💠 قرب الهی
🔸 از باب تشبیه معقول به محسوس می بینید اگر كسی بصیر و بینا باشد و در كنار یك بصیر و بینای دیگر قرار بگیرد هر دو به هم نزدیك اند ولی اگر یك كسی برادری یا مسافری داشته باشد که عزیز اوست و سالیان متمادی از او دور است و محروم، همیشه به انتظار اوست، او حالا آمده كنارش نشسته ولی این نابیناست او را نمی بیند، آن برادر نسبت به این نزدیك است و این همچنان آه می كشد و خود را از او دور احساس می كند، چون نابیناست. می شود در بعضی از امور «الف» به «باء» نزدیك باشد ولی «باء» از «الف» دور, در امور معنوی این‌طور ممكن است.
🔸 به ما فرمودند ذات اقدس الهی به شما نزدیك است، قُرب الهی نسبت به مؤمن و كافر كه فرق ندارد. در جریان موسی و هارون (سلام الله علیهما) فرمود: ﴿اذْهَبا إِلی فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغی﴾،[1] ﴿إِنَّنی مَعَكُما أَسْمَعُ وَ أَری﴾؛[2] من با توی موسی, با توی هارون و با فرعون هر سه هستم، در محفل مذاكره شما من آن‌جا حضور دارم؛ با اینكه فرعون ﴿ینادَوْنَ مِنْ مَكانٍ بَعیدٍ﴾ از دور, «بعید من الله» است ﴿یحَذِّرُكُمُ اللَّهُ﴾[3] است. بنابراین در امور معنوی ممكن است كه از یك طرف قُرب باشد و از طرف دیگر بُعد.
🔸 در جریان صراط هم همین طور است. این صراط مستقیم, درك دین كار آسانی نیست آن ظرایف دین كار آسانی نیست از مو باریك‌تر است و عمل به آن هم انسان عادلانه رفتار بكند خیلی سخت است. اما در این «صلوات شعبانیه» از ذات اقدس الهی مسئلت می كنیم كه اهل بیت این راه را به سرعت می روند چون اینها خودشان راه هستند: «أَنْتُم الصِّرَاطُ الأَقْوَم»؛[4] یعنی ما یك راه دیگری داریم كه اینها آن راه را می روند یا شریعت را از اینها می فهمیم؟! اگر قول معصوم حجّت است, فعل معصوم حجّت است, تقریر معصوم حجّت است، ما یك قانون نوشته ای داریم كه برنامه های علی و اولاد علی را با آن تطبیق می كنیم؟ برنامه های پیغمبر (علیهم الصلاة و علیهم السلام) را با آن تطبیق می كنیم؟ ما كه قبلاً برنامه ای نداشتیم، برنامه را از همین ها می گیریم، قول اینها, فعل اینها, سنّت اینها برای ما حجّت است؛ لذا می‌گوییم: «أَنْتُم الصِّرَاطُ الأَقْوَم» اینها كه صراط اند راه را به آسانی طی می كنند, اگر كسی با اینها باشد «وَ اجْعَلْهُ لِی شَفِیعاً» یك; «مُشَفَّعاً» دو; «وَ طَرِیقاً إِلَیكَ مَهْیعا»؛[5] سه. درخواست شفاعت می‌كنیم.
🔸 مستحضرید كه شفاعت با دو عنصر محوری اش اثر دارد: یكی اینكه شفیع باید مأذون باشد, یكی اینكه مشفوع له باید مرتضی المذهب باشد ﴿لا یشْفَعُونَ إِلاَّ لِمَنِ ارْتَضی﴾[6] و مرتضی المذهب هم در سوره مباركه «مائده» مشخص شد كه ﴿رَضیتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دیناً﴾،[7] بعد از ﴿الْیوْمَ أَكْمَلْتُ﴾، بعد از ﴿أَتْمَمْتُ﴾ اگر با ولایت بود این شخص مرتضی المذهب است وقتی مرتضی المذهب بود مشفوع ٌله است.
[1] . سوره طه، آیه43.
[2] . سوره طه، آیه46.
[3] . سوره آلعمران، آیه30.
[4] . من لا یحضره الفقیه، ج2، ص612.
[5] . مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج2، ص829.
[6] . سوره انبیاء، آیه28.
[7] . سوره مائده، آیه3.
