انقدر به تهش فکر می‌کنیم و هراسِ آخرش را داریم، که از همین لحظه و اکنون، لذتی نمی‌‌بریم!
انقدر نگرانیم که آخرش چه خواهد شد و قرار است چه اتفاقی بیفتد، که اصلا هیچ چیز از اتفاقاتی که در حال وقوع و زیستنی که در حال سپری‌ست، نمی‌فهمیم!
انقدر در آینده گم شده‌ایم که در لحظه‌ی حال، پیدا نمی‌شویم!!!
در گذشته متولد شده‌ایم و در آینده سیر می‌کنیم و "اکنون" برای ما همان گذشته‌ای‌ست که دارد اتفاق می‌افتد.
ما درک دیگری از اکنون نداریم و با آن کاملا بیگانه‌ایم!🙂🌿
