح طریقت برود نزدِ حق، توبه تویی،جزیه و کفاره تویی سجاد رستمعلی (تهمتن) پ.ن: ۱. عشق: حالتی از انس و محبت، با شناخت و معرفت که در آن عاشق ذوب در معشوق شده و او می‌شود. ۲. غزلواره: شبیه غزل، حدیث عشق ۳. مستی: از خود بیخود شدن ۴. دلشده: شیفته، دلباخته ۵. دوّار: سرگشته، حیران، چیزی یا کشی که گرد دیگری می‌چرخد. ۶. حقیقت: صدق، راستی ۷. حق: وجود، خدا ۸. طالب فیض: خواستار بهره معنوی ۹. گذر: معبر، گذرگاه ۱۰. انگاره: اندازه، حد، مقیاس ۱۱. وامانده: حیران و سرگردان ۱۲. خم: پیچ در بیابان یا در رهگذر ۱۳. فن: شیوه و آیین ۱۴. رندی: پیروی از مسلک کسانی که برخلاف درویشان در طریقت تابع شریعتند، شیعه بودن ۱۵. چاره: درمان، علاج ۱۶. بیچاره: فلک‌زده، مسکین ۱۷. اهل حق: صاحبان حق ۱۸. طریقت: تزکیه‌ی باطن ۱۹. جزیه: مالیات غیرمسلمانان به حکومت اسلامی ۲۰. کفاره: تاوان تخلف از شرع ❗️بازنشر کلیه آثار مجاز است. ‼️ عزیزانتان را یک جرعه شعر مهمان کنید! #امام_جعفر_صادق #ما_را_دعا_کنید_به_دیدار_روی_دوست 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔸 🌐 کانال سروده‌های سجاد رستمعلی (تهمتن): 🆔 @TahamtanPoems 📲 پیوستن به کانال سروده‌های تهمتن

بسم الله الرحمن الرحیم «اسم الله» خدا می‌خواست نامش را، به عالم جلوه‌گر سازد که انسان هم چو مخلوقات دیگر دل به او بازد به حُکمش حضرت انسان، تنزل کرد از عرشش بشر شد تا خدا بر خلق، بر خلقِ بشر نازد که اسم‌اللهِ اعظم او رسول‌اللهِ اکرم او تجلی کرد وجه‌الله در آیینه‌ی خلقت؟ نه خلقت خود نِمودش بود: أرسلناکَ بِالرّحمة تمام آسمان‌ها و زمین تصویری از عشقش که کون جامع است او، نور هستی در دلِ ظلمت که وجه‌اللهِ رحمان او رسول‌اللهِ منّان او تمام نور حق آمد فرود از لطف و احسانش خدا کرده است پیش از خلقتش تعلیم قرآنش به او بخشیده کل کائنات و خلق را هستی و إطعام زمین و آسمان از وجهِ رخشانش که امراللهِ سبحان او تجلی‌گاه قرآن او بشر حالا به چشم خویش می‌بیند موالاتش همه اسماءِ حُسنی سرزده یکجا ز حالاتش که روی قلّه‌ی خُلق است و رحمت بر همه دنیا و فقرِ مطلق است این اسوه در عین کمالاتش که عبداللهِ سرمد او که محمود محمّد او جهان را بعد خَلقش می‌کند آری هدایت او و آگه می‌کند کل بشر را از ولایت او علی را، نفس خود را می‌کند اهدا به هر دوران که بر راه سعادت می‌کند آری کفایت او یدالله از یدان است او همان عهدِ گران است او سجاد رستمعلی (تهمتن) ❗️بازنشر کلیه آثار مجاز است. ‼️ عزیزانتان را به یک جرعه شعر مهمان کنید! #میلاد_رسول_الله #هفته_وحدت #ما_را_دعا_کنید_به_دیدار_روی_دوست 🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 📲 پیوستن به کانال سروده‌های سجاد رستمعلی (تهمتن)