#شعبان
#صراط_اقوم
#مرتضی_المذهب
#شفاعت
#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1395/03/06
🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
آیت الله جوادی آملیدوستی اهل بیت علیهم السلام.mp3
زمان:
حجم:
845.8K
💠 روز شانزدهم ماه #شعبان 1441
🔸 دوستی اهل بیت علیهم السلام
#حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی
🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
💠 محاسبه
🔸 ماه پُر بركت شعبان كه در مراحل نهایی آن هستیم، به حسب روایات و ادعیه، آخر سال است. سرّش این است كه سالك سالی دارد، اینكه به ما گفتند: «حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا» برای همین است اهل حساب باشید! «وَ زِنُوهَا قَبْلَ أَنْ تُوزَنُوا».[1] این از بیانات نورانی حضرت امیر (سلام الله علیه) است، فرمود قبل از اینكه شما را وزن كنند شما خودتان را وزن كنید! اینكه می بینید به ما گفتند وزن كنید، بالأخره هر تاجری، آخر سال سود و زیانش را مشخص می كند، این تجارت ﴿لَنْ تَبُورَ﴾,[2] ﴿فَما رَبِحَتْ تِجارَتُهُمْ﴾,[3] ﴿هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلی تِجارَةٍ تُنْجیكُمْ مِنْ عَذابٍ أَلیمٍ﴾[4] همه اینها نشان می دهد كه بیان نورانی امام هادی (سلام الله علیه) كه فرمود: «الدُّنْیا سُوقٌ رَبِحَ فِیهَا قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُون»[5] همین است، پس ما مشغول تجارت هستیم، سرمایه ای به نام عمر می دهیم و چیزی باید دریافت كنیم. اول سال، اول ماه مبارك رمضان است و آخر سال، ماه شعبان است؛ لذا می بینید اینها كه اهل سیر و سلوك هستند، در ماه شعبان خیلی در «هول و وله» هستند كه یك سال گذشت، ما چه كار كنیم. «اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضی مِنْ شَعْبانَ»،[6] این در ادعیه ماه‌های دیگر نیست كه خدایا! اگر ما را در ماه ربیع نیامرزیدی تا آخر ماه بیامرز، در ماه جمادی هم این طور نیست، امّا در ماه شعبان این طور است: «اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضی مِنْ شَعْبانَ فَاغْفِرْ لَنا فیما بَقِی مِنْهُ»؛ خدایا! اگر تاكنون ما را نیامرزیدی، از این به بعد ما را مشمول رحمت خودت قرار بده! چون آخر سال است.
🔸 ماه پُر بركت شعبان ـ خصوصاً ـ چنین چیزی دارد و آخر سال را وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) طبق این روایات و ادعیه به نام خود ثبت كرد. گوشه ای از مكان، از نظر جغرافیا به نام مبارك حضرت شد كه ﴿لا أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ ٭ وَ أَنْتَ حِلٌّ بِهذَا الْبَلَدِ﴾[7] و گوشه ای از زمان هم به نام مبارك آن حضرت ثبت شد؛ یعنی به نام شهر شعبان که این گوشهٴ از زمان همه را پوشش می دهد، چون آخر هست و همه ماه ها به سمت آخر می باشند، چون مكّه اُمّ القریٰ است، همه قُرا به سمت مكه هستند و اگر ﴿لا أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ﴾؛ یعنی كلّ القری، اگر «هَذَا شَهْرُ نَبِیك» است، یعنی جمیع «شهور» برای اوست، برای اینكه آن آخر را به نام خود ثبت داده است. این زمان و آن زمین را خدای سبحان به نام او قرار داد; یعنی او كه متزمّن است این زمان را گرفت، او كه متمكّن است این مكان را گرفت.
[1]. غرر الحكم و درر الكلم، ص352.
[2]. سوره فاطر, آیه29.
[3]. سوره بقره, آیه16.
[4]. سوره صف, آیه10.
[5]. تحف العقول، ص483.
[6]. الإقبال بالأعمال الحسنة(ط ـ الحدیثة)، ج1، ص42.
[7]. سوره بلد, آیات1 و 2.
#شعبان
#آمرزش
#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی
📚 سخنرانی در جمع طلاب مازندرانی
تاریخ: 1394/03/18
🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa