💠 خطبه وصل
🔸 جریان ازدواج در همه ملتها و نِحلهها هست، هیچ قومی نیست كه بدون ازدواج بتواند زندگی كند؛ اما حرفی كه انبیا (علیهم السلام) آوردند مخصوصاً وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، فرمود ما یك حرف جدیدی آوردیم و آن این است كه «النِّکَاحُ سُنَّتِی»؛[1] نكاح سنّت من است و از همین منظر فرمود: «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ أَحْرَزَ نِصْفَ دِینِهِ»؛[2] اگر كسی ازدواج كرد نیمی از دین خود را حفظ كرد, پس ازدواجی كه در ملت ها و نِحله های دیگر هست آن صِرف اجتماع مذكّر و مؤنث است، اما ازدواجی كه در اسلام هست صِرف ازدواج و اجتماع مذكّر و مؤنث نیست، یك صبغه ملكوتی دارد كه با آن نصف دین حفظ می شود.
🔸 زن و شوهر كه با هم نزدیك شدند به منزله لباس بدن یكدیگرند، همان طوری كه لباس به بدن انسان چسبیده است و انسان را از سرما و گرما حفظ می كند و هیچ كسی از بدن انسان خبر ندارد چون لباس پوشاك است, تن پوش است و حافظ بدن است، زن و شوهر حافظ یكدیگرند, حافظ آبروی یكدیگرند، اسرار یكدیگر را خودشان می دانند. شوهر, اسرار همسر را برای خانواده خودش هم نقل نمی كند؛ خانم او, اسرار شوهر را برای خانواده خودش هم نقل نمی كند ﴿هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ﴾؛[3] فرمود زن و شوهر, لباس یكدیگرند كه آبروی یكدیگر را حفظ می كنند, یك; یكدیگر را در سردی و گرمی روزگار حفظ می كنند, دو.
🔸 وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در مراسم خطبه خوانی و مقدمه عقد وجود مبارك حضرت امیر و حضرت زهرا (سلام الله علیهما) مطلبی را فرمود كه وجود مبارك امام جواد هم همان مطلب را در مراسم ازدواج خودشان ذكر كردند؛ فرمودند مسئله ازدواج این طور نیست كه دو نفر بخواهند به عنوان مذكر و مؤنث كنار هم جمع بشوند، این طور نیست. در تعبیرات عرفی ما معمولاً فامیل ها را به دو قسم تقسیم می كنیم، می گوییم فامیل نَسبی داریم و فامیل سببی, دایی و عمو و خاله و اینها را میگوییم فامیل های نسبی اند, بستگان عروس و داماد را می گوییم فامیل های سببی اند، ما اینها را جزء انساب می دانیم و آنها را جزء اسباب می دانیم؛ ولی در آن خطبه نورانی فرمود: « «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی جَعَلَ الْمُصَاهَرَةَ نَسَباً لَاحِقا»»،[4] مسئله دامادی ملحق به نسب است تقریباً این دو خانواده ارحام هم میشوند برای اینكه دو خانواده محفوظ بماند. اگر «جَعَلَ الْمُصَاهَرَةَ نَسَباً لَاحِقا» شد؛ آن وقت عروس را پدرشوهر و مادرشوهر به منزله دختر خودشان می دانند, داماد را پدر عروس و مادر عروس به منزله پسر خودشان می دانند، آن وقت خیرخواه او هستند، فرمود این مثل نَسب است مثل رحامت است ـ خدای ناكرده ـ مشكلی پیش آمد فوراً خودشان حل می كنند، دیگر مسئله سبب نیست فامیل سببی نیستند فامیل نسبی اند.
[1] . جامع الاخبار( للشعیری)، ص101.
[2] . امالی(طوسی) متن، ص518.
[3] . سوره بقره، آیه187.
[4] . روضه الواعظین(ط ـ قدیم)، ج1، ص147.
#صبغه_ملكوتی_ازدواج
#حفظ_دین
#خیرخواهی
#لباس_یکدیگر
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 مراسم خطبه عقد
تاریخ: 1392/10/15
🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
آیت الله جوادی آملیas-saaffat-33ms ss.mp3
زمان:
حجم:
6.84M
💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #صافات
🔹 جلسه: 33
تاریخ: 1393/02/09
#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی
🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
As-Saffat-33p2.pdf
حجم:
258.5K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه #صافات
🔹 جلسه: 33
تاریخ: 1393/02/09
#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی
🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
آیت الله جوادی آملیsoom_079 ss.mp3
زمان:
حجم:
4.19M
💠 صوت درس خارج فقه #صوم
جلسه : 79
تاریخ تدریس: 1375 الی 1377
#حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی
🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
soom_079p2.pdf
حجم:
179.5K
💠 متن درس خارج فقه #صوم
جلسه : 79
تاریخ تدریس: 1375 الی 1377
#حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی
🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
💠 برقراری پیوند
🔹 دهه پربرکت ذی حجّه تتمه اربعین کلیمی است. ذات اقدس الهی دستور داد به وجود مبارک ابراهیم خلیل که فرزندان انبیای ابراهیمی را او بپروراند تا اینکه نوبت به موسای کلیم رسید. فرمود باید چهل شب مهمان من باشید تا ره آوردی داشته باشید. گرچه چهل شبانه روز موسای کلیم در طور بود؛ اما تعبیر قرآن این است که او چهل شب مهمان ما بود: ﴿وَ وَاعَدْنَا مُوسَی ثَلاَثِینَ لَیلَةً وَ أَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیلَةً﴾.[1]
🔹 آن فیضی که در نماز شب هست، در اشتغالات روز نیست. برهان قرآن کریم هم این است که ﴿إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلاً ٭ إِنَّ لَكَ فِی النَّهَارِ سَبْحاً طَوِیلاً﴾؛[2] اشتغال روزانه آن حضور قلب را منع می کند؛ ولی نشئه شب یک ناشئه مستقلی است. این اربعین، «اربعین لیله» است؛ برای اینکه قسمت مهم فیض در همان نماز شب هست، خلوص شب است و مانند آن. آنهایی که از اوّل ذی قعده راه کلیم الهی را طی کرده اند، توفیقی دارند که این نماز دهه ذی حجه را به عنوان تتمه آن سی روز بخوانند: ﴿وَ أَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ﴾ و اگر کسی سی روز ذی قعده را در حدّ ریاضت کلیمی به سر نبرد، باز هم این فیض برای او هست.
🔹 مرحوم ابن طاوس در اقبال نقل می کند که ائمه قبلی (علیهم السلام) قبل از اینکه به مقام شامخ امامت برسند، مطیع امام قبلی بودند. ابن طاوس این را در زمان غیر امامت امام صادق نقل می کند؛ لذا می گفت پدرم این چنین دستور داد. پدرم به من فرمود که صادق! اگر بخواهی ثواب حج حاجیان در نامه عمل تو نوشته بشود، این نماز دو رکعت بین مغرب و عشا را ترک نکن که بعد از «حمد» و سوره «توحید»، این ﴿وَ وَاعَدْنَا﴾ مطرح است.[3]
🔹 اینها برای چیست؟ برای آن است که انبیای الهی، ذوات قدسی آنها سمت هایی ویژه دارند، نبوت دارند، عصمت دارند، معجزه دارند، اینها برای آنهاست؛ اما بنده خدا هم هستند! این بندگی آنها مراتبی دارد. کمالاتی که در سایه بندگی نصیب آنها می شود، آن را به ما گفتند شما می توانید تأسّی کنید. اینکه گفتند: ﴿لَقَدْ كانَ لَكُمْ فی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾[4] اختصاصی به ذات مقدس حضرت ندارد، به همه انبیا ما می توانیم تأسّی کنیم؛ منتها قلمرو تأسّی مشخص است؛ یعنی نبوت، رسالت، ولایت، عصمت، اینها محدوده منطقه ممنوعه است که برای اینهاست. کسی با درس خواندن و بحث کردن و زحمت کشیدن پیغمبر نخواهد شد؛ این چون راه فکری ندارد، راه علمی ندارد. یعنی در حوزه ها و دانشگاه ها مسئله نبوت و رسالت و ولایت و معجزه و اینها مطرح نیست؛ یعنی راه علمی ندارد، نمی شود به یک پیغمبر گفت چه کار کردی پیغمبر شدی؟ این به قداست روح وابسته است. اینکه می گویند علما ورثه انبیا هستند[5] و انبیا از ذات اقدس الهی می برند: ﴿أَنَّ الأرْضَ یرِثُهَا﴾[6] کذا، ارث پیوند می خواهد، پیوند راه فکری ندارد، راه درسی ندارد؛ یعنی اگر کسی رحلت کرد، سرمایه ای گذاشت، بچه او ارث برد، نمی شود گفت تو چه کار کردی که این مال به تو رسید، این تجارت نیست، راه فکری و اقتصادی ندارد، یک پیوند لازم دارد. «علم الدراسه» راه فکری دارد. «علم الوراثة» یک نماز شب می خواهد، یک جان کَندن می خواهد، یک پیوند می خواهد، آن راه فکری ندارد. اینکه می گویند: «الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِیاء»،[7] مستحضرید این جمله خبریه به داعی انشا القا شده؛ یعنی «أیها العلماء!»، آن راه درس و بحث یک کار قضیه است، بکوشید پیوند برقرار کنید. اینکه جمله خبریه به داعی انشا القا شد معلوم می شود مقدور ما هست.
🔹 بنابراین میشود کسی مکه نرود و ثواب مکی را ببرد! گفتند اینها را بخوان، این راه باز است. وقتی این راه باز شد، ما چرا این راه را نرویم؟ این راهی است رفتنی و خدا فرمود ما به همه می دهیم. وقتی فرمود ما به همه می دهیم، کسی که نماز شب بخواند، در نماز شب چهل نفر را دعا می کند، بلند نمی شود که روز مشکلی برای چهل نفر ایجاد کند.
[1] . سوره اعراف، آیه142.
[2] . سوره مزمل، آیات6 و7.
[3]. إقبال الأعمال (ط ـ القدیمة)، ج1، ص317.
[4]. سوره احزاب, آیه21.
[5]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص32.
[6] . سوره أنبیاء، آیه105.
[7]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص32.
#تتمه_اربعین_کلیمی
#نماز_شب
#تأسی_به_انبیاء
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1397/02/25
🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa